autobusem

См. также в других словарях:

• Instrumental case — The instrumental case (also called the eighth case ) is a grammatical case used to indicate that a noun is the instrument or means by or with which the subject achieves or accomplishes an action. The noun may be either a physical object or an… …   Wikipedia

• bądź — 1. «forma 2 os. lp trybu rozkazującego czas. być, występująca także w połączeniu z końcówkami osobowymi w 1 i 2 os. lm: bądźmy, bądźcie» 2. «spójnik wyrażający możliwą wymienność części zdań lub zdań równorzędnych, występujący zwykle przed każdym …   Słownik języka polskiego

• droga — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. drodze; lm D. dróg {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pas ziemi, zwykle utwardzony, łączący oddalone od siebie miejsca, przeznaczony do poruszania się ludzi i pojazdów : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• Ponglisch — (poln.: Ponglisz; engl.: Ponglish) ist ein Kofferwort aus den Wörtern „polnisch” (polski bzw. polish) und „englisch” (english; vergleiche polnisch: angielski) und bezeichnet eine an die polnische Sprache angelehnte Mischsprache, die sich in… …   Deutsch Wikipedia

• Клак, Александер — Александер Клак Общая информация …   Википедия

• autobus — m IV, D. u, Ms. autobussie; lm M. y «duży, kryty samochód przystosowany do przewożenia większej liczby osób, używany w komunikacji miejskiej lub międzymiastowej» Jechać autobusem. Wsiąść do autobusu. Wysiąść z autobusu. ‹skrót.› …   Słownik języka polskiego

• dojeżdżać — ndk I, dojeżdżaćam, dojeżdżaćasz, dojeżdżaćają, dojeżdżaćaj, dojeżdżaćał 1. forma ndk czas. dojechać (p.) 2. «jeździć stale, co pewien czas, do jakiejś miejscowości, do miejsca pracy itp.» Dojeżdżać do miasta autobusem. Codziennie dojeżdżać do… …   Słownik języka polskiego

• dostać — I dk, dostaćstanę, dostaćstaniesz, dostaćstań, dostaćstał dostawać ndk IX, dostaćstaję, dostaćstajesz, dostaćwaj, dostaćwał 1. «otrzymać, uzyskać coś za darmo lub za pracę, za pieniądze itp.» Dostać kwiaty, czekoladki. Dostawać pieniądze od ojca …   Słownik języka polskiego

• kolizja — ż I, DCMs. kolizjazji; lm D. kolizjazji (kolizjazyj) 1. «zbieg niezgodnych lub sprzecznych ze sobą okoliczności, interesów, zasad, przepisów itp.; sprzeczność» Kolizja życiowa. Kolizja obowiązków. Kolizja uczucia i rozsądku. Kolizja uczucia z… …   Słownik języka polskiego

• natłuc — dk XI, natłuctłukę, natłuctłuczesz, natłuctłucz, natłuctłukł, natłuctłuczony, natłuctłukłszy 1. «tłukąc, wiele czegoś zmiażdżyć, rozkruszyć» Natłuc cynamonu, pieprzu. 2. «tłukąc, wiele czegoś rozbić» Natłuc szyb, szklanek. 3. pot. «zabić wiele… …   Słownik języka polskiego

• podjechać — dk, podjechaćjadę, podjechaćjedziesz, podjechaćjedź, podjechaćjechał podjeżdżać ndk I, podjechaćam, podjechaćasz, podjechaćają, podjechaćaj, podjechaćał «jadąc zbliżyć się do czegoś lub kogoś; jadąc przebyć jakiś odcinek drogi» Podjechać… …   Słownik języka polskiego