Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

be+prudent

  • 21 arens

    ārēns, entis, PAdi. (v. areo), trocken, vertrocknet, dürr, I) im allg.: silva, rosae, Verg.: rivus, Verg.: saxa, Ov.: loca, Sen. u. Tac.: campi, Ps. Quint. decl.: cetera abrupta atque ar., Tac. – subst., per arentia (brennende Sandwüste) trahebat omnem bello utilem turbam, Sen. de ira 3, 20, 2. – II) insbes., vor Durst trocken, lechzend, faux, Hor.: ora, Ov.: palmites, Prudent.: u. meton., sitis, der lechzende Durst, Ov. Vgl. areo. – Genet. Plur. arentum (palmitum), Prudent. c. Symmach. 1. praef. 16.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > arens

  • 22 haeresis

    haeresis, eos, Akk. im, Abl. ī, Genet. Plur. eōn, f. (αιρεσις, das Erwählte, dah.), I) die Lehrart, das Dogma, die Schule eines Philosophen usw., rein lat. secta, Cic. u.a.: nova, Varro fr.: Menippea, Varro fr.: Cynica, Laber. com. fr.: scherzh. Vestoriana, Cic.: Pythagoras quique eius haeresim fuerunt secuti, Vitr. – u. bei den Eccl. = von der Kirche abweichendes Dogma, eine kirchliche Sekte, zB. Ariana, Hieron. epist. 127, 5. Sidon. epist. 7, 6, 2: plurimae sectae et haereses, Lact. 4, 30, 2: aliarum haereseon radix, Hieron. epist. 51, 3. – II) der Beruf, das Geschäft, navalis, Cod. Theod. 13, 6, 9 (wo die Hdschr. haeresim, Hänel falsch haeresin). – Genet. Plur. haeresum, Augustin. serm. 9, 3. – Bei den Eccl. auch hĕresis geschrieben u. gemessen, zB. Nomin. Heresis (personifiz.), Prudent. psych. 710 u. 725: Akk. heresin, Prudent. ham. 64 Dr. u. heresem, Vict. Vit. 2, 69.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > haeresis

  • 23 revello

    re-vello, vellī, vulsum, ere, I) wegreißen, herausreißen, abreißen, losreißen, 1) eig.: crucem, Cic.: tela de corpore, Cic.: telum ab alta radice, Verg.: pellem (bovis), daran zupfen, Colum.: usque proximos revellis agri terminos, erweiterst deine Besitzungen, Hor.: morte ab alqo revelli, getrennt, entrissen werden, Ov.: rev. tabulam, Cic.: claustra portarum, Cic.: dah. signa (militaria) revellere, mit dem Heere aufbrechen (wobei die in die Erde gesteckten Fahnen herausgerissen wurden), Sil.: puerum, wegreißen, mit Gewalt wegnehmen, Ov.: quos Sidoniā urbe revelli, weggerissen, entfernt, weggeführt habe, Verg. – 2) übtr., wegreißen, verbannen, vertilgen, vernichten, consulatum ex omni memoria, Cic.: omnes iniurias, Cic.: alci avias veteres, die alten Vorurteile, Pers. – II) aufreißen, aufbrechen, öffnen, humum dente curvo, pflügen, Ov.: sepulcra, erbrechen, eröffnen, Cornif. rhet.: so auch cinerem manesve – sepulcrum, Verg. – Perf.-Formen, revulsit, Sen. Oedip. 100. Prudent. perist. 10, 7: revulserat, Prudent. perist. 10, 761. – Ov. met. 8, 585 liest Ehwald revelli.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > revello

  • 24 armentalis

    armentālis, e (armentum), zum Großvieh gehörend, equae, weidende, Verg.: lac, Kuhmilch, Symm.: fistula, Sidon.: viri, Prudent.

    lateinisch-deutsches > armentalis

  • 25 boia [1]

    1. bōia, ae, gew. Plur. bōiae, ārum, f. = κλοιός (Gloss.), eine jochartige Halsfessel, das Halsband, Halsjoch, Halseisen, für Sklaven u. Verbrecher (s. Paul. ex Fest. 35, 12. Isid. 5, 27, 12), Plaut. asin. 550; capt. 888 (im Wortspiel, s. 1. Boii). Hier. in Iesai. 5, 27. v. 2 (welche Stelle gegen Lobecks u. Dirksens Annahme, boia sei eine »Maulfessel«, spricht). Prudent. psych. praef. 34.

    lateinisch-deutsches > boia [1]

  • 26 frondeus

    frondeus, a, um (frons, dis), von oder aus Laub, belaubt, mit Laub bedeckt, Laub-, ilex, Prudent.: nemus, Verg.: casa, Ov.: tecta, Laubdächer (poet. = belaubte Bäume), Verg.: cuspis, Zahnstocher aus Laubholz, Mart. – neutr. pl. frondea, ōrum = frondes, Itala (Taurin.) Marc. 11, 8.

    lateinisch-deutsches > frondeus

  • 27 naufragus

    naufragus, a, um (zsgzg. aus navifragus, von navis u. frango), schiffbrüchig, I) passiv, v. dem, der Schiffbruch leidet od. erlitten hat, Marius expulsus et naufragus, Cic.: mulier n., Tac.: corpora, Verg.: ratis, Sen. rhet.: puppis, Ov. – subst., ein Schiffbrüchiger, naufragus quidam natans, Cic.: dare naufrago tabulam (Rettungsbrett), Sen.: und im Bilde v. einem, der mit seinem Vermögen Schiffbruch gelitten, aliquis patrimonio naufragus, Cic.: illa naufragorum eiecta ac debilitata manus, Cic. – II) aktiv, schiffbrüchig = die Schiffe zerschellend, mare, Hor.: unda, Tibull.: monstra, Ov.: tempestas, Val. Flacc.: tela, Prudent.

    lateinisch-deutsches > naufragus

  • 28 sarculo

    sarculo, āvī, ātum, āre (sarculum), behacken, die Saat usw., Pallad. u. Prudent.

    lateinisch-deutsches > sarculo

  • 29 vagina [1]

    1. vāgīna, ae, f., die Scheide des Schwertes, die Degenscheide, I) eig.: gladius vaginā vacuus, ein bloßes Schwert, Cic.: promptus vaginā gladius (Ggstz. conditus rursus), ein blank gezogenes Schwert, Suet.: gladium e vagina educere, Cic.: vaginā eripere ferrum od. ensem, Verg.: telum vaginā nudare, Nep.: strictum vaginā detegere ensem, Sil.: gladium cruentum in vaginam recondere, Cic. (vgl. im Bilde, senatus consultum inclusum in tabulis tamquam in vagina reconditum, Cic.): condere vaginae (Lokativ) gladium, Prudent. psych. 105: vaginā gladius eius elapsus decĭdit, Val. Max. – II) übtr., für jedes ähnliche Behältnis, die Scheide, die Hülle, corpus... animae quasi vagina, Plin. 7, 174: omnia principalia viscera membranis propriis ac velut vaginis inclusit providens natura, Plin. 11, 198. – Insbes., a) = cunnus, die Scheide, Plaut. Pseud. 1181. – b) der Balg der noch verborgenen Ähre, der Schoßbalg, Varro u. Cic. – c) die Löcher, in die die Tiere aus dem Katzengeschlechte ihre Klauen zurückziehen, Plin. 8, 41: u.v. Delphin, aculeos velut vaginā condens, Plin. 8, 25. – d) vaginae terebrarum, die Handgriffe der Bohrer, Plin. 16, 230. – / Vulg. bagina, Edict. Diocl. 7, 37 (wo bagina spathae, Säbelscheide).

    lateinisch-deutsches > vagina [1]

  • 30 vexatrix

    vexātrīx, trīcīs, f. (Femin. zu vexator), die Mißhandlerin, Eccl. u. Prudent. psych. 58.

    lateinisch-deutsches > vexatrix

  • 31 vietus

    viētus, a, um (vieo), welk, verschrumpft, ficus, Colum.: senex, Ter.: cor, Cic.: pectus, Prudent.: vestis, Lucr. – / Zweisilbig gemessen bei Hor. epod. 12, 7 u. Aetna 593 nach Haupts höchstwahrscheinlicher Vermutung.

    lateinisch-deutsches > vietus

  • 32 vulnificus

    vulnificus (volnificus), a, um (vulnus u. facio), Wunden verursachend, verwundend, sus, Ov.: telum, Ov.: chalybs, Verg.: morsus, Prudent.

    lateinisch-deutsches > vulnificus

  • 33 circonspect

    siʀkɔ̃spɛ
    adj
    2) ( prudent) umsichtig
    circonspect
    circonspect (e) [siʀkõspε(kt), εkt]
    termes besonnen

    Dictionnaire Français-Allemand > circonspect

  • 34 cautious

    adjective
    vorsichtig; (circumspect) umsichtig
    * * *
    adjective (having or showing caution; careful: She used to trust everyone but she's more cautious now; a cautious driver.) vorsichtig
    * * *
    cau·tious
    [ˈkɔ:ʃəs, AM esp ˈkɑ:-]
    1. (careful) vorsichtig, achtsam; (prudent) umsichtig
    to play a \cautious game auf Sicherheit spielen
    to be \cautious about doing sth (thoughtful) etw bedächtig tun; (hesitating) etw zögernd tun
    to be \cautious in sth bei etw dat mit Bedacht vorgehen
    2. (wary) vorsichtig; (anxious) ängstlich
    \cautious optimism verhaltener Optimismus
    * * *
    ['kɔːʃəs]
    adj
    vorsichtig

    to give sth a cautious welcomeetw mit Zurückhaltung or verhaltener Zustimmung aufnehmen

    cautious optimismvorsichtiger or verhaltener Optimismus

    * * *
    cautious [ˈkɔːʃəs] adj (adv cautiously)
    1. vorsichtig, behutsam, auf der Hut
    2. achtsam
    3. verhalten, gedämpft (Optimismus etc)
    * * *
    adjective
    vorsichtig; (circumspect) umsichtig
    * * *
    adj.
    bedacht adj.
    behutsam adj.
    gedämpft adj.
    gewarnt adj.
    verhalten adj.
    vorsichtig adj.
    zurückhaltend adj. n.
    achtsam adj.

    English-german dictionary > cautious

  • 35 armentalis

    armentālis, e (armentum), zum Großvieh gehörend, equae, weidende, Verg.: lac, Kuhmilch, Symm.: fistula, Sidon.: viri, Prudent.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > armentalis

  • 36 boia

    1. bōia, ae, gew. Plur. bōiae, ārum, f. = κλοιός (Gloss.), eine jochartige Halsfessel, das Halsband, Halsjoch, Halseisen, für Sklaven u. Verbrecher (s. Paul. ex Fest. 35, 12. Isid. 5, 27, 12), Plaut. asin. 550; capt. 888 (im Wortspiel, s. 1. Boii). Hier. in Iesai. 5, 27. v. 2 (welche Stelle gegen Lobecks u. Dirksens Annahme, boia sei eine »Maulfessel«, spricht). Prudent. psych. praef. 34.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > boia

  • 37 frondeus

    frondeus, a, um (frons, dis), von oder aus Laub, belaubt, mit Laub bedeckt, Laub-, ilex, Prudent.: nemus, Verg.: casa, Ov.: tecta, Laubdächer (poet. = belaubte Bäume), Verg.: cuspis, Zahnstocher aus Laubholz, Mart. – neutr. pl. frondea, ōrum = frondes, Itala (Taurin.) Marc. 11, 8.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > frondeus

  • 38 naufragus

    naufragus, a, um (zsgzg. aus navifragus, von navis u. frango), schiffbrüchig, I) passiv, v. dem, der Schiffbruch leidet od. erlitten hat, Marius expulsus et naufragus, Cic.: mulier n., Tac.: corpora, Verg.: ratis, Sen. rhet.: puppis, Ov. – subst., ein Schiffbrüchiger, naufragus quidam natans, Cic.: dare naufrago tabulam (Rettungsbrett), Sen.: und im Bilde v. einem, der mit seinem Vermögen Schiffbruch gelitten, aliquis patrimonio naufragus, Cic.: illa naufragorum eiecta ac debilitata manus, Cic. – II) aktiv, schiffbrüchig = die Schiffe zerschellend, mare, Hor.: unda, Tibull.: monstra, Ov.: tempestas, Val. Flacc.: tela, Prudent.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > naufragus

  • 39 sarculo

    sarculo, āvī, ātum, āre (sarculum), behacken, die Saat usw., Pallad. u. Prudent.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > sarculo

  • 40 vagina

    1. vāgīna, ae, f., die Scheide des Schwertes, die Degenscheide, I) eig.: gladius vaginā vacuus, ein bloßes Schwert, Cic.: promptus vaginā gladius (Ggstz. conditus rursus), ein blank gezogenes Schwert, Suet.: gladium e vagina educere, Cic.: vaginā eripere ferrum od. ensem, Verg.: telum vaginā nudare, Nep.: strictum vaginā detegere ensem, Sil.: gladium cruentum in vaginam recondere, Cic. (vgl. im Bilde, senatus consultum inclusum in tabulis tamquam in vagina reconditum, Cic.): condere vaginae (Lokativ) gladium, Prudent. psych. 105: vaginā gladius eius elapsus decĭdit, Val. Max. – II) übtr., für jedes ähnliche Behältnis, die Scheide, die Hülle, corpus... animae quasi vagina, Plin. 7, 174: omnia principalia viscera membranis propriis ac velut vaginis inclusit providens natura, Plin. 11, 198. – Insbes., a) = cunnus, die Scheide, Plaut. Pseud. 1181. – b) der Balg der noch verborgenen Ähre, der Schoßbalg, Varro u. Cic. – c) die Löcher, in die die Tiere aus dem Katzengeschlechte ihre Klauen zurückziehen, Plin. 8, 41: u.v. Delphin, aculeos velut vaginā condens, Plin. 8, 25. – d) vaginae terebrarum, die Handgriffe der Bohrer, Plin. 16, 230. – Vulg. bagina, Edict. Diocl. 7, 37 (wo bagina spathae, Säbelscheide).
    ————————
    2. vāgīna, ae, f. (vagio) = vagitus, Fulgent. contin. Verg. p. 151 M. (vaginam puerilem exercet).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > vagina

См. также в других словарях:

  • prudent — prudent, ente [ prydɑ̃, ɑ̃t ] adj. • 1090 « sage, plein d expérience »; lat. prudens 1 ♦ (1573) Qui a, montre de la prudence. ⇒ circonspect, prévoyant, réfléchi, sage . Ses déboires l ont rendu prudent. Il est trop prudent pour brusquer les… …   Encyclopédie Universelle

  • Prudent Beaudry — (1816 1893) était un homme politique américain d origine canadienne française. Maire de Los Angeles, il succéda à James R. Toberman en 1874 et gouverna la ville pendant deux années. Prudent Beaudry naît à Mascouche le 24 juillet 1816. D une… …   Wikipédia en Français

  • Prudent Beaudry — (1818 ndash; 1893) served as mayor of Los Angeles, California from 1874 to 1876. A native of Quebec, he was the second French American mayor of Los Angeles, after Damien Marchessault.A street in downtown Los Angeles is named after… …   Wikipedia

  • Prudent de narbonne — Saint Prudent de Narbonne († v. 257) est né dans une famille noble de Narbonne au IIIe siècle. La Saint Prudent se fête le 6 octobre. Sommaire 1 Biographie 2 Ses miracles 3 …   Wikipédia en Français

  • prudent — PRUDÉNT, Ă, prudenţi, te, adj. Care se fereşte de tot ce ar putea să i producă un neajuns, să l primejduiască; prevăzător, circumspect, precaut. – Din fr. prudent, lat. prudens, ntis. Trimis de RACAI, 22.11.2003. Sursa: DEX 98  Prudent ≠… …   Dicționar Român

  • prudent — pru‧dent [ˈpruːdnt] adjective 1. sensible and careful, especially by trying to avoid unnecessary risks: • These must be prudent loans requiring the buyer to put in significant capital. 2. ACCOUNTING following the rule that a business should not… …   Financial and business terms

  • prudent — 1 judicious, sensible, sane, *wise, sage, sapient Analogous words: *intelligent, brilliant, bright, smart, alert: *shrewd, perspicacious, sagacious, astute: disciplined, schooled (see TEACH) 2 provident, foresighted, forethoughtful, discreet (see …   New Dictionary of Synonyms

  • Prudent — Pru dent, a. [L. prudens, entis, contr. from providens: cf. F. prudent. See {Provident}.] 1. Sagacious in adapting means to ends; circumspect in action, or in determining any line of conduct; practically wise; judicious; careful; discreet;… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • prudent man rule — n: a rule giving discretion to a fiduciary and esp. a trustee to manage another s affairs and invest another s money with such skill and care as a person of ordinary prudence and intelligence would use in managing his or her own affairs or… …   Law dictionary

  • prudent — prudent, ente (pru dan, dan t ) adj. 1°   Qui a de la prudence. •   C était la femme prudente qui est donnée proprement par le Seigneur, BOSSUET Mar. Thér.. •   Plus prudent dans les affaires du siècle que le ministre de la pénitence, qui souvent …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • Prudent avoidance principle — Prudent avoidance is a precautionary principle in risk management, stating that reasonable efforts to minimise potential risks should be taken when the actual magnitude of the risks is unknown. The principle was proposed by Prof. Granger Morgan… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»