-
41 fīnis
fīnis is, m (often f in sing., C., V., H., O.) [2 FID-], that which divides, a boundary, limit, border: loci: imperi, S.: haud procul Argivorum fine positis castris, L.: arbiter Nolanis de finibus: inter eos finīs, quos feci, L.— A mark, starting-point, goal: finibus omnes Prosiluere suis, V.: trans finem iaculo expedito, H.: Solus superest in fine, at the goal, V.— Borders, territory, land, country: iter in Santonum finīs facere, Cs.: his finibus eiectus sum, S.: alienos populari finīs, L.: Atlanteus, the remote land of Atlas, H.—Abl. with gen, up to, as far as: matres pectoris fine prominentes, Cs.: Fine genūs succincta, O.—Fig., a limit, bound: ingeni sui fines: finem aequitatis transire: finem potentia caeli Non habet, O.: sunt certi denique fines, H.: intra Naturae finīs vivere, H.— An end, termination, close, conclusion, period, stop: finem iniuriis facturus, Cs.: orandi finem face, T.: scribendi: vitae: orationi finem facere: operum, H.: Imperium sine fine, everlasting, V.: Poscens sine fine Oscula, O.: usque ad eum finem, dum, etc., until the time when: quem ad finem sese iactabit audacia? till when?: quem ad finem? how long? —An end, death: invidiam supremo fine domari, H.: quem tibi Finem di dederint, H.— An end, extremity, highest point, greatest degree, summit: omnia: fines bonorum et malorum, i. e. supreme good and evil: honorum: aequi iuris, Ta.— An end, purpose, aim, object: domūs finis est usus: Quae finis standi? V.* * *boundary, end, limit, goal; (pl.) country, territory, land -
42 impudēns (in-p-)
impudēns (in-p-) entis, adj. with comp. and sup, without shame, shameless, impudent: pudens impudentem (fraudat): quis impudentior?: Impudens liqui patrios Penates, H.: audacia, T.: largitio, S.: furtum: impudentissimae litterae. -
43 in-crēscō
in-crēscō ēvī, —, ere, to grow upon: cuti squamas increscere, O.: saxum increscere ligno, grow over (i. e. encroach upon), O.—To grow, swell, be swollen: lacrimis quoque flumina dicunt Increvisse suis, O.—To grow into: seges iaculis increvit acutis, V.—Fig., to increase, grow, be augmented: audacia, L.: animis discordibus irae, V. -
44 (īn-stinguō)
(īn-stinguō) —, stinctus, ere, to instigate, incite, impel (only P. pass.): furore et audaciā, impelled: vocibus, animated, L.: furiis, inspired, L. -
45 in-tolerandus
in-tolerandus adj., insupportable, intolerable: audacia, S.: exemplum: licentia rerum: hiemps, L. -
46 ioculāris
-
47 istinc
istinc adv. [iste], from there, thence, from where you are: istinc excludere, T.: qui istinc veniunt: Fare age iam istinc, i. e. without moving, V.: si istinc fraus et audacia est, hinc pudor, on the other side... on this: fortassis et istinc Largiter abstulerit aetas (i. e. de his vitiis), H.* * *from (over) there, thence; from where you are; on the other side; from here -
48 malum
malum ī, n [1 malus], an evil, mischief, misfortune, calamity: nescis quantis in malis vorser, T.: in tanta mala praecipitatus, S.: subitum, Cs.: dolor est malum: aurum, Summi materies mali, H.: ignari ante malorum, misfortune past, V.: quod nescire malum est, H.: nihil mali accidisse Scipioni puto: externum, i. e. bellum, N. — Punishment, hurt, harm, severity, injury: malo domandam tribuniciam potestatem, L.: malo exercitum coërcere, S.: Sine malo fateri, T.: vi, malo, plagis adductus est ut, etc., ill-usage: clementiam illi malo fuisse, unfortunate.—Wrong-doing: fama veterum malorum, V.—As a term of abuse, plague, mischief, torment: qui, malum, alii? T.: quae, malum, est ista tanta audacia?* * *Iapple; fruit; lemon; quinceIIevil, mischief; disaster, misfortune, calamity, plague; punishment; harm/hurt -
49 praeruptus
praeruptus adj. [P. of praerumpo], broken off, steep, abrupt, rugged: saxa: iugum, Cs.: nemus, H.: mons, V.—Fig., hasty, rash, precipitate: audacia: iuvenis animo, Ta.* * *praerupta, praeruptum ADJ -
50 prōiectus
prōiectus adj. [P. of proicio], stretched out, extended, jutting out, projecting: urbs in altum: saxa, V.— Prostrate, outstretched: ego in antro, V. —Fig., prominent, conspicuous: audacia: cupiditas.— Inclined, addicted, prone: homo ad audendum.— Abject, mean, base, contemptible: consulare imperium, L.: proiectā vilior algā, V.— Downcast: voltus, Ta.—As subst m.: Vix duo proiecto tulistis opem, to the castaway, O. -
51 prōmptus
prōmptus adj. with comp. and sup. [P. of promo], set forth, brought forward, disclosed, exposed, manifest: aliud clausum in pectore, aliud promptum in linguā habere, S.: prompta et aperta: nihil quod non istius cupiditati promptissimum esset.— At hand, prepared, ready, quick, prompt, inclined, disposed: homo: audacia, S.: sagittae, O.: promptissimus quisque interciderunt, ablest, Ta.: ad bella suscipienda animus, Cs.: ad usum forensem promptior esse: ad lacessendum certamen, L.: promptior in spem, Ta.: celeritas in agendo: in rebus gerendis, N.: utemini nobis etiam promptioribus pro patriā, L.: manu promptior, L.: promptior linguā quam manu, S.: nullam gentem promptiorem veniae dandae fuisse, L.— Bold, enterprising: promptissimus quisque, Ta.: post eventum, Ta.— Easy, practicable: defensio: aditus, Ta.: moenia haudquaquam prompta oppugnanti, L.: sed nec mihi dicere promptum, Nec facere est isti, O.: an promptum effectu aut certe non arduum sit, Ta.* * *prompta -um, promptior -or -us, promptissimus -a -um ADJset forth, brought forward, manifest, disclosed; willing, ready, eager, quick -
52 ratiō
ratiō ōnis, f [RA-], a reckoning, numbering, casting up, account, calculation, computation: ut par sit ratio acceptorum et datorum: quibus in tabulis ratio confecta erat, qui numerus domo exisset, etc., Cs.: auri ratio constat, the account tallies: rationem argenti ducere, reckoning: pecuniae habere rationem, to take an account: ratione initā, on casting up the account, Cs.: mihimet ineunda ratio est: (pecuniam) in rationem inducere, bring into their accounts: aeraria, the rate of exchange (the value of money of one standard in that of another): rationes ad aerarium continuo detuli, rendered accounts: rationes cum publicanis putare: rationes a colono accepit: longis rationibus assem in partīs diducere, calculations, H.— A list, manifest, protocol, report, statement: cedo rationem carceris, quae diligentissime conficitur.— A transaction, business, matter, affair, concern, circumstance: re ac ratione cum aliquo coniunctus: in publicis privatisque rationibus, Cs.: nummaria: popularis: comitiorum: ad omnem rationem humanitatis: meam.—Plur., with pron poss., account, interest, advantage: alquis in meis rationibus tibi adiungendus: alienum suis rationibus existimans, etc., inconsistent with his interests, S.—Fig., a reckoning, account, settlement, computation, explanation: rationem reddere earum rerum: secum has rationes putare, T.: initā subductāque ratione scelera meditantes, i. e. after full deliberation: quod posteaquam iste cognovit, hanc rationem habere coepit, reflection: totius rei consilium his rationibus explicabat, ut si, etc., upon the following calculation, Cs.: ut habere rationem possis, quo loco me convenias, etc., i. e. means of determining: semper ita vivamus, ut rationem reddendam nobis arbitremur, must account to ourselves: si gravius quid acciderit, abs te rationem reposcent, will hold you responsible, Cs.