-
1 bluźnierca
сущ.• богохульник* * *bluźnierc|a♂, мн. И. \bluźniercaу, РВ. \bluźniercaów богохульник* * *м, мн И bluźniercy, РВ bluźniercówбогоху́льник
См. также в других словарях:
bluźnierca — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIIa, lm M. bluźniercacy {{/stl 8}}{{stl 7}} ten, kto bluźni, uwłacza, urąga, zwłaszcza świętościom religijnym {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bluźnierca — m odm. jak ż II, DCMs. bluźniercacy; lm M. bluźniercacy, DB. bluźniercaców «człowiek, który bluźni» … Słownik języka polskiego
