-
1 brona
сущ.• борона* * *♀ борона;\brona talerzowa дисковая борона
* * *жборона́brona talerzowa — ди́сковая борона́
-
2 talerzowy
прил.• дисковый* * *talerzow|yтех. дисковый;brona \talerzowya с.-х. дисковая борона* * *тех.ди́сковыйbrona talerzowa — с.-х. ди́сковая борона́
См. также в других словарях:
brona — ż IV, CMs. bronanie; lm D. bron 1. «narzędzie rolnicze o różnorodnej budowie, konne lub ciągnikowe, przeznaczone do płytkiej uprawy roli i innych prac agrotechnicznych» Brona żelazna, drewniana. Brona leśna, łąkowa. Lekka, ciężka brona. ∆ Brona… … Słownik języka polskiego
talerzowy — przym. od talerz (zwykle w zn. 4) ∆ roln. Brona talerzowa «brona składająca się z osadzonych na poziomych osiach stalowych talerzy o ostrych krawędziach, służąca do spulchniania ścierniska» ∆ Pług talerzowy «pług mający zamiast lemiesza i… … Słownik języka polskiego
talerzować — ndk IV, talerzowaćrzuję, talerzowaćrzujesz, talerzowaćrzuj, talerzowaćował, talerzowaćowany roln. «wzruszać wierzchnią warstwę gleby broną talerzową» … Słownik języka polskiego