— Relation, reference, respect, connection, community: (agricolae) habent rationem cum terrā, quae, etc., have to do: cum omnibus Musis rationem habere: omnes, quibuscum ratio huic est.— A respect, regard, concern, consideration, care: utriusque (sc. naturae et fortunae) omnino habenda ratio est in deligendo genere vitae: (deos) piorum et impiorum habere rationem: sauciorum et aegrorum habitā ratione, Cs.: propter rationem brevitatis, out of regard for: habeo rationem, quid a populo R. acceperim, consider: neque illud rationis habuisti, provinciam ad summam stultitiam venisse? did you not consider?—Course, conduct, procedure, mode, manner, method, fashion, plan, principle: tua ratio est, ut... mea, ut, etc.: defensionis ratio viaque: itaque in praesentiā Pompei sequendi rationem omittit, Cs.: in philosophiā disserendi: ut, quo primum curreretur, vix ratio iniri possit, Cs.: hoc aditu laudis vitae meae rationes prohibuerunt, plan of life.—Arrangement, relation, condition, kind, fashion, way, manner, style: ratio atque usus belli, the art and practice of war, Cs.: novae bellandi rationes, Cs.: quorum operum haec erat ratio, etc., Cs.: rationem pontis hanc instituit; tigna bina, etc., Cs.: iuris: haec eadem ratio est in summā totius Galliae, Cs.: eādem ratione, quā pridie, ab nostris resistitur, Cs: quid refert, quā me ratione cogatis?: nullā ratione, Cs.: tota ratio talium largitionum genere vitiosa est, principle.—The faculty of computing, judgment, understanding, reason, reasoning, reflection: Ita fit, ut ratio praesit, appetitus obtemperet: homo, quod rationis est particeps, causas rerum videt: lex est ratio summa: ut, quos ratio non posset, eos ad officium religio duceret: si ratio et prudentia curas aufert, H.: mulier abundat audaciā, consilio et ratione deficitur: Arma amens capio, nec sat rationis in armis, V.: ratione fecisti, sensibly.—Ground, motive, reason: quid tandem habuit argumenti aut rationis res, quam ob rem, etc.: nostra confirmare argumentis ac rationibus: noverit orator argumentorum et rationum locos: ad eam sententiam haec ratio eos deduxit, quod, etc., Cs.: rationibus conquisitis de voluptate disputandum putant: Num parva causa aut prava ratiost? reason, excuse, T.— Reasonableness, reason, propriety, law, rule, order: omnia, quae ratione docentur et viā, reasonably and regularly: ut ratione et viā procedat oratio: quae res ratione modoque Tractari non volt, H.: intervallis pro ratā parte ratione distinctis, divided proportionally by rule: vincit ipsa rerum p. natura saepe rationem, system.—A theory, doctrine, system, science: haec nova et ignota ratio, solem lunae oppositum solere deficere: Epicuri, doctrine: Stoicorum: ratio vivendi... ratio civilis, the art of living... statesmanship.—Knowledge, science. si qua (est in me) huiusce rei ratio aliqua.— A view, opinion, conviction: Mea sic est ratio, T.: cum in eam rationem pro suo quisque sensu loqueretur: cuius ratio etsi non valuit, N.* * *I IIaccount, reckoning; plan; prudence; method; reasoning; rule; regard -
53 sapientia
