-
1 britannus
Britannus Britannus, a, um британец -
2 Britannus
-
3 Britannus
Brĭtanni, ōrum, m., the Britons, inhabitants of Great Britain, Lucr. 6, 1105; Caes. B. G. 4, 21; 5, 14; 5, 21 et saep.; Tac. Agr. 11 sq.; id. A. 14, 29; Verg. E. 1, 67; Hor. C. 1, 35, 30; 3, 4, 33; 3, 5, 3 et saep.— In sing. Britannus catenatus, Hor. Epod. 7, 7.—2. II.Derivv.A.Brĭtannĭa ( Brittānĭa in MSS. and edd. of Sol. and Mart. Cap.), ae, f., = Brettania, Great Britain, in its most extended sense, consisting of Albion ( England and Scotland) and Hibernia or Ibernia ( Ireland), Plin. 4, 16, 30, § 102; hence, also, in plur. Britanniae, Cat. 29, 20; 45, 42;B.in a more restricted sense,
the larger island, England and Scotland, Cic. Q. Fr. 2, 16, 4; id. N. D. 2, 34, 88; Caes. B. G. 4, 21; 5, 8; 5, 12 sq.; Mel. 3, 6, 4; 3, 6, 6; Plin. 4, 16, 30, § 102 sq.; 25, 3, 6, § 21; Tac. Agr. 10 sq.; 21; 24; id. H. 1, 9 sq.—Brĭtan-nus (Brītannus, Lucr. 6, 1105), a, um, adj., of Britain, British ( poet. Britannicus):C.esseda,
Prop. 2, 1, 76:canes,
Claud. II. Cons. Stil. 301:litus,
id. IV. Cons. Hon. 28:oceanus,
id. B. Get. 202; Laus Ser. 40 et saep.—Brĭtannĭcus, a, um, adj., Britannic, British:D. 1.aestus,
the British Channel, Cic. N. D. 3, 10, 24:mare,
Mel. 3, 6, 3:oceanus,
id. 1, 3, 1; 2, 6, 1:inter Rhenum et Sequanam,
Plin. 4, 19, 33, § 109: legiones, Tac. [p. 252] H. 1, 9; 1, 60; 2, 57; 2, 65;3, 22 al.: balaena,
Juv. 10, 14:lingua,
Tac. G. 45: herba, water-dock:rumex aquaticus,
Plin. 25, 3, 6, § 20.— Subst.: Brĭtannĭcus, i, m., a cognomen of the conquerors of Britain; of the son of the emperor Claudius and Messalina, previously called Germanicus, Suet. Claud. 27; 43; Tac. A. 11, 4; 11, 11; 11, 26; 11, 32; 12, 2;poisoned by Nero,
Tac. A. 13, 16; Suet. Ner. 33.—Of the emperor Commodus, Lampr. Commod. 8.—A Briton, Aus. Epigr. 110.—2. E.Brĭtannis, ĭdis, f. adj., British, of Britain:F.insulae, i. e. Albion et Hibernia,
Prisc. Perieg. p. 577.—‡ Brĭtannĭcĭānus, a, um, adj., Britannic, transacting business in Britain, Inscr. Rein. cl. 1, n. 177; Inscr. Orell. 2029. -
4 Britannus
-
5 britannus
-a/um adj Abritannique adj, Grande-Bretagne (de britannus) -
6 Britannus
, i mбританец, житель Британии -
7 Britanni
Brĭtanni, ōrum, m., the Britons, inhabitants of Great Britain, Lucr. 6, 1105; Caes. B. G. 4, 21; 5, 14; 5, 21 et saep.; Tac. Agr. 11 sq.; id. A. 14, 29; Verg. E. 1, 67; Hor. C. 1, 35, 30; 3, 4, 33; 3, 5, 3 et saep.— In sing. Britannus catenatus, Hor. Epod. 7, 7.—2. II.Derivv.A.Brĭtannĭa ( Brittānĭa in MSS. and edd. of Sol. and Mart. Cap.), ae, f., = Brettania, Great Britain, in its most extended sense, consisting of Albion ( England and Scotland) and Hibernia or Ibernia ( Ireland), Plin. 4, 16, 30, § 102; hence, also, in plur. Britanniae, Cat. 29, 20; 45, 42;B.in a more restricted sense,
the larger island, England and Scotland, Cic. Q. Fr. 2, 16, 4; id. N. D. 2, 34, 88; Caes. B. G. 4, 21; 5, 8; 5, 12 sq.; Mel. 3, 6, 4; 3, 6, 6; Plin. 4, 16, 30, § 102 sq.; 25, 3, 6, § 21; Tac. Agr. 10 sq.; 21; 24; id. H. 1, 9 sq.—Brĭtan-nus (Brītannus, Lucr. 6, 1105), a, um, adj., of Britain, British ( poet. Britannicus):C.esseda,
Prop. 2, 1, 76:canes,
Claud. II. Cons. Stil. 301:litus,
id. IV. Cons. Hon. 28:oceanus,
id. B. Get. 202; Laus Ser. 40 et saep.—Brĭtannĭcus, a, um, adj., Britannic, British:D. 1.aestus,
the British Channel, Cic. N. D. 3, 10, 24:mare,
Mel. 3, 6, 3:oceanus,
id. 1, 3, 1; 2, 6, 1:inter Rhenum et Sequanam,
Plin. 4, 19, 33, § 109: legiones, Tac. [p. 252] H. 1, 9; 1, 60; 2, 57; 2, 65;3, 22 al.: balaena,
Juv. 10, 14:lingua,
Tac. G. 45: herba, water-dock:rumex aquaticus,
Plin. 25, 3, 6, § 20.— Subst.: Brĭtannĭcus, i, m., a cognomen of the conquerors of Britain; of the son of the emperor Claudius and Messalina, previously called Germanicus, Suet. Claud. 27; 43; Tac. A. 11, 4; 11, 11; 11, 26; 11, 32; 12, 2;poisoned by Nero,
Tac. A. 13, 16; Suet. Ner. 33.—Of the emperor Commodus, Lampr. Commod. 8.—A Briton, Aus. Epigr. 110.—2. E.Brĭtannis, ĭdis, f. adj., British, of Britain:F.insulae, i. e. Albion et Hibernia,
Prisc. Perieg. p. 577.—‡ Brĭtannĭcĭānus, a, um, adj., Britannic, transacting business in Britain, Inscr. Rein. cl. 1, n. 177; Inscr. Orell. 2029. -
8 Britannia
Brĭtanni, ōrum, m., the Britons, inhabitants of Great Britain, Lucr. 6, 1105; Caes. B. G. 4, 21; 5, 14; 5, 21 et saep.; Tac. Agr. 11 sq.; id. A. 14, 29; Verg. E. 1, 67; Hor. C. 1, 35, 30; 3, 4, 33; 3, 5, 3 et saep.— In sing. Britannus catenatus, Hor. Epod. 7, 7.—2. II.Derivv.A.Brĭtannĭa ( Brittānĭa in MSS. and edd. of Sol. and Mart. Cap.), ae, f., = Brettania, Great Britain, in its most extended sense, consisting of Albion ( England and Scotland) and Hibernia or Ibernia ( Ireland), Plin. 4, 16, 30, § 102; hence, also, in plur. Britanniae, Cat. 29, 20; 45, 42;B.in a more restricted sense,
the larger island, England and Scotland, Cic. Q. Fr. 2, 16, 4; id. N. D. 2, 34, 88; Caes. B. G. 4, 21; 5, 8; 5, 12 sq.; Mel. 3, 6, 4; 3, 6, 6; Plin. 4, 16, 30, § 102 sq.; 25, 3, 6, § 21; Tac. Agr. 10 sq.; 21; 24; id. H. 1, 9 sq.—Brĭtan-nus (Brītannus, Lucr. 6, 1105), a, um, adj., of Britain, British ( poet. Britannicus):C.esseda,
Prop. 2, 1, 76:canes,
Claud. II. Cons. Stil. 301:litus,
id. IV. Cons. Hon. 28:oceanus,
id. B. Get. 202; Laus Ser. 40 et saep.—Brĭtannĭcus, a, um, adj., Britannic, British:D. 1.aestus,
the British Channel, Cic. N. D. 3, 10, 24:mare,
Mel. 3, 6, 3:oceanus,
id. 1, 3, 1; 2, 6, 1:inter Rhenum et Sequanam,
Plin. 4, 19, 33, § 109: legiones, Tac. [p. 252] H. 1, 9; 1, 60; 2, 57; 2, 65;3, 22 al.: balaena,
Juv. 10, 14:lingua,
Tac. G. 45: herba, water-dock:rumex aquaticus,
Plin. 25, 3, 6, § 20.— Subst.: Brĭtannĭcus, i, m., a cognomen of the conquerors of Britain; of the son of the emperor Claudius and Messalina, previously called Germanicus, Suet. Claud. 27; 43; Tac. A. 11, 4; 11, 11; 11, 26; 11, 32; 12, 2;poisoned by Nero,
Tac. A. 13, 16; Suet. Ner. 33.—Of the emperor Commodus, Lampr. Commod. 8.—A Briton, Aus. Epigr. 110.—2. E.Brĭtannis, ĭdis, f. adj., British, of Britain:F.insulae, i. e. Albion et Hibernia,
Prisc. Perieg. p. 577.—‡ Brĭtannĭcĭānus, a, um, adj., Britannic, transacting business in Britain, Inscr. Rein. cl. 1, n. 177; Inscr. Orell. 2029. -
9 Britannicianus
Brĭtanni, ōrum, m., the Britons, inhabitants of Great Britain, Lucr. 6, 1105; Caes. B. G. 4, 21; 5, 14; 5, 21 et saep.; Tac. Agr. 11 sq.; id. A. 14, 29; Verg. E. 1, 67; Hor. C. 1, 35, 30; 3, 4, 33; 3, 5, 3 et saep.— In sing. Britannus catenatus, Hor. Epod. 7, 7.—2. II.Derivv.A.Brĭtannĭa ( Brittānĭa in MSS. and edd. of Sol. and Mart. Cap.), ae, f., = Brettania, Great Britain, in its most extended sense, consisting of Albion ( England and Scotland) and Hibernia or Ibernia ( Ireland), Plin. 4, 16, 30, § 102; hence, also, in plur. Britanniae, Cat. 29, 20; 45, 42;B.in a more restricted sense,
the larger island, England and Scotland, Cic. Q. Fr. 2, 16, 4; id. N. D. 2, 34, 88; Caes. B. G. 4, 21; 5, 8; 5, 12 sq.; Mel. 3, 6, 4; 3, 6, 6; Plin. 4, 16, 30, § 102 sq.; 25, 3, 6, § 21; Tac. Agr. 10 sq.; 21; 24; id. H. 1, 9 sq.—Brĭtan-nus (Brītannus, Lucr. 6, 1105), a, um, adj., of Britain, British ( poet. Britannicus):C.esseda,
Prop. 2, 1, 76:canes,
Claud. II. Cons. Stil. 301:litus,
id. IV. Cons. Hon. 28:oceanus,
id. B. Get. 202; Laus Ser. 40 et saep.—Brĭtannĭcus, a, um, adj., Britannic, British:D. 1.aestus,
the British Channel, Cic. N. D. 3, 10, 24:mare,
Mel. 3, 6, 3:oceanus,
id. 1, 3, 1; 2, 6, 1:inter Rhenum et Sequanam,
Plin. 4, 19, 33, § 109: legiones, Tac. [p. 252] H. 1, 9; 1, 60; 2, 57; 2, 65;3, 22 al.: balaena,
Juv. 10, 14:lingua,
Tac. G. 45: herba, water-dock:rumex aquaticus,
Plin. 25, 3, 6, § 20.— Subst.: Brĭtannĭcus, i, m., a cognomen of the conquerors of Britain; of the son of the emperor Claudius and Messalina, previously called Germanicus, Suet. Claud. 27; 43; Tac. A. 11, 4; 11, 11; 11, 26; 11, 32; 12, 2;poisoned by Nero,
Tac. A. 13, 16; Suet. Ner. 33.—Of the emperor Commodus, Lampr. Commod. 8.—A Briton, Aus. Epigr. 110.—2. E.Brĭtannis, ĭdis, f. adj., British, of Britain:F.insulae, i. e. Albion et Hibernia,
Prisc. Perieg. p. 577.—‡ Brĭtannĭcĭānus, a, um, adj., Britannic, transacting business in Britain, Inscr. Rein. cl. 1, n. 177; Inscr. Orell. 2029. -
10 Britannicus
Brĭtanni, ōrum, m., the Britons, inhabitants of Great Britain, Lucr. 6, 1105; Caes. B. G. 4, 21; 5, 14; 5, 21 et saep.; Tac. Agr. 11 sq.; id. A. 14, 29; Verg. E. 1, 67; Hor. C. 1, 35, 30; 3, 4, 33; 3, 5, 3 et saep.— In sing. Britannus catenatus, Hor. Epod. 7, 7.—2. II.Derivv.A.Brĭtannĭa ( Brittānĭa in MSS. and edd. of Sol. and Mart. Cap.), ae, f., = Brettania, Great Britain, in its most extended sense, consisting of Albion ( England and Scotland) and Hibernia or Ibernia ( Ireland), Plin. 4, 16, 30, § 102; hence, also, in plur. Britanniae, Cat. 29, 20; 45, 42;B.in a more restricted sense,
the larger island, England and Scotland, Cic. Q. Fr. 2, 16, 4; id. N. D. 2, 34, 88; Caes. B. G. 4, 21; 5, 8; 5, 12 sq.; Mel. 3, 6, 4; 3, 6, 6; Plin. 4, 16, 30, § 102 sq.; 25, 3, 6, § 21; Tac. Agr. 10 sq.; 21; 24; id. H. 1, 9 sq.—Brĭtan-nus (Brītannus, Lucr. 6, 1105), a, um, adj., of Britain, British ( poet. Britannicus):C.esseda,
Prop. 2, 1, 76:canes,
Claud. II. Cons. Stil. 301:litus,
id. IV. Cons. Hon. 28:oceanus,
id. B. Get. 202; Laus Ser. 40 et saep.—Brĭtannĭcus, a, um, adj., Britannic, British:D. 1.aestus,
the British Channel, Cic. N. D. 3, 10, 24:mare,
Mel. 3, 6, 3:oceanus,
id. 1, 3, 1; 2, 6, 1:inter Rhenum et Sequanam,
Plin. 4, 19, 33, § 109: legiones, Tac. [p. 252] H. 1, 9; 1, 60; 2, 57; 2, 65;3, 22 al.: balaena,
Juv. 10, 14:lingua,
Tac. G. 45: herba, water-dock:rumex aquaticus,
Plin. 25, 3, 6, § 20.— Subst.: Brĭtannĭcus, i, m., a cognomen of the conquerors of Britain; of the son of the emperor Claudius and Messalina, previously called Germanicus, Suet. Claud. 27; 43; Tac. A. 11, 4; 11, 11; 11, 26; 11, 32; 12, 2;poisoned by Nero,
