-
1 brykiet
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > brykiet
-
2 brykiet
brykiet m (-u; -y) (Braunkohlen)Brikett n -
3 brykiet
-
4 brykiet
сущ.• брикет* * *♂, Р. \brykietu брикет;\brykietу węglowe брикеты угля
* * *м, Р brykietuбрике́тbrykiety węglowe — брике́ты у́гля́
-
5 brykiet
m брикетKrótki rosyjsko-polski i polsko-rosyjski Słownik Polytechnic > brykiet
-
6 brykiet
1. aggloméré2. briquette -
7 brykiet
mBrikett n -
8 brykiet
ч брикет -
9 brykiet węglowy
• briquetted coal -
10 brykiet|ować
impf vt Techn. to briquette- siano brykietuje się po wysuszeniu hay is baled after dryingThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > brykiet|ować
-
11 Brikett
Brikett [bri'kɛt] <-s, -s> ntbrykiet m -
12 Grillbrikett
Grillbrikett <-s, -s> ntbrykiet m do grilla
См. также в других словарях:
brykiet — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. brykietecie, zwykle w lm {{/stl 8}}{{stl 7}} bryłka w kształcie kuli, cegiełki, walca uzyskana ze sprasowanego pod wysokim ciśnieniem drobnoziarnistego surowca (np. miału węglowego) z dodatkiem lub bez… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
brykiet — m IV, D. u, Ms. brykietecie; lm M. y zwykle w lm «regularne bryły (cegiełki, płytki itp.) sprasowanego drobnoziarnistego materiału, np. miału węglowego, rudy, torfu, zwykle z dodatkiem lepiku» Wyrabiać brykiety. Palić w piecu brykietami. ‹fr.› … Słownik języka polskiego
