-
1 court
I[kɔ:t]1. n բակ. խաղահրապարակ, մար զական հրապարակ. tennis court թենիսի հրա պա րակ. իրավ. դատարան, դատա վորներ (նաև՝ court of justice). Supreme court գերագույն դա տարան. court of appeal վճռաբեկ դա տարան. martial court ռազմադաշտային դատարան. in court դատարանում. contempt of court անհար գա լից վերաբերմունք դատարանի նկատ մամբ. bring a case/smb to court որևէ մեկին դատի տալ. settle affairs out of court հարցը առանց դա տա րանի լուծել. The court sentenced him Դա տա րանը դա տապարտեց նրան. (արքունիք) at court ար քունիքում. hold a court արքունիքում ըն դու նե լություն կազմակերպել.2. a պա լա տի, ար քունիքի. դատարանայինII[kɔ:t] v սիրահետել, սիրատածել. ձգտել. court a woman կնոջը սիրահետել. court popularity ժողովրդականության ձգտել. court disaster գլխին փորձանք բերել/կոչել. a courting couple սիրահար զույգ
См. также в других словарях:
bring to justice — index convict, determine, impeach, lodge (bring a complaint), prosecute (charge), sue Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton … Law dictionary
bring to justice — phrasal : to cause to be brought before a proper tribunal for trial * * * bring to justice To bring to trial and (usu) to punish (someone believed to be guilty) • • • Main Entry: ↑justice … Useful english dictionary
bring to justice — punish for wrongdoing, try in court … English contemporary dictionary
bring to justice — idi to cause to come before a court for trial or to receive punishment for one s misdeeds … From formal English to slang
justice — [jus′tis] n. [OFr < L justitia < justus: see JUST1] 1. the quality of being righteous; rectitude 2. impartiality; fairness 3. the quality of being right or correct 4. sound reason; rightfulness; validity 5. reward or … English World dictionary
bring — /brɪŋ / (say bring) verb (t) (brought, bringing) 1. to cause to come with oneself; take along to the place or person sought; conduct or convey. 2. to cause to come, as to a recipient or possessor, to the mind or knowledge, into a particular… …
justice — justiceless, adj. /jus tis/, n. 1. the quality of being just; righteousness, equitableness, or moral rightness: to uphold the justice of a cause. 2. rightfulness or lawfulness, as of a claim or title; justness of ground or reason: to complain… … Universalium
justice — I (New American Roget s College Thesaurus) Conformity to moral principles Nouns 1. justice, justness, fairness, fair treatment, impartiality, equity, equitableness; poetic justice, rough justice, deserts; nemesis (see punishment); scales of… … English dictionary for students
justice — jus•tice [[t]ˈdʒʌs tɪs[/t]] n. 1) the quality of being just; righteousness, equitableness, or moral rightness 2) rightfulness or lawfulness, as of a claim: to complain with justice[/ex] 3) justness of ground or reason 4) the quality of being true … From formal English to slang
bring to book — idi to bring to justice … From formal English to slang
Justice — Justice … Википедия
