-
1 bojowiec
сущ.• дружинник• истребитель -
2 bojowiec
[бойовєц]m
См. также в других словарях:
bojowiec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIb, W. bojowiecwcze || bojowiecwcu; lm M. bojowiecwcy, rzad. {{/stl 8}}{{stl 7}} członek organizacji konspiracyjnej prowadzącej różne formy walki, w tym zbrojną : {{/stl 7}}{{stl 10}}Akcja terrorystyczna bojowców.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bojowiec — m II, DB. bojowiecwca, W. bojowiecwcze a. bojowiecwcu; lm M. bojowiecwcy, DB. bojowiecwców 1. «członek organizacji bojowej» Akcja zbrojna bojowców. 2. zootechn. «kura z grupy ras kur malajskich, o silnej budowie kośćca; samce używane do walk… … Słownik języka polskiego