-
1 Atem
Atem m <Atems; o pl> soluk, nefes;außer Atem sein soluğu kesilmek;(tief) Atem holen derin nefes almak;das verschlug mir den Atem bundan boğulacak gibi oldum;jemanden in Atem halten b-ne nefes aldırmamak -
2 Atem
-
3 Atem
m.nefesnefesnefes almam.soluk -
4 Luft
Luft [lʊft] f1. kein pl1) ( Gasgemisch, Atem\Luft) hava;\Luft aufpumpen hava basmak [o vermek];die \Luft aus etw dat herauslassen bir şeyin havasını boşaltmak, bir şeyi söndürmek;die \Luft ist rein ( fam) ortada kimsecikler yok, tehlike yok;es herrscht dicke \Luft ( fam) hava fena esmek;sich in \Luft auflösen ( fam) yok [o toz] olmak;jdn wie \Luft behandeln ( fam) birini hiçe saymak;2) ( Atem) nefes, soluk;nach \Luft schnappen ( fam) soluk alamaz olmak;die \Luft anhalten nefesini tutmak;( tief) \Luft holen (derin) soluk [o nefes] almak;keine \Luft bekommen soluk alamamak;mir blieb vor Schreck die \Luft weg ( fam) korkudan soluğum kesildi;jdm die \Luft zum Atmen nehmen birine nefes aldırmamak;von \Luft und Liebe leben ( fam) havadan yaşamak3) ( fam)seinem Ärger \Luft machen öfkesini gidermeketw in die \Luft sprengen bir şeyi havaya uçurmak;vor Freude in die \Luft springen sevinçten havalara uçmak;das ist völlig aus der \Luft gegriffen bu tamamen uydurma;in der \Luft hängen ( fam) havada kalmak; -
5 anhalten
anhalten <unreg, -ge-, h>1. v/t durdurmak;den Atem anhalten nefesini tutmak2. v/i durmak; (andauern) sürmek, devam etmek -
6 ringen
ringen <rang, gerungen, h>nach Atem ringen soluk/nefes alamamak, soluğu kesilmek2. v/t Hände ovuşturmak -
7 verschlagen
verschlagen1 v/t <unreg, o -ge-, h>: jemandem den Atem verschlagen b-nin soluğu kesilmek;jemandem die Sprache verschlagen b-nin dili tutulmak;es hat ihn nach … verschlagen yolu -e düştüverschlagen2 adj kurnaz, açıkgöz, cin gibi -
8 anhalten
-
9 atemlos
1) ( außer Atem) soluk soluğa, nefes nefese2) ( ununterbrochen) soluk aldırmadan3) ( voller Spannung) soluk almadan, nefes almadan, soluk kesici, nefes kesici;\atemlos ankommen soluk soluğa varmak;\atemlos lauschen soluk almadan dinlemek;eine \atemlose Stille soluk kesici bir sessizlik -
10 aushauchen
-
11 außer
außer ['aʊsɐ]I präp1) ( räumlich)\außer Sicht sein görünürde olmamak;\außer Haus sein evde olmamak2) ( Zustand)\außer Betrieb sein bozuk olmak;\außer Gefahr sein tehlikeyi atlamış olmak;\außer Dienst sein emekli olmak;\außer Atem sein nefes nefese olmak;\außer sich sein vor -den kendini kaybetmek, ile kendinden geçmek3) ( ausgenommen) dışında, -den başka;alle \außer mir benden başka herkes;ich esse alles \außer Fisch balıktan başka her şeyi yerim\außer Landes yurt dışında\außer wenn şayet, eğer;ich komme, \außer wenn es regnet yağmur yağmazsa [o yağmadığı takdirde] gelirim -
12 ausstoßen
-
13 Beklemmung
sıkıntı, sıkışma; (Atem\Beklemmung, Brust\Beklemmung) darlık -
14 Fahne
-
15 Hauch
-
16 schöpfen
-
17 verschlagen
2. irrI vt2) jdm den Atem \verschlagen birinin soluğu [o nefesi] kesilmek;der Schreck verschlug ihm die Sprache korkudan dili [o nutku] tutuldu4) sport yanlış vurmak (-e), yanlış atmak5) ( verblättern)eine Seite im Buch \verschlagen kitapta rastgele bir sayfa açmakdie Arznei verschlägt nicht ilaç yaramadı;das verschlägt nichts bu hiçbir işe yaramaz -
18 Zug
