Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

attingo

  • 1 attingo

    at-tingo (not adt-), tĭgi, tactum, 3, v. a. [tango] (ante-class. form attĭgo, ĕre, v. infra; attinge = attingam, acc. to Paul. ex Fest. p. 26 Müll.; v. Müll. ad h. l.; concerning attigo, āre, v. fin.), to touch, come in contact with; constr. with the acc.; poet. with ad.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.: mento summam aquam, vet. poët. ap. Cic. Tusc. 1, 5, 10: vestem, Att. ap. Non. p. 75, 32:

    Egone Argivum imperium attingam,

    id. Trag. Rel. p. 166 Rib.:

    suaviter (omnia) attingunt,

    Lucr. 4, 623:

    nec enim ullum hoc frigidius flumen attigi,

    Cic. Leg. 2, 3, 6:

    prius quam aries murum attigisset,

    Caes. B. G. 2, 32:

    pedibus terram,

    Nep. Eum. 5, 5:

    quisquis (vas) attigerit,

    Vulg. Lev. 15, 23:

    nos nihil tuorum attigimus,

    id. Gen. 26, 29:

    (medicus) pulsum venarum attigit,

    Tac. A. 6, 50:

    se esse possessorem soli, quod primum Divus Augustus nascens attigisset,

    Suet. Aug. 5 (cf. Ov. Tr. 4, 3, 46: Tactaque nascenti corpus haberet humus, acc. to the practice of laying new-born children upon the ground; v. tollo).— Poet.: (Callisto) miles erat Phoebes, nec Maenalon attigit ( nor did there touch, set foot on) ulla Gratior hac Triviae, Ov. M. 2, 415:

    usque ad caelum attingebat stans in terrā,

    Vulg. Sap. 18, 16.—
    B.
    With partic. access. ideas.
    1.
    To touch by striking, to strike; rarely in a hostile manner, to attack, assault:

    ne me attingas,

    Plaut. As. 2, 2, 106;

    ne attigas me,

    id. Truc. 2, 2, 21:

    ne attigas puerum istac caussā,

    id. Bacch. 3, 3, 41 (quoted by Non. p. 75, 33):

    Si tu illam attigeris secus quam dignumst liberam,

    Ter. Phorm. 2, 3, 91.—Of lightning: ICTV. FVLMINIS. ARBORES. ATTACTAE. ARDVERINT., Fragm. Fratr. Arval. Inscr. Orell. 961; cf.

    Fest. s. v. scribonianum, p. 333 Müll., and s. v. obstitum, p. 193: si Vestinus attingeretur, i. e. ei bellum indiceretur,

    Liv. 8, 29; so Suet. Ner. 38.—
    2.
    In mal. part., aliquam, to touch:

    virginem,

    Ter. Hec. 1, 2, 61; Cat. 67, 20.—
    3.
    To touch in eating, to taste, crop:

    nulla neque amnem Libavit quadrupes, nec graminis attigit herbam,

    Verg. E. 5, 26.—
    4.
    Of local relations, to come to a place, to approach, reach, arrive at (class.;

    esp. freq. in the histt.): aedīs ne attigatis,

    Plaut. Most. 2, 2, 37:

    ut primum Asiam attigisti,

    Cic. ad Q. Fr. 1, 1, 8:

    cum primis navibus Britanniam attigit,

    Caes. B. G. 4, 23:

    Siciliam,

    Nep. Dion, 5, 3:

    Syriam ac legiones,

    Tac. A. 2, 55:

    saltuosos locos,

    id. ib. 4, 45:

    Urbem,

    id. Or. 7 fin.:

    In paucis diebus quam Capreus attigit etc.,

    Suet. Tib. 60; id. Calig. 44; id. Vesp. 4 al.—
    5.
    Transf., to touch, lie near, border upon, be contiguous to:

    Theseus... Attigit injusti regis Gortynia tecta,

    Cat. 64, 75:

    Cappadociae regio, quae Ciliciam attingeret,

    Cic. Fam. 15, 4, 4; id. Pis. 16 fin.:

