-
41 австралийское розовое дерево
adj1) botan. Bastard-Rosenholz (Dysoxylon fraserianum Benth.)2) forestr. Bastard-Rosenholz (Dysozylon fraserianum Benth.)Универсальный русско-немецкий словарь > австралийское розовое дерево
-
42 hybride
-
43 nothus
nothus, a, um (νόθος), unecht, I) eig. = unehelich, mit einer Beischläferin od. Sklavin erzeugt, ein Bastard (aber von einem gewissen, bekannten Vater, Ggstz. legitimus; hingegen spurius von einem nicht gekannten Vater, s. Spalding Quint. 3, 6, 97), Verg. u. Colum. – von Tieren, die von Eltern verschiedener Art od. aus verschiedenen Ländern erzeugt sind, ein Bastard, Verg. – II) übtr., unecht, fremd, falsch, lumen (Ggstz. proprium lumen), Lucr. 5, 574. Catull. 34, 15: Attis notha mulier, Catull. 63, 27. – quoius genera (nominum) sunt tria, unum vernaculum ac domi natum, alterum adventicium, tertium nothum ex peregrino hic natum, Varro LL. 10, 69: u. so notha nomina, ibid. § 70: nothae atque adulterae lectiones (Ausdrücke), Arnob. 5, 36. -
44 pommy
= academic.ru/108069/pommie">pommie* * *pom·mie, pom·my[ˈpɒmi]AUS, NZ\pommy bastard Britenschwein nt pej derb* * *['pɒmɪ] Engländer( in) m(f), Tommy m (dated inf)pommy bastard — Scheißengländer m (inf)
* * ** * *= pommie -
45 sod
I noun(turf) Sode, dieII 1.the poor old sod — das arme Schwein (salopp)
2. transitive verb,that's sod's law sod's law was proved right — (coll.) es mußte ja so kommen
- dd-sod that/you! — verdammter Mist/scher dich zum Teufel! (ugs.)
Phrasal Verbs:- academic.ru/91832/sod_off">sod off* * *sod1[sɒd, AM sɑ:d]I. n Grassode f, Grasnarbe fII. vt<- dd->▪ to \sod sth etw mit Gras bedeckensod2[sɒd]this is a \sod of a car das ist vielleicht eine Mistkarre! sllucky \sod Glückspilz mpoor \sod armer Kerl, armes Schwein fam3.▪ to \sod sb/sth jdn/etw verfluchen\sod it! verdammter Mist! sl* * *I [sɒd]n(= turf) Grassode fII (Brit inf)beneath the sod (liter) — unter dem grünen Rasen (liter)
1. n(mean, nasty) Sau f (inf)the poor sods — die armen Schweine (inf)
you stupid sod — blöde Sau! (inf)
2. vtsod it! — verdammte Scheiße! (inf)
* * *sod1 [sɒd; US sɑd]A s1. Rasen(fläche) m(f):2. Rasenstück n, Sode fB v/t mit Rasen(stücken) bedeckensod2 [sɒd; US sɑd] besonders Br vulgA s1. a) Arschloch n pej (dummer oder widerlicher Kerl):b) a sod of a car ein Scheißauto2. Kerl m:poor sod armes Schwein slsod it! Scheiße! umgC v/i sod off! ‚verpiss dich! sl* * *I noun(turf) Sode, dieII 1.the poor old sod — das arme Schwein (salopp)
2. transitive verb,that's sod's law sod's law was proved right — (coll.) es mußte ja so kommen
- dd-sod that/you! — verdammter Mist/scher dich zum Teufel! (ugs.)
Phrasal Verbs:- sod off -
46 cross-breed
-
47 mongrel
mon·grel [ʼmʌŋgrəl, Am ʼmɑ:ŋ-] n\mongrel puppy Mischlingswelpe m3) ( person) Mischling m ( oft pej), Mischung f (a. pej) ( cross between things) Zwischending nt adj Bastard-, Misch-, hybrid fachspr;\mongrel race Mischrasse f;\mongrel species Kreuzung f -
48 fattyú
(DE) Arschgeige {e}; Bastard {r}; Wechselbalg; Bankert {r}; (EN) bastard; changeling; misbegotten; side-slip -
49 korcs
(DE) Arschgeige {e}; Bastard {r}; Missgeburt {e}; ausgeartet; degeneriert; entartende; entartet; (EN) bastard; cur; deboshed; degenerate; half-bred; hybrid; misbegotten; mongrel -
50 копеле
ко́пеле ср., -та Bastard m, -e; Ти копеле! Du Bastard! -
51 изделие
изделие с. Arbeitsgut n; Artikel m; Erzeugnis n; Fabrikat n; Produkt n; Stück n; Ware f; Werkstück nизделие с., полученное литьём под давлением Spritzling mизделие с., образованное с помощью крутки текст. Zwirnverband m -
52 bigener
-
53 concipio
con-cipio, cēpī, ceptum, ere (con u. capio), zusammenfassen, aufnehmen, auffassen, auffangen, I) im allg.: 1) eig., vermittelst eines Gefäßes u. dgl., a) übh.: nuces vix sesquimodio, Varr.: aquam trulleo, Varr. LL.: multum ignem trullis ferreis, Liv.: ingrediendo ventum veste, Quint.: auras (verst. ex tibiis), Ov.: in quibus aura illa concipitur, Quint.: quorum nomina nostro ore concipi nequeant, nicht in unsern Mund genommen, d.i. nicht ausgesprochen werden können, Mela. – b) Wasser in eine Röhre fassen (t.t.), Alsietinam aquam, Frontin. aqu. 11; u. so ibid. 5 sqq. – Partiz. subst., concepta commentariorum, die in den Kommentarien verzeichneten Fassungsmaße, Frontin. aqu. 67 u. 73. – c) Pass. concipī, α) sich ansammeln, v. Flüssigkeiten übh., ut quisque (umor) ibi (in den Ställen) conceptus fuerit, quam celerrime dilabatur, Col. 1, 6, 5. – β) sich fangen, entspringen, v. Flüssen, torrens velut ex alio fonte conceptus, Curt.: Ganges multis fontibus conceptus, Mela: Indus conceptam pluribus alveis undam trahit, Mela: torrens imbribus conceptus, ein Gießbach, Col. – γ) sich ansammelnd entstehen, sich bilden, in ea parte nivem concipi, Sen. nat. qu. 4, 12, 1. – bes. v. phys. Übeln, is morbus aestate plerumque concipitur, Col. 7, 5, 14: si ex calore et aestu concepta pestis invasit, Col. 7, 5, 2.
2) übtr., Worte in eine (bestimmte, gesetzliche, feierliche) Formel bringen, die Formel von etw. abfassen, -aufsetzen (als t.t.): a) übh.: verba (iurisiurandi), iusiurandum, Liv.: conceptis verbis iurare, einen förmlichen (feierlichen) Eid schwören, Plaut. u. Liv. (vgl. quod EX ANIMl SENTENTIA iuraris, sicut concipitur more nostro, wie es in der bei uns üblichen Formel heißt, Cic.): verbis conceptissimis iurare, den förmlichsten (feierlichsten) Eid schwören, Petr. 113, 13: conceptis verbis peierare, einen förmlichen Meineid schwören, Cic.: dass. conceptis verbis deierare, Nep. fr. X II, 2 Stav.: verbis conceptis affirmare m. folg. Akk. u. Infin., Sen. apoc. 1, 3. – c. vadimonium, Cic.: edictum, obligationem, ICt. – dah. prägn., α) etw. in feierlicher Formel aus- od. nachsprechen (vgl. Bach Ov. met. 7, 594. Ruperti Tac. hist. 4, 31, 3), preces, Ov.: vota, Ov.: Q. Marcio Philippo praeeunte in foro votum (v. Volke), Liv.: c. cetera iurisiurandi verba, Tac.: sic verba concipito, sprich folgende Gebetsformel aus, Cato r.r. 139, 1 u. 141, 4: verba iurationis concipit (er schwört) m. folg. Akk. u. Infin., Macr. sat. 1, 6, 30. – β) in feierlicher (offizieller) Formel schließen, ankündigen, bestimmen, anordnen, foedus, Verg.: iustum bellum, Varr. LL.: Latinas (ferias) sacrumque in monte Albano rite, Liv.: nova atque integra auspicia, Liv. – b) eine Summe in Zahlen fassen, anschlagen, berechnen, bestimmen, c. summas (der Gefallenen), Liv. 3, 5, 12.
II) insbes., an od. in sich nehmen, annehmen, in sich aufnehmen, 1) eig.: a) als jurist. t.t., eine Sache bei jmd. abfangen, abfassen, penes quem res concepta et inventa est, Paul. sent. 2, 31, 5. – insbes., c. furtum, einen Diebstahl in Gegenwart von Zeugen bei jmd. feststellen, Gell. 11, 18, 9 sqq. Gaius inst. 3, 186. – b) eine Flüssigkeit in sich aufnehmen, an sich ziehen, einsaugen, concipit Iris aquas, Ov.: vinea omnes imbres limumque concipit, Col.: concipiunt (nubes) multum marinum umorem, Lucr.: madefacta terra caducas concepit lacrimas ac venis perbibit imis, Ov.: ne (frumentum) concepto umore vitietur, Sen.: patere (laß zu) medicamentum concipi venis, Curt. – c) Feuer, α) v. Gebäuden u.a. brennbaren Ggstdn., c. ignem od. flammam, Feuer fangen, angehen (s. Oudend. Caes. b.c. 2, 14, 2), zB. materies, quae nisi admoto igni ignem concipere possit, Cic.: turris concipit ignem od. flammam, Curt. u. Caes.: stuppa iacit flammam concepto protinus igni, Lucr.: herba, cuius radix e longinquo concipit ignes, Plin.: conceptum ignem late od. latius fundere, Curt.: ne sacer tot ab ignibus aether conciperet flammas, Ov.: caedatur omnis silva et Oetaeum nemus concipiat ignes, Sen. poët.: ignitis lapidibus igne concepto, Vulg. 2. Mach. 10, 3. – u. im Bilde v. Verliebten, quem mens mea concipit ignem? welch Feuer der Liebe ergreift meinen Sinn? Ov.: concipit interea validos Aeëtias ignes, es erfaßt die Ä. heftige Glut, Ov.: cuncto concepit pectore flammam, Catull.: excute virgineo conceptas pectore flammas, Ov. – β) v. Kalk beim Löschen, c. ignem, sich erhitzen, Ov. met. 7, 108. – d) Luft aufnehmen, fangen, einziehen, cum magnam vim venti vela conciperent, Curt.: bucina concepit aëra, Ov.: pars (animae) concipitur cordis parte quādam, quem ventriculum cordis appellant, Cic. – e) in od. an den Körper aufnehmen, α) übh.: praecordiis conceptam mortem continere, Cic. Tusc. 1, 96. – β) befruchtenden Samen in sich aufnehmen, v. der Erde u. dgl., omnia quae terra concipiat semina, Cic.: censes, ante coronam herbae exstitisse, quam conceptum esse semen? Cic.: inde occultas vires et pabula terrae pinguia concipiant, Verg. – γ) v. weibl. Wesen, empfangen = schwanger-, trächtig werden, absol., ubi concepit aliqua, Cels.: cum concepit mula, Cic. – m. Acc., ut id quod conceperat servaret, Cic.: phoenix se ipsa concipit, Mela: concepta crimina (die durch Verbrechen empfangene Leibesfrucht, das Sündenkind) portat, Ov.: ita fit ut sola piscium et animal pariant et ova concipiant, Plin. – u. (im Bilde) hoc quod conceptum res publica periculum parturit (mit der der Staat gleichs. schwanger geht), Cic. – mit ex od. (selten) m. de od. ab u. Abl., od. m. Adv. (woher?), ex illo concipit ales, Ov.: quod erat ex fratre conceptum, Cic.: Tiberius ut ex adulterio conceptus, Suet.: u. (mehr im Bilde) funestum illud animal ex nefariis stupris, ex civili cruore conceptum, Cic.: de lupo concepta Nape, Ov.: conceptus a captiva servus, Ov.: Apis bos divinitus conceptus, Mela. – m. Abl. womit? partum od. alqm conceptum utero habere, Val. Max. – m. Abl. wodurch? quem pluvio Danaë conceperat auro, Ov.: anguis immanis concubitu conceptus, Cic.: puer furto conceptus, ein Kind von geheimer (unehelicher) Geburt, ein Bastard, Ov.: phoenix non coitu concipitur, Mela. – m. usque