brzeszczot

См. также в других словарях:

• brzeszczot — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u || a, Mc. brzeszczotocie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} płaska stalowa, tnąca część piły lub piłki, mająca zęby na jednym lub obu brzegach : {{/stl 7}}{{stl 10}}Złamać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• brzeszczot — m IV, D. u a. a, Ms. brzeszczotocie; lm M. y 1. «część broni siecznej (od rękojeści w dół) służąca do kłucia lub cięcia; głownia, klinga» 2. techn. «część tnąca piły (piłki) w postaci stalowej taśmy z naciętymi zębami, przystosowana do… …   Słownik języka polskiego

• klinga — ż III, CMs. klingandze; lm D. kling «ostrze broni siecznej: szabli, szpady, floretu itp.: głownia, brzeszczot» ‹niem.› …   Słownik języka polskiego

• wyrzynarka — ż III, CMs. wyrzynarkarce; lm D. wyrzynarkarek 1. techn. «piła ręczna o wąskim brzeszczocie oraz kabłąku z rury stalowej napinającym brzeszczot, służąca do wyrzynania otworów i wykrojów w drewnie» 2. techn. «obrabiarka do drewna, w której… …   Słownik języka polskiego

• klinga — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. klingandze {{/stl 8}}{{stl 7}} ostrze, najważniejsza część broni siecznej (szpady, szabli, floretu) od rękojeści w dół; brzeszczot, głownia <niem.> {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień