biixtiyar

См. также в других словарях:

• biixtiyar — z. <fars. bi. . . və ər. ixtiyar> 1. İxtiyarsız, qeyri iradi, qeyri ixtiyari (olaraq), özü istəmədən, özündən asılı olmayaraq. Biixtiyar ağlamağa başladı. – Məstanə gözlərini görüb sərxoşam müdam; Biixtiyar sakini meyxanəyəm yenə. K..… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• biixtiyar — f. və ə. ixtiyarsız, özündən asılı olmayaraq, qeyri iradi …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

• bilaixtiyar — <ər.> bax biixtiyar. Mahmud bilaixtiyar sobanın qabağında çömbəldi. Ə. Ə.. Səttar bu sözləri o qədər ciddiyyətlə dedi ki, kürd bilaixtiyar onun üzünə baxdı. P. M …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• cari — sif. <ər.> 1. klas. Cərəyan edən, axan, axıcı. Cari etmək – axıtmaq. Gülab vurma üzə, etmə göz yaşın cari; Gözüm çıxar, o gül üstündə şəbnəm istəmərəm. S. Ə. Ş.. Gözümdə cari edib əşki həm rəvan getmə! X. N.. Cari olmaq – 1) axmaq, tökülmək …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• dimdikləmək — f. 1. Dimdiyi ilə götürüb yemək. Biixtiyar ovcumdakı dəni yerə səpərdim, cücələr bir birini döşləyərək səpdiyim dəni dimdiklərdi. A. Ş.. 2. Dimdiyi ilə vurmaq, dişləmək, döymək. Qızılquş pəncəsindən qurtulub, özünü insan əlində əsir görən kəklik… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• imam — is. <ər.> 1. Müsəlmanlarda: camaat namazına başçılıq edən, habelə bir məhəllədə nikah, ölüm və s. dini işlərə baxan ruhani. İmamə ixtiyarın vermə, hərgiz uyma təkbirə: Özün kim faili muxtarsan, biixtiyar olma. S. Ə. Ş.. <Məşədi:>… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• mütəhəyyir — sif. <ər.> Özünü itirmiş, nə edəcəyini bilməyən, heyrətə düşmüş, çaşmış, çaşıb qalmış. Mütəhəyyir adam. // zərf Heyrət içində, çaşmış halda. Şah Abbas mat və mütəhəyyir tamaşa edir. Ü. H.. Gövhərtac özünü köməksiz görüb mat, mütəhəyyir… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• qovurmaq — f. 1. Susuz olaraq yalxı və ya yağda bir şeyi od üzərində qabda qızartmaq, bişirmək. Əti yağda qovurmaq. Balığı tavada qovurmaq. 2. Yandırmaq. Gün lap adamı qovurur. // Məc. mənada. İri, rəngsiz dodaqlarını biixtiyar bir «ah» qovurdu. A. Ş..… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• soluq — sif. Solmuş, solğun, rəngi qaçmış, təravəti qaçmış. <Qurbanın> biixtiyar soluq dodaqlarından bütün iztirab və kədərlərinə tərcüman olan bir «of» uçdu. A. Ş.. Ömür qəndilinin şölələrindən; Dərdiyi çiçəklər olacaq soluq. M. Müş …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• əl — is. 1. Qolun biləkdən dırnaqlara qədər olan hissəsi. Əli ilə tutmaq. Sağ əl. Əllərini yumaq. Əlini çiyninə qoymaq. Əli ilə sığallamaq. Əli ilə götürmək. İnsan işlərinin çoxunu əlləri ilə görür. – Tək əldən səs çıxmaz. (Ata. sözü). Əfsus ki,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti