Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

assŭla

  • 1 assula

    assula u. astula ( auch hastula), ae, f., der Span, Splitter, als Abspalt, Abgang, a) v. Marmor, caementa marmorea, sive assulae dicuntur, Vitr. 7, 6, 1. – b) v. Holz (s. Paul. ex Fest. 84, 17. Isid. 17, 6, 26 [wo hastula]; 19, 19, 12), percussarum (v. Blitz getroffenen) arborum hastulae, Sen. nat. 2, 31, 2: assulae ambustae, Clod. gramm. fr. bei Serv. Verg. Aen. 1, 176: piceae astula, Kienspan, Plin. 16, 54 u. 57: dass. taedae astula, Plin. 29, 34; vgl. Plin. Val. 1, 36 (wo: taedas pingues in astulas concīdere): at etiam cesso foribus facere hisce assulas? diese T. kurz und klein zu schlagen, Plaut. merc. 129: Plur. assulae meton. = ein verschaltes Bretterhaus, Fur. Bibac. b. Suet. gr. 11. – c) v. Stein, Plur., astulae = abgebröckelte Steinchen, Apul. apol. 35. – d) Plur. astulae = in einer Brühe sich absetzende Fasern, teres diligenter, ne astulas habeant, sich nicht fasern, Apic. 2, 41. – / Nbf. acsula (Ellis) od. axula (Schwabe), Catull. 17, 3 (wo arch. Abl. acsuleis od. axuleis).

    lateinisch-deutsches > assula

  • 2 assula

    assula u. astula ( auch hastula), ae, f., der Span, Splitter, als Abspalt, Abgang, a) v. Marmor, caementa marmorea, sive assulae dicuntur, Vitr. 7, 6, 1. – b) v. Holz (s. Paul. ex Fest. 84, 17. Isid. 17, 6, 26 [wo hastula]; 19, 19, 12), percussarum (v. Blitz getroffenen) arborum hastulae, Sen. nat. 2, 31, 2: assulae ambustae, Clod. gramm. fr. bei Serv. Verg. Aen. 1, 176: piceae astula, Kienspan, Plin. 16, 54 u. 57: dass. taedae astula, Plin. 29, 34; vgl. Plin. Val. 1, 36 (wo: taedas pingues in astulas concīdere): at etiam cesso foribus facere hisce assulas? diese T. kurz und klein zu schlagen, Plaut. merc. 129: Plur. assulae meton. = ein verschaltes Bretterhaus, Fur. Bibac. b. Suet. gr. 11. – c) v. Stein, Plur., astulae = abgebröckelte Steinchen, Apul. apol. 35. – d) Plur. astulae = in einer Brühe sich absetzende Fasern, teres diligenter, ne astulas habeant, sich nicht fasern, Apic. 2, 41. – Nbf. acsula (Ellis) od. axula (Schwabe), Catull. 17, 3 (wo arch. Abl. acsuleis od. axuleis).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > assula

  • 3 hastula

    1. hastula, ae, f. (Demin. v. hasta), I) nach hasta no. I: hastula regia, Königsstab, eine Pflanze = asphodelus, Plin. 21, 109 Jan (wo Detl. assula regia). Scrib. Larg. 254 (wo astula regia). Ps. Apul. herb. 33. – II) nach hasta no. II = ein kleiner Speer, Fronto de or. 1. p. 158 22 N.
    ————————
    2. hastula, s. assula.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > hastula

  • 4 assulatim

    assulātim, Adv. (assula), splitterweise, in Spänen, in kleinen Stücken, Plaut. capt. 832; Men. 859. Sueius pull. fr. III. p. 313 M. (an Lucil. sat.).

    lateinisch-deutsches > assulatim

  • 5 assulose

    assulōsē, Adv. (*assulosus v. assula), splitterweise, frangi, Plin. 12, 105.

    lateinisch-deutsches > assulose

  • 6 astula

    astula, s. assula, hastula.

    lateinisch-deutsches > astula

  • 7 astulosus

    astulōsus, a, um (astula = assula), splitterig, bröckelig, Marc. Emp. 36.

    lateinisch-deutsches > astulosus

  • 8 hastula [1]

    1. hastula, ae, f. (Demin. v. hasta), I) nach hasta no. I: hastula regia, Königsstab, eine Pflanze = asphodelus, Plin. 21, 109 Jan (wo Detl. assula regia). Scrib. Larg. 254 (wo astula regia). Ps. Apul. herb. 33. – II) nach hasta no. II = ein kleiner Speer, Fronto de or. 1. p. 158 22 N.

    lateinisch-deutsches > hastula [1]

  • 9 hastula [2]

    2. hastula, s. assula.

    lateinisch-deutsches > hastula [2]

  • 10 assulatim

    assulātim, Adv. (assula), splitterweise, in Spänen, in kleinen Stücken, Plaut. capt. 832; Men. 859. Sueius pull. fr. III. p. 313 M. (an Lucil. sat.).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > assulatim

  • 11 assulose

    assulōsē, Adv. (*assulosus v. assula), splitterweise, frangi, Plin. 12, 105.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > assulose

  • 12 astula

    astula, s. assula, hastula.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > astula

  • 13 astulosus

    astulōsus, a, um (astula = assula), splitterig, bröckelig, Marc. Emp. 36.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > astulosus

См. также в других словарях:

  • Assŭla — (lat., Chir.), Schiene zum Verband gebrochener od. verrenkter Glieder …   Pierer's Universal-Lexikon

  • ASSULA — proprie τὸ ενπελέκημα, alias astula. Paulinus. vicit brevis astula flammam. Festo fomites, funt assulae ex arboribus, dum caeduntur, excussae. Ita et apud Servium ex Claudio, Assulae ambustae. Unde Assulatim dedolare viscera, Plauto Menaech. Actu …   Hofmann J. Lexicon universale

  • attelle — [ atɛl ] n. f. • astele « planchette » 1155; lat. pop. °astella, class. assula, dimin. de assis → ais 1 ♦ Techn. Partie du collier des chevaux à laquelle les traits sont attachés. 2 ♦ (estelle XIIe) Planchette, plaque plus ou moins rigide (bois …   Encyclopédie Universelle

  • aşchie — ÁŞCHIE, aşchii, s.f. Bucată mică, subţire, care se desprinde sau sare dintr un material prin cioplire, prin spargere etc. – lat. ascla (= astula sau assula). Trimis de cata, 07.02.2004. Sursa: DEX 98  ÁŞCHIE s. 1. v. surcea. 2. ţeapă, ţepuşă,… …   Dicționar Român

  • ателье — Французское – atelier. Латинское – assula (мастерская). В русском языке слово «ателье» стало известно в конце XIX в. со значением «мастерская художника, живописца». С более широким значением как «мастерская по пошиву одежды», «мастерская… …   Этимологический словарь русского языка Семенова

  • Asclepius — Infobox Greek deity Caption = Statue of Asclepius with his symbol, the serpent entwined staff Name = Asclepius God of = God of medicine, healing, and physicians Abode = Symbol = A serpent entwined staff Consort = Epione Parents = Apollo and… …   Wikipedia

  • Ателье — …   Википедия

  • atelier — /at l yay , at l yay /; Fr. /annteu lyay /, n., pl. ateliers /at l yayz , at l yayz /; Fr. /annteu lyay /. a workshop or studio, esp. of an artist, artisan, or designer. [1830 40; < F: lit., pile of chips (hence, workshop); OF astele chip ( < LL… …   Universalium

  • astilla — (Del bajo lat. astella, diminutivo de astula < lat. assula.) ► sustantivo femenino 1 Trozo o fragmento que se desprende de una pieza o un objeto de madera que se parte o se rompe. 2 Fragmento que salta o queda del pedernal u otros minerales. ► …   Enciclopedia Universal

  • rachar — (del lat. «radiāre»; Ast., Gal., León, Sal.) tr. Rajar. * * * rachar. (De *reachar, der. del dialect. acha, astilla, raja, este del lat. vulg. ascla, y este del lat. assŭla; cf. gall. port. rachar y cat. asclar). tr …   Enciclopedia Universal

  • ASTULA — vide supra Assula, ut et infra in voce Picea …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»