Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

bleyði

  • 1 Bley

    The term used by Irish manufacturers for cotton cloth that has been beetled, but not bleached.

    Dictionary of the English textile terms > Bley

  • 2 bleyði

    * * *
    f. cowardice, Fms. ii. 306: softness, in a good sense (rare), Sks. 496 B.
    COMPDS: bleyðimaðr, bleyðimannligr, bleyðimark, bleyðiorð.

    Íslensk-ensk orðabók > bleyði

  • 3 bleyða

    I)
    (-dda, -ddr), v. to dishearten, humble (ef þú bleyðir hjarta þitt);
    refl., bleyðast, to lose heart or courage (= verða blauðr).
    * * *
    u, f. [blauðr], a craven, Hkr. i. 338.

    Íslensk-ensk orðabók > bleyða

  • 4 bleyði-maðr

    m. a coward, Nj. 54, Fms. vi. 260.

    Íslensk-ensk orðabók > bleyði-maðr

  • 5 bleyði-orð

    n. a charge of cowardice, Fas. ii. 530; leggja b. á bak e-m, Grett. 102.

    Íslensk-ensk orðabók > bleyði-orð

  • 6 bleyðiorð

    n. charge of cowardice; leggja bleyðiorð at baki e-m, to charge one with being a coward (blauðr); bera bleyðiorð fyrir e-m, to be called a coward by one.

    Íslensk-ensk orðabók > bleyðiorð

  • 7 bleyðask

    dep. to lose heart as a craven, Fms. vi. 312: impers. with dat., viii. 137.

    Íslensk-ensk orðabók > bleyðask

  • 8 bleyði-mannligr

    adj. cowardly, Fms. ii. 69.

    Íslensk-ensk orðabók > bleyði-mannligr

  • 9 bleyði-mark

    n. a mark of cowardice, Tistr.

    Íslensk-ensk orðabók > bleyði-mark

  • 10 bleyðimaðr

    m. coward.

    Íslensk-ensk orðabók > bleyðimaðr

  • 11 bleyðimannligr

    a. cowardly, craven.

    Íslensk-ensk orðabók > bleyðimannligr

  • 12 bleyðimark

    Íslensk-ensk orðabók > bleyðimark

  • 13 hug-bleyði

    f. cowardice, Hbl. 26.

    Íslensk-ensk orðabók > hug-bleyði

  • 14 of-bleyði

    f. cowardice, Sks. 75.

    Íslensk-ensk orðabók > of-bleyði

  • 15 BAK

    n.
    1) back (binda bagga á bak sér);
    fig. bera sök á baki, to be guilty;
    leggja bleyðiorð á bak e-m, to charge one with being a coward;
    hafa marga vetr á baki, to be advanced in years;
    snúa baki við, to turn the back, flee;
    ganga á bak heitum, orðum, to go back on one’s word;
    2) = hestbak;
    fara á bak, to mount;
    fara, stíga, spretta af baki, to dismount;
    á baki húsunum, at the back of the houses;
    gøra e-t á baki e-m, in one’s absence, behind one’s back;
    ríða at baki e-m, behind him on the same horse;
    berr er hverr at baki nema sér bróður eigi, bare is one’s back without a brother behind it;
    á bak,
    a) behind;
    koma á bak e-m, to attack in the rear;
    b) after;
    á bak jólum, after Christmas;
    hvat sem á bak kemr, whatever may come after or follow;
    c) absol., falla á bak aptr, to fall backwards;
    brjóta á bak orð e-s, to refute, make them null and void;
    brjóta á bak Rómverja, to defeat them.
    * * *
    n. [A. S. bäc], Lat. tergum, back, Eg. 218, Edda 29, 30, Hkr. i. 337: in metaph. phrases, bera sök á baki, to be guilty, Gþl. 539; leggja bleyðiorð á bak e-m, to load, charge one with being a coward. Fas. ii. 530; hafa mörg ár á baki, to ‘carry a weight of years’ Ísl. ii. 456: of horseback, léttr á baki, Sturl. ii. 195; fara á bak, to mount; stíga af baki, to dismount, Eg. 397, Grág. ii. 95: in other relations, as adv., at hurðar-baki, behind the door; at húsa-baki, at the back of the houses; að fjalla-baki, behind the mountains; handar-bak, the back of the hand.
    2. á bak or á baki used as a prep. or as an adv.; á bak (acc.) if denoting motion, á baki (dat.) if without motion:
    α. loc. behind, at the back of; á baki húsunum, Háv. 49, Nj. 28; at baki þeim, at their back, Eg. 91, Nj. 261, 262, 84, Eg. 583; Hrútr kveðst þat ætla, at hans skyldi lítt á bak at leita, he should not be found in the rear, Ld. 278; berr á baki, unbacked, helpless, in the proverb, Nj. 265, Grett. 154: metaph., ganga á bak e-u, orðum, heitum …, to elude, evade one’s pledged word, Fms. ii. 209, Ísl. ii. 382; göra e-t á baki e-m, in one’s absence, behind one’s back, N. G. L. i. 20; á bak aptr (= aptr á bak), backward; falla; á b. a., Eb. 240, Nj. 9, Eg. 397, Háv. 48 new Ed.; til baks, better til baka, to back, Sturl. ii. 203; brjóta á bak, prop. to break one’s back, Fms. viii. 119; to break, subdue, and also to make void, annul; brjóta á bak Rómverja, to ‘break the back’ of the R., defeat them, 625. 65; Heiðrekr vildi öll rúð fóður síns á bak brjóta, Fas. i. 528.
    β. temp. with dat. past, after; á bak Jólum, after Yule, Fms. viii. 60; á b. Jónsvöku, ix. 7: metaph., Héðinn kvaðst eigi hirða hvat er á bak kæmi, H. said he did not care for what came after, Fas. i. 402; muntú eigi vera mót Njáli, hvat sem á b. kemr, Nj. 193.

    Íslensk-ensk orðabók > BAK

  • 16 BRAGÐ

    n.
    1) sudden or brisk movement; moment; bragðs, af bragði, at once; af (or á) skömmu bragði, shortly, quickly, in a short time;
    2) fig., in many phrases, verða fyrri (skjótari) at bragði, to make the first move, to be beforehand with (þeir hafa orðit fyrri at bragði at stefna en vér); vera í bragði með em, skerast í bragð með em, to lend one a helping hand; taka et bragðs or til bragðs, to take some step (to get out of difficulties); úviturligt bragð, a foolish step; úheyriligt bragð, an unheard of proceeding; gerðist þar at sví mikit bragð, at, it went so far that; lítit bragð mun þá at (it must be very slight), ef þú finnr ekki;
    3) trick, scheme, device, chiefly in pl.; beita en bröðum, hafa brögð við en, to deal cunninly with, impose upon; ferr at fornum brögðum, in the old way; búa yfir brögðum, to brood over wiles; leika em bragð, to play or serve one a trick hefir hann miklu bragði á oss komit, he has played a bad trick upon us;
    4) countenance, look, expression þannig ertu í bragði sem, thou lookest as if; með betra bragði, in a better mood; bleyðimannligr í bragði, having the look of a coward; Sturla gerði þat bragð á (made as if), at hann hefði fundit Pál prest;
    5) embroidered figure (hekla saumuð öll brögðum).
    * * *
    n. [cp. bregða].
    I. the fundamental notion is that of a sudden motion:
    1. temp. a while, moment, cp. auga-bragð; in adverb, phrases, af bragði, at once, Hrafn. 17, Gs. 18, Am. 2; af (á) skömmu bragði, shortly, Fms. vi. 272, viii. 236, 348; í fyrsta bragði, the first time (rare), Gþl. 532, Js. 129; skams bragðs, gen. used as adv. quickly, in a short time, Bs. i. 336, 337, Fms. viii. 348, v. l.; cp. ‘at a brayd,’ ‘in a brayd,’ Engl. Ballads.
    2. loc. a quick movement; við-bragð (cp. bregða við), knífs-bragð (cp. bregða sverði), a slash with a knife.
    3. metaph. in many phrases, verða fyrri (skjótari) at bragði, til bragðs, to make the first move; þeir hafa orðit fyrri at b. at stefna en vér, Nj. 241, Bs. ii. 106; svá at þú verðir skjótari at b. at veiða þenna níðing, Fms. i. 206, ix. 288; vera í bragði með e-m, to lend one a helping hand, mostly in something uncanny, Gísl. 5, Bs. i. 722; snarast í bragð með e-m, id., Ld. 254; taka e-t bragðs, til bragðs or bragð, to take some step to get clear out of difficulties, Nj. 263, 199, Fms. ix. 407, Grett. 75 new Ed.; þat var b. (step, issue) Atla, at hann hljóp …, Háv. 53; úvitrligt b., a foolish step, Nj. 78; karlmannligt b., a manly issue, 194; gott b., Fs. 39; úheyriligt b., an unheard-of thing, Finnb. 212.
    II. [bregða A. III], a ‘braid,’ knot, stitch, chiefly in pl.; hekla saumuð öll brögðum, a cloak braided or stitched all over, Fms. ii. 70; fáguð brögðum, all broidered, v. 345, Bret. 34; rístu-bragð, a scratched character.
    2. in wrestling, bragð or brögð is the technical phrase for wrestlers’ tricks or sleights; mjaðmar-bragð, leggjar-bragð, hæl-bragð, klof-bragð …, the ‘bragð’ of the hip, leg, heel …, Edda 33; [fang-bragð, wrestling], hence many wrestling terms, fella e-n á sjálfs síns bragði, to throw one on his own bragð.
    3. gen. a trick, scheme, device, [A. S. brægð, bræd; Engl. braid = cunning, Shakesp.], chiefly in pl., með ymsum brögðum, margskyns brögð, Fas. i. 274, Fms. x. 237; brögð í tafli, a trick in the game, a proverb, when things go not by fair means, Bs. ii. 318; ferr at fornum brögðum, in the old way, Grett. 79 new Ed.: but also sing., sér konungr nú bragð hans allt, Fms. xi. 106; hafði hann svá sett bragðit, x. 305, Eg. 196 ( a trick); ek mun finna bragð þar til, at Kristni mun við gangast á Íslandi, Hkr. i. 290; bragð hitta þeir nú í, Lv. 82.
    β. with a notion of deceit, a trick, crafty scheme; með brögðum, with tricks, Hkr. ii; búa yfir brögðum, to brood over wiles, Fas. i. 290; hafa brögð undir brúnum, to have craft under one’s eyebrows, look crafty, Band. 2; undir skauti, under one’s cloak, id., Bs. i. 730; beita e-n brögðum, metaphor from hunting, to deal craftily with one, Rm. 42, Ísl. ii. 164; hafa brögð við e-n, Njarð. 382, 378; vera forn í brögðum, old in craft, of witchcraft, Ísl. ii. 399: hence such phrases as, bragða-karl, a crafty fellow, Grett. 161; bragða-refr, a cunning fox; brögðóttr, crafty, etc. In Swed. ‘bragder’ means an exploit, action, whilst the Icel. implies some notion of subtlety or craft; yet cp. phrases as, stór brögð, great exploits, Fb. ii. 299; hreysti-brögð, hetju-brögð, great deeds, (above I. 3.)
    III. [bregða C; cp. A. S. bræd, Engl. breath], countenance, look, expression; hón hefir hvíti ok b. várt Mýramanna, Ísl. ii. 201, v. l.; þannig er bragð á þér, at þú munir fás svífast, thou lookest as if …, cp. brögð undir brúnum above, Fms. ii. 51; heilagleiks b., to look like a saint, Bs. i. 152; þat b. hafði hann á sér sem, Ld. 24; ekki hefir þú b. á þér sem hérlenzkir menn, Fms. x. 227; þannig ertu í bragði sem …, thou lookest as if …, Ísl. ii. 149; með illu bragði, ill-looking, Sturl. i. 170; með hýru, glöðu b., Bs. ii. 505; með beztu bragði, stern, Pass. 21. 1; með hryggu bragði, with gloomy look; með betra bragði, in a better mood, Nj. 11; bleyði-mannligr í b., cowardly, Fms. ii. 69: metaph., Sturla görði þat bragð á, at hann hefði fundit …, S. put that face on a thing, Sturl. ii. 176.
    IV. [bergja, gustare], taste; vatns-bragð, beisku-bragð, bitter taste, of water; ó-bragð, a bad flavour, etc.
    2. [= bragr], mode, fashion; in vinnu-brögð, working; hand-bragð, handicraft; lát-bragð, manners; trúar-brögð, pl. religion, mode of faith; afla-brögð, mode of gaining one’s livelihood, etc.: very freq. in mod. usage, but in old writers no instance bearing clearly upon the subject is on record; cp. however the phrase, bragð er at e-u, a thing is palpable, tangible: lítið bragð mun þar at ( it must be very slight) ef þú finnr ekki, Ld. 136; ærit b. mun at því, Nj. 58; görðist þar at svá mikit b., it went so far that …, Fms. i. 187, Grett. 158 new Ed.

    Íslensk-ensk orðabók > BRAGÐ

  • 17 обыкновенная уклейка

    Универсальный русско-английский словарь > обыкновенная уклейка

  • 18 уклейка

    1) General subject: ablet, alburn, alburn (рыба), bleak (рыба)
    5) Oceanography: break (ихт; Alburnus alburnus L.)
    6) Ebay. alburnus

    Универсальный русско-английский словарь > уклейка

  • 19 BLAUÐR

    a.
    1) weak, cowardly; bíð nú, ef þú ert eigi blauðr, if thou art not a coward;
    * * *
    adj. [A. S. bleâðe; Scot. blate = bashful, shy; Hel. blothi; Germ. blöde; cp. Goth. blauþjan = ακυρουν, and Hel. blôdan = infirmare], it properly means soft, weak, Lat. mollis, Gr. μάλακος, and is opposed to hvatr, brisk, vigorous; hence the proverb, fár er hvatr er hrörask tekr, ef í barnæsku er blauðr, Fm. 6, cp. Fms. viii. 49.
    β. metaph. blauðr means feminine, hvatr masculine, but only used of animals, dogs, cats, fishes; hvatr-lax = hæingr = salmo mas; bleyða, u, f., is a dam, and metaph. a coward; blauðr is a term of abuse, a bitch, coward; hafi hendr á (hundinum, add. p. 149) ok drepi þótt b. sé, take the dog and kill it, though it be a bitch, Gísl. 63; blauðir hundar, Fms. ii. 163, xi. 10.
    2. metaph., Hallgerðr mælti við Gunnar, jafnkomit er á með ykkr, er hvárttveggi er blauðr (a taunt addressed to the beardless Njal), Nj. 59; bíð nú ef þú ert eigi b., Nj. 205, cp. Skr. 114, 496, in the last passage used = blautr; blauðir eru vér nú orðnir, Niðrst. 6.

    Íslensk-ensk orðabók > BLAUÐR

  • 20 blygða

    (að), v. to put to shame, seduce.
    * * *
    ð, to put to shame, Fas. iii. 655, Fms. iii. 89. β. reflex, to be ashamed, Sks. 494; = bleyðast, to lose heart, Fas. iii. 411; b. sín, to be ashamed, to repent, (mod.)

    Íslensk-ensk orðabók > blygða

См. также в других словарях:

  • Bley — ist der Familienname folgender Personen: Carla Bley (* 1938), amerikanische Musikerin und Komponistin Fredo Bley (1929–2010), deutscher Maler und Grafiker Fritz Bley (1853–1931), alldeutsch völkischer Schriftsteller Helmut Bley (* 1935),… …   Deutsch Wikipedia

  • Bley — Bley,   1) Carla, amerikanische Jazzpianistin und komponistin, * Oakland (Calif.) 11. 5. 1938; eine Zeit lang Ȋ mit 2); wurde als Komponistin von thematischem Material für den Freejazz, Ende der 60er und Anfang der 70er Jahre aber besonders durch …   Universal-Lexikon

  • bley — /blā/ noun same as ↑blay * * * bley var. of blay, blee …   Useful english dictionary

  • Bley — Bley, Fisch, so v.w. Panke …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Bley — Bley, Fisch, s. Brachsen [Abb. 256] …   Kleines Konversations-Lexikon

  • bleyȝt — obs. form of bleached …   Useful english dictionary

  • Bley — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Patronymie Carla Bley (1938 ) est une pianiste compositrice de jazz américaine. Gustave Bley est un compositeur français et un négociant de Champagne.… …   Wikipédia en Français

  • bley — wem·bley; …   English syllables

  • Bley, das — Das Bley, des es, plur. inus. ein unedles Metall, von weißlicher Farbe, welches das weichste unter allen, und nach dem Golde das schwerste ist. So schwer wie Bley. Gebranntes Bley, in der Chymie, ein schwarzes Pulver, welches man erhält, wenn man …   Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart

  • Blēy-Fabrīk, die — Die Blēy Fabrīk, plur. die en, eine Anstalt, in welcher allerley Arbeiten aus Bley im Großen verfertiget werden …   Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart

  • Blēy-Vitriōl, der — Der Blēy Vitriōl, des es, plur. inus. in der Chymie, ein Bleysalz, welches man erhält, wenn man Vitriol Säure in eine salpetersauere Bleyauflösung gießt …   Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»