Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

brać+się+do+pracy

  • 1 brać

    brać [braʨ̑], <biorę, bierze; perf wziąć>
    1.
    I. vt
    1) ( chwytać) nehmen, fassen
    \brać coś do ręki etw in die Hand nehmen
    \brać coś łyżką/widelcem etw mit dem Löffel schöpfen/der Gabel nehmen
    \brać kogoś za rękę jdn an [ lub bei] der Hand nehmen [ lub fassen]
    \brać kogoś na ręce/kolana jdn an die Hand/auf den Schoß nehmen
    \brać coś do ust etw in den Mund nehmen
    \brać kogoś na języki ( przen) jdn in üble Nachrede bringen
    2) ( otrzymywać) bekommen; wynagrodzenie erhalten, bekommen
    skąd wziąłeś pieniądze? woher hast du das Geld?
    \brać coś w dzierżawę etw in Pacht nehmen
    \brać coś na siebie etw auf sich +akk nehmen, etw übernehmen
    4) ( zabierać) łupy wegnehmen; jeńców gefangen nehmen
    \brać do niewoli in Gefangenschaft nehmen
    diabli mnie biorą ( pot) mich trifft der Schlag ( fam)
    czuję, że bierze mnie grypa ich fühle, ich bekomme Grippe
    kogoś bierze ochota/ciekawość/śmiech jdn packt Lust/Neugier/Lachen
    5) ( czerpać)
    \brać przykład z kogoś/czegoś sich +dat jdn/etw zum Vorbild nehmen
    \brać początek w czymś in etw +dat den Angang nehmen
    \brać miarę z kogoś/czegoś bei jdm/etw Maß nehmen
    \brać coś pod uwagę etw in Betracht ziehen, etw berücksichtigen
    \brać kogoś na świadka jdn als [ lub zum] Zeugen anrufen
    \brać kogoś za żonę jdn zur Frau nehmen
    7) ( pokonywać) überwinden, bezwingen; przeszkodę überwinden; zakręt nehmen, ausfahren
    8) ( zażywać) lekarstwo [ein]nehmen
    \brać kąpiel ein Bad nehmen
    \brać prysznic unter die Dusche gehen, sich +akk duschen
    9) ( traktować)
    \brać coś dosłownie etw [wort]wörtlich nehmen
    \brać coś na serio etw ernst nehmen
    \brać sobie coś do serca sich +dat etw zu Herzen nehmen
    \brać kogoś za kogoś innego jdn für einen anderen halten
    ogólnie rzecz biorąc im Allgemeinen, im Großen und Ganzen
    II. vi
    1) ( chwytać przynętę) ryba: anbeißen
    2) ( pot) narkotyki Drogen nehmen
    III. vr
    1) ( powstawać) entstehen
    skąd to się bierze? woher kommt das?
    \brać się za ręce sich +akk an den Händen nehmen [ lub fassen]
    \brać się do czegoś sich +akk an etw +akk machen, etw herangehen
    \brać się do rzeczy sich +akk an die Sache machen, die Sache anpacken
    2. [braʨ̑] f
    1) ( bractwo) Genossen mPl
    \brać zakonna Ordensbrüder mPl
    2) ( w zawodzie, pracy) Kollegen mPl

    Nowy słownik polsko-niemiecki > brać

  • 2 Arbeit

    Arbeit ['arbaɪt] <-, -en> f
    1) ( Tätigkeit) praca f
    sich an die \Arbeit machen brać [ perf za-] [o wziąć] się do pracy
    bei der \Arbeit sein pracować
    2) (\Arbeitsplatz) miejsce nt pracy
    \Arbeit haben mieć pracę
    ohne \Arbeit sein być bez pracy
    \Arbeit suchend szukający pracy
    3) ( Werk) dzieło nt
    4) schule (Klassen\Arbeit) sprawdzian m, praca f; klasowa (Haus\Arbeit) zadanie nt domowe
    5) kein Pl ( Mühe) trud m
    jdm viel \Arbeit machen zadać komuś wiele trudu

    Neue deutsche Polnisch-Deutsch > Arbeit

См. также в других словарях:

  • brać się – wziąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} chwytać rękami samego siebie, jakąś część swojego ciała : {{/stl 7}}{{stl 10}}Z bólu aż brał się za głowę. Wziąć się pod boki. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • brać — I ndk IX, biorę, bierzesz, bierz, brał, brany 1. «ujmować, chwytać, obejmować ręką, oburącz (także narządem chwytnym, np. u zwierząt, albo narzędziem); przystosowywać do niesienia, trzymania» Brać co palcami, ręką, zębami, łyżką, widelcem, łopatą …   Słownik języka polskiego

  • brać – wziąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}{coś} {{/stl 8}}do siebie {{/stl 13}}{{stl 7}} interpretować czyjąś wypowiedź jako negatywną, złośliwą aluzję do siebie, do swojego zachowania; nadmiernie przejmować się czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wszystkie uwagi szefa brał… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zabierać się – zabrać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przystępować do robienia czegoś; zaczynać, rozpoczynać robienie czegoś; brać się za coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zabierać się do pracy. Nie mogę zabrać się do pisania pracy… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • dobierać się – dobrać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dostawać się do czegoś trudno dostępnego, atrakcyjnego, zwykle w jakiś sposób zabezpieczonego, ukrytego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niedźwiedź dobierał się do miodu. Dziecko dobrało się …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • kwapić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, kwapić siępię się, kwapić siępi się {{/stl 8}}{{stl 7}} (zwykle z zaprzeczeniem) mieć ochotę na rozpoczęcie jakiegoś działania; brać się energicznie za coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kwapić się do pracy. Nie kwapić… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • bawić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} robić coś dla przyjemności, rozrywki : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dzieci bawią się na plaży. Czy ty przy tym komputerze się bawisz, czy pracujesz? {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • niechęć — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. niechęćęci, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} niewykazywanie chęci do czegoś; brak ochoty : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niechęć do wysiłku, do podróżowania, do zabaw, do papierkowej …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… …   Słownik frazeologiczny

  • robota — ż IV, CMs. robotaocie; lm D. robotabót 1. «zespół czynności, akcji podejmowanych w celu wykonania, wyprodukowania, wytworzenia, dokonania czegoś; praca, działanie, działalność, robienie czegoś; robocizna» Łatwa, żmudna, niewdzięczna robota.… …   Słownik języka polskiego

  • pousuwać — dk I, pousuwaćam, pousuwaćasz, pousuwaćają, pousuwaćaj, pousuwaćał, pousuwaćany 1. «usunąć, uprzątnąć, odstawić na bok wiele czegoś; poodsuwać, usunąć po kolei, jedno po drugim» Pousuwać niepotrzebne meble z pokoju. Pousuwać gruz, śmieci. ∆… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»