-
1 baş kaldırmak
baş qaldırmaq, qiyam etmək, üsyan etmək
См. также в других словарях:
kopmak — kopmak, gelmek; kalkmak; ba şlamak, çıkmak; baş kaldırmak I, 88, 97, 104, 120, 142, 234, 258; II, 4; III, 128, 137, 367 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
ayak — is., ğı, anat. 1) Bacakların bilekten aşağıda bulunan ve yere basan bölümü 2) Bacak 3) Birtakım şeylerin yerden yüksekçe durmasını sağlayan dayak, destek veya bunlardan her biri İskemlenin bir ayağı kırık. Bu köprünün dört ayağı var. 4) Vücudun… … Çağatay Osmanlı Sözlük
el — 1. is., anat. 1) Kolun bilekten parmak uçlarına kadar olan, tutmaya ve iş yapmaya yarayan bölümü El var, titrer durur, el var yumuk yumuk / El var pençe olmuş, el var yumruk. Z. O. Saba 2) Sahiplik, mülkiyet Elden çıkarmak. Elimdeki bütün parayı… … Çağatay Osmanlı Sözlük
İLVA — Çevirmek. Baş eğmek. Başı eğilmek. * Başkasının sözünü maksadı olmayan başka tarafa çevirmek. * Birinin hakkını inkâr eylemek. * Bayrağı kaldırmak. Sancak dikmek … Yeni Lügat Türkçe Sözlük