sapientia ae, f [sapiens], good taste, good sense, discernment, discretion, prudence, intelligence, forethought: sedulo Moneo, quae possum, pro meā sapientiā, T.: re enim iniquum est, sed tuā sapientiā fit aequissimum: maiorum: sapientia prima (est), Stultitiā caruisse, H.: Insaniens, H.: virtutes ebullire et sapientias, maxims of wisdom. —Wisdom, philosophy, perfection of intellect and character: sapientia est rerum divinarum et humanarum scientia: sapientia, quae ars vivendi putanda est: pro vestrā sapientiā: ceterarum rerum tua, in other things.—A science: ista Scaevolarum, i. e. the science of jurisprudence: audaciā pro sapientiā uti: constituendae civitatis, i. e. statesmanship.* * *wisdom (goal of philosopher, Stoic virtue); judgement/understanding; reason; prudence, discretion, discernment (L+S); good sense; good taste; intelligence -
54 tantus
tantus adj. [1 TA-].—Followed by a clause of comparison, of such size, of such a measure, so great, such: nullam (contionem) umquam vidi tantam, quanta nunc vestrum est: quanta cuiusque animo audacia naturā inest, tanta in bello patere solet, S.: tantā modestiā dicto audiens fuit, ut si privatus esset, N.: maria aspera iuro, Non ullum pro me tantum cepisse timorem, Quam, etc., V.—With ellips. of comparative clause, so great, so very great, so important: neque solum in tantis rebus, sed etiam in mediocribus studiis: ne tantae nationes coniungantur, Cs.: quae faceres in hominem tantum et talem.—Followed by a clause of result, so great, such: tanta erat operis firmitudo, ut, etc., Cs.: non fuit tantus homo Sex. Roscius in civitate, ut, etc.: nulla est tanta vis, quae non ferro frangi possit.—As subst n., so much, so many: habere tantum molestiae quantum gloriae: tantum complectitur, quod satis sit modicae palestrae: tantum hostium intra muros est, L.— Colloq.: tantum est, that is all, nothing more: Tantumne est? Ba. tantum, T.—In genit. of price, of such value, worth so much: frumentum tanti fuit, quanti iste aestimavit: Ubi me dixero dare tanti, T.: tanti eius apud se gratiam esse ostendit, uti, etc., was of such weight, Cs.—In abl. of difference, by so much, so much the: quanto erat in dies gravior oppugnatio, tanto crebriores litterae ad Caesarem mittebantur, Cs.: reperietis quinquiens tanto amplius istum quam quantum, etc.: si Cleomenes non tanto ante fugisset: post tanto, V.: tanto praestitit ceteros imperatores, quanto populus R. antecedit fortitudine cunctas nationes, N. — Colloq.: tanto melior! so much the better! well done! good! excellent! bravo! Ph.: tanto nequior! so much the worse! T.—Praegn., of such a quantity, such, so small, so slight, so trivial: ceterarum provinciarum vectigalia tanta sunt, ut iis vix contenti esse possimus.—As subst n., so little, so small a number: praesidi tantum est, ut ne murus quidem cingi possit, Cs.—In genit. of price, of little account, not so important: est mihi tanti, Quirites, huius invidiae tempestatem subire, i. e. it is a trifle to me: sunt o sunt iurgia tanti, i. e. are not too much to undergo, O.* * *tanta, tantum ADJof such size; so great, so muchtantus... quantus -- as much... as
-
55 urbānus
urbānus adj. with comp. and sup. [urbs], of the city, of the town, in the city, in Rome: vitam urbanam atque otium Secutus sum, T.: tribus: praetor, Cs.: exercitus, L.: administratio rei p.— As subst n., an inhabitant of a city, city man, citizen, resident in Rome: omnes urbani, rustici: otiosi, L.— In city fashion, in city style, citizenlike, polished, refined, cultivated, courteous, elegant, nice: hominem ut nunc loquimur urbanum: resonare urbanius: sic utroque distinctior et urbanior Cicero, Ta.— Witty, humorous, facetious, jocose, clever: in isto genere urbanissimus: sales: urbanus coepit haberi, H.— Bold, forward, impudent: frons, H.: audacia.* * *Iurbana, urbanum ADJof the city; courteous; witty, urbaneIIcity wit, urbane man -
56 vigeō
vigeō uī, —, ēre [VEG-], to be lively, be vigorous, thrive, flourish, bloom, be strong: quae a terrā stirpibus continentur, arte naturae vivunt et vigent: vegetum ingenium in vivido pectore vigebat, L.: vestrae tum arae, vestrae religiones viguerunt: viget aetas, animus valet, S.: Fama Mobilitate viget, V.: Alpes vix integris vobis ac vigentibus transitae, i. e. when your vigor was unimpaired, L.: audacia, largitio, avaritia vigebant, S.: Persarum vigui rege beatior, H.—Fig., to be of repute, be esteemed, be honored: in Academiā: Dum (pater) regum vigebat Conciliis, V.* * *vigere, -, - Vbe strong or vigorous; thrive, flourish, be active, be effective -
57 ardire
ardire1 s.m. boldness; daring; ( sfacciataggine) impudence, cheek: ebbe l'ardire di continuare a mentire, he had the impudence to go on lying.ardire2 v. intr. to dare; to venture: non ardì di parlare, he dared (o antiq. durst) not speak (o he didn't have the courage to speak).* * *[ar'dire]1. vi dif2. sm(audacia) daring, boldness, (impudenza) impudence* * *I [ar'dire]verbo transitivo lett. to dareII [ar'dire]* * *ardire1/ar'dire/ [102]lett. to dare; ardire parlare to dare speak.————————ardire2/ar'dire/sostantivo m. -
58 fierezza
f pride* * *fierezza s.f.2 ( altezzosità) haughtiness, lordliness, arrogance3 ( audacia) boldness, daring* * *[fje'rettsa]sostantivo femminile1) (orgoglio) pride2) (altezzosità) haughtiness* * *fierezza/fje'rettsa/sostantivo f.1 (orgoglio) pride; fierezza d'animo proud spirit2 (altezzosità) haughtiness. -
59 giovinezza
f youth* * *giovinezza s.f. youth: dalla giovinezza in poi, from youth onwards; nella prima giovinezza, in one's early youth; non essere più nella prima giovinezza, to be no longer in the first flush of youth; vivere una seconda giovinezza, to take on a new lease of life // l'audacia è prerogativa della giovinezza, boldness is a prerogative of youth.* * *[dʒovi'nettsa]sostantivo femminile youth* * *giovinezza/dʒovi'nettsa/sostantivo f.youth; la prima giovinezza early youth; vivere una seconda giovinezza to take on a new lease of life. -
60 perdonare
forgive* * *perdonare v.tr.1 to forgive*, to pardon: gli ho perdonato i suoi torti, I have forgiven him his wrongs; mi avete perdonato?, am I forgiven?; non perdonerò mai Giovanni, I shall never forgive John; ti perdono, I forgive you; perdonare un peccato, un'offesa, to forgive a sin, an offence; come potrò perdonarlo per quello che mi ha fatto?, how can I forgive him for what he has done to me?; non gli ho mai perdonato quello sbaglio, I've never forgiven him for that mistake; bisogna perdonargli un po' di impazienza, you must forgive (him for) his impatience // Dio ci perdoni!, God forgive us!2 ( scusare) to excuse, to pardon: perdona il disturbo, excuse me for troubling you (o excuse my troubling you); perdoni l'audacia, please, excuse my being so bold; perdona se mi prendo questa libertà, pardon (o excuse) the liberty I am taking; perdonate se vi interrompo, excuse my interrupting you; mi perdoni, dove è la cattedrale?, excuse me, where is the cathedral?◆ v. intr. to forgive*: devi perdonare e dimenticare, you must forgive and forget // un male che non perdona, an incurable disease.* * *[perdo'nare]1. vt1) to forgive, pardonperdonare a qn qc/di aver fatto qc — to forgive sb (for) sth/for doing o having done sth
2) (scusare) to excuse, pardonperdona la domanda — if you don't mind my asking...
2. vi* * *[perdo'nare] 1.verbo transitivo1) (accordare il perdono a) to forgive*, to pardon [colpa, offesa, peccato]perdonare qcs. a qcn. — to forgive sb. sth., to pardon sb. for sth.
perdonare a qcn. di o per aver fatto qcs. — to forgive sb. for doing sth
2) (scusare) to pardon, to excuse2.perdoni la sua giovane età — excuse him, he's just a boy
3.perdonare a qcn. — to forgive sb.
verbo pronominale perdonarsi* * *perdonare/perdo'nare/ [1]1 (accordare il perdono a) to forgive*, to pardon [colpa, offesa, peccato]; perdonare qcs. a qcn. to forgive sb. sth., to pardon sb. for sth.; perdonare a qcn. di o per aver fatto qcs. to forgive sb. for doing sth.2 (scusare) to pardon, to excuse; perdoni la mia curiosità pardon my curiosity; perdoni la sua giovane età excuse him, he's just a boy; mi si perdoni l'espressione if you'll excuse my expression3 (avere riguardi per) la morte non perdona nessuno death does not spare anyoneIII perdonarsi verbo pronominalenon me lo perdonerò mai I'll never forgive myself for that.
См. также в других словарях:
audacia — sustantivo femenino 1. (no contable) Atrevimiento o decisión para hacer cosas peligrosas o difíciles: Tiene mucha audacia al emprender esa investigación. Su audacia lo ha llevado por todas las selvas del planeta … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
audacia — /au datʃa/ s.f. [dal lat. audacia ] (pl. cie ). 1. [qualità di chi ha coraggio] ▶◀ (lett.) animosità, ardimento, arditezza, baldanza, coraggio, (non com.) intrepidezza, valore. ◀▶ codardia, paura, (non com.) pavidità, pusillanimità, timore,… … Enciclopedia Italiana
audacia — (Del lat. audacĭa). f. Osadía, atrevimiento … Diccionario de la lengua española
audacia — index audacity Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
AUDACIA — pro Numine. Vide infra Dii … Hofmann J. Lexicon universale
audacia — audàcia (s.f.) Eccessiva ricerca di originalità cercata dall oratore rispetto all ambiente e al genere del discorso. Essa corrisponde all audacior ornatus. L oratore se ne può scusare con la correctio, praecedens correctio, superioris rei… … Dizionario di retorica par stefano arduini & matteo damiani
audácia — s. f. 1. Impulso que leva a realizar atos difíceis ou perigosos. 2. Insolência, ousadia, atrevimento … Dicionário da Língua Portuguesa
audacia — ► sustantivo femenino Actitud osada o atrevida: ■ tiene audacia suficiente para saltar la valla; la audacia de sus ingenios. SINÓNIMO osadía * * * audacia (del lat. «audacĭa») 1 f. Cualidad de audaz. ≃ Atrevimiento, osadía, *valentía. 2… … Enciclopedia Universal
audacia — au·dà·cia s.f. CO 1a. carattere, indole di chi è audace: mi piace la sua audacia Sinonimi: ardimento, 2ardire, baldanza, coraggio, fegato, intraprendenza, valore. Contrari: codardia, paura, pusillanimità, timore, vigliaccheria. 1b. azione,… … Dizionario italiano
audacia — s f 1 Decisión y firmeza con que alguien enfrenta situaciones riesgosas, inseguras o peligrosas, sin considerar el daño que puede recibir por ello: Se espera mayor audacia de los inversionistas mexicanos , Tuvo la audacia de lanzarse a una guerra … Español en México
audacia — {{#}}{{LM A04003}}{{〓}} {{SynA04095}} {{[}}audacia{{]}} ‹au·da·cia› {{《}}▍ s.f.{{》}} Atrevimiento o valor para hacer o decir algo nuevo, arriesgado o peligroso: • Todo el mundo alabó la audacia del intrépido escalador.{{○}} {{#}}{{LM… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos