-
101 Epicurei
Epĭcūrus, i, m., = Epikouros, the famous Greek philosopher of Gargettus, in Attica, the author of the Epicurean philosophy, so called after him, which assumed pleasure to be the highest good, Cic. Fin. 1, 9, 29; 2, 2 sq.; id. Ac. 2, 42; id. Tusc. 1, 34; 2, 3, 8 et saep.—Deriv.,II.Epĭcūrēus, a, um, adj., of Epicurus, Epicurean:medicamenta doloris,
i. e. pleasure, Cic. Fin. 2, 7 fin.:secta,
Suet. Gram. 8.—More freq. subst.: Epĭcūrēi, ōrum, m., the adherents of the Epicurean philosophy, Epicureans, Cic. Fin. 1, 7, 25; 2, 25, 81; id. Tusc. 1, 31, 77; Vulg. Act. 17, 18 et saep.—In sing., Quint. 6, 3, 78; Suet. Gram. 6. -
102 Epicureus
Epĭcūrus, i, m., = Epikouros, the famous Greek philosopher of Gargettus, in Attica, the author of the Epicurean philosophy, so called after him, which assumed pleasure to be the highest good, Cic. Fin. 1, 9, 29; 2, 2 sq.; id. Ac. 2, 42; id. Tusc. 1, 34; 2, 3, 8 et saep.—Deriv.,II.Epĭcūrēus, a, um, adj., of Epicurus, Epicurean:medicamenta doloris,
i. e. pleasure, Cic. Fin. 2, 7 fin.:secta,
Suet. Gram. 8.—More freq. subst.: Epĭcūrēi, ōrum, m., the adherents of the Epicurean philosophy, Epicureans, Cic. Fin. 1, 7, 25; 2, 25, 81; id. Tusc. 1, 31, 77; Vulg. Act. 17, 18 et saep.—In sing., Quint. 6, 3, 78; Suet. Gram. 6. -
103 Epicurus
Epĭcūrus, i, m., = Epikouros, the famous Greek philosopher of Gargettus, in Attica, the author of the Epicurean philosophy, so called after him, which assumed pleasure to be the highest good, Cic. Fin. 1, 9, 29; 2, 2 sq.; id. Ac. 2, 42; id. Tusc. 1, 34; 2, 3, 8 et saep.—Deriv.,II.Epĭcūrēus, a, um, adj., of Epicurus, Epicurean:medicamenta doloris,
i. e. pleasure, Cic. Fin. 2, 7 fin.:secta,
Suet. Gram. 8.—More freq. subst.: Epĭcūrēi, ōrum, m., the adherents of the Epicurean philosophy, Epicureans, Cic. Fin. 1, 7, 25; 2, 25, 81; id. Tusc. 1, 31, 77; Vulg. Act. 17, 18 et saep.—In sing., Quint. 6, 3, 78; Suet. Gram. 6. -
104 Eumolpidae
Eumolpus, i, m., = Eumolpos, a fabulous Thracian singer and priest of Ceres, who brought the Eleusinian mysteries and the culture of the vine to Attica, Plin. 7, 56, 57, § 199.— His descendant of the same name, the son of Musaeus, Ov. M. 11, 93.— A sacerdotal family in Athens also bore, after him, the name Eumolpĭdae, ārum, m., Eumolpidai, Cic. Leg. 2, 14, 35; Nep. Alc. 4 al. -
105 Eumolpus
Eumolpus, i, m., = Eumolpos, a fabulous Thracian singer and priest of Ceres, who brought the Eleusinian mysteries and the culture of the vine to Attica, Plin. 7, 56, 57, § 199.— His descendant of the same name, the son of Musaeus, Ov. M. 11, 93.— A sacerdotal family in Athens also bore, after him, the name Eumolpĭdae, ārum, m., Eumolpidai, Cic. Leg. 2, 14, 35; Nep. Alc. 4 al. -
106 extorqueo
I.Lit.A.In gen.:B.ferrum e manibus,
Cic. Cat. 2, 1, 2; id. Planc. 41, 98:arma e manibus,
id. Brut. 2, 7; Curt. 8, 2, 4;for which: tibi sica de manibus extorta est,
Cic. Cat. 1, 6, 16:pedem mensulae,
Petr. 136:ut inhaerentem atque incubantem Italiae extorqueret Hannibalem,
tear away, force away, Flor. 2, 6, 57.—In partic.1.Of limbs, to wrench out, put out of joint, dislocate (syn. luxo):2.articulum,
Sen. Ep. 104:omnibus membris extortus et fractus,
crippled, Plin. Ep. 8, 18, 9; cf. Sen. Ep. 66 med.; and:prava extortaque puella,
Juv. 8, 33:in servilem modum lacerati atque extorti,
i. e. dislocated by torture, tortured, Liv. 32, 38, 8; cf. absol.:extorque, nisi ita factum'st,
put me to the torture, Ter. Ad. 3, 4, 37.—To obtain by force, to extort (syn.:II.eripio, exprimo): ut pecunia omnis Stajeno extorta atque erepta sit,
Cic. Clu. 28 fin.:nihil exprimere ab egentibus, nihil ulla vi a miseris extorquere potuit,
id. Prov. Cons. 3, 5:vi et metu extortum,
id. Pis. 35, 86:a Caesare per Herodem talenta Attica quinquaginta extorsistis,
id. Att. 6, 1, 25:obsidibus summa cum contumelia extortis,
Caes. B. G. 7, 54 fin. —Trop., to wrest out or away, obtain or take away by force, to tear away, to extort (syn.: eripio, demo, aufero, etc.): hoc est vim afferre, Torquate, sensibus: extorquere ex animis cognitiones verborum, quibus imbuti sumus, Cic. Fin. 2, 5, 16; cf.:sententias de manibus judicum vi quadam orationis,
id. de Or. 2, 18, 74:suffragium populi per vim,
Liv. 25, 4, 4:extorquebat enim vitam vis morbida membris,
Lucr. 6, 1225 Lachm.:opinionem veritas extorquebit,
Cic. Clu. 2, 6:suam citius abiciet humanitatem quam extorquebit tuam,
id. Lig. 5, 16:patientiam saepe tranquillissimis pectoribus,
Sen. Clem. 1, 1; cf.:mihi hunc errorem,
Cic. de Sen. 23, 85:cui sic extorta voluptas,
Hor. Ep. 2, 2, 139; cf. ib. 57:cum extorta mihi veritas esset,
Cic. Or. 48, 160.—With ut:quoniam extorsisti, ut faterer,
id. Tusc. 1, 7, 14. -
107 Gargettius
Gargettĭus, ii, m., = Gargêttios, the philosopher Epicurus, born in Gargettus (Gargêttos, a district in Attica), the Gargettian, Cic. Fam. 15, 16, 1; Stat. S. 1, 3, 94; 2, 2, 113. -
108 Hymettius
Hymettus or - os, i, m., = Humêttos, a mountain near Athens, famed for its honey and its marble, Plin. 4, 7, 11, § 24; Cic. Fin. 2, 34, 112; Hor. C. 2, 6, 14; Ov. M. 7, 702; Mart. 7, 88; Val. Fl. 1, 396 et saep.— In fem.:II.Attica (perh. of the region about Hymettus),
App. M. 1 init. —Deriv.: Hymettĭus, a, um, adj., of or from Hymettus, Hymettian: mel, Cic. Fragm. ap. Non. 240, 33; Hor. S. 2, 2, 15:cera,
Ov. M. 10, 284:columnae,
Plin. 36, 3, 3, § 7:trabes,
Hor. C. 2, 18, 3. -
109 Hymettos
Hymettus or - os, i, m., = Humêttos, a mountain near Athens, famed for its honey and its marble, Plin. 4, 7, 11, § 24; Cic. Fin. 2, 34, 112; Hor. C. 2, 6, 14; Ov. M. 7, 702; Mart. 7, 88; Val. Fl. 1, 396 et saep.— In fem.:II.Attica (perh. of the region about Hymettus),
App. M. 1 init. —Deriv.: Hymettĭus, a, um, adj., of or from Hymettus, Hymettian: mel, Cic. Fragm. ap. Non. 240, 33; Hor. S. 2, 2, 15:cera,
Ov. M. 10, 284:columnae,
Plin. 36, 3, 3, § 7:trabes,
Hor. C. 2, 18, 3. -
110 Hymettus
Hymettus or - os, i, m., = Humêttos, a mountain near Athens, famed for its honey and its marble, Plin. 4, 7, 11, § 24; Cic. Fin. 2, 34, 112; Hor. C. 2, 6, 14; Ov. M. 7, 702; Mart. 7, 88; Val. Fl. 1, 396 et saep.— In fem.:II.Attica (perh. of the region about Hymettus),
App. M. 1 init. —Deriv.: Hymettĭus, a, um, adj., of or from Hymettus, Hymettian: mel, Cic. Fragm. ap. Non. 240, 33; Hor. S. 2, 2, 15:cera,
Ov. M. 10, 284:columnae,
Plin. 36, 3, 3, § 7:trabes,
Hor. C. 2, 18, 3. -
111 Juventus
jŭventus, ūtis (scanned as dissyl., Plaut. Most. 1, 1, 30; id. Curc. 1, 1, 38; cf. junior), f. [juvenis], the age of youth (from the twentieth to the fortieth year), youth (rare, except in transf. meaning; cf. juventas).I.Lit.:II.quae juventute geruntur et viribus,
Cic. de Sen. 6, 15:ibique juventutem suam exercuit,
Sall. C. 5, 2.—Transf., concr.A.Young persons, youth:B.quo nemo adaeque juventute ex omni Attica antehac est habitus parcus,
Plaut. Most. 1, 1, 29:juventutis mores scire,
id. Am. 1, 1, 2: nulla juventutis est spes;sese omnes amant,
id. Capt. 1, 2, 19:ob eamque causam juventus nostra dedisceret paene discendo,
Cic. de Or. 3, 24, 93:cum omnis juventus, omnes etiam gravioris aetatis eo convenerant,
Caes. B. G. 3, 16, 2; 6, 14 fin.; 6, 23, 6; id. B. C. 2, 5, 3 sq.; Hirt. B. G. 8, 8, 2:Trojana,
Verg. A. 1, 467:Cannis consumpta juventus,
Juv. 2, 155:alios caedit sua quemque juventus,
pupils, id. 7, 213.—Of young bees, Verg. G. 4, 22; hence: princeps juventutis, in the time of the republic the first among the knights, Cic. Vatin. 10, 24; id. Fam. 3, 11, 3;under the emperors,
a title of the imperial princes, Tac. A. 1, 3.—Personified: Jŭventus, the goddess of youth (for the usual Juventas):FLAMINIS IVVENTVTIS,
Inscr. Orell. 2213; Hyg. Fab. praef. -
112 juventus
jŭventus, ūtis (scanned as dissyl., Plaut. Most. 1, 1, 30; id. Curc. 1, 1, 38; cf. junior), f. [juvenis], the age of youth (from the twentieth to the fortieth year), youth (rare, except in transf. meaning; cf. juventas).I.Lit.:II.quae juventute geruntur et viribus,
Cic. de Sen. 6, 15:ibique juventutem suam exercuit,
Sall. C. 5, 2.—Transf., concr.A.Young persons, youth:B.quo nemo adaeque juventute ex omni Attica antehac est habitus parcus,
Plaut. Most. 1, 1, 29:juventutis mores scire,
id. Am. 1, 1, 2: nulla juventutis est spes;sese omnes amant,
id. Capt. 1, 2, 19:ob eamque causam juventus nostra dedisceret paene discendo,
Cic. de Or. 3, 24, 93:cum omnis juventus, omnes etiam gravioris aetatis eo convenerant,
Caes. B. G. 3, 16, 2; 6, 14 fin.; 6, 23, 6; id. B. C. 2, 5, 3 sq.; Hirt. B. G. 8, 8, 2:Trojana,
Verg. A. 1, 467:Cannis consumpta juventus,
Juv. 2, 155:alios caedit sua quemque juventus,
pupils, id. 7, 213.—Of young bees, Verg. G. 4, 22; hence: princeps juventutis, in the time of the republic the first among the knights, Cic. Vatin. 10, 24; id. Fam. 3, 11, 3;under the emperors,
a title of the imperial princes, Tac. A. 1, 3.—Personified: Jŭventus, the goddess of youth (for the usual Juventas):FLAMINIS IVVENTVTIS,
Inscr. Orell. 2213; Hyg. Fab. praef. -
113 Laciades
Lăcĭădes, ae, m., = Lakiadês, one belonging to the Lacian demos, or district, in Attica, Cic. Off. 2, 18, 64. -
114 lanicium
lānĭcĭus, a, um, adj. [lana], of wool, woolly, fleecy:I.grex,
Arn. 5, 174.—Hence, subst.: lānĭcĭum or - tĭum, ii, n. (anteclass. collat. form lānĭcĭa or - tĭa, ae, f., Laber. ap. Non. 212, 22; Com. Fragm. v. 67 Rib.; post-class. collat. form lānĭcĭes or - tĭes, ēi, f., Tert. adv. Marc. ap. Carm. 2, 24), wool.Lit. ( poet. and in post-Aug. prose):II.si tibi lanicium curae,
Verg. G. 3, 384: e lanicia Attica vestitus, Laber. ap. Non. 212, 22:Seres lanicio silvarum nobiles,
Plin. 6, 17, 20, § 54; 8, 47, 72, § 189.— -
115 lanicius
lānĭcĭus, a, um, adj. [lana], of wool, woolly, fleecy:I.grex,
Arn. 5, 174.—Hence, subst.: lānĭcĭum or - tĭum, ii, n. (anteclass. collat. form lānĭcĭa or - tĭa, ae, f., Laber. ap. Non. 212, 22; Com. Fragm. v. 67 Rib.; post-class. collat. form lānĭcĭes or - tĭes, ēi, f., Tert. adv. Marc. ap. Carm. 2, 24), wool.Lit. ( poet. and in post-Aug. prose):II.si tibi lanicium curae,
Verg. G. 3, 384: e lanicia Attica vestitus, Laber. ap. Non. 212, 22:Seres lanicio silvarum nobiles,
Plin. 6, 17, 20, § 54; 8, 47, 72, § 189.— -
116 lanities
lānĭcĭus, a, um, adj. [lana], of wool, woolly, fleecy:I.grex,
Arn. 5, 174.—Hence, subst.: lānĭcĭum or - tĭum, ii, n. (anteclass. collat. form lānĭcĭa or - tĭa, ae, f., Laber. ap. Non. 212, 22; Com. Fragm. v. 67 Rib.; post-class. collat. form lānĭcĭes or - tĭes, ēi, f., Tert. adv. Marc. ap. Carm. 2, 24), wool.Lit. ( poet. and in post-Aug. prose):II.si tibi lanicium curae,
Verg. G. 3, 384: e lanicia Attica vestitus, Laber. ap. Non. 212, 22:Seres lanicio silvarum nobiles,
Plin. 6, 17, 20, § 54; 8, 47, 72, § 189.— -
117 lanitium
lānĭcĭus, a, um, adj. [lana], of wool, woolly, fleecy:I.grex,
Arn. 5, 174.—Hence, subst.: lānĭcĭum or - tĭum, ii, n. (anteclass. collat. form lānĭcĭa or - tĭa, ae, f., Laber. ap. Non. 212, 22; Com. Fragm. v. 67 Rib.; post-class. collat. form lānĭcĭes or - tĭes, ēi, f., Tert. adv. Marc. ap. Carm. 2, 24), wool.Lit. ( poet. and in post-Aug. prose):II.si tibi lanicium curae,
Verg. G. 3, 384: e lanicia Attica vestitus, Laber. ap. Non. 212, 22:Seres lanicio silvarum nobiles,
Plin. 6, 17, 20, § 54; 8, 47, 72, § 189.— -
118 lauriotis
laurĭōtis, is, f. adj., = Lauriôtis, from Laurion, in Attica, where there were silver mines;hence, spodos,
the ashes which, in smelting silver, remain in the furnace, dross, scoria, Plin. 34, 13, 34, § 132. -
119 Marathon
Mărăthon, ōnis, f. (m., Mel. 2, 3, 6), = Marathôn, a town (now Vrana) on the eastern coast of Attica, famed for the death of Icarus, the victory of Theseus over the Marathonian bull, and that of Miltiades over the Persians, Mel. 2, 3, 6; Cic. Off. 1, 18, 61; Nep. Milt. 4, 2; Just. 2, 15, 18:A.proelium apud Marathona,
Plin. 35, 8, 34, § 57; Ov. M. 7, 433.—Hence,Mărătho-nĭus, a, um, adj., = Marathônios, of or belonging to Marathon, Marathonian:2.an etiam Theseus Marathonii tauri cornua comprehendit iratus?
Cic. Tusc. 4, 22, 50:pugna,
id. Att. 9, 10, 3.—Transf., Athenian:B.Marathonia virgo,
i. e. Erigone, Stat. S. 5, 3, 74:hostis,
Sil. 14, 650; Just. 4, 4; 5.—Mărăthōnis, ĭdis, adj. f., = Marathônis, Marathonian:quercum Marathonida Theseus extulit,
i. e. the spear with which he fought against the Marathonian bull, Stat. Th. 12, 730:Marathonide silvā,
id. ib. 11, 644. -
120 Marathonis
Mărăthon, ōnis, f. (m., Mel. 2, 3, 6), = Marathôn, a town (now Vrana) on the eastern coast of Attica, famed for the death of Icarus, the victory of Theseus over the Marathonian bull, and that of Miltiades over the Persians, Mel. 2, 3, 6; Cic. Off. 1, 18, 61; Nep. Milt. 4, 2; Just. 2, 15, 18:A.proelium apud Marathona,
Plin. 35, 8, 34, § 57; Ov. M. 7, 433.—Hence,Mărătho-nĭus, a, um, adj., = Marathônios, of or belonging to Marathon, Marathonian:2.an etiam Theseus Marathonii tauri cornua comprehendit iratus?
Cic. Tusc. 4, 22, 50:pugna,
id. Att. 9, 10, 3.—Transf., Athenian:B.Marathonia virgo,
i. e. Erigone, Stat. S. 5, 3, 74:hostis,
Sil. 14, 650; Just. 4, 4; 5.—Mărăthōnis, ĭdis, adj. f., = Marathônis, Marathonian:quercum Marathonida Theseus extulit,
i. e. the spear with which he fought against the Marathonian bull, Stat. Th. 12, 730:Marathonide silvā,
id. ib. 11, 644.
См. также в других словарях:
Attica — ist der Name mehrerer Orte in Kanada: Attica (Saskatchewan) in den Vereinigten Staaten: Attica (Arkansas) Attica (Georgia) Attica (Indiana) Attica (Iowa) Attica (Kansas) Attica (Michigan) Attica (Genesee County, New York) Attica (Wyoming County,… … Deutsch Wikipedia
Attica — Attica, NY U.S. village in New York Population (2000): 2597 Housing Units (2000): 1158 Land area (2000): 1.683312 sq. miles (4.359758 sq. km) Water area (2000): 0.000000 sq. miles (0.000000 sq. km) Total area (2000): 1.683312 sq. miles (4.359758… … StarDict's U.S. Gazetteer Places
ATTICA — hodie Ducato di Sethines, regio Achaiae, sive Helladis in angulo Orientali et Australi, quae et Mopsopia et Cecropia dicta est, in qua Athenae, urbs olim totius Graeciae clarissima. Hinc Atticus adiect. Ovid. Trist. l. 5. El. 4. v. 29. O dulcior… … Hofmann J. Lexicon universale
Attica, IN — U.S. city in Indiana Population (2000): 3491 Housing Units (2000): 1543 Land area (2000): 1.517433 sq. miles (3.930133 sq. km) Water area (2000): 0.000000 sq. miles (0.000000 sq. km) Total area (2000): 1.517433 sq. miles (3.930133 sq. km) FIPS… … StarDict's U.S. Gazetteer Places
Attica, KS — U.S. city in Kansas Population (2000): 636 Housing Units (2000): 297 Land area (2000): 0.579353 sq. miles (1.500518 sq. km) Water area (2000): 0.000000 sq. miles (0.000000 sq. km) Total area (2000): 0.579353 sq. miles (1.500518 sq. km) FIPS code … StarDict's U.S. Gazetteer Places
Attica, NY — U.S. village in New York Population (2000): 2597 Housing Units (2000): 1158 Land area (2000): 1.683312 sq. miles (4.359758 sq. km) Water area (2000): 0.000000 sq. miles (0.000000 sq. km) Total area (2000): 1.683312 sq. miles (4.359758 sq. km)… … StarDict's U.S. Gazetteer Places
Attica, OH — U.S. village in Ohio Population (2000): 955 Housing Units (2000): 430 Land area (2000): 0.535499 sq. miles (1.386937 sq. km) Water area (2000): 0.000000 sq. miles (0.000000 sq. km) Total area (2000): 0.535499 sq. miles (1.386937 sq. km) FIPS code … StarDict's U.S. Gazetteer Places
Attĭca — (a. Geogr.), 1) s. Attika; 2) (n. Geogr.), Stadt in der Grafschaft Fountain im nordamerikanischen Staate Indiana, am Wabashfluß u. Kanal, malerische Lage; in der Umgegend herrliche Waldungen, reiche Prairien u. fruchtbares Ackerland, bedeutender… … Pierer's Universal-Lexikon
Attica — traditionally explained as from Gk. Attikos (L. Atticus) of Athens (see ATHENS (Cf. Athens)); but perhaps ultimately from Gk. akte shore, maritime place, also raised place … Etymology dictionary
Attica — [at′i kə] [Gr Attikē] 1. state of ancient Greece, occupying a peninsula in the SE part &, after the 5th cent. B.C., a region dominated by Athens: see GREECE 2. region of modern Greece, in the same general area … English World dictionary
Attica — Infobox Peri GR name = Attica name local = Περιφέρεια Αττικής prefec = Athens East Attica Piraeus West Attica capital = Athens population = 3841408 population as of = 2005 area = 3808 website = [http://www.attiki.gov.gr www.attiki.gov.gr] Attica… … Wikipedia