-
1 Beleidigung
f (10) təhqir, incimə, haqsızlıq -
2 einstecken
vt 1. soxmaq, dürtmək; 2.: etw. \einstecken dan. nəyisə çırpışdırmaq (oğurlamaq); 3.: eine Beleidigung \einstecken məc. təhqirə dözmək; 4. dan. həbs etmək -
3 gefallen
I vi və vimp xoşa gəlmək, ürəyə yatmaq; wie es Ihnen gefällt! istədiyiniz kimi!; ixtiyar sahibisiz!; II vt: sich (D) in etw. (D) \gefallen nədəsə ləzzət görmək; sich (D) etw. (A) \gefallen lassen dözmək; danışıqsız keçirmək; sich eine Beleidigung \gefallen lassen incikliyi söz-söhbətsiz keçirmək; haqsızlığa səbirlə dözmək; II a ölmüş, həlak olmuş -
4 herunterhauen
vt vurub yıxmaq, vurub salmaq; j-m eins \herunterhauen hauen kimisə şillələmək; \herunterhauenholen vt aşağı endirmək; \herunterhauenklappen vt örtmək, salmaq (qapağı); \herunterhauenkommen* vi (s) 1. (von D) enmək, düşmək; 2. məc. düşkünləşmək; gücdən düşmək; 3. var-yoxdan çıxmaq; \herunterhauenkühlen vt soyutmaq; \herunterhauenlassen* vt buraxmaq, endirmək; \herunterhauenlaufen* vi (s) axıb yığılmaq; \herunterhauenmachen vt: j-n \herunterhauenmachen məc. abrını vermək; \herunterhauennehmen* vt çıxartmaq; \herunterhauenpurzeln vi (s) kəlləmayallaq gəlmək; \herunterhauenreißen* vt 1. dartmaq, dartıb çəkmək; 2. şiddətli tənqid etmək; \herunterhauenschlagen* vt paltarın qolunu aşağı salmaq; \herunterhauenschlucken vt udmaq; eine Beleidigung \herunterhauenschlucken təhqiri udmaq, təhqirə dözmək; \herunterhauenschütteln vt çırpmaq, silkələmək, silkələyib atmaq; \herunterhauensetzen vt 1. aşağı oturtmaq; 2. məc. hörmətdən salmaq; \herunterhauenspringen* vi (s) aşağı sıçramaq (tullanmaq); \herunterhauensteigen* vi (s) aşağı düşmək; \herunterhauenstürzen I vt aşağı tullamaq; II vi (s) zərblə yuxarıdan yıxılmaq; düşmək; yıxılmaq, uçulmaq; \herunterhauenziehen* I vt aşağı çəkib çıxartmaq; II vi (s) aşağı enmək, aşağı daşınmaq -
5 Kopf
m (1*) 1. baş; den \Kopf oben behalten* 1) başını dik tutmaq; 2) məc. ruhdan düşməmək; den \Kopf hängen lassen* məc. ruhdan düşmək; er weiß nicht, wo ihm der \Kopf steht o, başını itirib; ◊ das will ihm nicht in den \Kopf məc. bu onun başına girmir; er ist nicht auf den \Kopf gefallen məc. o, axmaq deyil; der \Kopf steht ihm nicht recht məc. o özündə deyil; j-m den \Kopf warm machen məc. kimisə qızışdırmaq; j-m den \Kopf waschen* kimisə danlaqdan keçirmək; j-m etw. auf den \Kopf zusagen məc. kimisə təqsirləndirmək; j-m über den \Kopf wachsen* məc. kimisə ötüb keçmək (birlikdə); j-m den \Kopf zurechtrücken məc. kiminsə başına ağıl qoymaq; die Köpfe zusammenstecken məc. pıçıldaşmaq; alles auf den \Kopf stellen hər şeyi alt-üst etmək; sich (D) die Augen aus dem \Kopfe sehen məc. gözlərini xarab etmək (çox işləməkdən); mit bloßem \Kopfe açıq başla, başıaçıq; Hals über \Kopf çox iti, çox cəld; die Hände über dem \Kopfe zusammenschlagen* əllərini başı üstündə çarpazlamaq; 2. ağıl, zehin, dərrakə, idrak; ein klarer \Kopf ağıllı baş, aydın fikirləşən; im \Kopf(e) fikrində, ağlında; die führenden / leitenden Köpfe einer Idee hansısa ideyanın baniləri; er hat einen offenen \Kopf o, aydın fikirləşən adamdır; den \Kopf verlieren* məc. başını itirmək; çaşmaq; aus dem \Kopfe əzbər, əzbərdən; etw. im \Kopfe behalten* nəyisə yadda saxlamaq; er ist nicht richtig im \Kopfe onun ağılı özündə deyil; etw. geht mir durch den \Kopf ağlıma bir şey gəldi, yadıma bir şey düşdü; 3. baş, həyat; seinen \Kopf aufs Spiel setzen həyatı ilə risk etmək; \Kopf und Kragen kosten məc. baha başa gəlmək, baha oturmaq; es gilt den \Kopf, es geht an \Kopf und Kragen burada başınla (həyatınla) risk edirsən; den \Kopf hergeben müssen* cəfasını çəkmək; başını qurban vermək; 4. bot. papaq (göbələkdə); baş (kələm); 5.: \Kopf einer Zeituug məc. başlıq (qəzetdə); ◊ j-m eine Beleidigung an den \Kopf werfen* kimisə təhqir etmək, ; etw. auf seinen eigenen \Kopf tun* nəyisə özbaşına etmək; auf seinem \Kopf(e) bestehen* / beharren / verbleiben* dediyindən dönməmək, inad etmək; sich (D) etw. in den \Kopf setzen məc. beyninə yerləşdirmək (özünün); bei meinem \Kopf! başıma and olsun!, başım haqqı!; j-n vor den \Kopf stoßen* kiminsə xətrinə dəymək; kimisə bərk həyəcanlandırmaq; kimisə itələmək; ein Brett vor dem \Kopfe haben dan. dardüşüncəli (axmaq) olmaq -
6 tätlich
adv zorakı, məcburi, zor gücü ilə həyata keçirilən; \tätliche Beleidigung döymə, sillələmə
См. также в других словарях:
Beleidigung — [Aufbauwortschatz (Rating 1500 3200)] Bsp.: • Einen Indianer Rothaut zu nennen, ist eine Beleidigung … Deutsch Wörterbuch
Beleidigung — Beleidigung, 1) die Handlung, wodurch man Einen durch Eindringen in dessen Rechtssphäre u. durch Verletzung seines Rechts beeinträchtigt, mit dem Nebenbegriff, daß ihm dadurch Schaden (Leid) zugefügt wird; 2) so v.w. Injurie … Pierer's Universal-Lexikon
Beleidigung — (Injurie, lat. injuria, Beschimpfung, Ehrenkränkung, Verletzung), jede vorsätzliche und rechtswidrige Willenserklärung, durch die jemand einem andern seine Geringschätzung oder Mißachtung kundgibt. Je nachdem dies durch Tätlichkeiten oder auf… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Beleidigung — Beleidigung, Ehrenkränkung, Injurie, die unberechtigte Kundgebung der Mißachtung eines andern, sei es durch Worte (Verbalinjurie) oder durch Tätlichkeit (Realinjurie); wird nur auf Antrag des Beleidigten mit Geldstrafe oder Gefängnis bestraft (s … Kleines Konversations-Lexikon
Beleidigung — Beleidigung, s. Injurie … Herders Conversations-Lexikon
Beleidigung — ↑Affront, ↑Injurie, ↑Insult, ↑Invektive, ↑Realinjurie, ↑Verbalinjurie … Das große Fremdwörterbuch
Beleidigung — Eine Beleidigung im weiteren Sinne ist jede Verletzung der persönlichen Ehre eines anderen. Die Beleidigung ist die Kundgabe der Miss oder Nichtachtung einer anderen Person. Unabhängig der strafrechtlichen Relevanz wird die Beleidigung vom… … Deutsch Wikipedia
Beleidigung — Injurie; Beschimpfung; üble Nachrede; Kränkung; Insultation; Invektive; Schmähung; Verleumdung; Affront * * * Be|lei|di|gung [bə lai̮dɪgʊŋ], die; , en: 1. das Beleidigen … Universal-Lexikon
Beleidigung — Be·lei·di·gung die; , en; 1 eine Äußerung oder eine Handlung, die jemandes Gefühle verletzt <eine schwere Beleidigung; eine Beleidigung zurücknehmen; sich für eine Beleidigung entschuldigen> 2 nur Sg; das Kränken, Beleidigen (1) || K:… … Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache
Beleidigung — a) Kränkung, Verletzung; (österr.): Insultierung. b) Ehr[en]beleidigung, Kränkung, Schlag ins Gesicht; (geh.): Ehrverletzung, Schimpf; (bildungsspr.): Affront, Insult, Invektive, Verbalinjurie; (Rechtsspr.): Ehrenkränkung; (Rechtsspr.;… … Das Wörterbuch der Synonyme
Beleidigung — die Beleidigung, en (Mittelstufe) beleidigende Worte Beispiele: Er hat ihre Äußerung als Beleidigung aufgefasst. Ich habe seine Beleidigungen einfach ignoriert … Extremes Deutsch