-
1 δονακο-φοίτης
δονακο-φοίτης, poet. δουνακο-φοίτης, heißt der Vogelsteller, der mit dem Rohr einhergeht, Bianor. (X, 22), nach Emend. von Huschke, wo der God. Vat. δουνακοδήφατον lies't u. Jacobs δουνακοδίφης vermuthet.
-
2 ἀν-αιδής
ἀν-αιδής, ές (αἰδώς), unverschämt, dreist, rücksichtslos, vom Bettler, Od. 17, 449, u. öfter von den Freiern; vgl. Il. 1, 158; κυδοιμός, das niemand verschonende Schlachtgetümmel, 5, 593; λᾶας Od. 11, 598, der Stein des Sisyphus, der die Qualen des ihn immer aufs neue den Berg hinauf Wälzenden nicht achtet; vgl. Il. 4, 521. 13, 139; πότμος ἀναιδής, Pind. Ol. 11, 110. Andere erkl. gewaltig, unbändig, σκληρός, βίαιος, vgl. χεῦμα Bianor. 5 (IX, 278); ὀδόντες Theocr. 24, 24. Sonst vielfach bei Tragg. u. in Prosa, gew. von Personen. Ggstz αἰδούμενος, Xen. Cyr. 8, 1, 13; ϑρασύτατος καὶ ἀναιδέστατος, Hell. 2, 3, 22; doch auch von Sachen, ἀναιδέστατος λόγος Is. 1, 27; φάρμακα, in der Malerei, Plut. discr. ad et. am. 32; Soph. πέπονϑ' ἀναιδῆ O. C. 518. – Adv. ἀναιδῶς, Plat. Phaedr. 243 b; ohne Scheu, Xen. Mem. 4, 3, 14.
См. также в других словарях:
Bianor — (altgriechisch Βιάνωρ) ist Bianor (Dichter), griechischer Epigrammdichter des 4. Jahrhunderts v. Chr. ein Gefährte des Amyntas (Sohn des Antiochos) in der griechischen Mythologie Bianor (Kentaur), ein Kentaur auf der Hochzeit des Peirithoos… … Deutsch Wikipedia
Biānor — Biānor, 1) so v.w. Aucnus; 2) griechischer Dichter, unter Augustus u. Tiberius; Epigramme von ihm stehen in der Anthologie … Pierer's Universal-Lexikon
Biánor — BIÁNOR, ŏris, (⇒ Tab. XXI.) des Tuscus, Virgil. Aen. X. v. 199. oder nach andern des Tyberis, oder auch Aulestis, Serv. ad Virg. l. c. und der Manto Sohn, welcher auch Oknus hieß, und den Namen sonst von βία und ἀνορέα hat, und also so viel als… … Gründliches mythologisches Lexikon
Biánor [1] — BIÁNOR, ŏris, (⇒ Tab. XIV.) ein Centaur, welchem in dem Gefechte auf des Pirithous Hochzeit Theseus auf den Hals sprang, ihn mit der linken Hand bey den Haaren faßte, und mit einem eichenen knotigen Knüttel also den Kopf einschlug. Ovid. Metam.… … Gründliches mythologisches Lexikon
BIANOR — cognomentô Oenus, Tiberis et Mantûs filius, qui Mantuam condidit. Virg. Eclog. 9. v. 60. Namque sepulchrum Incipit apparere Bianoris. Cato librô de Originibus: Mantua suô conditore Ocnô Bianore est, Thuscorum Rege, illustris. Fuit item unus ex… … Hofmann J. Lexicon universale
Bianor — Bianor … Wikipédia en Français
Bianor — Taxobox name = Bianor image caption = image width = 250px regnum = Animalia phylum = Arthropoda classis = Arachnida ordo = Araneae familia = Salticidae subfamilia = Pelleninae tribus = Bianorini genus = Bianor genus authority = Peckham Peckham,… … Wikipedia
Bianor, SS. — SS. Bianor et Silvanus, (10. Juli), Martyrer in Pisidien, mußten um Christi willen grausame Martern erdulden und wurden endlich am Anfange des 4. Jahrhunderts enthauptet. Ihre Namen werden am nämlichen Tage im Mart. Rom. aufgeführt … Vollständiges Heiligen-Lexikon
Bianor (disambiguation) — Bianor is a genus of spider.Bianor may also refer to: * Papilio bianor , a species of butterfly *Bianor, one of the Heracleidae, the descendants of Heracles … Wikipedia
Bianor (Kentaur) — Bianor (griechisch Βιάνωρ) ist in der griechischen Mythologie einer der Kentauren, die bei der Hochzeit von Peirithoos und Hippodameia am Kampf gegen die Lapithen teilnehmen. Im Kampf schwingt sich Theseus auf seinen Rücken und erschlägt ihn … Deutsch Wikipedia
Ocno Bianor — Este artículo o sección necesita referencias que aparezcan en una publicación acreditada, como revistas especializadas, monografías, prensa diaria o páginas de Internet fidedignas. Puedes añadirlas así o avisar … Wikipedia Español