in u. Akk. der Zeit, feminae (canes) concipiunt usque in annos novem, Col. – dah. prägn., concipe = heirate, Ov. met. 11, 222. – u. Partiz. Perf. subst., conceptum, ī, n., die Leibesfrucht, ne praegnanti medicamentum, quo conceptum excutitur, detur, Scrib. ep. ad C. Iul. Callist. p. 3 R.: coacta conceptum a se abigere, Suet. Dom. 22: u. so timeo ne (ova) iam concepti (sc. pulli) sint, schon Junge sind (wir: schon besessen sind), Petr. 33, 5. – f) eine Frucht usw. an sich erzeugen, ansetzen, spicam (v. Halme), Plin.: radicem (v. Baume), ICt. – g) eine physische Eigenschaft od. Beschaffenheit annehmen, bekommen, v. Lebl., alias aliasque vires (v. Flüssen u. Seen), Ov. met. 15, 336. – c. acorem, amaritudinem, sauer, bitter werden, Col.: saporem salis, Pallad.: teporem, lauwarm werden, Pallad. – od. ein phys. Gut od. Übel bekommen, sich zuziehen, v. leb. Wesen, eo sapore cupidinem bibendi pascendique (v. Schafen), Col.: veram noxam (Schaden am Leibe), Col.: aes alienum, Schulden machen, ICt. – h) mit den Augen auffassen = wahrnehmen, qui haec tanta oculis bona (so viel Schönes) concipio? Plaut. Poen. 277.
2) übtr., a) übh. an sich od. in sich aufnehmen, ein moral. Übel sich zuziehen, auf sich laden, dedecus (Schande), Cic.: vitia, Cic.: dolor a se ipso conceptus, von selbst entstandener (Ggstz. a deo immissus), Cic.: illa macula Mithridatico bello superiore concepta, Cic.: aliquot iam per annos concepta huic ordini turpitudo atque infamia, anhaftende, Cic. – m. ex u. Abl., maculam ex paterno sanguine, Cic.: furorem ex maleficiis, Cic. – b) etw. Straffälliges auf sich laden, begehen, tantum scelus, Cic.: malum aut scelus, Cic. – m. in u. Akk., non istum (Verres) maius in sese (gegen das röm. Volk) scelus concepisse, Cic. – m. cum u. Abl., quod flagitium Lentulus non cum Autronio concepit? Cic. – m. Abl. (durch), violandā re publicā fraudes inexpiabiles, Cic. Vgl. Benecke Cic. Cat. 2, 7. – c) (m.u. ohne animo, mente u. dgl.) etw. in die Seele, in die Gedanken, in das Gefühl aufnehmen = etw. in sich entstehen od. aufkommen lassen, ihm Raum geben, Eingang finden lassen, in sich nähren, im Busen hegen, empfin den, fühlen, tanta flagitia (schmähliche Behauptungen) animo, Cic.: iram intimo animo et corde, Cic.: animo ingentes iras, Ov.: c. mente vaticinos furores (Begeisterung), Ov.: pectore robur, Kraft im Busen fühlen, Verg.: tantum robur intra pectora pro facto spemque metumque suo, Ov.: corde metus, Stat.: auribus tantam cupiditatem, Cic.: pectora concipiunt alios motus, das Herz wird von andern Regungen ergriffen, Verg. – ohne animo u. dgl., spem regni, Liv.: spem suae mortis, Ov.: spem ostentis, Suet.: tantam od. ingentem iram, Curt. u. Iustin.: odium in alqm, Cic.: inimicitiae privatae ex praetura conceptae, Caes.: furor incredibilis biennio ante conceptus, der unbegreifliche u. wahnsinnige Gedanke, der zwei Jahre vorher unter m.K. gefaßt war, Cic.: c. curam ducis, die Führung (das Kommando) übernehmen, Verg. – bene concepti affectus, tief empfundene Gefühle, Quint. – dah. (mit [u. poet. ohne] spe, mente) der Hoffnung auf etw., dem Gedanken an etw. Raum geben, auf etw. hoffen, nach etw. streben, trachten, auf etw. sinnen, scelus, Cic.: hoc spe concipere, audacis animi esse, Liv.: concipit aethera mente, Ov.: c. thalamos alieni orbis, Ov. – non servili animo c. m. folg. Infin. = den nicht sklavischen Entschluß fassen, zu usw., Tac. ann. 2, 39. – d) etw. in die Phantasie aufnehmen = etw. sich vorstellen (von etw. sich eine Vorstellung machen), sich einbilden, (sich) denken, gew. m. Abl. animo, mente (s. Drak. Liv. 9, 18, 8), α) übh.: agedum inaugura, fierine possit, quod nunc ego mente concipio, Liv.: quantalibet magnitudo hominis concipiatur animo, unius tamen ea magnitudo hominis erit, Liv.: quid mirum si in auspiciis... imbecilli animi superstitiosa ista concipiant? Cic.: opulentia (Reichtum), quantam qui oculis non subiecere, animis concipere non possunt, von dessen Größe sich diejenigen, die ihn nicht mit Augen gesehen, keine Vorstellung machen können, Curt.: protinus concepit ›Italiam‹ et ›arma virumque‹, dachte sich J. usw. (= kam auf den Gedanken, die Äneide zu dichten), v. Vergil, Mart. 8, 56, 19. – m. folg. Acc. u. Infin., concepit, (Germanos) esse homines, qui etc., Vell. 2, 117, 3: forsitan et lucos illic urbesque deorum concipias animo esse, Ov. met. 2, 77. – m. folg. indir. Fragesatz, concipere animo potes, quam simus fatigati, Plin. ep. 3, 9, 24. – Partiz. Perf. im Plur. subst., mente concepta, ōrum, n., das Vorgestellte, Gedachte, die Gedanken, Einbildungen, Quint. 5, 10. § 1 u. 4: mente concepta sensus vocamus, Quint. 8, 5, 2. – β) = etw. ahnen, argwöhnen, nec nutrix etiamnum concipit ullum mente nefas, Ov.: nec tantos mente furores concipit, ihr kam in die Seele kein Gedanke von solcher Wut, Verg. – e) in die Erkenntnis, in das Bewußtsein aufnehmen, auffassen, erkennen, begreifen, principio rerum omnium quasi adumbratas intellegentias animo ac mente c., Cic.: habere bene cognitam voluptatem et satis firme conceptam animo atque comprehensam, wohlverstanden u. ziemlich bestimmt aufgefaßt u. begriffen haben, Cic.: si qua divinae opis auguria mente concipi possent, Curt. – m. folg. Acc. u. Infin., quod enim ita iuratum est, ut mens conciperet fieri oportere, id servandum est, jeden Eid, den man mit dem Bewußtsein geschworen hat, man sei zu seiner Erfüllung verpflichtet, muß man halten, Cic. de off. 3, 107. – / arch. Infin. Präs. Pass. concipei, Corp. inscr. Lat. 1, 205. col. I, 45 u. 48.
-
54 hibrida
hibrida (hybrida, ibrida), ae, c. ( aus ὕβρις, älter υ-ιβρις), von zweierlei Abkunft, der Mischling, Bastard, a) v. Tieren, bes. von einer zahmen Sau u. einem wilden Eber, Plin. 8, 213; vgl. Mart. 8, 22: von einem Jagdhund u. Hirtenhund, Porphyr. Hor. sat. 1, 7, 2. – b) v. Menschen, wenn der Vater ein Römer od. Freigeborener, die Mutter eine Ausländerin od. Sklavin ist, Plin. 8, 213. Auct. b. Afr. 19, 4. Hor. sat. 1, 7, 2 (hybr.). Suet. Aug. 19, 1 (ibr.). Mart. 6, 39, 2.
-
55 spurius
spurius, a, um, I) als n. appellat., von einem unbekannten Vater mit einer gemeinen Buhldirne erzeugt, unehelich, subst., das uneheliche Kind, das Hurenkind, griech. πορνογενής ( hingegen nothus von einem bekannten Vater mit einer Beischläferin gezeugt, Bastard, Kebskind, griech. νόθος), Gaius inst. 1, 64. Modest. dig. 1, 5, 23 u.a. ICt. Iustin. 20, 1, 15. Apul. met. 6, 9. – bildl., unecht, versus, Auson. epist. 18, 30. p. 179 Schenkl: vates, schlechter, Auson. lud. sept. sap. 13 zw. – II) als nom. propr., Spurius, ein röm. Vorname, abgek. Sp., wie Sp. Aelius.
