bezduszny

См. также в других словарях:

• bezduszny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, bezdusznyni, bezdusznyniejszy {{/stl 8}}{{stl 7}} obojętny na sprawy innych ludzi; nieczuły : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bezduszny urzędnik. Bezduszne przepisy. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• bezduszny — bezdusznyni, bezdusznyniejszy «mający obojętny stosunek do otoczenia, wyrażający taki stosunek; nieczuły, bezwzględny» Bezduszni biurokraci. Bezduszna twarz. Bezduszne przepisy. Bezduszne naśladownictwo …   Słownik języka polskiego

• biurokrata — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIa, CMc. biurokrataacie; lm M. biurokrataaci {{/stl 8}}{{stl 7}} z niechęcią o urzędniku trzymającym się ściśle formalnej strony przepisów, traktującym w sposób bezduszny sprawy interesantów : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• bezdusznie — bezdusznieej przysłów. od bezduszny Postępować bezdusznie. Bezdusznie załatwiać klientów …   Słownik języka polskiego

• bezduszność — ż V, DCMs. bezdusznośćści, blm rzecz. od bezduszny Bezduszność postępowania a. w postępowaniu. Bezduszność urzędnika …   Słownik języka polskiego

• biurokratyczny — biurokratycznyni 1. «związany z systemem rządów urzędniczych; urzędniczy» Aparat biurokratyczny. Wypaczenia biurokratyczne. 2. «ściśle przestrzegający przepisów; formalistyczny, bezduszny» Biurokratyczny stosunek do kogoś lub czegoś.… …   Słownik języka polskiego

• formalista — m odm. jak ż IV, CMs. formalistaiście; lm M. formalistaiści, DB. formalistatów 1. «człowiek stosujący się ściśle do obowiązujących przepisów, prawideł, nie wnikając w ich treść» Bezduszny formalista. 2. «zwolennik formalizmu w sztuce, artysta… …   Słownik języka polskiego

• formalistyczny — formalistycznyni 1. «przywiązujący wagę do zewnętrznych cech, nie wnikający w treść; powierzchowny, bezduszny, urzędowy, oficjalny» Formalistyczna decyzja. Formalistyczne metody. 2. «oparty na zasadach formalizmu, związany z formalizmem jako… …   Słownik języka polskiego

• martwy — martwywi «taki, który nie żyje; o roślinie: zwiędły, uschnięty; o przedmiocie: nieżywotny, nieożywiony» Padł martwy na polu walki. Martwe zwierzę. Martwe gałązki. To jak martwa opoka nie zwróci w stronę oka, to strzela wkoło oczyma, to się łzami… …   Słownik języka polskiego

• urzędas — m IV, DB. a, Ms. urzędassie; lm M. y, DB. ów «pogardliwie o urzędniku, biurokracie» Bezduszny urzędas …   Słownik języka polskiego

• bezdusznie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., bezdusznieej, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. bezduszny: Bezdusznie potraktować interesanta. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień