Перевод: с французского на болгарский

с болгарского на французский

brûler

  • 1 brûler

    v. (probabl. altér. de l'a. fr. usler, lat. ustulare, sous l'infl. de l'a. fr. bruir) I. v.tr. 1. горя, изгарям; обгарям; brûler des mouvaises herbes изгарям плевели; brûler vif qqn. изгарям някого жив; brûler du charbon горя въглища; brûler de l'électricité горя (харча) ток; brûler une verrue изгарям брадавица; 2. паря, опарвам, попарвам; 3. пропускам, не спирам; brûler l'arrêt пропускам спирка (преминавам, без да спра (за автобус)); brûler un feu rouge преминавам на червено; 4. изсушавам, изгарям (за растение); 5. преварявам; brûler de l'eau-de-vie преварявам (пека) ракия; 6. зем. прегарям, изтощавам почвата (от прекомерно торене или от култури, които изсмукват хранителните Ј сокове); 7. раздразвам; la fumée brûle les yeux димът дразни очите; 8. разг., в съчет. brûler qqn. убивам някого с огнестрелно оръжие; II. v.intr. 1. горя; изгарям; загарям; le bois brûle bien дървото гори добре; le rôti a brûlé печеното изгоря; brûler de soif прен. изгарям от жажда; brûler d'envie изгарям от желание; 2. пека; le soleil brûle très fort слънцето пече много силно; 3. ост., в съчет. brûler pour qqn. влюбен съм в някого; 4. tu brûles! горещо! (в игрите за откриване на предмет, когато човек е близо до целта); se brûler v. pron. изгарям се (си), опарвам се (си); se brûler avec de l'eau bouillante изгарям се с вряла вода. Ќ brûler а petit feu разг. пека се на бавен огън (на голямо изпитание съм); se brûler la cervelle пръскам си черепа с огнестрелно оръжие; brûler la chandelle par les deux bouts прахосвам парите си (здравето си); brûler une étape отминавам набързо, не спирам; brûler la leçon разг. бягам от урок, от час; brûler le pavé тичам много бързо; brûler les planches театр. играя с жар; brûler la politesse а qqn. разг. напускам някого без да му се обадя, без да му кажа сбогом; brûler ses vaisseaux разг. правя решителна крачка, след която връщане няма; l'argent lui brûle les doigts той не може да спести пари.

    Dictionnaire français-bulgare > brûler

  • 2 cervelle

    f. (lat. cerebella, fém. de cerebellum) 1. анат. мозък cervelle de veau телешки мозък; 2. прен. глава, ум, разум. Ќ brûler la cervelle а qqn. застрелвам някого в главата; cela lui trotte dans la cervelle това го занимава постоянно; se brûler la cervelle пръскам си черепа, застрелвам се; se creuser la cervelle блъскам си главата над нещо; se mettre qqch. dans la cervelle замислям нещо; cervelle de cahut вид бито бяло сирене с подправки.

    Dictionnaire français-bulgare > cervelle

  • 3 aduste

    adj. (lat. adustus, de adurere "brûler") ост., лит. обгорял, почернял ( от слънцето).

    Dictionnaire français-bulgare > aduste

  • 4 adustion

    f. (lat. adustio, du supin de adurere "brûler") ост. изгаряне, обгаряне ( от огън).

    Dictionnaire français-bulgare > adustion

  • 5 arder

    v.intr. (du lat. ardere "brûler") ост. горя, изгарям.

    Dictionnaire français-bulgare > arder

  • 6 arsin

    adj. m. (de ars. p.p. de l'a. fr. ardre "brûler") в съчет. bois arsin дърво, чиято основа е била повредена от огън.

    Dictionnaire français-bulgare > arsin

  • 7 brande1

    f. (de l'a. v. brander, "brûler", du germ. °brand "tison" parce qu'on brûlait les bruyères) 1. бот. подлес (растения, виреещи под дърветата - папрати, калуна, жълтуга); 2. снопче от дребни клечици от калуна, намазано със смола за възпламеняване.

    Dictionnaire français-bulgare > brande1

  • 8 brûlable

    adj. (de brûler) който може да гори, горим.

    Dictionnaire français-bulgare > brûlable

  • 9 brûlage

    m. (de brûler) горене, изгаряне (на треви, храсти).

    Dictionnaire français-bulgare > brûlage

  • 10 brûlant,

    e adj. (de brûler) 1. горещ, парещ, палещ; du café brûlant, много горещо кафе; des rayons brûlant,s палещи лъчи; brûlant, de fièvre изгарящ от температура; 2. прен. жив, пламенен; страстен. Ќ une question brûlant,e парлив (трънлив) въпрос; un terrain brûlant, деликатна тема, която е по-добре да се избегне. Ќ Ant. glacé, froid.

    Dictionnaire français-bulgare > brûlant,

  • 11 brûle-pourpoint

    (а) loc. adv. (de brûler et pourpoint) 1. ост. отблизо, от упор; 2. внезапно, неочаквано.

    Dictionnaire français-bulgare > brûle-pourpoint

  • 12 brûle-tout

    m. inv. (de brûler et tout) свещник за угарки.

    Dictionnaire français-bulgare > brûle-tout

  • 13 brûlé1

    m., f. (de brûler) 1. m. миризма на изгоряло, на загоряло; 2. човек, получил изгаряния. Ќ cela sent le brûlé1 тази работа взема лош обрат.

    Dictionnaire français-bulgare > brûlé1

  • 14 brulé2,

    e adj. (de brûler) 1. изгорял; 2. в съчет. ma tête brulé2,ée; cerveau brulé2, прен. човек с гореща кръв, авантюрист; agent brulé2, разкрит агент; 3. човек, на когото никой няма доверие.

    Dictionnaire français-bulgare > brulé2,

  • 15 brûlement

    m. (de brûler) изгаряне, обгаряне.

    Dictionnaire français-bulgare > brûlement

  • 16 brûlerie

    f. (de brûler) 1. фабрика за ракия, ракиджийница; 2. фабрика за печене на кафе.

    Dictionnaire français-bulgare > brûlerie

  • 17 brûleur,

    euse m., f. (de brûler) 1. ост. подпалвач; 2. производител на ракия; 3. техн. дюза за превръщане на течни горива в газова смес за по-пълното им изгаряне; 4. работник, който изпича кафе.

    Dictionnaire français-bulgare > brûleur,

  • 18 brûloir

    m. (de brûler) уред за печене на кафе.

    Dictionnaire français-bulgare > brûloir

  • 19 brûlot

    m. (de brûler) 1. ост. кораб-подпалвач (за подпалване на неприятелски кораби); 2. греяна ракия със захар; 3. подстрекател; 4. опасна идея, която може да предизвика скандал; 5. полемична статия; 6. (Канада) комар, чието ухапване предизвиква усещане за парене.

    Dictionnaire français-bulgare > brûlot

  • 20 brûlure

    f. (de brûler) 1. рана (от изгаряне); 2. зем. попарване от слънце или слана; 3. изгорено (на плат и др.); 4. усещане за дразнене, парене (в организма); des brûlures d'estomac киселини в стомаха.

    Dictionnaire français-bulgare > brûlure

См. также в других словарях:

  • brûler — [ bryle ] v. <conjug. : 1> • 1120; probablt altér. de l a. fr. usler, lat. ustulare, p. ê. sous l infl. de l a. fr. bruir I ♦ V. tr. 1 ♦ Détruire par le feu. ⇒ calciner, carboniser, consumer, embraser, 1. griller, incendier; fam. cramer.… …   Encyclopédie Universelle

  • brûler — BRÛLER. v. a. Consumer par le feu. Brûler une maison. Brûler des vaisseaux. Brûler du bois, de la paille, du charbon. Brûler des pastilles. Chez les Grecs et chez les Romains, on brûloit ordinairement les morts. Brûler un homme tout vif. Le… …   Dictionnaire de l'Académie Française 1798

  • BRÛLER — v. a. Consumer ou endommager par le feu. Brûler une maison. Brûler des vaisseaux. Brûler des papiers. Brûler une lettre. Chez les Grecs et chez les Romains, on brûlait ordinairement les morts. Il fut brûlé vif, brûlé à petit feu. Ces étincelles… …   Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)

  • brûler — (bru lé) v. a. 1°   Consumer par le feu. Les Romains brûlèrent Carthage. •   Tout est en feu jusque sur les bords de la rivière d Oise ; nous pouvons voir de nos faubourgs la fumée des villages qu ils nous brûlent, VOIT. Lett. 74. •   Brûlons ce… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • BRÛLER — v. tr. Consumer ou endommager par le feu. Brûler une maison. Brûler des papiers. Chez les Grecs et chez les Romains, on brûlait ordinairement les morts. Il fut brûlé vif, brûlé à petit feu. Ces étincelles ont brûlé le bas de ma robe. Brûler de… …   Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)

  • brûler — vt. /vi. ; cramer, roussir ; fuser (ep. d une poudre qui brûle sans détoner) ; désirer ardemment ; être tout près du but, de la réponse, (dans un jeu) : breulâ (Montendry, Praz Arly, Table), brolâ (Chambéry.025), BRULÂ (025, Albanais.001,… …   Dictionnaire Français-Savoyard

  • brûler — ● vt. ● 1. ►ELECTRON►RAMROM Dans l expression brûler une ROM , écrire des données dans cette mémoire (les données y resteront et ne pourront pas être changées). La ROM en question peut être une EPROM, une EEPROM, une PROM ou un CD ROM. ● 2. ►NET… …   Dictionnaire d'informatique francophone

  • brûler — v.t. Être brûlé, être découvert. / Brûler un feu rouge, ne pas respecter le signal d arrêt. / Brûler le dur, voyager en chemin de fer ou dans le métro sans billet …   Dictionnaire du Français argotique et populaire

  • brûler —    , ou brûler un cierge.    Être très amoureux. Tirer un coup avec une femme, qui se charge de vous faire couler.         Vénus, à ta charmante loi    Mon cœur n’est point rebelle:    Je me sens presque malgré moi    Brûler pour chaque belle.… …   Dictionnaire Érotique moderne

  • Bruler — Combustion Pour les articles homonymes, voir Combustion (homonymie). La combustion d un bâton d encens, se traduisant par la production d une flamme La combusti …   Wikipédia en Français

  • Brûler — Combustion Pour les articles homonymes, voir Combustion (homonymie). La combustion d un bâton d encens, se traduisant par la production d une flamme La combusti …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»