-
1 biec
bie|c\biecgnie, \biecgł несов. бежать;\biec w podskokach бежать вприпрыжку; \biec со sił (co tchu) бежать изо всех сил; \biec na wyścigi бежать наперегонки; droga \biecgnie między górami дорога идёт среди гор; ● czas \biecgnie время бежит; \biec starym trybem идти по-старому
+ biegnąć* * *biegnie, biegł несов.бежа́тьbiec w podskokach — бежа́ть вприпры́жку
biec co sił (co tchu) — бежа́ть изо все́х си́л
biec na wyścigi — бежа́ть наперегонки́
- biec starym trybemdroga biegnie między górami — доро́га идёт среди́ гор
Syn:
См. также в других словарях:
biec — a. biegnąć ndk Vc, biegnę, biegniesz, biegnij, biegł 1. «posuwać się naprzód za pomocą szybkich ruchów nóg, szybkich skoków» Biec długimi susami, szybko. Konie biegły galopem, kłusem, truchtem. Biec na dystansie stu metrów a. na sto metrów, środ … Słownik języka polskiego
podskok — m III, D. u, N. podskokkiem; lm M. i «skok w górę, podskoczenie» Lekkie, niezgrabne, śmieszne podskoki. Biec w podskokach … Słownik języka polskiego
pędzić — ndk VIa, pędzićdzę, pędzićdzisz, pędź, pędzićdził, pędzićdzony 1. «bardzo szybko przenosić się z miejsca na miejsce, bardzo szybko posuwać się naprzód, biec, jechać» Pędzić co sił, co tchu, ile sił w nogach, co koń wyskoczy. Pędzić cwałem,… … Słownik języka polskiego
