См. также в других словарях:
biec — a. biegnąć ndk Vc, biegnę, biegniesz, biegnij, biegł 1. «posuwać się naprzód za pomocą szybkich ruchów nóg, szybkich skoków» Biec długimi susami, szybko. Konie biegły galopem, kłusem, truchtem. Biec na dystansie stu metrów a. na sto metrów, środ … Słownik języka polskiego
ścigać — ndk I, ścigaćam, ścigaćasz, ścigaćają, ścigaćaj, ścigaćał, ścigaćany 1. «biec, pędzić za kimś, aby go dogonić, złapać; gonić, tropić» Biegł, chociaż go nikt nie ścigał. Kot ścigany przez psy. Ścigać lisa. ◊ Ścigać kogoś docinkami, śmiechem,… … Słownik języka polskiego
wyprzedzać — ndk I, wyprzedzaćam, wyprzedzaćasz, wyprzedzaćają, wyprzedzaćaj, wyprzedzaćał, wyprzedzaćany forma ndk czas. wyprzedzić (p.) wyprzedzać się «wyprzedzać jeden drugiego; iść, biec, jechać itp. na wyścigi, ścigać się» Bracia wyprzedzając się biegli… … Słownik języka polskiego