    (stomachus) utrāque ex parte tonsillas attingens, etc.,

    id. N. D. 2, 54, 135:

    eorum fines Nervii attingebant,

    Caes. B. G. 2, 15:

    ITEM. COLLEGIA. QVAE. ATTINGVNT. EIDEM. FORO,

    Inscr. Orell. 3314:

    attingere parietem,

    Vulg. Ezech. 41, 6.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., to touch, affect, reach:

    nec desiderium nos attigit,

    Lucr. 3, 922 ( adficit, Lachm.):

    ante quam voluptas aut dolor attigerit,

    Cic. Fin. 3, 5, 16:

    nimirum me alia quoque causa delectat, quae te non attingit,

    id. Leg. 2, 1, 3:

    quo studio providit, ne qua me illius temporis invidia attingeret,

    id. Fam. 3, 10, 10:

    si qua de Pompeio nostro tuendo... cura te attingit,

    id. Att. 9, 11, A:

    erant perpauci, quos ea infamia attingeret, Liv 27, 11, 6: cupidus attingere gaudia,

    to feel, Prop. 1, 19, 9:

    vox, sonus, attigit aures,

    Val. Fl. 2, 452; Claud. B. Get: 412; Manil. 1, 326.—
    B.
    Esp.
    1.
    To touch upon in speaking, etc., to mention slightly:

    paucis rem,

    Plaut. Truc. 4, 4, 11:

    summatim attingere,

    Lucr. 3, 261:

    ut meos quoque attingam,

    Cat. 39, 13:

    quod perquam breviter perstrinxi atque attigi,

    Cic. de Or. 2, 49, 201; id. Fam. 2, 4 fin.:

    si tantummodo summas attigero,

    Nep. Pelop. 1, 1:

    invitus ea, tamquam vulnera, attingo, sed nisi tacta tractataque sanari non possunt,

    Liv. 28, 27:

    ut seditionem attigit,

    Tac. A. 1, 35:

    familiae (Galbae) breviter attingam,

    Suet. Galb. 3 al. —
    2.
    To touch, i. e. to undertake, enter upon some course of action (esp. mental), to apply one's self to, be occupied with, engage in, to take in hand, manage:

    quae isti rhetores ne primoribus quidem labris attigissent,

    Cic. de Or. 1, 19, 87; cf. id. Cael. 12; id. Arch. 8:

    egomet, qui sero ac leviter Graecas litteras attigissem,

    id. de Or. 1, 18, 82:

    orationes,

    id. Or. 13, 41:

    poëticen,

    Nep. Att. 18, 5; so Suet. Aug. 85:

    liberales disciplinas omnes,

    id. Ner. 52:

    studia,

    id. Gram. 9:

    ut primum forum attigi, i. e. accessi, adii,

    applied myself to public affairs, Cic. Fam. 5, 8, 3:

    arma,

    Liv. 3, 19:

    militiam resque bellicas,

    Suet. Calig. 43:

    curam rei publicae,

    id. Tib. 13:

    ad Venerem seram,

    Ov. A. A. 2, 701.—
    3.
    (Acc. to I. B. 4.) To arrive somewhere:

    quod ab illo attigisset nuntius,

    Plaut. Bacch. 2, 2, 19 (cf. id. ib. 3, 5, 3: si a me tetigit nuntius).—
    4.
    (Acc. to I. B. 5.) To come near to in quality, to be similar; or to belong to, appertain to, to concern, relate to:

    quae nihil attingunt ad rem nec sunt usui,

    Plaut. Merc. 1, 1, 32:

    haec quemque attigit,

    id. ib. 1, 1, 20:

    attingit animi naturam corporis similitudo,

    Cic. Tusc. 4, 13, 30; id. Fam. 13, 7, 4; id. ad Q. Fr. 1, 1, 1:

    quae non magis legis nomen attingunt, quam si latrones aliqua sanxerint,

    id. Leg. 2, 5:

    Segestana, Centuripina civitas, quae cum officiis, fide, vetustate, tum etiam cognatione populi Romani nomen attingunt,

    id. Verr. 2, 5, 32:

    (labor) non attingit deum,

    id. N. D. 1, 9, 22:

    primus ille (locus), qui in veri cognitione consistit, maxime naturam attingit humanam,

    id. Off. 1, 6, 18; id. Tusc. 5, 33, 93; id. Fin. 5, 9.—
    * 5.
    Si quid eam humanitus attigisset (for the usu. euphemism, accidisset), if any misfortune had happened to her, App. Mag. p. 337.
    Ne me attiga atque aufer manum, Turp.
    ap. Non. p. 75, 30 dub. (Rib. here reads attigas, Com. Rel. p. 98): custodite istunc, ne attigat, Pac., Trag. Rel. p. 105 Rib.

    Lewis & Short latin dictionary > attingo

  • 2 attingo

    I
    attingere, attigi, attactus V TRANS
    touch, touch/border on; reach, arrive at, achieve; mention briefly; belong to
    II
    attingere, attinxi, attinctus V TRANS
    wipe/smear on?

    Latin-English dictionary > attingo

  • 3 attingō (adt-)

        attingō (adt-) tigī, tāctus, ere    [ad + tango], to touch, come in contact with: prius quam aries murum attigisset, Cs.: telas putris, to handle, V.: Maenalon, set foot on, O.: mento aquam: pedibus terram, N.—To touch, strike, lay hands on, seize: illam, T.: (fanum), to violate: si Vestinus attingeretur, were attacked, L.: herbam, crop, V.—To approach, reach, arrive at, attain to: Italiam: lumina, i. e. life, V.: arces igneas, i. e. divine honors, H.—Of places, to be near, border on, adjoin, touch: (regio) Ciliciam: eorum fines Nervii attingebant, Cs.—Fig., to touch, affect, reach: dignitatem tuam contumeliā: quos ea infamia attingeret, L.—Of speech, to touch upon, mention, refer to: quem simul atque attigi: genera breviter: tantum modo summas, N.: ea, tamquam volnera, L.—To undertake, enter upon, engage in, take in hand, manage: causam Murenae: forum, i. e. public affairs: Graecas litteras: poeticam, N.: arma, to arm themselves, L.: alqd extremis digitis, i. e. have little experience in. — To reach, attain: auctoritatem loci: haec.—To come in contact with, be related to, belong to, resemble: officiis populum: Res gerere... Attingit solium Iovis, the administration of the state borders on, etc., H.

    Latin-English dictionary > attingō (adt-)

  • 4 attactus

    1.
    attactus, a, um, Part. of attingo.
    2.
    attactus, ūs, m. [attingo], a touching, touch (very rare, and only in abl. sing.):

    Corium attactu non asperum ac durum,

    Varr. R. R. 2, 5, 8:

    ille volvitur attactu nullo,

    Verg. A. 7, 350; Pall. 1, 35, 11.

    Lewis & Short latin dictionary > attactus

  • 5 attāctus

        attāctus    P. of attingo.
    * * *
    touch, contact, action of touching

    Latin-English dictionary > attāctus

  • 6 attāctus

        attāctus —, m    [attingo], a touch, contact (only abl sing.): Volvitur attactu nullo, V., O.
    * * *
    touch, contact, action of touching

    Latin-English dictionary > attāctus

  • 7 per-breviter

        per-breviter adv.,    very briefly, concisely: quae ego nunc perbreviter attingo.

    Latin-English dictionary > per-breviter

  • 8 adtigo

    attĭgo ( adt-), v. attingo init.

    Lewis & Short latin dictionary > adtigo

  • 9 adtiguus

    attĭgŭus ( adt-), a, um, adj. [attingo, as ambiguus, assiduus, continuus, from ambigo, assideo, contineo], touching, bordering on, contiguous to (only post-class.):

    domus,

    App. M. 4, p. 148, 7:

    nemus,

    id. ib. 6, p. 178, 18; Paul. Nol. Nat. XIII. S. Fel. 333 Murat.

    Lewis & Short latin dictionary > adtiguus

  • 10 adtingo

    at-tingo (not adt-), tĭgi, tactum, 3, v. a. [tango] (ante-class. form attĭgo, ĕre, v. infra; attinge = attingam, acc. to Paul. ex Fest. p. 26 Müll.; v. Müll. ad h. l.; concerning attigo, āre, v. fin.), to touch, come in contact with; constr. with the acc.; poet. with ad.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.: mento summam aquam, vet. poët. ap. Cic. Tusc. 1, 5, 10: vestem, Att. ap. Non. p. 75, 32:

    Egone Argivum imperium attingam,

    id. Trag. Rel. p. 166 Rib.:

    suaviter (omnia) attingunt,

    Lucr. 4, 623:

    nec enim ullum hoc frigidius flumen attigi,

    Cic. Leg. 2, 3, 6:

    prius quam aries murum attigisset,

    Caes. B. G. 2, 32:

    pedibus terram,

    Nep. Eum. 5, 5:

    quisquis (vas) attigerit,

    Vulg. Lev. 15, 23:

    nos nihil tuorum attigimus,

    id. Gen. 26, 29:

    (medicus) pulsum venarum attigit,

    Tac. A. 6, 50:

    se esse possessorem soli, quod primum Divus Augustus nascens attigisset,

    Suet. Aug. 5 (cf. Ov. Tr. 4, 3, 46: Tactaque nascenti corpus haberet humus, acc. to the practice of laying new-born children upon the ground; v. tollo).— Poet.: (Callisto) miles erat Phoebes, nec Maenalon attigit ( nor did there touch, set foot on) ulla Gratior hac Triviae, Ov. M. 2, 415:

    usque ad caelum attingebat stans in terrā,

    Vulg. Sap. 18, 16.—
    B.
    With partic. access. ideas.
    1.
    To touch by striking, to strike; rarely in a hostile manner, to attack, assault:

    ne me attingas,

    Plaut. As. 2, 2, 106;

    ne attigas me,

    id. Truc. 2, 2, 21:

    ne attigas puerum istac caussā,

    id. Bacch. 3, 3, 41 (quoted by Non. p. 75, 33):

    Si tu illam attigeris secus quam dignumst liberam,

    Ter. Phorm. 2, 3, 91.—Of lightning: ICTV. FVLMINIS. ARBORES. ATTACTAE. ARDVERINT., Fragm. Fratr. Arval. Inscr. Orell. 961; cf.

    Fest. s. v. scribonianum, p. 333 Müll., and s. v. obstitum, p. 193: si Vestinus attingeretur, i. e. ei bellum indiceretur,

    Liv. 8, 29; so Suet. Ner. 38.—
    2.
    In mal. part., aliquam, to touch:

    virginem,

    Ter. Hec. 1, 2, 61; Cat. 67, 20.—
    3.
    To touch in eating, to taste, crop:

    nulla neque amnem Libavit quadrupes, nec graminis attigit herbam,

    Verg. E. 5, 26.—
    4.
    Of local relations, to come to a place, to approach, reach, arrive at (class.;

    esp. freq. in the histt.): aedīs ne attigatis,

    Plaut. Most. 2, 2, 37:

    ut primum Asiam attigisti,

    Cic. ad Q. Fr. 1, 1, 8:

    cum primis navibus Britanniam attigit,

    Caes. B. G. 4, 23:

    Siciliam,

    Nep. Dion, 5, 3:

    Syriam ac legiones,

    Tac. A. 2, 55:

    saltuosos locos,

    id. ib. 4, 45:

    Urbem,

    id. Or. 7 fin.:

    In paucis diebus quam Capreus attigit etc.,

    Suet. Tib. 60; id. Calig. 44; id. Vesp. 4 al.—
    5.
    Transf., to touch, lie near, border upon, be contiguous to:

    Theseus... Attigit injusti regis Gortynia tecta,

    Cat. 64, 75:

    Cappadociae regio, quae Ciliciam attingeret,

    Cic. Fam. 15, 4, 4; id. Pis. 16 fin.:

    (stomachus) utrāque ex parte tonsillas attingens, etc.,

    id. N. D. 2, 54, 135:

    eorum fines Nervii attingebant,

    Caes. B. G. 2, 15:

    ITEM. COLLEGIA. QVAE. ATTINGVNT. EIDEM. FORO,

    Inscr. Orell. 3314:

    attingere parietem,

    Vulg. Ezech. 41, 6.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., to touch, affect, reach:

    nec desiderium nos attigit,

    Lucr. 3, 922 ( adficit, Lachm.):

    ante quam voluptas aut dolor attigerit,

    Cic. Fin. 3, 5, 16:

    nimirum me alia quoque causa delectat, quae te non attingit,

    id. Leg. 2, 1, 3:

    quo studio providit, ne qua me illius temporis invidia attingeret,

    id. Fam. 3, 10, 10:

    si qua de Pompeio nostro tuendo... cura te attingit,

    id. Att. 9, 11, A:

    erant perpauci, quos ea infamia attingeret, Liv 27, 11, 6: cupidus attingere gaudia,

    to feel, Prop. 1, 19, 9:

    vox, sonus, attigit aures,

    Val. Fl. 2, 452; Claud. B. Get: 412; Manil. 1, 326.—
    B.
    Esp.
    1.
    To touch upon in speaking, etc., to mention slightly:

    paucis rem,

    Plaut. Truc. 4, 4, 11:

    summatim attingere,

    Lucr. 3, 261:

    ut meos quoque attingam,

    Cat. 39, 13:

    quod perquam breviter perstrinxi atque attigi,

    Cic. de Or. 2, 49, 201; id. Fam. 2, 4 fin.:

    si tantummodo summas attigero,

    Nep. Pelop. 1, 1:

    invitus ea, tamquam vulnera, attingo, sed nisi tacta tractataque sanari non possunt,

    Liv. 28, 27:

    ut seditionem attigit,

    Tac. A. 1, 35:

    familiae (Galbae) breviter attingam,

    Suet. Galb. 3 al. —
    2.
    To touch, i. e. to undertake, enter upon some course of action (esp. mental), to apply one's self to, be occupied with, engage in, to take in hand, manage:

    quae isti rhetores ne primoribus quidem labris attigissent,

    Cic. de Or. 1, 19, 87; cf. id. Cael. 12; id. Arch. 8:

    egomet, qui sero ac leviter Graecas litteras attigissem,

    id. de Or. 1, 18, 82:

    orationes,

    id. Or. 13, 41:

    poëticen,

    Nep. Att. 18, 5; so Suet. Aug. 85:

    liberales disciplinas omnes,

    id. Ner. 52:

    studia,

    id. Gram. 9:

    ut primum forum attigi, i. e. accessi, adii,

    applied myself to public affairs, Cic. Fam. 5, 8, 3:

    arma,

    Liv. 3, 19:

    militiam resque bellicas,

    Suet. Calig. 43:

    curam rei publicae,

    id. Tib. 13:

    ad Venerem seram,

    Ov. A. A. 2, 701.—
    3.
    (Acc. to I. B. 4.) To arrive somewhere:

    quod ab illo attigisset nuntius,

    Plaut. Bacch. 2, 2, 19 (cf. id. ib. 3, 5, 3: si a me tetigit nuntius).—
    4.
    (Acc. to I. B. 5.) To come near to in quality, to be similar; or to belong to, appertain to, to concern, relate to:

    quae nihil attingunt ad rem nec sunt usui,

    Plaut. Merc. 1, 1, 32:

    haec quemque attigit,

    id. ib. 1, 1, 20:

    attingit animi naturam corporis similitudo,

    Cic. Tusc. 4, 13, 30; id. Fam. 13, 7, 4; id. ad Q. Fr. 1, 1, 1:

    quae non magis legis nomen attingunt, quam si latrones aliqua sanxerint,

    id. Leg. 2, 5:

    Segestana, Centuripina civitas, quae cum officiis, fide, vetustate, tum etiam cognatione populi Romani nomen attingunt,

    id. Verr. 2, 5, 32:

    (labor) non attingit deum,

    id. N. D. 1, 9, 22:

    primus ille (locus), qui in veri cognitione consistit, maxime naturam attingit humanam,

    id. Off. 1, 6, 18; id. Tusc. 5, 33, 93; id. Fin. 5, 9.—
    * 5.
    Si quid eam humanitus attigisset (for the usu. euphemism, accidisset), if any misfortune had happened to her, App. Mag. p. 337.
    Ne me attiga atque aufer manum, Turp.
    ap. Non. p. 75, 30 dub. (Rib. here reads attigas, Com. Rel. p. 98): custodite istunc, ne attigat, Pac., Trag. Rel. p. 105 Rib.

