-
1 audax
audāx, ācis, Adi. m. Compar. u. Superl. (audeo), wagend im guten u. (gew.) im üblen Sinne, kühn, herzhaft, dreist, keck, verwegen, ungestüm, tollkühn, frech, vermessen, (Ggstz. timidus, ignavus), a) v. leb. Wesen u. deren Sinn: Vatinius homo petulans et audax, Cic.: temerarius et audax homo, Cic.: mulier aud., Cic.: belua aud., Cic.: audaces et protervi, Cic.: animus, Sall. u. Verg.: poëta, ein kühner (der ungewöhnliche Wendungen wagt), Hor.: audax cave sis, ungestüm, Catull.: u. so Cerberus aud., Tibull. – homo audacissime, Plaut.: Verres homo audacissimus atque amentissimus, Cic.: audacissimus ego ex omnibus, der unerschrockenste, Cic.: subst., audax, der Kühne, der Wagehals, Cic.: u. so im Plur., audaces, Wagehälse, verwegene, tollkühne Menschen, Bösewichte, Cic. – m. Genet. loci, audax ingenii, Stat. silv. 3, 2, 64; 5, 3, 135: animi, Stat. Theb. 10, 495. Claud. rapt. Pros. 2, 4. – m. Abl., iuventā, Verg. georg. 4, 565: viribus audax, trotzend auf usw., Verg. Aen. 5, 67: irā, Sil. 14, 416: verbis, Quint. 10, 1, 96. – m. ad u. Akk., paulo ad facinus audacior, Cic. Cat. 2, 9: supra vires audacem esse ad conandum (Ggstz. cunctatorem esse), Liv. 45, 35, 15. – mit in (zu) u. Akk., Liber animum audaciorem in omnes conatus facit, Sen. de tranqu. anim. 17, 8 (15, 15). – mit in u. Abl. Gerund., audax praecipue fuisse videtur in convocandis hominibus et armandis, Cic. Caecin. 2. – m. usque ad od. ad usque od. m. in u. Akk. (bis zu), audax usque ad insaniam, Amm. 14, 7, 17, ad usque insaniam, Amm. 28, 1, 53, in insaniam, Amm. 17, 8, 1. – m. Infin., Hor. carm. 1, 3, 25. Prop. 4, 5, 13 u. spät. Dichter. – b) von Lebl.: facinus aud., Ter.: audax negotium! dicerem impudens, nisi etc., Cic.: consilium primā specie temerarium magis quam audax, Liv.: spes, Plin.: verba, ungewöhnlichere, dichterische, Quint.: audacior hyperbole, ungewöhnlichere, härtere, Quint.: solito audacior loquacitas, Cels.
-
2 audax
audāx, ācis, Adi. m. Compar. u. Superl. (audeo), wagend im guten u. (gew.) im üblen Sinne, kühn, herzhaft, dreist, keck, verwegen, ungestüm, tollkühn, frech, vermessen, (Ggstz. timidus, ignavus), a) v. leb. Wesen u. deren Sinn: Vatinius homo petulans et audax, Cic.: temerarius et audax homo, Cic.: mulier aud., Cic.: belua aud., Cic.: audaces et protervi, Cic.: animus, Sall. u. Verg.: poëta, ein kühner (der ungewöhnliche Wendungen wagt), Hor.: audax cave sis, ungestüm, Catull.: u. so Cerberus aud., Tibull. – homo audacissime, Plaut.: Verres homo audacissimus atque amentissimus, Cic.: audacissimus ego ex omnibus, der unerschrockenste, Cic.: subst., audax, der Kühne, der Wagehals, Cic.: u. so im Plur., audaces, Wagehälse, verwegene, tollkühne Menschen, Bösewichte, Cic. – m. Genet. loci, audax ingenii, Stat. silv. 3, 2, 64; 5, 3, 135: animi, Stat. Theb. 10, 495. Claud. rapt. Pros. 2, 4. – m. Abl., iuventā, Verg. georg. 4, 565: viribus audax, trotzend auf usw., Verg. Aen. 5, 67: irā, Sil. 14, 416: verbis, Quint. 10, 1, 96. – m. ad u. Akk., paulo ad facinus audacior, Cic. Cat. 2, 9: supra vires audacem esse ad conandum (Ggstz. cunctatorem esse), Liv. 45, 35, 15. – mit in (zu) u. Akk., Liber animum audaciorem in omnes conatus facit, Sen. de tranqu. anim. 17, 8 (15, 15). – mit in u. Abl. Gerund., audax praecipue fuisse videtur in————convocandis hominibus et armandis, Cic. Caecin. 2. – m. usque ad od. ad usque od. m. in u. Akk. (bis zu), audax usque ad insaniam, Amm. 14, 7, 17, ad usque insaniam, Amm. 28, 1, 53, in insaniam, Amm. 17, 8, 1. – m. Infin., Hor. carm. 1, 3, 25. Prop. 4, 5, 13 u. spät. Dichter. – b) von Lebl.: facinus aud., Ter.: audax negotium! dicerem impudens, nisi etc., Cic.: consilium primā specie temerarium magis quam audax, Liv.: spes, Plin.: verba, ungewöhnlichere, dichterische, Quint.: audacior hyperbole, ungewöhnlichere, härtere, Quint.: solito audacior loquacitas, Cels. -
3 audāx
audāx ācis, adj. with comp. and sup. [1 AV-], daring, bold, courageously, spirited: poeta, H.: audacissimus omni De numero, O.: viribus, V.: proeliis Liber, H.: ad facinus audacior: consilium, L.: paupertas, H.: mālae, V. — Audacious, rash, presumptuous, foolhardy, violent: homo, T.: ambitiosus et audax, H.: de improbis et audacibus: animus, S.: audacissimus ex omnibus: omnia perpeti, H.: facinus, T.: hoc (factum) audacius aut impudentius: volatus, O.: supra vires ad conandum, L.—As subst: audacium scelus.* * *audacis (gen.), audacior -or -us, audacissimus -a -um ADJbold, daring; courageous; reckless, rash; audacious, presumptuous; desperate -
4 conor
cōnor, ātus sum, ārī depon.затевать, пытаться, пробоватьdum moliuntur, dum conantur, annus est Ter — пока (щеголихи) собираются, пока примеряют, проходит (целый) годc. manibus pedibus погов. Ter — трудиться не покладая рукc. opus magnum et arduum C — задумать большое и трудное делоconsuescĕre prius cogitare quam c. Nep — иметь обыкновение прежде обдумать, чем приступить (к делу)audax ad conandum L — предприимчивый, полный решимости -
5 cōnor
cōnor ātus, ārī, to undertake, endeavor, attempt, try, venture, seek, aim, make an effort, begin, make trial of: (mulieres) dum conantur, annus est, T.: audax ad conandum: conari desistis: conari consuescere, N.: ego obviam conabar tibi, was going to find you, T.: quicquam Fallaciae, T.: id quod conantur consequi, their ends: tantam rem, L.: multa stulte, N.: plurima frustra, V.: Ter conatus utramque viam, V.: id ne fieret omnia conanda esse, L.: ius suum exsequi, Cs.: rem labefactare: haec delere: frustra loqui, O.: frustra dehortando impedire, N.: si perrumpere possent, Cs.* * *conari, conatus sum V DEPattempt/try/endeavor, make an effort; exert oneself; try to go/rise/speak -
6 conor
cōnor, ātus, 1, v. dep., to undertake, endeavor, attempt, try, venture, presume, etc. (freq. and class.;(α).syn. molior,
Ter. Heaut. 2, 2, 11;opp. facere,
Cic. Rosc. Am. 19, 54;opp. perficere,
id. Or. 30, 105); constr. with acc., inf., rarely with abl. of the gerund., or absol.With acc. (mostly of indef. objects):(β).quicquam fallaciae,
Ter. And. 1, 2, 26:istuc,
id. ib. 1, 5, 35:idem,
Caes. B. G. 1, 3:opus magnum et arduum,
Cic. Or. 10, 33:id quod conantur,
id. Cat. 2, 9, 19:multa,
id. Or. 30, 105; id. Fin. 1, 16, 82: tantum scelus, id. Fragm. ap. Quint. 5, 13, 30; cf.:tantam rem,
Liv. 42, 59, 8:muita stulte,
Nep. Hann. 8, 3; Quint. 2, 4, 10:plurima frustra,
Verg. A. 9, 398.—With inf. (freq.):* (γ).hoc dicere,
Cic. Quint. 20, 62:aliquid facere,
id. Rosc. Am. 19, 54:me labefactare,
id. Div. in Caecil. 14, 44:poëtas attingere,
id. de Or. 2, 14, 61:versus pangere,
Lucr. 1, 26:pueris absinthia dare,
id. 1, 936; 4, 12 al.:facere id quod constituerant,
Caes. B. G. 1, 5:invito transire,
id. ib. 1, 8:tela mittere,
Cat. 116, 3; Hor. C. 1, 6, 9; id. Ep. 1, 1, 19.—With abl. gerundii:(δ).ne frustra dehortando impedire conemini,
that you attempt not vainly to dissuade, Nep. Att. 21, 6.—With si:(ε).saepius noctu, si perrumpere possent, conati,
Caes. B. G. 1, 8, 4. —Absol.:b.dum moliuntur (mulieres), dum conantur, annus est,
Ter. Heaut. 2, 2, 11:conari manibus pedibus noctisque et dies,
id. And. 4, 1, 52:conantibus, priusquam id effici posset, adesse Romanos nuntiatur,
Caes. B. G. 6, 4:qui prius cogitare quam conari consuesset,
before he proceeded to the undertaking, Nep. Dat. 7, 1:ego obviam conabar tibi,
Ter. Phorm. 1, 2, 2:audax ad conandum,
Liv. 45, 23, 15.—Hence, subst.: cōnāta, ōrum, n., in pass. signif., an undertaking, attempt, venture, hazard (class.), Att. ap. Non. p. 202, 14; Plaut. Merc. 1, 1, 39; Lucr. 5, 386; Caes. B. G. 1, 3; Nep. Dion, 8, 5; Liv. 21, 50, 9; 42, 11, 3; Quint. 8, 3, 69; Suet. Galb. 17; Ov. M. 10, 420; 14, 755 sq.; Juv. 13, 210; Vell. 2, 35, 5 et saep.
Перевод: с латинского на все языки
со всех языков на латинский- Со всех языков на:
- Латинский
- С латинского на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский