Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

ascriptis

  • 1 praetorium

    praetōrĭum, ii, n. [praetor].
    I.
    A general's tent, Liv. 10, 33:

    dictatoris,

    id. 7, 12:

    imperatoris Aequorum,

    id. 3, 25; Caes. B. C. 1, 76.—
    B.
    Transf.
    1.
    A council of war (because held in the general's tent):

    praetorio dimisso,

    Liv. 30, 5; 37, 5:

    missum,

    id. 21, 54, 3.—
    2.
    The official residence of the governor in a province, Cic. Verr. 2, 4, 28, § 65:

    curritur ad praetorium,

    id. ib. 2, 5, 35, § 92; Vulg. Matt. 27, 27.—
    3.
    A palace (post-Aug.):

    sedet ad praetoria regis,

    Juv. 10, 161:

    Herodis,

    Vulg. Act. 23, 35; id. Phil. 1, 13.—
    4.
    In gen., a magnificent building, a splendid country-seat (post-Aug.):

    ampla et operosa praetoria,

    Suet. Aug. 72:

    in exstructionibus praetoriorum atque villarum,

    id. Calig. 37; id. Tib. 39:

    alternas servant praetoria ripas,

    Stat. S. 1, 3, 25; Juv. 1, 75; Dig. 31, 1, 35; 50, 16, 198.—
    5.
    Of other dwelling - places, the cell of the queen-bee:

    et circa regem atque ipsa ad praetoria, densae Miscentur,

    Verg. G. 4, 75. —Of Diogenes's tub:

    utcumque sol se inclinaverat, Diogenis simul praetorium vertebatur,

    Hier. adv. Jovin. 2, 14.—
    II.
    The imperial body - guard, the guards, whose commander was called praefectus praetorio or praetorii:

    in praetorium accepti,

    Tac. H. 4, 26 fin.:

    meruit in praetorio Augusti centurio,

    Plin. 7, 20, 19, § 82:

    militare in praetorio,

    id. 25, 2, 6, § 17:

    ascriptis veteranis e praetorio,

    Suet. Ner. 9:

    praetorii praefectus,

    Tac. H. 1, 19.

    Lewis & Short latin dictionary > praetorium

См. также в других словарях:

  • FORES, a FORO — an quia foras aperiebantur, Serv. Priscorum enim aedes Fores habuêrunt, quae exterius atqueve in viam explicarentur: proin, non extrorsum solum annulum fer reum vel aeneum habuêrunt, Corvum sive Cornicem Iulio Polluci dictum, ut ex Plauto… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • NARBO — I. NARBO fil. Galatae, veterum Gallorum Rex, Narbonis conditor; sit fides penes auctores. Dupleix l. 2. c. 12. mem. Gall. II. NARBO urbs, et colonia Galliae Narbonensis, cui nomen dedit, in ora, apud Atacis fluv. ostia (licet Plin. l. 3. c. 4.… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»