-
1 bezpodstawny
прил.• бездоказательный• бесполезный• беспочвенный• напрасный• необоснованный• неосновательный• тщетный* * *bezpodstawn|yнеобоснованный;\bezpodstawnyе oskarżenie необоснованное обвинение
+ nieuzasadniony, bezzasadny* * *необосно́ванныйbezpodstawne oskarżenie — необосно́ванное обвине́ние
Syn:
См. также в других словарях:
oskarżenie — n I 1. rzecz. od oskarżyć Uzasadnione, bezpodstawne oskarżenie. Akt oskarżenia. Świadek oskarżenia. Postawić kogoś w stan oskarżenia. 2. «skarga wniesiona do sądu przez uprawnioną osobę lub organizację, z żądaniem ukarania sprawcy określonego… … Słownik języka polskiego