-
56 κυν-αλώπηξ
κυν-αλώπηξ, εκος, ὁ, Hundesuchs, Bastard von Hund u. Fuchs, bes. eine lakonische Hundeart. Bei Ar. Equ. 1062. 1068, wie Luc. Peregrin. 30 ein Schimpfwort, = ein tückischer u. listiger Mensch.
-
57 μητρό-ξενος
μητρό-ξενος, ὁ, der Bastard, VLL.
-
58 μῑσό-νοθος
μῑσό-νοθος, den Bastard hassend, Ἥρη, in Beziehung auf Herakles, Archi. 27 ( Plan. 94).
-
59 ἀλωπεκίς
-
60 ἐπι-τέχνημα
ἐπι-τέχνημα, τό, = Folgdm, Sp.; μοιχίδιον ἐπιτέχνημα, ein Bastard, vom Maulthier, Ael. H. A. 12, 16.
См. также в других словарях:
Bastard!! — Destructive God of Darkness バスタード!! 暗黒の破壊神 (Basutādo!! ankoku no hakai shin ) Genre fantasy Manga Type Seinen Auteur Kazushi Hagiwara Éditeur … Wikipédia en Français
Bastard!! — Destructive God of Darkness Обложка первого тома манги バスタード!! 暗黒の破壊神 (Bastard!! Destructive God of Darkness) Ублюдок!! Сокрушитель Тьмы Ba … Википедия
Bastard — англ. bastard бастард, незаконнорождённый ребёнок. Bastard!! аниме и манга. В музыке Bastard (группа) музыкальная группа, исполняющая музыку в стиле анархо панка. ¡Bastardos! восьмой альбом рок группы Blues Traveler. Bastard (альбом), альбом… … Википедия
Bastard !! — Bastard!! Bastard!! Destructive God of Darkness バスタード!! 暗黒の破壊神 (Basutādo!! ankoku no hakai shin ) Type Seinen Genre fantasy Manga Auteur Kazushi Hagiwara Éditeur … Wikipédia en Français
bastard — BASTÁRD, Ă, bastarzi, de, s.m. şi f., adj. 1. S. m. şi f. Copil nelegitim; bitang. 2. S. m. şi f. Plantă sau animal rezultat din încrucişarea a două specii deosebite; corcitură. 3. adj. Batard. Scriere bastardă. Din it. bastardo … Dicționar Român
Bastard — Bas tard, a. 1. Begotten and born out of lawful matrimony; illegitimate. See {Bastard}, n., note. [1913 Webster] 2. Lacking in genuineness; spurious; false; adulterate; applied to things which resemble those which are genuine, but are really not… … The Collaborative International Dictionary of English
bastard — bas·tard / bas tərd/ n: an illegitimate child ◇ The word bastard is no longer used in legal contexts. bas·tardy / bas tər dē/ n Merriam Webster’s Dictionary of Law. Merriam Webster. 1996 … Law dictionary
Bastard — ist eine alte Bezeichnung für ein uneheliches Kind, häufig das Kind einer ledigen Mutter. Heute ist der Ausdruck fast nur noch als Schimpfwort üblich. In der Biologie oder Zucht ist Bastard eine veraltete Bezeichnung für eine Hybride.[1]… … Deutsch Wikipedia
Bastard!! — Saltar a navegación, búsqueda Bastard! バスタード!! 暗黒の破壊神 (Basutādo!! Ankoku no Hakai Kami) Género Fantasía, acción Manga Creado por … Wikipedia Español
Bästard — Pays d’origine France Genre musical Noise rock Années d activité 1993 1997 Labels … Wikipédia en Français
bastard — (n.) illegitimate child, early 13c., from O.Fr. bastard (11c., Mod.Fr. bátard), acknowledged child of a nobleman by a woman other than his wife, probably from fils de bast packsaddle son, meaning a child conceived on an improvised bed (saddles… … Etymology dictionary