Tac. A. 13, 16; Suet. Ner. 33.—Of the emperor Commodus, Lampr. Commod. 8.—A Briton, Aus. Epigr. 110.—2. E.Brĭtannis, ĭdis, f. adj., British, of Britain:F.insulae, i. e. Albion et Hibernia,
Prisc. Perieg. p. 577.—‡ Brĭtannĭcĭānus, a, um, adj., Britannic, transacting business in Britain, Inscr. Rein. cl. 1, n. 177; Inscr. Orell. 2029. -
11 Britannis
Brĭtanni, ōrum, m., the Britons, inhabitants of Great Britain, Lucr. 6, 1105; Caes. B. G. 4, 21; 5, 14; 5, 21 et saep.; Tac. Agr. 11 sq.; id. A. 14, 29; Verg. E. 1, 67; Hor. C. 1, 35, 30; 3, 4, 33; 3, 5, 3 et saep.— In sing. Britannus catenatus, Hor. Epod. 7, 7.—2. II.Derivv.A.Brĭtannĭa ( Brittānĭa in MSS. and edd. of Sol. and Mart. Cap.), ae, f., = Brettania, Great Britain, in its most extended sense, consisting of Albion ( England and Scotland) and Hibernia or Ibernia ( Ireland), Plin. 4, 16, 30, § 102; hence, also, in plur. Britanniae, Cat. 29, 20; 45, 42;B.in a more restricted sense,
the larger island, England and Scotland, Cic. Q. Fr. 2, 16, 4; id. N. D. 2, 34, 88; Caes. B. G. 4, 21; 5, 8; 5, 12 sq.; Mel. 3, 6, 4; 3, 6, 6; Plin. 4, 16, 30, § 102 sq.; 25, 3, 6, § 21; Tac. Agr. 10 sq.; 21; 24; id. H. 1, 9 sq.—Brĭtan-nus (Brītannus, Lucr. 6, 1105), a, um, adj., of Britain, British ( poet. Britannicus):C.esseda,
Prop. 2, 1, 76:canes,
Claud. II. Cons. Stil. 301:litus,
id. IV. Cons. Hon. 28:oceanus,
id. B. Get. 202; Laus Ser. 40 et saep.—Brĭtannĭcus, a, um, adj., Britannic, British:D. 1.aestus,
the British Channel, Cic. N. D. 3, 10, 24:mare,
Mel. 3, 6, 3:oceanus,
id. 1, 3, 1; 2, 6, 1:inter Rhenum et Sequanam,
Plin. 4, 19, 33, § 109: legiones, Tac. [p. 252] H. 1, 9; 1, 60; 2, 57; 2, 65;3, 22 al.: balaena,
Juv. 10, 14:lingua,
Tac. G. 45: herba, water-dock:rumex aquaticus,
Plin. 25, 3, 6, § 20.— Subst.: Brĭtannĭcus, i, m., a cognomen of the conquerors of Britain; of the son of the emperor Claudius and Messalina, previously called Germanicus, Suet. Claud. 27; 43; Tac. A. 11, 4; 11, 11; 11, 26; 11, 32; 12, 2;poisoned by Nero,
Tac. A. 13, 16; Suet. Ner. 33.—Of the emperor Commodus, Lampr. Commod. 8.—A Briton, Aus. Epigr. 110.—2. E.Brĭtannis, ĭdis, f. adj., British, of Britain:F.insulae, i. e. Albion et Hibernia,
Prisc. Perieg. p. 577.—‡ Brĭtannĭcĭānus, a, um, adj., Britannic, transacting business in Britain, Inscr. Rein. cl. 1, n. 177; Inscr. Orell. 2029. -
12 Brito
Brĭtanni, ōrum, m., the Britons, inhabitants of Great Britain, Lucr. 6, 1105; Caes. B. G. 4, 21; 5, 14; 5, 21 et saep.; Tac. Agr. 11 sq.; id. A. 14, 29; Verg. E. 1, 67; Hor. C. 1, 35, 30; 3, 4, 33; 3, 5, 3 et saep.— In sing. Britannus catenatus, Hor. Epod. 7, 7.—2. II.Derivv.A.Brĭtannĭa ( Brittānĭa in MSS. and edd. of Sol. and Mart. Cap.), ae, f., = Brettania, Great Britain, in its most extended sense, consisting of Albion ( England and Scotland) and Hibernia or Ibernia ( Ireland), Plin. 4, 16, 30, § 102; hence, also, in plur. Britanniae, Cat. 29, 20; 45, 42;B.in a more restricted sense,
the larger island, England and Scotland, Cic. Q. Fr. 2, 16, 4; id. N. D. 2, 34, 88; Caes. B. G. 4, 21; 5, 8; 5, 12 sq.; Mel. 3, 6, 4; 3, 6, 6; Plin. 4, 16, 30, § 102 sq.; 25, 3, 6, § 21; Tac. Agr. 10 sq.; 21; 24; id. H. 1, 9 sq.—Brĭtan-nus (Brītannus, Lucr. 6, 1105), a, um, adj., of Britain, British ( poet. Britannicus):C.esseda,
Prop. 2, 1, 76:canes,
Claud. II. Cons. Stil. 301:litus,
id. IV. Cons. Hon. 28:oceanus,
id. B. Get. 202; Laus Ser. 40 et saep.—Brĭtannĭcus, a, um, adj., Britannic, British:D. 1.aestus,
the British Channel, Cic. N. D. 3, 10, 24:mare,
Mel. 3, 6, 3:oceanus,
id. 1, 3, 1; 2, 6, 1:inter Rhenum et Sequanam,
Plin. 4, 19, 33, § 109: legiones, Tac. [p. 252] H. 1, 9; 1, 60; 2, 57; 2, 65;3, 22 al.: balaena,
Juv. 10, 14:lingua,
Tac. G. 45: herba, water-dock:rumex aquaticus,
Plin. 25, 3, 6, § 20.— Subst.: Brĭtannĭcus, i, m., a cognomen of the conquerors of Britain; of the son of the emperor Claudius and Messalina, previously called Germanicus, Suet. Claud. 27; 43; Tac. A. 11, 4; 11, 11; 11, 26; 11, 32; 12, 2;poisoned by Nero,
Tac. A. 13, 16; Suet. Ner. 33.—Of the emperor Commodus, Lampr. Commod. 8.—A Briton, Aus. Epigr. 110.—2. E.Brĭtannis, ĭdis, f. adj., British, of Britain:F.insulae, i. e. Albion et Hibernia,
Prisc. Perieg. p. 577.—‡ Brĭtannĭcĭānus, a, um, adj., Britannic, transacting business in Britain, Inscr. Rein. cl. 1, n. 177; Inscr. Orell. 2029. -
13 Brittania
Brĭtanni, ōrum, m., the Britons, inhabitants of Great Britain, Lucr. 6, 1105; Caes. B. G. 4, 21; 5, 14; 5, 21 et saep.; Tac. Agr. 11 sq.; id. A. 14, 29; Verg. E. 1, 67; Hor. C. 1, 35, 30; 3, 4, 33; 3, 5, 3 et saep.— In sing. Britannus catenatus, Hor. Epod. 7, 7.—2. II.Derivv.A.Brĭtannĭa ( Brittānĭa in MSS. and edd. of Sol. and Mart. Cap.), ae, f., = Brettania, Great Britain, in its most extended sense, consisting of Albion ( England and Scotland) and Hibernia or Ibernia ( Ireland), Plin. 4, 16, 30, § 102; hence, also, in plur. Britanniae, Cat. 29, 20; 45, 42;B.in a more restricted sense,
the larger island, England and Scotland, Cic. Q. Fr. 2, 16, 4; id. N. D. 2, 34, 88; Caes. B. G. 4, 21; 5, 8; 5, 12 sq.; Mel. 3, 6, 4; 3, 6, 6; Plin. 4, 16, 30, § 102 sq.; 25, 3, 6, § 21; Tac. Agr. 10 sq.; 21; 24; id. H. 1, 9 sq.—Brĭtan-nus (Brītannus, Lucr. 6, 1105), a, um, adj., of Britain, British ( poet. Britannicus):C.esseda,
Prop. 2, 1, 76:canes,
Claud. II. Cons. Stil. 301:litus,
id. IV. Cons. Hon. 28:oceanus,
id. B. Get. 202; Laus Ser. 40 et saep.—Brĭtannĭcus, a, um, adj., Britannic, British:D. 1.aestus,
the British Channel, Cic. N. D. 3, 10, 24:mare,
Mel. 3, 6, 3:oceanus,
id. 1, 3, 1; 2, 6, 1:inter Rhenum et Sequanam,
Plin. 4, 19, 33, § 109: legiones, Tac. [p. 252] H. 1, 9; 1, 60; 2, 57; 2, 65;3, 22 al.: balaena,
Juv. 10, 14:lingua,
Tac. G. 45: herba, water-dock:rumex aquaticus,
Plin. 25, 3, 6, § 20.— Subst.: Brĭtannĭcus, i, m., a cognomen of the conquerors of Britain; of the son of the emperor Claudius and Messalina, previously called Germanicus, Suet. Claud. 27; 43; Tac. A. 11, 4; 11, 11; 11, 26; 11, 32; 12, 2;poisoned by Nero,
Tac. A. 13, 16; Suet. Ner. 33.—Of the emperor Commodus, Lampr. Commod. 8.—A Briton, Aus. Epigr. 110.—2. E.Brĭtannis, ĭdis, f. adj., British, of Britain:F.insulae, i. e. Albion et Hibernia,
Prisc. Perieg. p. 577.—‡ Brĭtannĭcĭānus, a, um, adj., Britannic, transacting business in Britain, Inscr. Rein. cl. 1, n. 177; Inscr. Orell. 2029. -
14 Britto
Brĭtanni, ōrum, m., the Britons, inhabitants of Great Britain, Lucr. 6, 1105; Caes. B. G. 4, 21; 5, 14; 5, 21 et saep.; Tac. Agr. 11 sq.; id. A. 14, 29; Verg. E. 1, 67; Hor. C. 1, 35, 30; 3, 4, 33; 3, 5, 3 et saep.— In sing. Britannus catenatus, Hor. Epod. 7, 7.—2. II.Derivv.A.Brĭtannĭa ( Brittānĭa in MSS. and edd. of Sol. and Mart. Cap.), ae, f., = Brettania, Great Britain, in its most extended sense, consisting of Albion ( England and Scotland) and Hibernia or Ibernia ( Ireland), Plin. 4, 16, 30, § 102; hence, also, in plur. Britanniae, Cat. 29, 20; 45, 42;B.in a more restricted sense,
