-
1 bezecnie
adv. grad. 1. (nieprzyzwoicie) [zachowywać się, postąpić] shamefully, disgracefully- uśmiechnął się do niej bezecnie he leered at her- wykorzystał bezecnie tę biedną dziewczynę he used the poor girl for his own vile purposes- postąpił wobec niej bezecnie he treated her disgracefully a. outrageously2. przest. (bez czci) dishonourablyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > bezecnie
См. также в других словарях:
bezecnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., bezecnieej, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. bezecny: Bezecnie kogoś wykorzystać. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bezecnie — bezecnieej przysłów. od bezecny Bezecnie kogoś oszukać … Słownik języka polskiego
bez- — 1. «przedrostek wyrazów pochodnych utworzonych od połączeń przyimka bez z rzeczownikiem w dopełniaczu» a) «tworzy przymiotniki z sufiksami owy, ny, y (po k, g: i) np. bezcelowy (od bez + celu), bezgotówkowy, bezksiężycowy; bezbłędny, beznadziejny … Słownik języka polskiego
