Перевод: с французского на болгарский

с болгарского на французский

brevet

  • 1 brevet

    m. (dimin. de bref) 1. грамота, свидетелство, диплома; brevet de capacité en droit диплома за юридическа правоспособност; в началната степен; 2. патент, привилегия; brevet d'invention патент за изобретение; 3. прен. гаранция, осигуровка.

    Dictionnaire français-bulgare > brevet

  • 2 acheter

    v.tr. (lat. pop. °accaptare, de captare "chercher а prendre") 1. купувам; acheter en gros купувам на едро; acheter en détail купувам на дребно; 2. изкупувам, откупувам, закупувам; acheter un brevet d'invention откупувам патент за правоползване на изобретение; acheter а crédit купувам на кредит. Ќ Ant. vendre.

    Dictionnaire français-bulgare > acheter

  • 3 breveter

    v.tr. (de brevet) патентовам; дипломирам.

    Dictionnaire français-bulgare > breveter

  • 4 invention

    f. (lat. inventio, de invenire "trouver") 1. изнамиране, откриване; invention d'une loi physique откриване на физичен закон; invention d'un Trésor юр. откриване на съкровище; invention de la Sainte Croix рел. откриване на Светия кръст; 2. изобретение; invention d'une machine изобретяване на машина; 3. измислица, невярно нещо; 4. инвентивност, креативност, способност за изнамиране на нови идеи. Ќ brevet d'invention патент; nécessité est mère de l'invention погов. нуждата е майката на изобретението; de l'invention de qqn. изобретено от някого.

    Dictionnaire français-bulgare > invention

См. также в других словарях:

  • brevet — [ brəvɛ ] n. m. • XIVe; « écrit, billet » fin XIIIe; dimin. de 2. bref 1 ♦ Dr. Brevet, ou acte en brevet : acte notarié dont l original est remis aux parties (certificats de propriété, de vie, quittances, etc.). 2 ♦ (1680) Acte non scellé,… …   Encyclopédie Universelle

  • brevet — BREVET. s. m. Sorte d expédition non scellée, par laquelle le Roi accorde quelque grâce, ou quelque titre de dignité. Brevet de Duc, de Conseiller d État, de Maréchal de Camp. Le brevet d une Abbaye, d un Évêché. Le brevet d une pension. Faire… …   Dictionnaire de l'Académie Française 1798

  • brevet — BREVÉT, brevete, s.n. Document oficial acordat de o autoritate (de stat) prin care se conferă unei persoane o distincţie, o calitate în virtutea căreia are anumite drepturi speciale. ♢ Brevet de invenţie = document pe care organul de stat… …   Dicționar Român

  • brevet — Brevet. s. m. Lettre courte en parchemin contenant quelque grace, quelque privilege accordé par le Roy. Brevet de Duc. Brevet de retenuë, C est un brevet par lequel le Roy assure certaine somme sur le prix d une charge, ou sur le prix d un… …   Dictionnaire de l'Académie française

  • Brevet — Bre*vet (br[ e]*v[e^]t ; 277), n. [F. brevet, LL. brevetum, fr. L. brevis short. See {Brief}.] 1. A warrant from the government, granting a privilege, title, or dignity. [French usage]. [1913 Webster] 2. (Mil.) A commission giving an officer… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Brevet — may refer to:* Brevet (military), a temporary authorization for a person to hold a higher rank * Aircrew brevet, a badge worn by qualified aircrew in the Royal Air Force and British Army * Brevet (cycling), a long distance, comfortably paced,… …   Wikipedia

  • Brevet — Bre*vet , a. (Mil.) Taking or conferring rank by brevet; as, a brevet colonel; a brevet commission. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Brevet — (französisch ‚Patent‘, ‚Prüfung‘, ‚Diplom‘) steht für: eine Urkunde oder ein Prüfungszeugnis in der Schweiz, siehe Brevet (Urkunde) einen Titular oder Ehrenrang in den Armeen verschiedener Länder, siehe Brevet Rang eine Bezeichnung für einen… …   Deutsch Wikipedia

  • brevet — Brevet, et toute autre recognoissance, par laquelle on confesse devoir, avoir receu, ou autrement, quelque chose d aucun, Litera. Brevet, ou autre chose qu on pend au col, ou qu on lie au poignet, ou autre partie du corps, pour preserver ou… …   Thresor de la langue françoyse

  • Brevet — Bre*vet (br[ e]*v[e^]t ), v. t. [imp. & p. p. {Brevetted}; p. pr. & vb. n. {Brevetting}.] (Mil.) To confer rank upon by brevet. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • brevet — [brə vet′; ] chiefly Brit [ brev′it] n. [ME < OFr, dim. of bref,BRIEF] [Historical] Mil.Mil. Historical a commission nominally promoting an officer to a higher honorary rank without higher pay but, sometimes, with greater authority vt.… …   English World dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»