-
1 avis
avis is (abl. avī or ave), f [3 AV-], a bird: cantūs avium: Velatur avibus, i. e. clothed with feathers, O. — Collect.: candida venit avis, the birds, V.—Meton., since omens were taken from birds, a sign, omen, portent: malā ducis avi, H.: Ite bonis avibus, O.: secundis avibus, L.* * *bird; sign, omen, portent -
2 avis
ăvis, is, f. ( abl. sing. avi and ave; cf. Varr. L. L. 8, § 66 Müll.; Prisc. p. 765 P.; Rhem. Palaem. p. 1374 P.; Neue, Formenl. I. pp. 218, 222; in the lang. of religion, the form avi is most common; v. infra) [cf. Sanscr. vā (which may imply av), to blow (to wave); vis, a bird; Zend, vi; with which Curt. compares oi-ônos, a large bird, and Benfey ai-etos, an eagle].I.Lit., a bird; or collect., the winged tribe:II.Liber captivos avis ferae consimilis est,
Plaut. Capt. 1, 2, 7:videmus novis avibus canere undique silvas,
Lucr. 1, 256:arguta,
Prop. 1, 18, 30:istā enim avi (sc. aquilā) volat nulla vehementius,
Cic. Div. 2, 70, 144:ave ad perfugia litorum tendente,
Plin. 10, 3, 3, § 9; Vulg. Gen. 1, 2; ib. Deut. 4, 17; ib. Marc. 4, 32; ib. Luc. 13, 34 et saep.—In Varr. once of bees:de incredibili earum avium naturā audi,
Varr. R. R. 3, 16, 3.—A description of birds is found ap. Plin. lib. 10; of their habits, ap. Varr. R. R. 3, 3 sq. and ap. Col. 8, 1 sq.—Transf.A.Esp., in reference to auguries, since the Romans took their omens or auguries from birds (v. augurium and auspicium): post quam avem aspexit templo Anchises, Naev. ap. Prob. ad Verg. E. 6, 31.—Hence, avis, meton., = omen a sign, omen, portent, freq. with the epithets bona, mala, sinistra ( = bona;B.v. sinister), adversa, etc.: liquido exeo foras Auspicio avi sinistrā,
Plaut. Ep. 2, 2, 2:ducam legiones meas Avi sinistrā, auspicio liquido atque ex sententiā,
id. Ps. 2, 4, 72: solvere secundo rumore aversāque avi, poët. ap. Cic. Div. 1, 16, 29, where B. and K. read adversā:malā ducis avi domum,
with a bad omen, Hor. C. 1, 15, 5:este bonis avibus visi natoque mihique,
Ov. F. 1, 513; so id. M. 15, 640:di, qui secundis avibus in proelium miserint,
Liv. 6, 12, 9:Quā ego hunc amorem mihi esse avi dicam datum?
Plaut. Cas. 3, 4, 26:Hac veniat natalis avi,
Tib. 2, 2, 21.—In abl., form ave:tunc ave deceptus falsā,
Ov. M. 5, 147.—Comically, for a man in the garb of a bird:C.Sed quae nam illaec est avis, quae huc cum tunicis advenit?
Plaut. Poen. 5, 2, 15.—Avis alba, v. albus, I. B. 3. e. -
3 avis
I is (abl. ave и avī) f.1) птица (a. fluminea O; a. rapto vivens Sen)2) вещая птица C, L, O; перен. предзнаменование, знамение, примета, знак (см. omen)avibus bonis O (secundis L) — при хороших предзнаменованиях, в добрый часavibus adversis C или avi malā H (sinistrā Pl) — при дурных предзнаменованиях, с плохими видами на успехII avīs dat. /abl. pl. к avus -
4 avis
avis, is, f. (griech. οἰωνός aus * ὀϝι-ωνός), der Vogel (vgl. ales no. II, 1), od. kollektiv Geflügel, I) im allg.: avis aquila, Dict. 5, 7: examina avium, Liv.: cantus avium, Cic.: concentus avium, Cic.: avium plumae, Apul.: aves vernae, Fronto: aves aestivae, Zugvögel, Liv.: aves magnae, Plaut., maiores, Cels.: omnis avis grandis, Cels.: aves grandiores, Cels.: aves parvulae, Lampr.: aves minutae, aves minimae, Cels.: aves domesticae, Col.: aves rapto viventes, Sen.: aves, quae natant (Ggstz. quae natandi scientiam non habent), Cels.: avis fluminea, Ov.: aves litoreae, Verg.: avis riparia, Suet. fr.: aves palustres, Mela: aves pretiosas scindere (tranchieren) Sen.: istā avi (aquilā) volat nulla vehementius, Cic.: aves quasdam et alites et oscines rerum augurandarum causā esse natas putamus, Cic. – v. den Bienen, Varr. r. r. 3, 16, 1. – II) insbes., der Weissagevogel, u. meton. für omen, das Wahrzeichen, in Beziehungen wie: avibus bonis, Ov., od. secundis, Liv., mit guter Vorbedeutung, zur glücklichen Stunde: hingegen avi malā, Hor., od. adversā, Poëta b. Cic., od. sinistrā, Plaut., od. sinistris avibus, Ov., mit böser Vorbedeutung, zur unglücklichen Stunde. – / Abl. Sing. ave (bes. in der Bedeutung no. II) u. avī; vgl. Neue-Wagener Formenl.3 Bd. 1. S. 336 u. 337.
-
5 gemino
gĕmĭno, āre, āvi, ātum - tr. - [st1]1 [-] doubler, redoubler, augmenter du double. - geminata verba, Cic. Part. 21: mots redoublés. - geminatus sol, Cic. Nat. 2, 14, soleil qui paraît double, parhélie. - geminare aestum, Ov. M. 5, 586: doubler la chaleur. - decem vitae geminaverat annos, Ov. Tr. 4, 10: *il avait doublé dix années de vie*, il avait vingt ans. - rursus geminato verbere plangunt, Luc. 9, 173: à nouveau on se lamente en se frappant à coups redoublés. [st1]2 [-] mettre deux choses ensemble, joindre, réunir. - geminari legionum castra prohibuit, Suet. Dom. 7: il défendit de réunir deux légions dans le même camp. - geminare aera, Hor. O. 1, 16, 8: frapper l'airain à coups redoublés. - serpentes avibus geminantur, Hor. P. 13: les serpents vont de pair avec les oiseaux. - geminata cacumina, Liv. 36, 24, 9: sommets formant la paire. [st1]3 [-] faire du double, faire des paires. --- Lucr. 4, 452.* * *gĕmĭno, āre, āvi, ātum - tr. - [st1]1 [-] doubler, redoubler, augmenter du double. - geminata verba, Cic. Part. 21: mots redoublés. - geminatus sol, Cic. Nat. 2, 14, soleil qui paraît double, parhélie. - geminare aestum, Ov. M. 5, 586: doubler la chaleur. - decem vitae geminaverat annos, Ov. Tr. 4, 10: *il avait doublé dix années de vie*, il avait vingt ans. - rursus geminato verbere plangunt, Luc. 9, 173: à nouveau on se lamente en se frappant à coups redoublés. [st1]2 [-] mettre deux choses ensemble, joindre, réunir. - geminari legionum castra prohibuit, Suet. Dom. 7: il défendit de réunir deux légions dans le même camp. - geminare aera, Hor. O. 1, 16, 8: frapper l'airain à coups redoublés. - serpentes avibus geminantur, Hor. P. 13: les serpents vont de pair avec les oiseaux. - geminata cacumina, Liv. 36, 24, 9: sommets formant la paire. [st1]3 [-] faire du double, faire des paires. --- Lucr. 4, 452.* * *Gemino, geminas, pen. corr. geminare. Terent. Doubler.\Geminare tigribus agnos. Horat. Accoupler ensemble. -
6 avis
avis, is, f. (griech. οἰωνός aus * ὀι-ωνός), der Vogel (vgl. ales no. II, 1), od. kollektiv Geflügel, I) im allg.: avis aquila, Dict. 5, 7: examina avium, Liv.: cantus avium, Cic.: concentus avium, Cic.: avium plumae, Apul.: aves vernae, Fronto: aves aestivae, Zugvögel, Liv.: aves magnae, Plaut., maiores, Cels.: omnis avis grandis, Cels.: aves grandiores, Cels.: aves parvulae, Lampr.: aves minutae, aves minimae, Cels.: aves domesticae, Col.: aves rapto viventes, Sen.: aves, quae natant (Ggstz. quae natandi scientiam non habent), Cels.: avis fluminea, Ov.: aves litoreae, Verg.: avis riparia, Suet. fr.: aves palustres, Mela: aves pretiosas scindere (tranchieren) Sen.: istā avi (aquilā) volat nulla vehementius, Cic.: aves quasdam et alites et oscines rerum augurandarum causā esse natas putamus, Cic. – v. den Bienen, Varr. r. r. 3, 16, 1. – II) insbes., der Weissagevogel, u. meton. für omen, das Wahrzeichen, in Beziehungen wie: avibus bonis, Ov., od. secundis, Liv., mit guter Vorbedeutung, zur glücklichen Stunde: hingegen avi malā, Hor., od. adversā, Poëta b. Cic., od. sinistrā, Plaut., od. sinistris avibus, Ov., mit böser Vorbedeutung, zur unglücklichen Stunde. – ⇒ Abl. Sing. ave (bes. in der Bedeutung no. II) u. avī; vgl. Neue-Wagener Formenl.3 Bd. 1. S. 336 u. 337. -
7 assigno
as-signo, āvī, ātum, āre1) назначать, отводить ( suum cuique mensam Pt); выделять, наделятьequitibus Romanis in theatro quattuordecim gradus proximos assignati sunt L — римским всадникам были отведены в театре 14 первых рядовmilitibus agrum a. C — наделять солдат землёй2) поручать, передавать ( aliquem custodibus Just)3) приписывать, относитьa. culpae fortunam C — вменять независящее обстоятельство в вину (кому-л.)a. alicui victoriae gloriam VP — приписывать кому-л. честь победы4) снабжать печатью, ставить печать или подписывать ( tabellas Prp) -
8 augurium
ī n. [ augur ]1) наблюдение и толкование примет ( вначале ex avibus PM, впоследствии всякое)a. agere C или capere L — наблюдать приметы, гадатьa. salutis C, Su, T — пробное гадание о благе (гадание, посредством которого в мирное время стремились узнать, можно ли возносить моления о благе страны — de salute)2) явление, предзнаменование, приметаa. accipere L — признать (что-л.) счастливым предзнаменованиемa. alicui fit Su — кому-л. является знамение3) прорицание, предвещание, предсказание (rerum futurarum C; triste V)4) предчувствиеauguror, nec me fallit a., Historias tuas immortales futuras PJ — у меня есть предчувствие, и это предчувствие меня не обманывает, что твои (Тацита) «Истории» будут бессмертныApollo ei dedit a. V — Аполлон вдохнул в него дар прорицания7) признак, знак, свидетельство ( auguria valetudinis PM) -
9 B
bвторая буква латинского алфавита; в сокращенияхb. — bonus, beneb. a. — bonis avibusb. m. — bonae memoriaeb. o. — bono omineb. p. — bono publicob. v. v. — bene vale, valelb. (d. s.) m. — bene (de se) merenti или merito (meritae) -
10 cano