the larger island, England and Scotland, Cic. Q. Fr. 2, 16, 4; id. N. D. 2, 34, 88; Caes. B. G. 4, 21; 5, 8; 5, 12 sq.; Mel. 3, 6, 4; 3, 6, 6; Plin. 4, 16, 30, § 102 sq.; 25, 3, 6, § 21; Tac. Agr. 10 sq.; 21; 24; id. H. 1, 9 sq.—Brĭtan-nus (Brītannus, Lucr. 6, 1105), a, um, adj., of Britain, British ( poet. Britannicus):C.esseda,
Prop. 2, 1, 76:canes,
Claud. II. Cons. Stil. 301:litus,
id. IV. Cons. Hon. 28:oceanus,
id. B. Get. 202; Laus Ser. 40 et saep.—Brĭtannĭcus, a, um, adj., Britannic, British:D. 1.aestus,
the British Channel, Cic. N. D. 3, 10, 24:mare,
Mel. 3, 6, 3:oceanus,
id. 1, 3, 1; 2, 6, 1:inter Rhenum et Sequanam,
Plin. 4, 19, 33, § 109: legiones, Tac. [p. 252] H. 1, 9; 1, 60; 2, 57; 2, 65;3, 22 al.: balaena,
Juv. 10, 14:lingua,
Tac. G. 45: herba, water-dock:rumex aquaticus,
Plin. 25, 3, 6, § 20.— Subst.: Brĭtannĭcus, i, m., a cognomen of the conquerors of Britain; of the son of the emperor Claudius and Messalina, previously called Germanicus, Suet. Claud. 27; 43; Tac. A. 11, 4; 11, 11; 11, 26; 11, 32; 12, 2;poisoned by Nero,
Tac. A. 13, 16; Suet. Ner. 33.—Of the emperor Commodus, Lampr. Commod. 8.—A Briton, Aus. Epigr. 110.—2. E.Brĭtannis, ĭdis, f. adj., British, of Britain:F.insulae, i. e. Albion et Hibernia,
Prisc. Perieg. p. 577.—‡ Brĭtannĭcĭānus, a, um, adj., Britannic, transacting business in Britain, Inscr. Rein. cl. 1, n. 177; Inscr. Orell. 2029. -
15 Britannia
Britannia (Brittania), ae, f., sowohl im weit. Sinne Großbritannien (England, Schottland u. Irland). dah. im Plur. Britanniae, Catull. 45, 22. Plin. 4, 102; 25, 21. Amm. 27, 8, 1 u. 9, 1. Corp. inscr. Lat. 3, 445, als (gew.) im engern Sinne die größere Insel England u. Schottland, Britannien, Cic. de nat. deor. 2, 88. Caes. b.G. 4, 21. Tac. Agr. 10 sq. Catull. 29, 20: meton., modo mihi date Britanniam (= Cäsars Taten in B.), quam pingam coloribus tuis, penicillo meo, Cic. ad Q. fr. 2, 13, 2 (2, 15a. § 2). – Dav.: A) Britannicus (Brittanicus), a, um, britannisch, aus-, in-, bei Britannien, litterae, Cic.: aestus maritimi, Cic.: legiones, Tac.: herba, eine Pflanze, Wasserampfer (Rumex aquaticus, L.), Plin. – u. Britannicus als Beiname der Besieger britischer Völkerschaften, wie des Sohnes des Kaisers Klaudius, Tac. u. Suet. – B) Britannus (Brittanus), a, um, britannisch, britisch, esseda, Prop.: gens, Solin.: Oceanus, litus, Claud.: rex, Stat. – subst., Britannus, ī, m., der Britannier, catenatus, Hor. epod. 7, 7: Plur. Britannī, ōrum, m., α) die Britannier, Lucr., Caes. u.a. – β) die Bretagner in Gallien, Sidon. – C) Britanniciānus, a, um, nach Britannien Geschäfte machend, negotiator, Corp. inscr. Lat. 13, 8164a. – D) Britannis, idis, f., britannisch, insulae, Prisc. perieg. 578. – / Die Schreibung Brittania, Brittanicus, Brittanus in guten Handschriften u. (wiewohl selten) auf Inschriften (z B. Corp. inscr. Lat. 7, 1194 u. 1195) und dah. jetzt in den Ausgaben des Lucretius, des Solinus, der Scriptores hist. Aug., des Ammianus Marcellinus; ebenso auch Not. Tir. 86, 34 u. 35 und Mart. Capella.
-
16 intactus
[st1]1 [-] intactus, a, um: - [abcl][b]a - non touché, non atteint, non endommagé, indemne, intact. - [abcl]b - entier, complet. - [abcl]c - pur, non souillé, chaste. - [abcl]d - libre, exempt, préservé de, à l'abri de.[/b] - caput intactum buxo, Juv. 14, 194: tête non peignée ([tête non touchée par le peigne]). - exercitus intactus, Liv.: armée fraîche. - intactus profugit, Sall. J. 54 fin: il s'enfuit sain et sauf. - intactus grex, Virg.: troupeau (de jeunes taureaux) qui n'a pas porté le joug. - intacta Pallas, Plin.: la chaste Pallas. - intactus superstitione: libre de toute superstition. - intacta regio: contrée non soumise. - Graecis intactum carmen, Hor. S. 1, 10, 66: genre qui n'a pas été abordé par les Grecs. - intacta ratione, Plin. 34, 8, 19, § 65: par un procédé tout nouveau. - Scythae ab alieno imperio intacti, Just. 2, 3: les Scythes qui ont toujours été indépendants. - intactus Britannus, Hor. Epod. 7, 7: le Breton invaincu. - intactus omni affectione, Plin.-jn.: inaccessible à tout sentiment de partialité. [st1]2 [-] intactŭs, ūs, m.: intangibilité.* * *[st1]1 [-] intactus, a, um: - [abcl][b]a - non touché, non atteint, non endommagé, indemne, intact. - [abcl]b - entier, complet. - [abcl]c - pur, non souillé, chaste. - [abcl]d - libre, exempt, préservé de, à l'abri de.[/b] - caput intactum buxo, Juv. 14, 194: tête non peignée ([tête non touchée par le peigne]). - exercitus intactus, Liv.: armée fraîche. - intactus profugit, Sall. J. 54 fin: il s'enfuit sain et sauf. - intactus grex, Virg.: troupeau (de jeunes taureaux) qui n'a pas porté le joug. - intacta Pallas, Plin.: la chaste Pallas. - intactus superstitione: libre de toute superstition. - intacta regio: contrée non soumise. - Graecis intactum carmen, Hor. S. 1, 10, 66: genre qui n'a pas été abordé par les Grecs. - intacta ratione, Plin. 34, 8, 19, § 65: par un procédé tout nouveau. - Scythae ab alieno imperio intacti, Just. 2, 3: les Scythes qui ont toujours été indépendants. - intactus Britannus, Hor. Epod. 7, 7: le Breton invaincu. - intactus omni affectione, Plin.-jn.: inaccessible à tout sentiment de partialité. [st1]2 [-] intactŭs, ūs, m.: intangibilité.* * *Intactus, Adiect. Liu. A qui on n'a point touché.\Intactus infamia. Liu. Qui n'est point attainct de deshonneur, Qui n'ha point de note d'infamie.\Intacti religione animi vir. Liu. Qui ne craint point Dieu.\Intactus a sibilo peruenerat Hortensius ad senectutem. Caelius ad Ciceronem. Sans jamais avoir esté sifflé ne mocqué.\Carnem intactum Graecis. Horat. Dont les poetes Grecs n'ont jamais usé, Satyres.\Iuuencae intacta ceruice. Virgil. Qui n'ont point encore porté le joug, et ne sont point encore dontees. -
17 Britannia
Britannia (Brittania), ae, f., sowohl im weit. Sinne Großbritannien (England, Schottland u. Irland). dah. im Plur. Britanniae, Catull. 45, 22. Plin. 4, 102; 25, 21. Amm. 27, 8, 1 u. 9, 1. Corp. inscr. Lat. 3, 445, als (gew.) im engern Sinne die größere Insel England u. Schottland, Britannien, Cic. de nat. deor. 2, 88. Caes. b.G. 4, 21. Tac. Agr. 10 sq. Catull. 29, 20: meton., modo mihi date Britanniam (= Cäsars Taten in B.), quam pingam coloribus tuis, penicillo meo, Cic. ad Q. fr. 2, 13, 2 (2, 15a. § 2). – Dav.: A) Britannicus (Brittanicus), a, um, britannisch, aus-, in-, bei Britannien, litterae, Cic.: aestus maritimi, Cic.: legiones, Tac.: herba, eine Pflanze, Wasserampfer (Rumex aquaticus, L.), Plin. – u. Britannicus als Beiname der Besieger britischer Völkerschaften, wie des Sohnes des Kaisers Klaudius, Tac. u. Suet. – B) Britannus (Brittanus), a, um, britannisch, britisch, esseda, Prop.: gens, Solin.: Oceanus, litus, Claud.: rex, Stat. – subst., Britannus, ī, m., der Britannier, catenatus, Hor. epod. 7, 7: Plur. Britannī, ōrum, m., α) die Britannier, Lucr., Caes. u.a. – β) die Bretagner in Gallien, Sidon. – C) Britanniciānus, a, um, nach Britannien Geschäfte machend, negotiator, Corp. inscr. Lat. 13, 8164a. – D) Britannis, idis, f., britannisch, insulae, Prisc. perieg. 578. – ⇒ Die Schreibung Brittania, Brittanicus, Brittanus in guten————Handschriften u. (wiewohl selten) auf Inschriften (z B. Corp. inscr. Lat. 7, 1194 u. 1195) und dah. jetzt in den Ausgaben des Lucretius, des Solinus, der Scriptores hist. Aug., des Ammianus Marcellinus; ebenso auch Not. Tir. 86, 34 u. 35 und Mart. Capella.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Britannia
-
18 Britannicus
I и Britannus, a, um [ Britannia ]британский C, T, Prp etc.II Britannicus, ī m.Британник, cognomen Тиберия Клавдия Цезаря, сына императора Клавдия и Мессалины (род. в 42 г. н. э., отравлен Нероном в 55 г. н. э.) T, Su -
19 intactus
