-
1 Silbenmaß
Silbenmaß, metrum. – metri necessitas (der Zwang des Metrums). – des S. wegen, metri causā: propter pedem: sich nicht in das S. bringen lassen, versibus resultare (z.B. von barbara nomina). – Silbenmessung, versuum lex et modificatio. – Silbenstecher, syllabarum auceps. – ein S. sein, syllabas digerere; sein Leben lang, aetatem in syllabis conterere. – Silbenstecherei, syllabarum aucupium; verborum aucupium od. captatio. – silbenweise, syllabātim.
-
2 Fang
[867] Fang, I) das Fangen: captura. – F. der Fische, s. Fischfang. – II) meton., das Gefangene: captum od. umschr. quod capit od. cepit alqs (z.B. captum amittere [den F. fahren, fallen lassen, von einem Vogel]: u. captum aliquid afferre: u. pro se quisque, quod ceperat, afferebat. – captura (nachaug.). – captura piscium. piscatus (Fang an Fischen; vgl. »Fischzug«). – aucupium (der Fang an Vögeln). – praeda (Beute, Raub). – capta venatio u. bl. venatio (auf der Jagd gefangenes Wild).
-
3 Geflügel
Geflügel, bestiae volatiles. volucres. aves (die Vögel, im Ggstz. zu den übrigen Tieren). – pecus volatile. aves cohortales (das zahme Federvieh im Hause, auf dem Hofe, wie Hühner, Gänse etc., im Ggstz. zu den übrigen Haustieren). – G. als Speise, avis (z.B. Gefl. jeder Art, omnis avis); aucupium (auf dem Vogelherd etc. gefangenes). – gemästetes G., altiles, ium,f.altilia, ium,n. (bes. Hühner).
-
4 Haschen [2]
Haschen, das, nach etw., captatio, aucupium alcis rei (z.B. vocum ambiguarum puerilis [kindisches] captatio). – nimia alcis rei affectatio (das Streben, etw. oft anzubringen, zu gebrauchen etc., um zu gefallen, z.B. priscorum verborum).
-
5 Vogel
Vogel, avis (der Vogel; übh. alles, was Flügel u. Federn hat u. Eier legt). – volucris (Geflügel, jedes zum Fliegen fähige Geschöpf). – ales (der Vogel, insofern er Flügel hat u. damit fliegt; vorzügl. von größern Vögeln; dah. auch ein Vogel, aus dessen Fluge man weis. sagte). – avis praepes u. bl. praepes (ein Vogel, aus dessen hohem Flug, u. zwar vor dem Beobachter, man weissagte). – oscen (ein Vogel, aus dessen Gesang u. Stimme die Augurn weissagten). – gefangene Vögel, aucupium (als Wildbret): die wilden Tiere u. die Vögel in der Luft, ferae volucresque. – Bildl., von Menschen, z.B. ein loser V., homo petulans od. lascivus: ein lockerer V., homo dissolutus: ein sauberer V., bonus vir (Komik.).
-
6 Vogelfang
Vogelfang, aucupium; alitum captura.
-
7 Wortklauberei, -krämerei
Wortklauberei, -krämerei, aucupium od. captatio verborum (das Jagdmachen auf Worte). – inane circa voces studium (leere Beschäftigung mit den Worten).
-
8 würzen
См. также в других словарях:
AUCUPIUM — venationis est genus, quod circa volatilia occupatur: estque vel vile vel nobile. Illud, cum aves illectae superfusis retibus includuntur, aut virgis vilcatis detinentur: quod proin, utpote sordidum et illiberalis otii negotium, Platonis legibus… … Hofmann J. Lexicon universale
VENATIO — Polluci, l. 5. ἐπιτήδευμα ἡρωικὸν καὶ βασιλικὸν καὶ πρὸς εὐσωματίαν ἅμα καὶ εὐψυχίαν ἀοκεῖ, καί ἐςτιν εἰρηνικῆς τε καρτερίας ἅμα καὶ πολεμικῆς τόλμης μελέτημα πρὸς ἀνδρείαν φέρον: Xenophonti, Cyrop. l. 1. Α᾿ληθεςτάτη τῶ πρὸς τὸν πόλεμον μελέτη,… … Hofmann J. Lexicon universale
Sorbus — L. (Eberesche), Untergattung der Rosazeengattung Pirus Tourn., Bäume von mittlerer Höhe, häufiger Sträucher, mit einfachen, gelappten oder gefiederten Blättern, in einfachen oder zusammengesetzten Trauben oder Scheindolden stehenden Blüten und… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
oisellerie — [ wazɛlri ] n. f. • XIVe; de oiseau 1 ♦ Vx Lieu où l on élève les oiseaux. ⇒ cage, volière. 2 ♦ Métier d oiselier, commerce des oiseaux. ● oisellerie nom féminin (ancien français oisel, oiseau) Métier, commerce de l oiselier … Encyclopédie Universelle
oisellerie — (oi zè le rie) s. f. 1° Métier de prendre, d élever et de vendre des oiseaux. 2° Lieu où l on élève des oiseaux. ÉTYMOLOGIE Oiselier. SUPPLÉMENT AU DICTIONNAIRE OISELLERIE. Ajoutez : HIST. XIVe s. • Aucupium, oisellerie, ESCALLIER… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
ACCEPTOR — vox Latio veteri cognita, teste Sosipatrô l. 10. in usum dein revocata a Scriptoribus medii aevi et in LL. antiquis frequens: in Salica tit. 7. §. 1. 2. 3. Burgund. add. 1. c. 11. Longobard. tit. 104. §. 18. 19. 20. etc. accipitrem notat. qui… … Hofmann J. Lexicon universale
ALHARITS — Muaviae fil. primus apud Arabes aucupii per sacros auctor fuit. Est autem sacer, Gall. Sacre, vox Arabica, a verbo Sakara, quod acute videre significat, et denotat accipitrum seu falconum speciem certam, cuius aucupium supra reliquas omnes aves… … Hofmann J. Lexicon universale
AUCEPS — cognomen Henrici I. Imperatoris quem vide. Est autem Hesychio Auceps ςτρουθιοπιαςὴς, qui aves capit; a Graeco verbo πιέζειν, quod mediô aevô pro capere vel carpere usurpatum est: seu potius πιάζειν, hoc enim eô sensu frequentius. Sic in… … Hofmann J. Lexicon universale
AVIUM — I. AVIUM civitas inter Tyrum et Sidonem. Strab. l. 16. II. AVIUM collum laqueô constringendi aucupium Graecis olim notissimum. E quibus Archia Poeta laqueum huiusmodi vocat δειραχςθὲς ἐΰβροχον ἅμμα πετεινῶν, collo onerosum multis laqueis avium… … Hofmann J. Lexicon universale
IXEUTICE — Graece λ᾿´ζευτικη species venationis, quae viseatis, Virgis aves retinet, Aucupium supra et infra Venatio, it. Viscum … Hofmann J. Lexicon universale
MEDIAS — I. MEDIAS Athenis quidam, cognomentô Coturnix, ob intentum eius volucris aucupium. Vide Aristoph. Scholia in Aves p. 602. E. II. MEDIAS Scepsios, quae est Mysiae minoris urbs, tyrannus, qui cum Maniae Zenidis Dardaniarum urbium principis uxoris… … Hofmann J. Lexicon universale