-
1 nose
I[nəuz] n քիթ. long/straight/turned up/ aquiline nose երկ ար/ուղիղ/կճատ.վեր ցցված/ արծ վային քիթ. pull a long nose փխբ. ծաղրել. blow one’s nose քիթը մաքրել/խնչել. cock one’s nose քիթը ցցել. գոռոզանալ. count/tell noses ներ կաների/ձայների թիվը հաշվել. poke/ thrust/ stick one’s nose into քիթը խոթել, միջամտել. speak through the nose քթի մեջ խոսել. wrinkle/hold/rub one’s nose քիթը կնճռել/փա կել/ շփել. breath through one’s nose քթով շնչել. the bridge of the nose քթարմատ. look down one’s nose վերևից նայել. (հոտառություն) have a good nose լավ հոտառություն ունենալ. have a good nose for scandal առաջինն իմանալ բոլոր բամ բասանքները. the nose of the kettle թեյամանի քթիկը. the nose of a ship/boat նավի/նավակի ցռուկը. under one’s nose մեկի քթի տակ, խիստ մոտ. follow one’s nose հոտառությամբ ղեկավար վել. գնալ ուր աչքը կտրի/ուր պա տահի. lead smn by the nose քթից բռնած ման տալ. turn one’s nose up քիթը շուռ տալ/արհամարհել. bite one’s nose off կոշտ ու կոպիտ պա տասխանել. pay through the nose չափազանց մեծ գումար վճարել. քթից բերել. have a good nose around լավ ուսումնասիրել շուրջըII[nəuz] v հոտ քաշել, հոտոտել. քթով շնչել. nose out smth հոտն առնել. իմանալ. տեղե կանալ. nose after/for հետքերով փնտրել. nose about/around փորձել որոշ տեղեկություն ձեռք բերել/գաղտնիքը պարզել. (նավի/նավա կի մասին) զգուշությամբ առաջ շարժվել. The ship nosed its way forward Նավը դանդաղորեն առաջ էր շարժվում -
2 blow
I[bləu] n հարված. blow with a hammer/fist հար ված մուրճով/ձեռքով. at a/one blow մի հարվա ծով, միանգամից. come to blows կռվել, կռիվ սկսել. exchange blows կռվել, իրար ծեծել. heavy blow ծանր հարված. It was a heavy blow for her փխբ. Դա ծանր հարված էր նրա համար. strike/hit/deal/inflict a blow հարվածել. go out for a good blow փխբ. գնալ զբոսան քի/օդա փոխվելուII[bləu] v փչել. The wind blew hard Քամին ուժեղ էր փչում. երժշ. փո ղ հա րել, փող փչել. blow a horn/trumpet փող փչել, փողհարել. one’s horn ազդանշանել. blow glass ապա կի փչել. blow one’s nose քիթը մաքրել, խնչել. blow a kiss օդային համբույր ուղարկել. blow the money փողերը ծախսել/շռայլել. blow one’s brains out գնդակը ճակատին արձակել, ինքնասպան լինել. I’ll be blowed out if I do Անիծվեմ, թե դա անեմ. blow out հանգցնել. blow out the candle/matches մոմը/լուցկին հանգցնել. blow about/abroad (news) տարածել (լուրեր). blow high/low ինչ էլ որ լինի, ինչ գնով էլ որ լինի. blow over հանդարտվել. The storm blew over Փոթորիկը հանդարտվեց. blow up1. փչելով ուռցնել.2. պայթեցնել. blow up the baloon օդա պարիկը փչել. blow up the building շենքը պայ թեց նել. blow one’s own trumpet ինքնագովու թյամբ զբաղվել, գլուխը գովել. It’s blowing gale outside Դրսում ուժեղ քամի է. (հևալ, փնչաց նել). The old man was puffing and blowing Ծե րու կը հևում և փնչացնում էր. տեխ. պայթել, վառ վել. A fuse has blown Ապահովիչը վառվել է/այրվել է. A tire has blow Անվադողը պայթել է. (ցիրուցան անել) Papers were blown about Թղթերը ցիրուցան եղան. blow down ցած գցել. տապալել, քանդել. The tent was blown down Վրանը քանդվեց. blow off մաքրել. blow off steam շոգին բաց թողնել[bləu] v ծաղկել, փթթել. a new - blown rose նոր ծաղկած վարդ
См. также в других словарях:
blow one's nose — ► blow one s nose clear one s nose of mucus by blowing through it. Main Entry: ↑blow … English terms dictionary
blow one's nose — clear one s nose of mucus by blowing through it into a handkerchief. → blow … English new terms dictionary
blow one's nose — clear one s nose of mucus by blowing through it into a handkerchief … Useful english dictionary
blow one's nose — verb To expel mucus or other matter from one’s nasal passages, via one’s nostril, by force of lung power … Wiktionary
To blow one's own trumpet — Blow Blow, v. t. 1. To force a current of air upon with the mouth, or by other means; as, to blow the fire. [1913 Webster] 2. To drive by a current air; to impel; as, the tempest blew the ship ashore. [1913 Webster] Off at sea northeast winds… … The Collaborative International Dictionary of English
blow one's mind — vb to be transported beyond a normal state of mental equilibrium, experience sud den euphoria or disorientation. A key term from the lexicon of drug users of the 1960s, this phrase was rapidly gen eralised to cover less momentous instances of… … Contemporary slang
blow — Ⅰ. blow [1] ► VERB (past blew; past part. blown) 1) (of wind) move creating an air current. 2) propel or be propelled by the wind. 3) expel air through pursed lips. 4) force air through the mouth into (an instrument) to make a sound … English terms dictionary
Blow — Blow, v. t. 1. To force a current of air upon with the mouth, or by other means; as, to blow the fire. [1913 Webster] 2. To drive by a current air; to impel; as, the tempest blew the ship ashore. [1913 Webster] Off at sea northeast winds blow… … The Collaborative International Dictionary of English
blow — blow1 [blō] vi. blew, blown, blowing [ME blowen < OE blawan < IE * bhlē : see BLAST] 1. to move with some force: said of the wind or a current of air 2. to send forth air with or as with the mouth 3. to pant; be breathless … English World dictionary
blow — blow1 verb (past blew; past participle blown) 1》 (of wind) move creating an air current. ↘be carried or driven by the wind. 2》 expel air through pursed lips. ↘force air through the mouth into (an instrument) to make a sound. ↘force… … English new terms dictionary
blow — blow1 W3S2 [bləu US blou] v past tense blew [blu:] past participle blown [ US bloun] ▬▬▬▬▬▬▬ 1¦(wind moving)¦ 2¦(wind moving something)¦ 3¦(air from your mouth)¦ 4¦(make a noise)¦ 5¦(violence)¦ 6¦(lose an opportunity)¦ 7¦(waste money)¦ … Dictionary of contemporary English