I in-tāctus, a, um1) нетронутый, незатронутый (aliquā re или ab aliquā re L etc.); сохранившийся, нерастаявший ( nix L); незадетый ( intactum ferro corpus L)intactis assidēre muris L — осаждать стены, не штурмуя ихintacta cervix juvencae V — тёлка, ещё не ходившая под ярмомi. superstitione T — свободный от суеверий2) нерассмотренный, неразработанный ( locus Q)3) целый, невредимый (i. profugit Sl; intactum aliquem dimittere L); непобеждённый ( Britannus H)4) девственный, целомудренный (Pallas H, V); неиспытанный, неизведанныйII in-tactus, ūs m.неосязаемость, неосязательность (i. inani Lcr) -
20 intactus [1]
1. in-tāctus, a, um (in u. tango), unberührt, I) im allg.: nix, noch ungeschmolzener (von früheren Jahren her erhaltener), Liv.: cervix iuvencae, vom Joche unberührt, Verg.: thesauri, Hor.: Britannus, unbesiegt, Hor.: intactum ferro corpus, Liv.: bellum intactum trahi, ohne etwas für die Fortsetzung od. Beendigung des Krieges zu tun, Sall.: intactis assidere muris, ohne sie anzugreifen, Liv.: int. saltus, noch unbetretener, poet. = noch unbesungener, Verg.: int. Graecis carmen, von den Gr. noch nicht behandelte Dichtungsart, Hor.: mihi ne hic quidem locus intactus est omittendus, unbehandelt, Quint. – quid intactum nefasti liquimus, Hor. – II) insbes.: a) unverletzt, unversehrt, oft verb. integer et (atque) intactus, integer intactusque, Liv. u. Sil. (vgl. Drak. Liv. 8, 10, 6): prope intacti evasere, Liv.: Pallas (m.), Verg. – b) unberührt = keusch, rein, Pallas (f.), Hor.: cui pater intactam dederat, Verg.: intactior omni Sabinā, Iuven. – c) intactus alqā re od. ab alqa re, unberührt = noch frei von usw., infamiā, cupiditate, religione, Liv.: superstitione, Tac.: intacta perniciosis consiliis plebs, Vell.: regnum bello intactum, Sall. fr.: intactus ab sibilo, ohne ausgezischt zu werden, Cael. in Cic. ep.: ab alieno imperio intacti, Iustin.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Hilarion Britannus (16) — 16Hilarion Britannus, ein frommer Capuciner, welcher im J. 1612 zu Perpignan starb und im Leben durch wunderbare Tugenden geleuchtet hatte. (Flor. Ser. II. 504.) … Vollständiges Heiligen-Lexikon
Caesar and Cleopatra (play) — Caesar and Cleopatra, a play written in 1898 by George Bernard Shaw, was first staged in 1901 and first published with Captain Brassbound s Conversion and The Devil s Disciple in his 1901 collection, Three Plays for Puritans . It was first… … Wikipedia
Британий — я, муж. Стар. редк.Отч.: Британиевич, Британиевна и Британьевич, Британьевна.Происхождение: (От лат. Britannus житель Британии, британец.) Словарь личных имён. Британий я, м. Стар. редк. Отч.: Британиевич, Британиевна и Британьевич, Британьевна.… … Словарь личных имен
Prosper of Aquitaine — Infobox Saint name= Saint Prosper of Aquitaine birth date= 390 death date= 455 AD feast day= June 25 [http://www.catholic.org/saints/saint.php?saint id=884] venerated in= Roman Catholic Church imagesize= 250px caption= birth place= Aquitaine… … Wikipedia
Bernard Mandeville — Infobox Philosopher region = Western Philosophers era = 18th century philosophy (Modern Philosophy) color = #B0C4DE name = Bernard de Mandeville birth = November 15, 1670 (Rotterdam in the Netherlands) death = January 21, 1733 school tradition =… … Wikipedia
Caesar and Cleopatra (film) — Infobox Film name = Caesar and Cleopatra caption = director = Gabriel Pascal producer = Gabriel Pascal writer = George Bernard Shaw starring = Claude Rains Vivien Leigh editing = released = 1945 runtime = 123 min country = UK language = English… … Wikipedia
Terminology of the British Isles — Main article: British Isles The British Isles … Wikipedia
Captain Britain Corps — Publication information Publisher Marvel Comics First appearance Mighty World of Marvel #13 (1984) In story information … Wikipedia
Multiverse (Marvel Comics) — Within Marvel Comics, most tales take place within the fictional Marvel Universe, which in turn is part of a larger multiverse. Starting with issues of Captain Britain, the main continuity in which most Marvel storylines take place was designated … Wikipedia
List of weevil (Curculionoidea) species recorded in Britain — The following is a list of the weevils recorded in Britain. For other beetle families, see the parent article List of beetle species recorded in Britain. Family Nemonychidae * Cimberis attelaboides Family Anthribidae * Anthribus fasciatus *… … Wikipedia
Thomas M'Crie the Elder — For his eldest son, of the same name, see Thomas M Crie the Younger.Thomas M Crie (November, 1772 August 5, 1835) was a Scottish historian, writer, and preacher born in the town of Dunse, Berwickshire in November 1772. He was the eldest of a… … Wikipedia