der \Zug nach Ankara Ankara'ya giden tren;mit dem \Zug fahren trenle gitmek;der \Zug ist abgefahren ( fam) iş işten geçtiim \Zuge der neuen Entwicklung yeni gelişme çerçevesinde3) (Geleit\Zug) alay, kortej; (Um\Zug) geçit resmi; ( von Fahrzeugen) katar, kafile; (Fest\Zug) alay; (Kreuz\Zug) seferin einem \Zug ( ohne Unterbrechung) bir yudumda;das Glas in einem \Zug austrinken bardağı bir yudumda bitirmek;etw in vollen Zügen genießen bir şeyin doya doya tadını çıkarmak, bir şeyin keyfini çıkarmak;in den letzten Zügen liegen ( fam) son nefesinde olmak5) ( bei Brettspielen) hamle;einen \Zug machen bir hamle yapmak;du bist am \Zug hamle sırası sende6) ( beim Schwimmen) kulaç7) (Gesichts\Zug, Schrift\Zug) hat; (Charakter\Zug) karakteristik;etw in groben Zügen umreißen bir şeye kaba hatlarıyla değinmek10) (Auf\Zug, Last\Zug) asansör11) ( im Gewehrlauf) yivder Trainer hat \Zug in die Mannschaft gebracht antrenör takıma çeki düzen verdi1) (Luft\Zug) hava akımı, kurander, cereyan;im \Zug sitzen kuranderde [o cereyanda] kalmak2) ( im Ofen) çekiş
См. также в других словарях:
Atem — Saltar a navegación, búsqueda Atem LP de Tangerine Dream Publicación marzo de 1973 Grabación diciembre 1972 enero 1973 … Wikipedia Español
Atem — Sm std. (8. Jh.), mhd. ātem, ahd. ātum, as. āđom Stammwort. Aus wg. * ǣd(u)ma m. Hauch, Atem , auch in ae. ǣđm, afr. ēthma; dieses aus ig. * ētmó Atem , auch in ai. ātmā Hauch, Seele (n Stamm) und vielleicht air. athach f. Hauch, Wind .… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Atem — der; s; Atem holen; außer Atem sein … Die deutsche Rechtschreibung
Atem — [Aufbauwortschatz (Rating 1500 3200)] Bsp.: • Ich war außer Atem. • Sie hielt den Atem an … Deutsch Wörterbuch
Atem — (Odem; althochd. âtum, »Atem, Geist«), der bei der Ausatmung hervortretende Luftstrom, enthält weniger Sauerstoff als die eingeatmete Luft, aber bedeutend mehr Kohlensäure und Wasser und besitzt annähernd die Temperatur des Körpers. Gesunder A.… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Atem — Atem, s. Atmung … Kleines Konversations-Lexikon
Atem — 1. ↑Pneuma, 1Spiritus, 2. Halitus … Das große Fremdwörterbuch
Atem — Atem: Das westgerm. Wort mhd. ātem, ahd. ātum, niederl. adem, aengl. æ̅đm ist verwandt mit aind. ātmán »Hauch; Seele«. Die weiteren Beziehungen sind dunkel. – Die Nebenform (mit mdal. Lautung) Odem, die durch Luthers Bibelübersetzung… … Das Herkunftswörterbuch
Atem — Odem; Puste (umgangssprachlich) * * * Atem [ a:təm], der; s: 1. das Atmen: der Atem setzte aus. 2. Luft, die ein oder ausgeatmet wird: Atem holen; sie ist außer Atem; nach Atem ringen. Syn.: ↑ Puste (ugs.). * * * … Universal-Lexikon
Atem — Als Atem bezeichnet man die Luftmenge, die bei der Tätigkeit des Atmens (Luftholens oder Atemzug) bewegt wird. (Einatmen = Lunge mit Luft füllen, Ausatmen = Luft ausstoßen). Der Vorgang des Atmens heißt Atmung. Ein Mensch atmet täglich etwa… … Deutsch Wikipedia
Atem — A̲·tem der; s; nur Sg; 1 die Luft, die sich von der Lunge zu Mund oder Nase bewegt und umgekehrt <den Atem anhalten; Atem holen, schöpfen> || K : Atemnot, Atemwege 2 die Art und Weise, wie jemand atmet <flacher, stoßweiser Atem> || K … Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache