Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

bibliothecae+n+f

  • 1 bibliotheca

    bibliothēca, ae, f., (βιβλιοθήκη) die Bibliothek, I) als Ort: a) = Büchergestell, Bücherschrank, Repositorium, bibliothecae parietibus inhaerentes, ICt.: parieti cubiculi in bibliothecae speciem armarium insertum est, quod non legendos libros, sed lectitandos capit, Plin. ep. – b) = Büchersaal, abdo me in bibliothecam, Cic.: in bibliotheca, quae in Lycio est, assedimus, Cic.: M. Catonem vidi in bibliotheca sedentem, Cic. – II) als Büchersammlung: bibl. Apollinis, Fronto: bibl. Ulpia, Vopisc.: promere e bibliotheca Aristotelis librum, Gell.: bibliothecam comparare ac digerere, Suet.: bibliothecas Graecas Latinasque publicare, Suet.: bibliothecam ad communem delectationem instituere, Vitr.: bibliothecas habere, unam Graecam, alteram Latinam, Petr.: e bibliotheca Luculli quibusdam libris uti, Cic.: bibliothecā alcis pasci, Cic.: bibliothecam suam Graecam supplere, Cic.: bibliothecam ordinare, Suet.: bibliothecen alcis multorum nummorum tractare (v. einem Sklaven), Cic.: bibliothecae codices componere, ICt.: alqm supra bibliothecam constituere, Vitr.: supra bibliothecam esse, Vitr.: bibliothecae Palatinae praeesse, Suet.: a bibliotheca, Bibliothekar, Inscr. – Über die Bibliotheken der Alten übh. s. Beckers Gallus 2. S. 363 ff. (Ausg. 3); über die Bibliotheken Roms L. Preller Die Regionen der Stadt Rom 219 ff. – /griech. Nbf. bibliothece, wov. Akk. bibliothecen, Cic. ep. 13, 77, 3. – Schreibung bybliotheca bei Tac. dial. 21 u. 37 Halm. Apul. apol. 55 u. flor. 18 u. 19. Amm. 14, 6, 18 u. 22, 16, 13 G. Corp. inscr. Lat. 3, 607.

    lateinisch-deutsches > bibliotheca

  • 2 bibliotheca

    bibliothēca, ae, f., (βιβλιοθήκη) die Bibliothek, I) als Ort: a) = Büchergestell, Bücherschrank, Repositorium, bibliothecae parietibus inhaerentes, ICt.: parieti cubiculi in bibliothecae speciem armarium insertum est, quod non legendos libros, sed lectitandos capit, Plin. ep. – b) = Büchersaal, abdo me in bibliothecam, Cic.: in bibliotheca, quae in Lycio est, assedimus, Cic.: M. Catonem vidi in bibliotheca sedentem, Cic. – II) als Büchersammlung: bibl. Apollinis, Fronto: bibl. Ulpia, Vopisc.: promere e bibliotheca Aristotelis librum, Gell.: bibliothecam comparare ac digerere, Suet.: bibliothecas Graecas Latinasque publicare, Suet.: bibliothecam ad communem delectationem instituere, Vitr.: bibliothecas habere, unam Graecam, alteram Latinam, Petr.: e bibliotheca Luculli quibusdam libris uti, Cic.: bibliothecā alcis pasci, Cic.: bibliothecam suam Graecam supplere, Cic.: bibliothecam ordinare, Suet.: bibliothecen alcis multorum nummorum tractare (v. einem Sklaven), Cic.: bibliothecae codices componere, ICt.: alqm supra bibliothecam constituere, Vitr.: supra bibliothecam esse, Vitr.: bibliothecae Palatinae praeesse, Suet.: a bibliotheca, Bibliothekar, Inscr. – Über die Bibliotheken der Alten übh. s. Beckers Gallus 2. S. 363 ff. (Ausg. 3); über die Bibliotheken Roms L. Preller Die Regionen der Stadt Rom 219 ff. –
    ————
    ègriech. Nbf. bibliothece, wov. Akk. bibliothecen, Cic. ep. 13, 77, 3. – Schreibung bybliotheca bei Tac. dial. 21 u. 37 Halm. Apul. apol. 55 u. flor. 18 u. 19. Amm. 14, 6, 18 u. 22, 16, 13 G. Corp. inscr. Lat. 3, 607.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > bibliotheca

  • 3 armarium

    armārium, ī, n. (arma), der Schrank, zu Speisen, arm. promptuarium, Cato: zu Geld, Kleinodien, Kleidern u.a. Dingen (bes. im Atrium des Hauses), ex armario alqd surripere, Plaut.: armarii fundum exsecare, Cic.: grande arm. in angulo vidi, in cuius aedicula (kleiner Kapelle) erant Lares argentei positi, Petr.: senectus anguis reposita in arcis armariisque tineas necat, Plin. – Bücherschrank od. Bücherrepositorium, armaria librorum, Oros.: armaria exstructa bibliopolarum, Sidon.: bibliopolae stationes et armaria circa pilas habebant, Acro: capsae et armaria, si librorum aut vestium gratiā parata sint, non esse in supellectile, Paul. dig.: arm. parieti in bibliothecae speciem insertum, Plin. ep.: e certis armariis infinita volumina eduxit, Vitr. – armarium muricibus praefixum, der inwendig mit hervorstehenden Spitzen versehene Kasten, in dem Regulus den Tod fand, Gell. 6, 4. § 4. – armarium als Denkmal, Corp. inscr. Lat. 6, 1600. – / Nbf. armāria, ae, f., Schol. Iuven. 3, 219 u. 7, 118.

    lateinisch-deutsches > armarium

  • 4 pervestigator

    pervēstīgātor, ōris, m. (pervestigo), der Durchstöberer, Durchsucher, Durchforscher, bibliothecae divinae, Hieron. de vir. ill. 81.

    lateinisch-deutsches > pervestigator

  • 5 armarium

    armārium, ī, n. (arma), der Schrank, zu Speisen, arm. promptuarium, Cato: zu Geld, Kleinodien, Kleidern u.a. Dingen (bes. im Atrium des Hauses), ex armario alqd surripere, Plaut.: armarii fundum exsecare, Cic.: grande arm. in angulo vidi, in cuius aedicula (kleiner Kapelle) erant Lares argentei positi, Petr.: senectus anguis reposita in arcis armariisque tineas necat, Plin. – Bücherschrank od. Bücherrepositorium, armaria librorum, Oros.: armaria exstructa bibliopolarum, Sidon.: bibliopolae stationes et armaria circa pilas habebant, Acro: capsae et armaria, si librorum aut vestium gratiā parata sint, non esse in supellectile, Paul. dig.: arm. parieti in bibliothecae speciem insertum, Plin. ep.: e certis armariis infinita volumina eduxit, Vitr. – armarium muricibus praefixum, der inwendig mit hervorstehenden Spitzen versehene Kasten, in dem Regulus den Tod fand, Gell. 6, 4. § 4. – armarium als Denkmal, Corp. inscr. Lat. 6, 1600. – Nbf. armāria, ae, f., Schol. Iuven. 3, 219 u. 7, 118.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > armarium

  • 6 pervestigator

    pervēstīgātor, ōris, m. (pervestigo), der Durchstöberer, Durchsucher, Durchforscher, bibliothecae divinae, Hieron. de vir. ill. 81.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > pervestigator

См. также в других словарях:

  • Bibliothecae teubneriana —         (лат.), серия критич. трудов греч. и лат. авторов, выпускающаяся с 1849 издательством «Б. Г. Тойбнер Лейпциг» на основе рукописных памятников с использованием всей спец. научной литературы. С 1955 руководство изданием осуществляет… …   Словарь античности

  • ARMARIA Bibliothecae — apud Flav. Vopisc. in Tacito Imp. c. 8. Habet Bibliotheca Ulpia in Armario sexto librum elephantinum, in quo hoc SC. etc. Vide quoque infra Foruli. Hinc Armarius, Custos Bibliothecae, apud Recentiores: Item, qui in Ecclesiis et Monasteriis Cantor …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ИОАНН ЗОНАРА — [греч. ᾿Ιωάννης Ζωναρᾶς] (кон. XI в. между 1162 и 1166), визант. канонист, историк и церковный писатель. Иоанн монашеское имя И. З.; как его звали до пострига, неизвестно. Жизнь В XI XII вв. аристократическая семья Зонара принадлежала к столичной …   Православная энциклопедия

  • ДЕЛЕЭ — [Делeйе; Delehaye] Ипполит (19.08.1859, Антверпен 1.04.1941, Брюссель), бельг. ученый агиолог, историк Церкви, монах иезуит, член об ва болландистов. Обучался в коллегии Нотр Дам. 23 сент. 1876 г. принял монашество в ордене иезуитов; 20 февр.… …   Православная энциклопедия

  • Библиография — Содержание статьи: Понятие библиографии. I. Библиография всеобщая. II. Обозрение би6лиографии по государствам и национальностям. Франция. Италия. Испания и Португалия. Германия. Австро Венгрия. Швейцария. Бельгия и Голландия. Англия. Дания,… …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

  • Assemani — • An illustrious Maronite family of Mount Lebanon, Syria, four members of which, all ecclesiastics, distinguished themselves during the eighteenth century in the East and in Europe Catholic Encyclopedia. Kevin Knight. 2006. Assemani     As …   Catholic encyclopedia

  • Margarin de La Bigne — ou Marguerin de La Bigne, né vers 1546 à Bernières le Patry en Normandie et mort vers 1595, est un théologien français, spécialiste de patristique, éditeur de la première collection en France contenant les écrits des Pères de l’Église et… …   Wikipédia en Français

  • Marguerin de La Bigne — Margarin de La Bigne Margarin de La Bigne ou Marguerin de La Bigne, né vers 1546 à Bernières le Patry en Normandie et mort vers 1595, est un théologien français, spécialiste de patristique, éditeur de la première collection en France contenant… …   Wikipédia en Français

  • Philippe Labbe — est un jésuite français, né le 10 juillet 1607, à Bourges, décédé à Paris le 25 mars 1666 ou 1667. Éditeur prolixe et polygraphe, Labbe est surtout connu pour son œuvre d’éditeur et de compilateur ; il fut aussi un possesseur de documents… …   Wikipédia en Français

  • Ambrosiana — Biblioteca Ambrosiana Ambrosiana Bibliothek Gründung 1602 Bestand ca. 1.000.000 Medieneinh …   Deutsch Wikipedia

  • Kindslagenhandschrift — Kindslagenhandschriften, das heißt, die in Handschriften vorliegende Darstellung und Abbildung der möglichen Lagen eines Fötus oder mehrerer Föten in der Gebärmutter, reichen in ihrer Tradition bis in die Antike zurück, sind jedoch seit dem… …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»