    Lewis & Short latin dictionary > adtingo

  • 11 apiscor

    ăpiscor, aptus, 3, v. dep. [apo] (class., but more rare than the compd. adipiscor; in the post-Aug. per. most freq. in Tac.), orig., to reach after something, in order to take, seize, or get possession of it (syn.: peto, sequor, adquiro, attingo); hence, in gen.,
    I.
    To pursue ( with effort, zeal, etc.):

    sine me hominem apisci,

    Plaut. Ep. 5, 2, 3.—And as the result of the pursuit,
    II.
    To take, seize upon:

    etenim nullo cessabant tempore apisci Ex aliis alios avidi contagia morbi,

    Lucr. 6, 1235.—
    III.
    To reach, attain to, get, gain, acquire ( by effort, trouble, etc.; cf. adipiscor), both lit. and trop.: quod ego objectans vitam bellando aptus sum, Pac. ap. Non. p. 234, 25:

    hereditatem,

    Plaut. Capt. 4, 1, 8: cupere aliquid apisci, Lucil. ap. Non. p. 74, 30; so id. ib. p. 74, 23: aliquem, Sisenn. ap. Non. p. 68, 25:

    maris apiscendi causā,

    Cic. Att. 8, 14 fin.: laudem, Sulp. ap. Cic. Fam. 4, 5 fin.:

    aliquid animus praegestit apisci,

    Cat. 64, 145:

    spes apiscendi summi honoris,

    Liv. 4, 3:

    jus,

    Tac. A. 6, 3:

    summa apiscendi libido,

    id. ib. 4, 1:

    qui id flaminum apisceretur,

    id. ib. 4, 16:

    apiscendae potentiae properi,

    id. ib. 4, 59:

    cujus (artis) apiscendae otium habuit,

    id. ib. 6, 26 al.— Once in Tacitus with gen. like the Gr. tunchanein tinos: dominationis, A. 6, 45.— Poet., to reach something in mind, i. e. to perceive, understand:

    Nec ratione animi quam quisquam possit apisci,

    Lucr. 1, 448.
    Apiscendus, pass.
    , Manil. 3, 145; Tac. A. 3, 31; 13, 20 al.; cf. adipiscor.

    Lewis & Short latin dictionary > apiscor

  • 12 attigo

    attĭgo ( adt-), v. attingo init.

    Lewis & Short latin dictionary > attigo

  • 13 attiguus

    attĭgŭus ( adt-), a, um, adj. [attingo, as ambiguus, assiduus, continuus, from ambigo, assideo, contineo], touching, bordering on, contiguous to (only post-class.):

    domus,

    App. M. 4, p. 148, 7:

    nemus,

    id. ib. 6, p. 178, 18; Paul. Nol. Nat. XIII. S. Fel. 333 Murat.

    Lewis & Short latin dictionary > attiguus

См. также в других словарях:

  • Liste des évêques d'Osimo — L ex diocèse d Osimo est un diocèse italien fondé au VIIe siècle. Il est fusionné en 1725 avec le diocèse de Cingoli et prend le nom diocèse d Osimo et Cingoli, dépendant directement du Saint Siège. En 1980 l ex diocèse de Cingoli est… …   Wikipédia en Français

  • ariballo — a·ri·bàl·lo s.m. TS archeol. piccolo vaso di forma tondeggiante con collo stretto diffuso nella Grecia arcaica {{line}} {{/line}} DATA: 1929. ETIMO: dal gr. arúballos, forse der. di arúō attingo …   Dizionario italiano

  • attingere — {{hw}}{{attingere}}{{/hw}}A v. tr.  (pres. io attingo , tu attingi ; pass. rem. io attinsi , tu attingesti ; part. pass. attinto ) 1 (lett.) Toccare, raggiungere (anche fig.). 2 Prendere, tirar su acqua: attingere acqua a una sorgente. 3 (fig.)… …   Enciclopedia di italiano

  • attingere — /a t:indʒere/ (ant. e pop. tosc. attignere /a t:iɲere/) [lat. attingĕre, der. di tangĕre toccare , col pref. ad  ] (io attingo, tu attingi, ecc.; pass. rem. attinsi, attingésti, ecc.; part. pass. attinto ). ■ v. tr. 1. a. [tirar su acqua da un… …   Enciclopedia Italiana

  • ԱՅՐԱՆԱՄ — (ացայ, ցեալ.) NBH 1 0098 Chronological Sequence: Early classical, 6c, 12c չ. Այր լինել, այս ինքն յարբունս հասեալ, չափահաս. մա՛րդ ըլլալ. ... ἁνδρόομαι vir fio, aetatem virilem attingo *Մանկան ելոյր, եւ այրացելոյր: Մանկան ելոյր՝ այրանալ. Պորփ.: եւ… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԳԼԽԱՒՈՐԵՄ — (եցի.) NBH 1 0560 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 7c, 10c ն. κεφαλαιόω, ἑπικεφαλαιόω summatim attingo, in summam redigo, perficio Ի գլուխ հանել. բովանդակել. կատարել. եւ Ի կարճոյ քաղելով աւարտել. վերածել ʼի մի.… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԵՐԻՏԱՍԱՐԴԱՆԱՄ — (ացայ, ցեալ.) NBH 1 0684 Chronological Sequence: Early classical, 8c չ. ἁνδρόομαι aetatem virilem attingo, vir fio Երիտասարդ լինել. այրանալ. ... *Հաստատեսցէ զնա երիտասարդացեալ ի մէջ մարդկան. Յոբ. ՟Լ՟Գ. 25: Նմանութեամբ ասի. *Ծեր ոմն արդարեւ լեառն… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԸՆԴՀԱՐԿԱՆԵՄ — (հարի.) NBH 1 0772 Chronological Sequence: Early classical, 6c, 10c, 12c, 13c ն.կ. ԸՆԴՀԱՐԿԱՆԵՄ ԸՆԴՀԱՐԿԱՆԻՄ. παρακρούω, προκόπτω , ἄπτω, συνάπτω, πίπτω, πέτω concutio, impingo, tango, attingo, peto, appeto Ընդ միմեանս հարկանել, իլ. զարկուցանել.… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԸՆԴՀԱՐԿԱՆԻՄ — (րայ.) NBH 1 0772 Chronological Sequence: Early classical, 6c, 10c, 12c, 13c կ. ԸՆԴՀԱՐԿԱՆԵՄ ԸՆԴՀԱՐԿԱՆԻՄ. παρακρούω, προκόπτω , ἄπτω, συνάπτω, πίπτω, πέτω concutio, impingo, tango, attingo, peto, appeto Ընդ միմեանս հարկանել, իլ. զարկուցանել. բախել …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԽԹԵՄ — (եցի.) NBH 1 0943 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 10c, 11c, 12c, 14c ն. πατάσσω, νύσσω, ττω percutio, pungo, pulso κατάπτομαι attingo, manus injicio, impeto, lacesso, mordeo. Մխել որպէս խթանաւ, կամ խայթոցաւ. առխեթել.… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԾԱՅՐԱՆԱՄ — (ացեալ.) NBH 1 1005 Chronological Sequence: 6c, 11c չ. ԾԱՅՐԱՆԱԼ. ἁκραθινιάζω summam partem attingo. Ի ծայրն հասանել, հասեալ. կատարեալ. գերաստիճան. գերազանցեալ. *Ծայրացեալ սաստկանայ ստաբանութեամբ: Ծայրացեալ ʼի բարձրագոյնսն. Պիտ.: *Առաքինութեամբ… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»