-
1 biżuteria
biżuteri|a♀ драгоценности lm. женские украшения;sklep z \biżuteriaą ювелирный магазин; sztuczna \biżuteria бижутерия
+ klejnoty* * *ждрагоце́нности lm, же́нские украше́нияsklep z biżuterią — ювели́рный магази́н
sztuczna biżuteria — бижуте́рия
Syn: -
2 biżuteria
sztuczna biżuteria Modeschmuck m;prawdziwa biżuteria echter Schmuck m -
3 biżuteria
-i; gen pl; -i; fjewellery (BRIT), jewelry (US)* * *f.Gen. -ii jewelry; sztuczna biżuteria fake jewelry.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > biżuteria
-
4 biżuteria
-
5 biżuteria
-
6 biżuteria
1. bijouterie2. bijoux -
7 biżuteria
seoid -
8 biżuteria
[біжутеря]fювелірні вироби, дорогоцінності, біжутерія -
9 biżuteria
ж ювелірні вироби -
10 biżuteria
κοσμήματα -
11 biżuteria szklana
• Gablonz glassware -
12 biżuteria biżuteri·a
-
13 precjoza
precjoz|aмн. Р. \precjozaów драгоценности+biżuteria, kosztowności, klejnoty
* * *мн, P precjozówдрагоце́нностиSyn: -
14 biżuteri|a
f sgt (GD biżuterii) jewellery- biżuteria z platyny platinum jewellery- sztuczna biżuteria costume jewelleryThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > biżuteri|a
-
15 obwie|sić
pf — obwie|szać impf Ⅰ vt pokoje/ściany są obwieszone obrazami the rooms/walls are hung with pictures- dama obwieszona biżuterią a lady (be)decked a. dripping with jewellery- obwiesić choinkę bombkami to decorate the Christmas tree with baublesⅡ obwiesić się — obwieszać się 1. to (be)deck oneself (czymś with sth); pejor. to put on too much (czymś sth)- obwiesiła się biżuterią she (be)decked herself with jewellery2. przest. (powiesić się) to hang oneselfThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obwie|sić
-
16 arcymistrz
m , arcymistrzyni f (Npl arcymistrzowie, arcymistrzynie) 1. (artysta, rzemieślnik) great master- arcymistrz niedościgły w czymś an unrivalled master in a. of sth- był arcymistrzem wśród portrecistów he was a great master of the portrait- ta biżuteria to robota arcymistrza this jewellery is the work of a great master2. Gry (w szachach) (osoba, tytuł) grandmaster* * *-a; -owie lub -e; m* * *mpThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > arcymistrz
-
17 bursztyn
m (G bursztynu) amber U- sznur bursztynów an amber necklace- broszka z bursztynem an amber brooch* * ** * *mi1. ( żywica) amber.2. ( biżuteria) amber jewelry.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > bursztyn
-
18 cenny
adjvaluable, precious* * *a.valuable, precious; cenna biżuteria valuable jewelry; cenny zabytek valuable historic monument; tracić cenny czas lose precious time; dawać cenne wskazówki give valuable hints.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > cenny
-
19 ceramiczny
adj* * *a.ceramic; przemysł ceramiczny ceramic industry; izolator ceramiczny ceramic insulator; farba ceramiczna ceramic color; cegła ceramiczna ceramic brick; pustak ceramiczny structural clay tile; biżuteria ceramiczna ceramic jewelry; piec ceramiczny ceramic furnace.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ceramiczny
-
20 drobiazg
m (G drobiazgu) 1. (w mieszkaniu) knick-knack, nick-nack; (biżuteria, ozdoba) trinket; (ozdóbka, zabawka) novelty; (wykończeniowy) final detail- szuflada/pudełko na różne drobiazgi a drawer/box for odds and ends a. bits and pieces a. bits and bobs- mam dla ciebie taki drobiazg I’ve got a little something for you2. (błahostka) trifle- przejmować się drobiazgami to worry about trifles- tracić czas na drobiazgi to waste time on trivialities- czepiać się drobiazgów to nit-pick pot.- „dziękuję ci bardzo” – „to drobiazg” ‘thanks a lot’ – ‘don’t mention it’3. sgt (dzieci) little ones pl; brood pot.- czworo/sześcioro drobiazgu a brood of four/six■ rozsypać się a. rozwalić się w drobiazgi to fall to pieces a. bits* * *( drobny przedmiot) trinket, knick-knack; ( błahostka) trifle* * *mi1. (= bibelot) knick-knack, trinket, bauble; wartościowe drobiazgi valuable trinkets.2. (= błahostka) trifle.3. (= małe dzieci) the little ones, the small fry.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > drobiazg
См. также в других словарях:
biżuteria — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIb, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} drobne wyroby, przedmioty wykonywane zwykle z materiałów cennych, ozdobnych, drogich kamieni, służące jako ozdoba, element kobiecego stroju; klejnoty, kosztowności : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nosić … Langenscheidt Polski wyjaśnień
biżuteria — ż I, DCMs. biżuteriarii, blm «wyroby z metali szlachetnych i drogich kamieni służące jako ozdoba kobiecego stroju; klejnoty, kosztowności» Sztuczna biżuteria. Włożyć na siebie biżuterię. Nosić biżuterię. ‹fr.› … Słownik języka polskiego
Glamourina — Born Natalia Grytsuk Occupation Fashion blogger and stylist Website … Wikipedia
Вельбарская культура — Археологическая культура • Польша Вельбарская культура Железный век Датировка II V вв Носители Готы … Википедия
Вельборская культура — Археологические культуры первой половины III в н. э. Вельбарская культура, Пшеворская культура, Римская империя. Вельбарская культура археологическая культура … Википедия
Glamourina — Имя при рождении: Наталья Грицук … Википедия
biżuteryjny — przym. od biżuteria Złoto biżuteryjne … Słownik języka polskiego
błyskotka — ż III, CMs. błyskotkatce; lm D. błyskotkatek «drobna, świecąca ozdoba; biżuteria, zwłaszcza sztuczna» Błyskotki choinkowe. Obwieszać się błyskotkami … Słownik języka polskiego
cenny — cennynni, cennynniejszy 1. «mający dużą wartość materialną; drogi, kosztowny, wartościowy» Cenna biżuteria. Cenne futro. Schować cenniejsze rzeczy. 2. «mający duże znaczenie; ważny, szacowny; ceniony» Cenny zabytek. Tracić cenny czas. Rady,… … Słownik języka polskiego
cudowny — cudownyni, cudownyniejszy 1. «odnoszący się do cudu (w zn. 1)» 2. «bardzo piękny, niezwykły, zachwycający, wspaniały; godny podziwu, nadzwyczajny» Cudowna architektura, biżuteria. Cudowna przemiana. Cudowna nauczycielka. ◊ Cudowne dziecko… … Słownik języka polskiego
dopełnić — dk VIa, dopełnićnię, dopełnićnisz, dopełnićnij (dopełnićpełń), dopełnićnił, dopełnićniony dopełniać ndk I, dopełnićam, dopełnićasz, dopełnićają, dopełnićaj, dopełnićał, dopełnićany 1. «dodać, dolać, dołożyć, dosypać do pełna» Dopełnić zawartość… … Słownik języka polskiego
