-
1 blank
adj. boş; yazısız; açık; ifadesiz, anlamsız; şaşırmış; tam; görüntüsüz [tv]————————n. boşluk; yazısız kâğıt, boş kâğıt, boş numara; hedef, hedefin ortası————————v. çıkarmak, silmek, sayıyı önlemek [spor.]* * *1. boş 2. boşluk* * *[blæŋk] 1. adjective1) ((of paper) without writing or marks: a blank sheet of paper.) boş, yazısız2) (expressionless: a blank look.) ifadesiz, boş3) ((of a wall) having no door, window etc.) boş2. noun1) ((in forms etc) a space left to be filled (with a signature etc): Fill in all the blanks!) boşluk2) (a blank cartridge: The soldier fired a blank.) kurusıkı fişek•- blankly- blankness
- blank cartridge
- blank cheque
- go blank -
2 blank
(kâgit, kaset, vb.) bos; (çek) açik; anlamsiz, bos,bosluk, bos alan; üzerinde ilgili kisi tarafindan doldurulmak üzere bosluklar bulunan kâgit; islenmemis parça -
3 blank
boş -
4 blank cartridge
kurusıkı fişek* * *boş kartuş* * *(a cartridge without a bullet.) kurusıkı fişek, boş mermi -
5 blank cheque
(a signed cheque on which the sum to be paid has not been entered.) açık çek -
6 blank character
boşluk karakteri -
7 blank flange
kör flanş -
8 blank groove
boş oluk -
9 blank out
v. kaldırmak, iptal etmek* * *sil -
10 blank test
kör deney -
11 blank transmission test
boşluk gönderme testi -
12 blank vat
kör tüp -
13 blank verse
kafiyesiz şiir, uyaksız şiir* * *kafiyesiz şiir -
14 blank wall
geçiş yeri olmayan duvar -
15 blank check
açık çek -
16 blank despair
tam umutsuzluk -
17 blank tape
n. boş bant -
18 blank check
açık çek -
19 blank despair
tam umutsuzluk -
20 blank tape
n. boş bant
См. также в других словарях:
blank — blank … Kölsch Dialekt Lexikon
Blank — ist: als Adjektiv abgeleitet von blank „schimmernd“ oder „hell“ (von „blinken“; vgl. Blanker Hans) In der saloppen Sprache wird mit „blank“ jedoch auch eine Person bezeichnet, der momentan kein Geld zur Verfügung hat. Das Wort „blank“ kann auch… … Deutsch Wikipedia
Blank — Blank, a. [OE. blank, blonc, blaunc, blaunche, fr. F. blanc, fem. blanche, fr. OHG. blanch shining, bright, white, G. blank; akin to E. blink, cf. also AS. blanc white. ?98. See {Blink}, and cf. 1st {Blanch}.] [1913 Webster] 1. Of a white or pale … The Collaborative International Dictionary of English
Blank — Blank, n. 1. Any void space; a void space on paper, or in any written instrument; an interval void of consciousness, action, result, etc; a void. [1913 Webster] I can not write a paper full, I used to do; and yet I will not forgive a blank of… … The Collaborative International Dictionary of English
blank — [blaŋk] adj. [ME < OFr blanc, white < Frank * blank, white, gleaming, akin to OE blanca, white steed < IE * bhleg , to shine: see BLACK] 1. Obs. colorless or white 2. a) not written, recorded, etc. on; not marked; empty [a blank sheet of … English World dictionary
blank — blank: Mhd. blanc »blinkend, weiß glänzend, schön«, ahd. blanch »blank«, niederl. blank »blank, glänzend, weiß«, schwed. black »fahl« gehören mit den unter ↑ blinken behandelten Wörtern zu der Wortgruppe von ↑ blecken. Das Adjektiv wurde mit… … Das Herkunftswörterbuch
Blank — blank: Mhd. blanc »blinkend, weiß glänzend, schön«, ahd. blanch »blank«, niederl. blank »blank, glänzend, weiß«, schwed. black »fahl« gehören mit den unter ↑ blinken behandelten Wörtern zu der Wortgruppe von ↑ blecken. Das Adjektiv wurde mit… … Das Herkunftswörterbuch
Blank — Blank, er, este, adj. et adv. welches nur in den gemeinen Mundarten, besonders Niedersachsens, üblich ist. 1) Für weiß. Blanker Wein, weißer Wein, im Gegensatze des rothen. Ir hende ir arme blanch, Graf Werner von Hohenberg. Kele blank, Graf… … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
blank — I (emptiness) noun absence, barrenness, cipher, hiatus, hollowness, mexistence, insubstantiality, nil, nonesse, nonexistence, nonsubsistence, nonentity, nothing, nothingness, nullity, tabula rasa, unsubstantiality, vacancy, vacuousness, vacuum,… … Law dictionary
blank — blank; blank·er; blank·ly; blank·ness; blank·ety blank; … English syllables
blank — Adj std. (10. Jh.), mhd. blank, ahd. blanc, mndd. blank Stammwort. Führen auf vd. * blanka Adj. glänzend, weiß, hell zurück. Damit vergleicht sich zunächst (als Pferdefarbe) anord. blakkr fahl , aber auch braun , ae. blanca Schimmel , so daß wohl … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache