-
1 assensor
assēnsor (adsēnsor), ōris, m. (assentior), der Beipflichter, non omnes habemus assensores, Cornif. rhet. 3, 38: cotidie commemorabam te unum in tanto exercitu mihi fuisse assensorem, Cic. ep. 6, 21, 1: vindictae rigidum assensorem patrem habuit, Val. Max. 6, 3, 6: tu semper irae facilis assensor meae, Sen. Phaedr. 1216 (1207).
-
2 assensor
assēnsor (adsēnsor), ōris, m. (assentior), der Beipflichter, non omnes habemus assensores, Cornif. rhet. 3, 38: cotidie commemorabam te unum in tanto exercitu mihi fuisse assensorem, Cic. ep. 6, 21, 1: vindictae rigidum assensorem patrem habuit, Val. Max. 6, 3, 6: tu semper irae facilis assensor meae, Sen. Phaedr. 1216 (1207).Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > assensor
См. также в других словарях:
consentir — à aucun, Assentire, siue assentiri, Astipulari alicui, Consentire. Se rendre et consentir à aucun, Manus alicui dare. Il consent à tout par flaterie, Assentatur omnia. Consentir en la forme de la commission qui estoit baillée par le preteur pour… … Thresor de la langue françoyse