bezrolny

См. также в других словарях:

• bezrolny — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, bezrolnyni {{/stl 8}}{{stl 7}} nieposiadający gospodarstwa rolnego (o kimś utrzymującym się przede wszystkim z pracy na roli) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bezrolny chłop. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• bezrolny — bezrolnyni «nie posiadający własnego gospodarstwa rolnego» Bezrolna służba folwarczna. Bezrolni chłopi. bezrolny w użyciu rzecz. «chłop nie mający własnego gospodarstwa rolnego» Nadanie ziemi bezrolnym …   Słownik języka polskiego

• bez- — 1. «przedrostek wyrazów pochodnych utworzonych od połączeń przyimka bez z rzeczownikiem w dopełniaczu» a) «tworzy przymiotniki z sufiksami owy, ny, y (po k, g: i) np. bezcelowy (od bez + celu), bezgotówkowy, bezksiężycowy; bezbłędny, beznadziejny …   Słownik języka polskiego

• chałupnik — m III, DB. a, N. chałupnikkiem; lm M. chałupnikicy, DB. ów 1. «rzemieślnik zatrudniony w chałupnictwie» Praca spółdzielczych chałupników. 2. hist. «dawniej: chłop bezrolny posiadający tylko chałupę z obejściem i ogrodem, niegdyś obowiązany… …   Słownik języka polskiego

• komornik — m III, DB. a, N. komornikkiem; lm M. komornikicy, DB. ów 1. «urzędnik państwowy dokonujący czynności egzekucyjnych, ściągający przymusowo należność od dłużników na podstawie orzeczeń i pod kontrolą sądu» Komornik egzekwuje alimenty. Komornik… …   Słownik języka polskiego

• chałupnik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. chałupnikicy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} osoba utrzymująca się z chałupnictwa, pracująca chałupniczo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zakład zatrudniający chałupników. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień