-
1 asceta
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > asceta
-
2 asceta
-
3 asceta
asceta, -tka [asʦ̑ɛta] <Pl -ci> m, fdekl wie f in Sg Asket(in) m(f) -
4 asceta
сущ.• аскет* * *asce|ta♂, мн. И. \ascetaci, РВ. \ascetatów аскет* * *м, мн И asceci, PB ascetówаске́т -
5 asceta
1. ascète2. marabout -
6 asceta
[асцета]m -
7 asceta
ч аскет -
8 fakir
* * *mp1. rel. ( asceta w krajach arabskich lub w Indiach) fakir.2. pot. (= sztukmistrz) conjurer, magician.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > fakir
-
9 asce|ta
m , ascetka f 1. Relig. ascetic 2. (wiodący surowy tryb życia) ascetic (person)- żyć jak asceta to live as an ascetic- nie bądź taką ascetką don’t be such a stick-in-the-mud pot.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > asce|ta
-
10 ascetycznie
adv. 1. (jak asceta) ascetically; [wyglądać] ascetic adj.- żyć ascetycznie to live an ascetic a. austere life2. (bez upiększeń) starkly; [wyglądać] stark adj., austere adj.; [ubierać się] starkly, plainly- ascetycznie urządzone wnętrze a starkly arranged interior- ascetycznie zwięzła sztuka a minimalist playThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ascetycznie
-
11 faki|r
m (N pl fakirzy a. fakirowie) 1. (asceta hinduski) fakir, faquir 2. (połykacz noży) sword-swallower; (połykacz ognia) fire-eaterThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > faki|r
-
12 Spartanka
m Spartan|in, Spartanka f (G pl Spartan, Spartanek) 1. (mieszkaniec Sparty) Spartan 2. przen. (asceta) być spartaninem/spartanką to live a spartan lifeThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > Spartanka
-
13 Spartan|in
m Spartan|in, Spartanka f (G pl Spartan, Spartanek) 1. (mieszkaniec Sparty) Spartan 2. przen. (asceta) być spartaninem/spartanką to live a spartan lifeThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > Spartan|in
-
14 Asket
См. также в других словарях:
asceta — sustantivo masculino,f. 1. Persona que ha renunciado a las cosas materiales y a las pasiones humanas para poder llegar a la perfección moral y espiritual: Es un perfecto asceta. 2. Uso/registro: coloquial. Persona que vive de una manera austera y … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
asceta — /a ʃɛta/ s.m. e f. [dal lat. tardo asceta o ascetes, gr. askētḗs che si esercita ] (pl. m. i ). 1. (relig.) [chi pratica l ascetismo] ▶◀ eremita, mistico, (lett.) romito, [nel Cristianesimo primitivo e medievale] anacoreta. ‖ stilita. 2.… … Enciclopedia Italiana
asceta — (Del b. lat. ascēta, y este del gr. ἀσκητής, profesional, atleta). com. Persona que hace vida ascética … Diccionario de la lengua española
ascetă — ascétă s. f., pl. ascéte Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic … Dicționar Român
asceta — |é| s. 2 g. 1. Pessoa que se entrega a práticas espirituais, levando vida contemplativa com mortificação dos sentidos. 2. [Figurado] Pessoa de sã moral e vida irrepreensível … Dicionário da Língua Portuguesa
asceta — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIa, CMc. ascetaecie; lm M. ascetaeci {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} człowiek żyjący w ascezie z pobudek religijnych, praktykujący modlitwę i umartwianie ciała {{/stl 7}}{{stl 20}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Asceta — (Del lat. asceta < gr. asketes, profesional, atleta < askeo, ejercitar.) ► sustantivo masculino femenino Persona que desdeña los placeres de la vida y renuncia a las cosas terrenas. * * * asceta (del b. lat. «ascēta», del gr. «askētḗs»,… … Enciclopedia Universal
asceta — {{#}}{{LM A03613}}{{〓}} {{[}}asceta{{]}} ‹as·ce·ta› {{《}}▍ s.com.{{》}} Persona que lleva una vida ascética: • Es una asceta y no le gustan los lujos ni los excesos.{{○}} {{★}}{{\}}ETIMOLOGÍA:{{/}} Del latín asceta, y este del griego asketés… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
asceta — a·scè·ta s.m. e f. 1. TS relig. chi pratica l ascesi 2. CO estens., chi vive con austerità Contrari: edonista, epicureo, gaudente, mondano. {{line}} {{/line}} DATA: 1743. ETIMO: dal lat. tardo ascēta(m), dal gr. askētēs, v. anche 1ascesi … Dizionario italiano
asceta — as|ce|ta Mot Pla Nom masculí … Diccionari Català-Català
asceta — {{hw}}{{asceta}}{{/hw}}s. m. e f. (pl. m. i ) 1 Chi è dedito a esercizi di perfezione spirituale. 2 (est.) Chi è dedito a vita austera e contemplativa … Enciclopedia di italiano