bogactwo

См. также в других словарях:

• bogactwo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. bogactwowie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zasób dóbr materialnych, coś wielkiej wartości; majątek, dostatek : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gromadzić bogactwa. Uganiać się za bogactwem.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• bogactwo — n III, Ms. bogactwowie; lm D. bogactwoactw 1. «ogół dóbr mających dużą wartość materialną, zasobność w te dobra; majątek, skarb, zamożność, majętność, dobrobyt» Bogactwa kopalne, naturalne, mineralne. Mieć wielkie bogactwa. Osiągnąć bogactwo. 2.… …   Słownik języka polskiego

• Stanisław Albinowski — Stanisław Józef Albinowski (20 July 1923, Lwów ndash; 25 January 2005, Warsaw) was a Polish economist, columnist and journalist on economics.He was born in Lwów, Poland. During World War II he was a forced labourer for German companies in Nazi… …   Wikipedia

• Evolution of the Polish language — Polish language Language overview · History · Dialects · Pronunciation  …   Wikipedia

• kop — 1. posp. Dać komuś kopa, kopniaka (w tyłek, wulg. w dupę) «wyrzucić kogoś skądś, pozbyć się kogoś, potraktować kogoś źle, brutalnie, zrobić mu coś przykrego»: Zastanawiałem się, skąd pana znam! Ale teraz sobie przypomniałem: pan prawnik z… …   Słownik frazeologiczny

• róg — 1. Pokazywać rogi «stawać się hardym, krnąbrnym, zuchwałym»: Tak to jest. Dzieci podporządkowują się woli starszych, bo nie mogą inaczej – aż do czasu, w którym niektóre zaczynają mimo wszystko pokazywać starszym rogi. To znaczy buntować się,… …   Słownik frazeologiczny

• runo — książk. Złote runo «bogactwo, majątek»: Wyprawa po złote runo udała się jednak tylko częściowo, bowiem samochodów, po które wyjechali, nie zdobyli (...). J. Rolicki, Gierek …   Słownik frazeologiczny

• ziemia — 1. Chodzić, stąpać (mocno, twardo) po ziemi; trzymać się ziemi «być realistą»: Obdarzony wrażliwością dziecka, twardo chodzi po ziemi – jest konkretny, punktualny – i wbrew pozorom – nieśmiały. Przekrój 51/2000. Imponowała mi poczuciem… …   Słownik frazeologiczny

• dar — m IV, D. u, Ms. darze; lm M. y 1. «to, co się komuś daje, ofiarowuje; upominek, prezent, ofiara, datek; akt podarowania» Bogaty, hojny, szczodry dar. Dar ślubny. Dary w naturze, w pieniądzach. Dar dla matki, dla nowożeńców. Dary na odbudowę Zamku …   Słownik języka polskiego

• doczesny — «trwający do pewnego czasu, nietrwały, przemijający» Sprawy doczesne, Doczesny świat. ◊ Dobra doczesne «majątek, bogactwo» ◊ Doczesna wędrówka «życie» ◊ Życie doczesne «życie ziemskie przeciwstawiane pozagrobowemu» …   Słownik języka polskiego

• dostatek — m III, D. dostatektku, N. dostatektkiem 1. blm «dobrobyt, zamożność, bogactwo» Żyć w dostatku. 2. lm M. dostatektki, D. dostatektków zwykle w lm, przestarz. «to, co się posiada, mienie, dobytek» Używać dostatków. ◊ dziś żywa: Opływać w dostatki… …   Słownik języka polskiego