-
1 blow
I[bləu] n հարված. blow with a hammer/fist հար ված մուրճով/ձեռքով. at a/one blow մի հարվա ծով, միանգամից. come to blows կռվել, կռիվ սկսել. exchange blows կռվել, իրար ծեծել. heavy blow ծանր հարված. It was a heavy blow for her փխբ. Դա ծանր հարված էր նրա համար. strike/hit/deal/inflict a blow հարվածել. go out for a good blow փխբ. գնալ զբոսան քի/օդա փոխվելուII[bləu] v փչել. The wind blew hard Քամին ուժեղ էր փչում. երժշ. փո ղ հա րել, փող փչել. blow a horn/trumpet փող փչել, փողհարել. one’s horn ազդանշանել. blow glass ապա կի փչել. blow one’s nose քիթը մաքրել, խնչել. blow a kiss օդային համբույր ուղարկել. blow the money փողերը ծախսել/շռայլել. blow one’s brains out գնդակը ճակատին արձակել, ինքնասպան լինել. I’ll be blowed out if I do Անիծվեմ, թե դա անեմ. blow out հանգցնել. blow out the candle/matches մոմը/լուցկին հանգցնել. blow about/abroad (news) տարածել (լուրեր). blow high/low ինչ էլ որ լինի, ինչ գնով էլ որ լինի. blow over հանդարտվել. The storm blew over Փոթորիկը հանդարտվեց. blow up1. փչելով ուռցնել.2. պայթեցնել. blow up the baloon օդա պարիկը փչել. blow up the building շենքը պայ թեց նել. blow one’s own trumpet ինքնագովու թյամբ զբաղվել, գլուխը գովել. It’s blowing gale outside Դրսում ուժեղ քամի է. (հևալ, փնչաց նել). The old man was puffing and blowing Ծե րու կը հևում և փնչացնում էր. տեխ. պայթել, վառ վել. A fuse has blown Ապահովիչը վառվել է/այրվել է. A tire has blow Անվադողը պայթել է. (ցիրուցան անել) Papers were blown about Թղթերը ցիրուցան եղան. blow down ցած գցել. տապալել, քանդել. The tent was blown down Վրանը քանդվեց. blow off մաքրել. blow off steam շոգին բաց թողնել[bləu] v ծաղկել, փթթել. a new - blown rose նոր ծաղկած վարդ
См. также в других словарях:
blow a fuse — or[blow a gasket] or[blow one s top] or[blow one s stack] {v. phr.}, {slang} To become extremely angry; express rage in hot words. * /When Mr. McCarthy s son got married against his wishes, he blew a fuse./ * /When the umpire called Joe out at… … Dictionary of American idioms
blow a fuse — or[blow a gasket] or[blow one s top] or[blow one s stack] {v. phr.}, {slang} To become extremely angry; express rage in hot words. * /When Mr. McCarthy s son got married against his wishes, he blew a fuse./ * /When the umpire called Joe out at… … Dictionary of American idioms
blow\ a\ fuse — • blow a fuse • blow a gasket • blow one s stack v. phr. slang To become extremely angry; express rage in hot words. When Mr. McCarthy s son got married against his wishes, he blew a fuse. When the umpire called Joe out at first, Joe blew his top … Словарь американских идиом
blow|out — «BLOH OWT», noun. 1. the bursting of an automobile tire, and of the inner tube, if any. 2. a sudden or violent escape of air, steam, or other gas or liquid under pressure. 3. the melting of an electric fuse by a sudden overload in a circuit or… … Useful english dictionary
blow a fuse — v. become angry or upset. He blew a fuse when he found out he lost his job … English slang
blow out — verb 1. melt, break, or become otherwise unusable (Freq. 2) The lightbulbs blew out The fuse blew • Syn: ↑burn out, ↑blow • Derivationally related forms: ↑blowout … Useful english dictionary
blow — blow1 [blō] vi. blew, blown, blowing [ME blowen < OE blawan < IE * bhlē : see BLAST] 1. to move with some force: said of the wind or a current of air 2. to send forth air with or as with the mouth 3. to pant; be breathless … English World dictionary
blow\ a\ gasket — • blow a fuse • blow a gasket • blow one s stack v. phr. slang To become extremely angry; express rage in hot words. When Mr. McCarthy s son got married against his wishes, he blew a fuse. When the umpire called Joe out at first, Joe blew his top … Словарь американских идиом
blow\ one's\ stack — • blow a fuse • blow a gasket • blow one s stack v. phr. slang To become extremely angry; express rage in hot words. When Mr. McCarthy s son got married against his wishes, he blew a fuse. When the umpire called Joe out at first, Joe blew his top … Словарь американских идиом
blow — Ⅰ. blow [1] ► VERB (past blew; past part. blown) 1) (of wind) move creating an air current. 2) propel or be propelled by the wind. 3) expel air through pursed lips. 4) force air through the mouth into (an instrument) to make a sound … English terms dictionary
fuse — fuse1 [fyo͞oz] vt., vi. fused, fusing [< L fusus, pp. of fundere, to pour out, shed: see FOUND3] 1. to melt or to join by melting, as metals 2. to unite as if by melting together; blend SYN. MIX fuse2 [fyo͞oz] … English World dictionary