cecinī, cantum (и cantātum), ere1) петь (c. voce C, AG; merula canit PM; c. carmina V)c. ad tibicinem C — петь в сопровождении флейтыc. more Asiatico C — говорить нараспев2) кричать (о сове) Vr; кукарекать (о петухе) C, Col; каркать (о вороне) C; квакать (о лягушке) V, PM3) играть (fidibus C; cithārā T; tibiā Q)c. receptui C — трубить отступлениеc. signum (classicum, bellicum) Acc, L etc. — давать сигнал (к наступлению, к выступлению и пр.)carmen sibi intus c. погов. C — говорить, думая втайне о личной выгоде4) звучать, раздаваться ( tubae cornuaque cecinerunt L)5) сочинять, творить (carmen, versus C; verba ad certos modos O)6) воспевать, прославлять, славить ( maxima bella et clarissimos duces Q); повествовать ( de bellicis rebus C); возвещать ( quae diu latuĕre O)7) возвещать, прорицать, предсказывать ( fata H)fore te incolumem canebat V — (Аполлон) возвестил, что ты будешь невредим8) разглашать, распространять ( facta atque infecta V) -
11 circumsonus
-
12 commodo
I āvī, ātum, āre [ commodus 4. \]1) угодить, оказать услугу, услужить (кому-л.) (alicui re aliquā или in re aliquā C etc.)caecus claudo (dat.) pede commodat погов. Aus — слепой хромому поможет ногами2) ссудить, одолжить ( aurum alicui C); дать, предоставить (aedes ad nuptias alicui rhH.)c. veniam peccatis T — прощать (отпускать) грехиalicui tempus c. L — дать кому-л. отсрочкуc. manum morituro VP — подать руку умирающему, т. е. прекратить его мученияc. alicui patientem aurem H — терпеливо выслушать кого-л.c. testes falsos Sl — доставить (подыскать) лжесвидетелей3) наделять, одарять ( natura quibusdam avibus cantum commodavit Ap)4) наладить ( trapetum Cato); приложить ( spongiam alicui rei CA); приспособить, приноровить ( orationi vocem PJ)II commodo adv. [ commodus ]1) вовремя, кстати Pl2) удобно, с удобствами ( mori Sen — v. l.) -
13 contrarius
I contrārius, a, um [ contra ]1) лежащий напротив, противолежащий (collis Cs; tellus contraria Phrygiae O)contrārium (= adversum) vulnus T — рана на груди (в грудь)2) противный, обратный, встречныйc. ventus Q — встречный ветер3) противоположный (opiniones Q; casus C)nihil est tam contrarium rationi et constantiae, quam fortuna C — ничто так не противоречит рассудку и порядку, как случайностьdisputare in partes contrarias C — спорить, за и против4) враждебный, вражеский (alicui V, Ph)c. ictus C — вражеский удар5) вредный, гибельный (loca avibus contraria Lcr; hoc facere contrarium est Col)II contrārius, ī m.противник, враг (alicujus, alicujus rei Vtr etc.) -
14 eluo
ē-luo, luī, lūtum, ere1) вымывать, ополаскивать (patĭnas Pl; corpus O); смывать (colorem Lcr, Q; sanguinem C; maculas vestium PM)2) смывать, искупать ( crimen O); разгонять, удалять, уничтожать ( amara curarum H)3) очищать, освобождать (stagna, sc. avibus Col)4) промотать, разориться Pl -
15 fuscus
I a, um [одного корня с furvus ]1) тёмный, черно-бурый, черноватый ( cornix C); смуглый (Andromede O; cute f. Aus)2) непрозрачный, тусклый ( lanterna M)3) глухой, неясный (vox Su, C)4) зловещий, мрачный5) неприятный, грязныйII Fuscus, a, umФуск, римск. cognomen1) F. Aurelius, ритор эпохи Августа, учитель Овидия O2) Aristius F., друг Горация, грамматик и поэт H3) Cornelius F., один из наиболее деятельных сторонников Веспасиана; при Домициане потерпел поражение от даков T, J, M -
16 obrepo
