-
1 braknąć
ipf.- kło run out, be in short supply; brakło wszystkiego there was a shortage of everything; niczego mi nie braknie I have everything I need; zob. brakowało.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > braknąć
-
2 braknąć
-
3 braknąć
-
4 braknąć
brak|nąćнесов. тк. Зл. не хватать, недоставать;\braknąćło mi sił мне не хватало сил
+ brakować* * *несов. тк. 3 л.не хвата́ть, недостава́тьbrakło mi sił — мне не хвата́ло сил
Syn: -
5 braknąć
vi pf→ brakować -
6 brakować
глаг.• браковать• недоставать• нуждаться* * *brak|owaćнесов. 1. тк. З л. не хватать, недоставать;\brakowaćuje nam czasu нам не хватает времени; tego tylko \brakowaćowało этого только недоставало;
2. браковать;\brakować produkcję браковать продукцию+1. braknąć
* * *несов.1) тк. 3 л. не хвата́ть, недостава́тьbrakuje nam czasu — нам не хвата́ет вре́мени
tego tylko brakowało — э́того то́лько недостава́ло
2) бракова́тьbrakować produkcję — бракова́ть проду́кцию
Syn:braknąć 1)
См. также в других словарях:
braknąć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}brakować I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
braknąć — ndk Vc, braknąćnie, braknąćkło → brakować w zn. 1 … Słownik języka polskiego
brakować — ndk IV 1. brakowaćkuje, brakowaćkował «nie wystarczać, braknąć» Brakuje rąk do pracy. Brakowało mu sił. Mówcie, komu czego braknie, kto z was pragnie, kto z was łaknie. (Mickiewicz) ◊ Tego tylko brakuje! Tego brakowało! «wykrzyknik wyrażający… … Słownik języka polskiego
przebrać — dk IX, przebraćbiorę, przebraćbierzesz, przebraćbierz, przebraćbrał, przebraćbrany przebierać ndk I, przebraćam, przebraćasz, przebraćają, przebraćaj, przebraćał, przebraćany 1. «zmienić komuś ubranie, ubrać kogoś w coś innego» Przebrać dziecko.… … Słownik języka polskiego
stać — ndk, stoję, stoisz, stój, stał 1. «o istotach żywych: trzymać się, być na nogach; zachowywać pozycję pionową, wspierając się na nogach» Stać na palcach. Stać na baczność. Pracować stojąc. Ledwie stoję na nogach ze zmęczenia. Nie móc stać o… … Słownik języka polskiego
zbywać — ndk I, zbywaćam, zbywaćasz, zbywaćają, zbywaćaj, zbywaćał, zbywaćany 1. forma ndk czas. zbyć (p.) 2. «braknąć, występować w małej liczbie, ilości (zwykle z przeczeniem)» Nie zbywa komuś na dobrych chęciach, na pieniądzach … Słownik języka polskiego
brakować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. nos ndk Ia, brakowaćkuje, brakowaćwało, będzie brakowaćwało {{/stl 8}}– braknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVb, brakowaćnie, brakowaćkło, {{/stl 8}}zabraknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVb {{/stl 8}}{{stl 7}} nie być, nie mieć… … Langenscheidt Polski wyjaśnień