-
1 kimse
1) кто-нибу́дь, кто́-то, не́кто, како́е-то лицо́birçok kimseler — мно́гие [лю́ди]
hususî kimseler — ча́стные ли́ца
olur olmaz bir kimse — пе́рвый встре́чный
2) при никто́kimsem yok — у меня́ никого́ нет, я кру́глый сирота́
evde kimse yok — в до́ме никого́ нет
hiç kimse — никто́, абсолю́тно никто́
◊
kimse farkında olmadan — незаме́тно◊
kimse kendi memleketinde peygamber olmaz — посл. нет проро́ка в своём оте́честве
См. также в других словарях:
âlem — is., gök b., Ar. ˁālem 1) Evren 2) Dünya, cihan İnsan âlemde, hayal ettiği müddetçe yaşar. Y. K. Beyatlı 3) Aynı konu ile ilgili kimseler 4) Bu kimselerin uğraşlarının bütünü Geçen kışın tiyatro, cambazhane âlemlerini uzun uzun tasvir ediyordu. O … Çağatay Osmanlı Sözlük
