-
1 ulduzlu
прил. звёздный, звездистый (покрытый, усеянный звёздами). Ulduzlu göy звёздное небо, ulduzlu gecə звёздная ночь -
2 ulduzlu
звездный. ulduzlu göy звездное небо. -
3 aylı-ulduzlu
прил. ясный, звёздный. Aylı-ulduzlu gecə ясная, звёздная ночь -
4 aylı-ulduzlu
ясный, звездный. -
5 ay-ulduzlu
прил.1. с ожерельем, с рисунками луны и звёзд (о женских украшениях)2. носящая ожерелье (о женщине) -
6 səma
Iсущ. небо, небосвод. Buludlu səma облачное небо, mavi səma голубое небо, tutqun səma пасмурное небо, ulduzlu səma звездное небо, payız səması осеннее небоIIприл. небесный. Səma rəngi небесный цвет, səma cisimləri небесные тела, небесные светила
См. также в других словарях:
ulduzlu — sif. Ulduzlarla örtülü, ulduzlarla dolu, çoxlu ulduz olan. Ulduzlu göy. – Sərin və ulduzlu bir gecə idi. A. Ş.. Ulduzlu ayaz gecə Muğanın üstünü almışdı. M. İ.. // Üstündə ulduzaoxşar şəkil, ya naxışları, bəzəkləri olan. Ulduzlu dəsmal. Ulduzlu… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ay-ulduzlu — sif. 1. Üzərində ay ulduz şəkli təsvir olunmuş. Ay ulduzlu bayraq. 2. Döşündə, boynunda ay ulduz şəklində bəzəyi olan; ay ulduz taxılmış. Ay ulduzlu sinəbənd … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
aylı-ulduzlu — sif. Ay çıxmış, işıqlı və ulduzlu. Aylı ulduzlu bir gecə idi. M. Hüs … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bədəxtər — f. «pis ulduzlu» m. talesiz, bədbəxt … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mükövkəb — ə. 1) ulduzlu (səma); 2) ulduz şəklinə salınmış, ulduz şəklində düzəldilmiş … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
pürkəvakib — f. və ə. ulduzla dolu, çoxlu ulduz olan; ulduzlu (göy haqqında) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
səidəxtər — ə. və f. «bəxtiyar ulduzlu» m. xoşbəxt … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ətləs — ə. 1) atlas; 2) qədim astronomiyada: sabit ulduzlu göyün üstündə olub, bütün başqa göyləri ehtiva edən tamamilə ulduzsuz göy … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
alınmaz — sif. Alınması, ələ keçirilməsi mümkün olmayan; yenilməz. Alınmaz qala. // Məc. mənada. Dağlarda laləm sənsən; Alınmaz qalam sənsən; Kimim yox, kimsənəm yox; Bir şirin balam sənsən. (Bayatı). Sənin ulduzlu alnında müzəffər, şanlı bir ordu; Bütün… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fəza — is. <ər.> 1. Kainatda sonsuz boşluq; göy, asiman. Ulduzlu fəza dəniz üzərinə çevrilmiş bir süzgəcə bənzəyirdi. M. S. O.. 2. məc. Yüksəklik, ənginlik. Yenə də insanın xəyal şahpəri; Gəzir fəzaları, göy dənizləri. S. V.. Qüdrətim olsaydı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gümüşü — sif. Ağ bozaçalar parlaq rəngdə olan, rəngi gümüş rəngində olan, gümüş kimi parıldayan. <Nuriyyə:> . . Gümüşü toran içindən bir motosiklin çıxdığını gördüm. İ. Ə.. Buludların parçalandığı oyuqdan ulduzlu fəzaya doğru bir pəncərə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