ob-rēpo, rēpsī, rēptum, ere1) подползать, тихо подбираться, подкрадываться (Galli in obsidione Capitolii obrepentes AG; feles obrepunt avibus — dat. PM)2) застигать врасплох, настигать ( mors obrepit Pl); незаметно наступать (obrepsit aies C; obrepit non intellecta senectus J)3) прокрасться, достигнуть происками (o. ad honores C); перехитрить, обмануть (alicui AG, Dig) -
17 offundo
of-fūndo, fūdī, fūsum, ere1) лить, сыпать (перед кем-л. или чём-л.) (alicui, alicui rei)o. cibum avibus Pl — засыпать корму птицам2) med.-pass. offundi падать, растянуться ( asinus offunditur Ap)3) разливать, распространятьo. ruborem alicui Ap (v. l.) — вогнать кого-л. в краску, заставить кого-л. покраснетьo. terrorem L — нагнать страхуo. errorem C — ввести в заблуждение4) застилать, расстилать ( velut nebula nobis ob oculos offusa Ap)o. noctem alicui rei C — затемнять (затуманивать) что-л.5) покрывать -
18 prospero
-
19 secretarium
sēcrētārium, ī n. [ secretus ]1) потаённое место, тайник (secretaria terrae Ap; mentis Aug)2) уединение, отшельничество ( avibus haec secretaria magis congruerint Ap) -
20 volatus
volātus, ūs m. [ volo I ]1) лёт, полёт (aquĭlae C; Pegaseus Ctl); способность летать ( dare volatūs avibus Ap)2) стремительное течение, бег ( fatorum M)
См. также в других словарях:
De arte venandi cum avibus — Frederick II on the second page of the Manfred manuscript (Biblioteca Vaticana, Pal. lat 1071) De Arte Venandi cum Avibus, literally The Art of Hunting with Birds , is a Latin treatise on ornithology and Falconry written in the 1240s by Frederick … Wikipedia
De Arte Venandi Cum Avibus — Une illustration du De arte venandi cum avibus Le De arte venandi cum avibus (De l art de chasser au moyen des oiseaux) est le texte latin d un manuel de fauconnerie rédigé par Frédéric II du Saint Empire au XIII … Wikipédia en Français
De arte venandi cum avibus — Фридрих II на второй странице «Манускрипта Манфреда» (Ватиканская библиотека, Pal. lat 1071) Искусство охоты с птицами (лат. De … Википедия
De arte venandi cum avibus — Une illustration du De arte venandi cum avibus Le De arte venandi cum avibus (De l art de chasser au moyen des oiseaux) est le texte latin d un manuel de fauconnerie rédigé par Frédéric II du Saint Empire au XIIIe siècle. Le traité complet… … Wikipédia en Français
De arte venandi cum avibus — Friedrich II. mit seinem Falken auf der zweiten Seite des „Manfred Manuskripts“ (Vatikanische Apostolische Bibliothek, Pal. lat 1071) De arte venandi cum avibus, (lat., wörtl. Von der Kunst, mit Vögeln zu jagen,) dt. Titel Von der Kunst zu beizen … Deutsch Wikipedia
Bonis avĭbus — (lat., mit guter Vögeln, d.h. indem die bei den Augurien befragtn Vögel Glück zu dem Unternehmen verkündigen vergl. Augurium), sprüchwörtlich: mit Glück … Pierer's Universal-Lexikon
Bonis avĭbus — (lat.), »mit günstigen Vögeln«, d. h. unter günstigen Vorzeichen (s. Auspizien) … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Bonis avibus — Bonis avĭbus (lat.), mit guten Vögeln, d.i. unter guten Vorbedeutungen, mit Glück … Kleines Konversations-Lexikon
Bonis avibus — Bonis avibus, lat., mit guter Vorbedeutung … Herders Conversations-Lexikon
bonis avibus — foreign term Etymology: Latin under good auspices … New Collegiate Dictionary
malis avibus — foreign term Etymology: Latin under evil auspices … New Collegiate Dictionary