bielm

См. также в других словарях:

• bielm — f. və ə. elmsiz, biliksiz …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

• bielm — sif. <fars. bi. . . və ər. elm> Elmsiz, biliksiz …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• bielmo — n III, Ms. bielmomie; lm D. bielm 1. «plama na rogówce oka, zmętnienie rogówki wskutek choroby lub urazu, powodujące upośledzenie widzenia lub jego utratę» Człowiek z bielmem na oku. Mieć bielmo na oku. Oczy zachodzą bielmem. ◊ Mieć bielmo na… …   Słownik języka polskiego