Перевод: с польского на русский

с русского на польский

bez+śladu

  • 1 przejść bez śladu

    = zniknąć bez śladu пройти́ (исче́знуть) без следа́

    Słownik polsko-rosyjski > przejść bez śladu

  • 2 zniknąć bez śladu

    = przejść bez śladu

    Słownik polsko-rosyjski > zniknąć bez śladu

  • 3 ślad

    сущ.
    • дорога
    • знак
    • клеймо
    • колея
    • марка
    • метка
    • остаток
    • отметка
    • отпечаток
    • оттиск
    • признак
    • примета
    • путь
    • пятно
    • рубец
    • след
    • шрам
    * * *
    ♂, Р. \śladu след;

    \ślady nóg (stóp) следы ног; \śladу wojny следы войны; ● przejść (zniknąć) bez \śladu пройти (исчезнуть) без следа; w \ślad вслед; ani \śladu и в помине нет;

    iść (wstępować) w czyjeś \ślady следовать чьему-л. примеру;

    i \ślad po nim zaginął:

    а его и след простыл (пропал); и следа от него не осталось
    * * *
    м, P śladu

    ślady nóg (stóp) — следы́ ног

    ślady wojny — следы́ войны́

    - zniknąć bez śladu
    - w ślad
    - ani śladu
    - iść w czyjeś ślady
    - wstępować w czyjeś ślady
    - i ślad po nim zaginął

    Słownik polsko-rosyjski > ślad

  • 4 zniknąć

    znik|nąć
    \zniknąćnął/\zniknąćł, \zniknąćnęła/\zniknąćła сов. исчезнуть;

    \zniknąć z oczu исчезнуть из виду; \zniknąć bez śladu пропасть бесследно; исчезнуть без следа; w rzekach \zniknąćły ryby в реках не стало рыбы (изчёзла рыба)

    * * *
    zniknął / znikł, zniknęła / znikła сов.
    исче́знуть

    zniknąć z oczu — исче́знуть из ви́ду

    zniknąć bez śladu — пропа́сть бессле́дно; исче́знуть без следа́

    w rzekach znikły ryby — в ре́ках не ста́ло ры́бы (изче́зла ры́ба)

    Słownik polsko-rosyjski > zniknąć

См. также в других словарях:

  • przepaść bez śladu — {{/stl 13}}{{stl 7}} zginąć, zniknąć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ktoś przepadł bez śladu. Dokumenty przepadły bez śladu. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • bez — I m IV, D. bzu, Ms. bzie; lm M. bzy «Syringa vulgaris, krzew z rodziny oliwkowatych, o przyjemnie pachnących kwiatach zebranych w duże luźne wiechy, mający wiele odmian; hodowany w parkach i ogrodach jako roślina ozdobna; botaniczna nazwa: lilak; …   Słownik języka polskiego

  • ślad — m IV, D. u, Ms. śladzie; lm M. y 1. «odcisk czegoś, znak odciśnięty, np. nóg, kół, powstały po przejściu, przejeździe; trop» Głęboki, wyraźny, trwały, nieznaczny ślad. Ślad lisi. Ślad stopy. Ślad kół. Ślad łap niedźwiedzich, kopyt. Ślad butów …   Słownik języka polskiego

  • woda — ż IV, CMs. wodzie; lm D. wód 1. «tlenek wodoru, ciecz bezbarwna, bez zapachu i smaku, rozpowszechniona w przyrodzie; niezbędny składnik organizmów żywych» Brudna, czysta, mętna, przezroczysta woda. Ciepła, gorąca, zimna woda. Woda pitna,… …   Słownik języka polskiego

  • ziemia — ż I, DCMs. ziemiami; lm D. ziem 1. (jako termin astronomiczny pisze się wielką literą) blm «trzecia według oddalenia od Słońca planeta Układu Słonecznego, ciało niebieskie o kształcie zbliżonym do elipsoidy obrotowej, obiegające Słońce po orbicie …   Słownik języka polskiego

  • nic — n, D. niczego, C. niczemu, NMs. niczym 1. zaimek przeczący «żadna rzecz» a) «nic jako określenie orzeczenia» Nie chcieć słyszeć o niczym. O nic nie dbać. Niczym się nie przejmować. Na niczym mi nie zależy. Nie mieć niczego więcej do roboty. Nie… …   Słownik języka polskiego

  • kamień — 1. Bodaj się tacy na kamieniu rodzili «oby takich (ludzi) było więcej» 2. Być komuś, stać się dla kogoś kamieniem (młyńskim) u szyi «być komuś ciężarem, przeszkodą, stwarzać kłopot swoją obecnością»: (...) stałem się dla Alicji kamieniem u szyi.… …   Słownik frazeologiczny

  • ślad — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. śladzie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odciśnięty w podłożu, odbity na jakiejś powierzchni zarys czegoś, najczęściej buta, stopy, łapy, opony itp.; trop, odcisk : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • echo — 1. Budzić echo «wywoływać reakcję na coś»: (...) jeśli mowa Kościoła kieruje się do „dobrej woli człowieka”, to musi być taką mową, która budzi echo w przestrzeniach ludzkiej duszy. J. Tischner, W krainie. 2. Być, stać się czyimś echem… …   Słownik frazeologiczny

  • ziemia — 1. Chodzić, stąpać (mocno, twardo) po ziemi; trzymać się ziemi «być realistą»: Obdarzony wrażliwością dziecka, twardo chodzi po ziemi – jest konkretny, punktualny – i wbrew pozorom – nieśmiały. Przekrój 51/2000. Imponowała mi poczuciem… …   Słownik frazeologiczny

  • słuch — m III, D. u; lm M. y 1. blm «zmysł odbierający wrażenia dźwiękowe, działające na receptory w ślimaku ucha wewnętrznego; zdolność słyszenia; słyszenie» Przytępiony, słaby słuch. Mieć dobry, ostry słuch. Stracić słuch. Wysilać, wytężać słuch. ◊… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»