-
1 artum
1. I.Lit., close, strait, narrow, confined, short, brief:II.exierunt regionibus artis,
Lucr. 6, 120:claustra,
id. 1, 70; so id. 3, 808:nec tamen haec ita sunt arta et astricta, ut ea laxare nequeamus,
Cic. Or. 65, 220:artioribus apud populum Romanum laqueis tenebitur,
id. Verr. 2, 1, 5:nullum vinculum ad astringendam fidem jure jurando majores artius esse voluerunt,
id. Off. 3, 31, 111:compages,
Verg. A. 1, 293:nexus,
Ov. M. 6, 242:arto stipata theatro,
pressed together in a contracted theatre, Hor. Ep. 2, 1, 60:toga,
a narrow toga without folds, id. ib. 1, 18, 30 (cf. exigua toga, id. ib. 1, 19, 13):nimis arta convivia,
i. e. with too many guests, who are therefore compelled to sit close together, id. ib. 1, 5, 29 et saep.—Hence, subst.: artum, i, n., a narrow place or passage:ventus cum confercit, franguntur in arto montes nimborum,
Lucr. 6, 158 Lachm.:multiplicatis in arto ordinibus,
Liv. 2, 50; so id. 34, 15:nec desilies imitator in artum,
nor, by imitating, leap into a close place, Hor. A. P. 134.—Trop., strict, severe, scanty, brief, small:I.sponte suā cecidit sub leges artaque jura,
subjected himself to the severity of the laws, Lucr. 5, 1147:Additae leges artae et ideo superbae quasque etc.,
Plin. 16, 4, 5, § 12:vincula amoris artissima,
Cic. Att. 6, 2: artior somnus, a sounder or deeper sleep, id. Rep. 6, 10:arti commeatus,
Liv. 2, 34; Tac. H. 4, 26; cf.:in arto commeatus,
id. ib. 3, 13:artissimae tenebrae,
very thick darkness, Suet. Ner. 46 (for which, in class. Lat., densus, v. Bremi ad h. l., and cf. densus) al.—So, colligere in artum, to compress, abridge:quae (volumina) a me collecta in artum,
Plin. 8, 16, 17, § 44.—Of hope, small, scanty:spes artior aquae manantis,
Col. 1, 5, 2: ne spem sibi ponat in arto, diminish hope, expectation, [p. 169] Ov. M. 9, 683:quia plus quam unum ex patriciis creari non licebat, artior petitio quattuor petentibus erat,
i. e. was harder, had less ground of hope, Liv. 39, 32; and of circumstances in life, etc., straitened, distressing, wretched, needy, indigent (so in and after the Aug. per. for the class. angustus):rebus in artis,
Ov. P. 3, 2, 25:artas res nuntiaret,
Tac. H. 3, 69:tam artis afflictisque rebus,
Flor. 2, 6, 31; so Sil. 7, 310:fortuna artior expensis,
Stat. S. 5, 3, 117:ne in arto res esset,
Liv. 26, 17.— Adv.: artē (not arcte), closely, close, fast, firmly.Lit.:II.arte (manus) conliga,
Plaut. Ep. 5, 2, 29:boves arte ad stipites religare,
Col. 6, 2, 5:arte continere aliquid,
Caes. B. G. 7, 23:aciem arte statuere,
Sall. J. 52, 6:arte accubare,
Plaut. Stich. 4, 2, 39.— Comp.:calorem artius continere,
Cic. N. D. 2, 9, 25:artius astringi,
Hor. Epod. 15, 5:signa artius conlocare,
Sall. C. 59, 2:artius ire,
Curt. 4, 13, 34:artius pressiusque conflictari,
Gell. 10, 6.— Sup.:milites quam artissime ire jubet,
Sall. J. 68, 4:artissime plantas serere,
Plin. 12, 3, 7, § 16.—Trop.:III. 2.arte contenteque aliquem habere,
Plaut. As. 1, 1, 63; id. Merc. prol. 64:arte et graviter dormire,
soundly, Cic. Div. 1, 28, 59:arte appellare aliquem,
briefly, by shortening his name, Ov. P. 4, 12, 10:artius adstringere rationem,
Cic. Fat. 14, 32:abstinentiam artissime constringere,
Val. Max. 2, 2, 8.—artus, ūs, m. [id.], mostly plur. (artua, n., Plaut. Men. 5, 2, 102; quoted in Non. p. 191, 12.—Hence, dat. acc. to Vel. Long. p. 2229 P. and Ter. Scaur. p. 2260 P. artibus; yet the ancient grammarians give their decision in favor of artubus, which form is also supported by the best MSS.; cf. arcus.—The singular is found only in Luc. 6, 754; Val. Fl. 4, 310, and Prisc. p. 1219 P.).I.A.. Lit., a joint:B.molles commissurae et artus (digitorum),
Cic. N. D. 2, 60, 150:suffraginum artus,
Plin. 11, 45, 101, § 248:elapsi in pravum artus,
Tac. H. 4, 81:dolor artuum,
gout, Cic. Brut. 60, 217.—Sometimes connected with membra, Plaut. Men. 5, 2, 102:copia materiaï Cogitur interdum flecti per membra, per artus,
in every joint and limb, Lucr. 2, 282; 3, 703 al.; Suet. Calig. 28; cf.Baumg.-Crus., Clavis ad Suet.: cernere laceros artus, truncata membra,
Plin. Pan. 52, 5.—Trop., the muscular strength in the joints; hence, in gen., strength, power: Epicharmeion illud teneto;II.nervos atque artus esse sapientiae, non temere credere,
Q. Cic. Petit. Cons. 10.—More freq.,The limbs in gen. (very freq., esp. in the poets; in Lucr. about sixty times): cum tremulis anus attulit artubus lumen, Enn. ap. Cic. Div. 1, 20, 40 (Ann. v. 36 Vahl.); so Lucr. 3, 7; cf. id. 3, 488; 6, 1189:artubus omnibus contremiscam,
Cic. de Or. 1, 26, 121: dum nati (sc. Absyrti) dissupatos artus captaret parens, vet. poet. ap. Cic. N. D. 3, 26, 67:copia concita per artus Omnīs,
Lucr. 2, 267:moribundi artus,
id. 3, 129 al.:rogumque parari Vidit et arsuros supremis ignibus artus, etc.,
Ov. M. 2, 620 al.:salsusque per artus Sudor iit,
Verg. A. 2, 173; 1, 173 al.:veste strictā et singulos artus exprimente,
and showing each limb, Tac. G. 17:artus in frusta concident,
Vulg. Lev. 1, 6; 8, 20;ib. Job, 16, 8.—Of plants: stat per se vitis sine ullo pedamento, artus suos in se colligens,
its tendrils, Plin. 14, 1, 3, § 13, where Jahn reads arcus. -
2 artum
narrow/limited space/limits/scope/sphere; dangerous situation, short supply -
3 artus
1. I.Lit., close, strait, narrow, confined, short, brief:II.exierunt regionibus artis,
Lucr. 6, 120:claustra,
id. 1, 70; so id. 3, 808:nec tamen haec ita sunt arta et astricta, ut ea laxare nequeamus,
Cic. Or. 65, 220:artioribus apud populum Romanum laqueis tenebitur,
id. Verr. 2, 1, 5:nullum vinculum ad astringendam fidem jure jurando majores artius esse voluerunt,
id. Off. 3, 31, 111:compages,
Verg. A. 1, 293:nexus,
Ov. M. 6, 242:arto stipata theatro,
pressed together in a contracted theatre, Hor. Ep. 2, 1, 60:toga,
a narrow toga without folds, id. ib. 1, 18, 30 (cf. exigua toga, id. ib. 1, 19, 13):nimis arta convivia,
i. e. with too many guests, who are therefore compelled to sit close together, id. ib. 1, 5, 29 et saep.—Hence, subst.: artum, i, n., a narrow place or passage:ventus cum confercit, franguntur in arto montes nimborum,
Lucr. 6, 158 Lachm.:multiplicatis in arto ordinibus,
Liv. 2, 50; so id. 34, 15:nec desilies imitator in artum,
nor, by imitating, leap into a close place, Hor. A. P. 134.—Trop., strict, severe, scanty, brief, small:I.sponte suā cecidit sub leges artaque jura,
subjected himself to the severity of the laws, Lucr. 5, 1147:Additae leges artae et ideo superbae quasque etc.,
Plin. 16, 4, 5, § 12:vincula amoris artissima,
Cic. Att. 6, 2: artior somnus, a sounder or deeper sleep, id. Rep. 6, 10:arti commeatus,
Liv. 2, 34; Tac. H. 4, 26; cf.:in arto commeatus,
id. ib. 3, 13:artissimae tenebrae,
very thick darkness, Suet. Ner. 46 (for which, in class. Lat., densus, v. Bremi ad h. l., and cf. densus) al.—So, colligere in artum, to compress, abridge:quae (volumina) a me collecta in artum,
Plin. 8, 16, 17, § 44.—Of hope, small, scanty:spes artior aquae manantis,
Col. 1, 5, 2: ne spem sibi ponat in arto, diminish hope, expectation, [p. 169] Ov. M. 9, 683:quia plus quam unum ex patriciis creari non licebat, artior petitio quattuor petentibus erat,
i. e. was harder, had less ground of hope, Liv. 39, 32; and of circumstances in life, etc., straitened, distressing, wretched, needy, indigent (so in and after the Aug. per. for the class. angustus):rebus in artis,
Ov. P. 3, 2, 25:artas res nuntiaret,
Tac. H. 3, 69:tam artis afflictisque rebus,
Flor. 2, 6, 31; so Sil. 7, 310:fortuna artior expensis,
Stat. S. 5, 3, 117:ne in arto res esset,
Liv. 26, 17.— Adv.: artē (not arcte), closely, close, fast, firmly.Lit.:II.arte (manus) conliga,
Plaut. Ep. 5, 2, 29:boves arte ad stipites religare,
Col. 6, 2, 5:arte continere aliquid,
Caes. B. G. 7, 23:aciem arte statuere,
Sall. J. 52, 6:arte accubare,
Plaut. Stich. 4, 2, 39.— Comp.:calorem artius continere,
Cic. N. D. 2, 9, 25:artius astringi,
Hor. Epod. 15, 5:signa artius conlocare,
Sall. C. 59, 2:artius ire,
Curt. 4, 13, 34:artius pressiusque conflictari,
Gell. 10, 6.— Sup.:milites quam artissime ire jubet,
Sall. J. 68, 4:artissime plantas serere,
Plin. 12, 3, 7, § 16.—Trop.:III. 2.arte contenteque aliquem habere,
Plaut. As. 1, 1, 63; id. Merc. prol. 64:arte et graviter dormire,
soundly, Cic. Div. 1, 28, 59:arte appellare aliquem,
briefly, by shortening his name, Ov. P. 4, 12, 10:artius adstringere rationem,
Cic. Fat. 14, 32:abstinentiam artissime constringere,
Val. Max. 2, 2, 8.—artus, ūs, m. [id.], mostly plur. (artua, n., Plaut. Men. 5, 2, 102; quoted in Non. p. 191, 12.—Hence, dat. acc. to Vel. Long. p. 2229 P. and Ter. Scaur. p. 2260 P. artibus; yet the ancient grammarians give their decision in favor of artubus, which form is also supported by the best MSS.; cf. arcus.—The singular is found only in Luc. 6, 754; Val. Fl. 4, 310, and Prisc. p. 1219 P.).I.A.. Lit., a joint:B.molles commissurae et artus (digitorum),
Cic. N. D. 2, 60, 150:suffraginum artus,
Plin. 11, 45, 101, § 248:elapsi in pravum artus,
Tac. H. 4, 81:dolor artuum,
gout, Cic. Brut. 60, 217.—Sometimes connected with membra, Plaut. Men. 5, 2, 102:copia materiaï Cogitur interdum flecti per membra, per artus,
in every joint and limb, Lucr. 2, 282; 3, 703 al.; Suet. Calig. 28; cf.Baumg.-Crus., Clavis ad Suet.: cernere laceros artus, truncata membra,
Plin. Pan. 52, 5.—Trop., the muscular strength in the joints; hence, in gen., strength, power: Epicharmeion illud teneto;II.nervos atque artus esse sapientiae, non temere credere,
Q. Cic. Petit. Cons. 10.—More freq.,The limbs in gen. (very freq., esp. in the poets; in Lucr. about sixty times): cum tremulis anus attulit artubus lumen, Enn. ap. Cic. Div. 1, 20, 40 (Ann. v. 36 Vahl.); so Lucr. 3, 7; cf. id. 3, 488; 6, 1189:artubus omnibus contremiscam,
Cic. de Or. 1, 26, 121: dum nati (sc. Absyrti) dissupatos artus captaret parens, vet. poet. ap. Cic. N. D. 3, 26, 67:copia concita per artus Omnīs,
Lucr. 2, 267:moribundi artus,
id. 3, 129 al.:rogumque parari Vidit et arsuros supremis ignibus artus, etc.,
Ov. M. 2, 620 al.:salsusque per artus Sudor iit,
Verg. A. 2, 173; 1, 173 al.:veste strictā et singulos artus exprimente,
and showing each limb, Tac. G. 17:artus in frusta concident,
Vulg. Lev. 1, 6; 8, 20;ib. Job, 16, 8.—Of plants: stat per se vitis sine ullo pedamento, artus suos in se colligens,
its tendrils, Plin. 14, 1, 3, § 13, where Jahn reads arcus. -
4 artus
artus (not arctus), adj. with comp. and sup. [1 AR-], close, strait, narrow, confined, short: laquei: saltus, L.: compages, V.: nexus, O.: toga, narrow, H.: convivia, i. e. crowded, H.: artiores silvae, dense, Cs.: custodia, Ta. — As subst n., a narrow place, narrow passage: in arto, L.: in artius coire, Cu. — Fig., straitened, scanty, small, close, binding: vincula amoris artissima: vinculum ad astringendam fidem: commeatūs, L.—As subst: ne spem sibi ponat in arto, diminish expec<*> tation, O.: desilire in artum, into straits, H.— Needy, indigent, straitened: artis in rebus, O.—As subst: ne in arto res esset, L. — Of sleep, deep: artior somnus. — Narrow, frugal: animus, H.* * *Iarta -um, artior -or -us, artissimus -a -um ADJclose, firm, tight; thrifty; dense, narrow; strict; scarce, critical; briefIIarm/leg/limb, joint, part of the body; frame (pl.), body; sexual members/organs -
5 dēsiliō
dēsiliō iluī, ultus, īre [de + salio], to leap down, dismount: de navibus, Cs.: de raedā: ex equis, Cs.: ab equo, V.: curru ab alto, O.: biiugis, V.: altis turribus, H.: in medias undas, O.: ad pedes, to dismount, Cs.: desilite commilitones, jump overboard, Cs.: Desiluit, dismounted, O.—Poet.: unde loquaces Lymphae desiliunt, H.: aetheriā domo (of lightning), Pr.—Fig., to leap headlong, venture heedlessly: in artum, H.* * *Idesilire, desilivi, desultus V TRANSleap/jump down, dismount, alight; (chariot); jump headlong, venture heedlesslyIIdesilire, desilui, desultus V TRANSleap/jump down, dismount, alight; (chariot); jump headlong, venture heedlesslyIIIdesilire, desului, desultus V TRANSleap/jump down, dismount, alight; (chariot); jump headlong, venture heedlessly -
6 imitātor
imitātor ōris, m [imitor], an imitator, copyist, mimic: imitatores faceti: nec desilies imitator in artum, H.: laborum meorum: stulti sapiens, O.* * * -
7 sub-eō
sub-eō iī (-īvit, O.; -īvimus, Ta.), itus, īre, to come under, go under, enter: in nemoris latebras, O.: cum luna sub orbem solis subisset, L.: tectum, i. e. enter a house, Cs.: Triviae lucos atque aurea tecta, V.: cavum artum, H.: paludem, i. e. plunge into, O.: aquam, Cu.: si subeuntur prospera castra, Iu.—Poet., with dat: portu Chaonio, V.—To come up, advance, ascend, draw near, approach: subeunt herbae, spring up, V.: in adversos montīs, L.: testudine factā subeunt, press forward, Cs.: subeundum erat ad hostīs, L.: saxa ingerit in subeuntīs, climbing, L.: amne, i. e. sail up, Cu.: mixtum flumini subibat mare, i. e. was against them, Cu.: aciem subeuntium muros adgrediuntur, L.: subimus Inpositum saxis Auxur, H.: Umbra subit terras, comes over, O.: Fadumque Herbesumque, i. e. attack, V.—Poet., with dat: muro subibant, V.—To go under, support, take up, submit to: pars ingenti subiere feretro, i. e. carried on their shoulders, V.: Ipse subibo umeris, i. e. will take you up on, V.: currum dominae subiere leones, were harnessed to, V.: umeris parentem, V.—In order or time, to come under, come after, succeed, follow, take the place of: Pone subit coniunx, V.: subit ipse meumque Explet opus, takes my place, O.: furcas subiere columnae, took the place of, O.: subeuntes alii aliis in custodiam, relieving, L.; cf. subit esse priori Causa recens, O.—To slip under, elude: Aeneae mucronem, V.—To come stealthily, steal on, approach imperceptibly: subeunt morbi tristisque senectus, V.: subit Iumina fessa sopor, O.—Fig., to come upon, overtake: sua deinde paenitentia subiit regem, Cu.—In the mind, to come up, be thought of, enter, occur, suggest itself, recur: omnes sententiae sub acumen stili subeant necesse est: cum subeant audita et cognita nobis, O.: subiit cari genitoris imago... subiit deserta Creusa, V.: Subit, hanc arcana profana Detexisse manu, O.: dein cogitatio animum subiit, indignum esse, etc., L.: mentem subit, quo praemia facto, etc., O.: horum cogitatio subibat exercitum, Cu.—To subject oneself to, take upon oneself, undergo, submit to, sustain, accept, endure, suffer: omnes terrores: quis est non ultro subeundus dolor?: inimicitiae subeantur: maiora Verbera, H.: multitudinis inperitae iudicium esse subeundum: eorum odium: peregrinos ritūs novā subeunte fortunā, Cu. -
8 collectum
1.col-lĭgo ( conl-), lēgi, lectum, 3, v.a. [2. lego, ĕre], to gather or collect together into a whole or to a point, to assemble, draw or bring together, collect (class. and very freq.),I.Prop.A.In gen.1.Of things:2.omnia praesegmina,
Plaut. Aul. 2, 4, 34:stipulam,
Ter. Ad. 5, 3, 62; cf.: omnia furtim, Lucil. ap. Non. p. 273, 28:radices palmarum,
Cic. Verr. 2, 5, 33, § 87:apes in vas,
Varr. R. R. 2, 16, 37:ossa,
Tib. 3, 2, 19; cf.reliquias,
Suet. Tib. 54 fin.; id. Calig. 3:materiem nostram Post obitum,
Lucr. 3, 847 (and Hom. Il. 24, 793):sparsos per colla capillos in nodum,
Ov. M. 3, 170; 8, 319; and poet. transf. to the person:immissos hederā collecta capillos Calliope, etc.,
id. ib. 5, 338; so,sinus fluentes,
Verg. A. 1, 320:flores,
Ov. M. 5, 399:riguo horto olus,
id. ib. 8, 646:de purpureis vitibus uvas,
id. ib. 8, 676:fructus,
Hor. Ep. 1, 12, 1: omnia venena, * Cat. 14, 19:sarmenta virgultaque,
Caes. B. G. 3, 18:serpentes,
Nep. Hann. 10, 4:naufragium,
Cic. Sest. 6, 15: mortualia, glossaria conlegitis et lexidia, res taetras et inanes, Domit. ap. Gell. 18, 7, 3:pecuniam,
Hor. Ep. 1, 10, 47:viatica,
id. ib. 2, 2, 26; cf.:stipem a tyrannis,
to obtain by begging, Liv. 38, 45, 9:aër umorem colligens,
Cic. N. D. 2, 39, 101:imbres,
Hor. Ep. 1, 15, 15; cf.:pluvias aquas,
Quint. 10, 1, 109; 5. 14, 31:ventus per loca subcava terrae Collectus,
Lucr. 6, 558:procellam,
id. 6, 124:spiritum,
Plin. 19, 6, 26, § 78; Quint. 11, 3, 53:flatus cornibus,
Sil. 14, 390:collectae ex alto nubes,
heaped together, Verg. G. 1, 324:pulvis collectus turbine,
Hor. S. 1, 4, 31; and poet.:pulverem Olympicum Collegisse juvat,
i. e. to have covered himself with it, id. C. 1, 1, 4:luna revertentes colligit ignes,
Verg. G. 1, 427:antiqua verba et figuras,
Suet. Gram. 10:equos,
to check, restrain, stop, Ov. M. 2, 398; so,gressum,
Sil. 6, 399:gradum,
id. 7, 695; so,fig. iram,
id. 9, 477;and of the operation of medicine: acria viscerum colligere,
Plin. 19, 6, 26, § 85: hastas, to draw back (opp. protendere), Tac. A. 2, 21:librum,
to catch a falling book, Plin. Ep. 2, 1, 5:apparatu nobis (sc. oratoribus) opus est et rebus exquisitis, undique collectis, arcessitis, comportatis,
Cic. de Or. 3, 24, 92; cf.:interea, dum haec, quae dispersa sunt, cogantur,
id. ib. 1, 42, 191: sarcinas; to pack one ' s luggage for a journey:annus octogesimus admonet me, ut sarcinas colligam ante quam proficiscar e vitā,
Varr. R. R. 1, 1, 1; also: sarcinas conligere = sarcinas conferre, to gather and put in order the baggage of an army before a battle, Sall. J. 97, 4: vasa, milit. t. t.., to pack together, pack up, to break up the camp for a march, Cic. Verr. 2, 4, 19, § 40; Liv. 21, 47, 2; 22, 30, 1:arma = remos,
i. e. to take in hand, take up, Verg. A. 5, 15 Forbig. ad loc.—Of persons, mostly milit., to collect, assemble, bring together:B.exercitus collectus ex senibus desperatis,
Cic. Cat. 2, 3, 5:ex urbe, ex agris, numerum hominum,
id. ib. 2, 4, 8:milites,
id. Verr. 2, 5, 51, § 133:reliquos ex fugā,
Nep. Hann. 6 fin.:manu collectā in Thraciam introiit,
id. Alcib. 7, 4; cf. Liv. 1, 5, 4, and Tac. Agr. 37:de pagis omnibus bonos viros,
Cic. Fin. 2, 4, 12: se colligere, to gather, collect:in moenia,
Sil. 10, 390:ex regno alicujus,
Cic. Imp. Pomp. 9, 24: ad. aciem, Auct. B. Afr. 70; so, collecti, those who have collected:in aestuaria ac paludes,
Caes. B. G. 2, 28; cf. Tac. A. 2, 11.—Esp., with the accessory idea of shortening, by bringing together, to contract, draw up, compress, collect, concentrate (mostly poet. for the more usual contraho, coërceo, etc.):b.in spiram tractu se colligit anguis,
Verg. G. 2, 154; cf.:cogebantur breviore spatio et ipsi orbem colligere,
Liv. 2, 50, 7:alitis in parvae subitam collecta figuram,
Verg. A. 12, 862 Wagn. N. cr.:apicem collectus in unum,
Ov. M. 13, 910:pedes,
to compress, Tib. 1, 8, 14:volumina collecta in artum,
Plin. 8, 16, 17, § 45: se collegit in arma, covered himself with or concealed himself behind his shield, Verg. A. 12, 491; cf. id. ib. 10, 412 (post scutum se clausit, Serv.; Gr. sustaleis en aspidi, ep aspidos); cf. Stat. Th. 11, 545; Sil. 10, 255; 10, 129:pallium,
to gather up, Plaut. Capt. 4, 2, 9:togam,
Mart. 7, 33, 4:12, 48, 5: per vulnera colligit hostes,
causes them to retreat, Sil. 10, 3.—Hence,Medic. t. t., to make thick, to thicken (cf. cogo), Scrib. Comp. 95; 129; 138; 169; cf. Plin. 34, 11, 27, § 114.—II.Trop.A.To bring together, collect, to get, gain, acquire, produce, etc. (very freq. and class.):b.sescentae ad eam rem causae possunt conligi,
Plaut. Trin. 3, 3, 62:conlectis omnibus bellis civilibus,
i. e. brought together in speaking, adduced, Cic. Fam. 4, 3, 1; cf. id. Sest. 6, 15:flammarum iras,
Lucr. 1, 723; cf. Hor. A. P. 160; Val. Fl. 7, 335:multaque facete dicta, ut ea, quae a sene Catone collecta sunt,
Cic. Off. 1, 29, 104; 1, 42, 191:res undique conlectae,
id. ib. 3, 24, 92:quaedam conlecta edere,
Quint. 5, 10, 120:sparsa argumenta,
id. 5, 7, 18: antiqua verba, Suet. [p. 367] Gram. 10:omnes rumorum et contionum ventos,
Cic. Clu. 28, 77:rumorem bonum,
id. Leg. 1, 19, 50:peccata consulum,
id. ib. 3, 10, 23:vestigia Pythagoreorum,
id. Tusc. 4, 2, 3:existimationem multo sudore,
id. Div. in Caecil. 22, 72:benevolentiam civium blanditiis,
id. Lael. 17, 61:magnam gratiam magnamque dignitatem ex hoc labore,
id. Q. Fr. 2, 15 (16), 1:auctoritatem,
Caes. B. G. 6, 12:famam clementiae,
Liv. 21, 48, 10:tantum amoris favorisque,
Suet. Claud. 12; Prop. 2 (3), 14, 9:invidiam crudelitatis ex eo,
Cic. Verr. 2, 5, 8, § 19:crimina majestatis,
Plin. Pan. 33 fin.:sitim,
Verg. G. 3, 327; Ov. M. 5, 446; 6, 341 (cf.:adducere sitim,
Hor. C. 4, 12, 13):frigus,
Hor. Ep. 1, 11, 13:rabiem,
Verg. A. 9, 63; Ov. M. 1, 234; 9, 212:odium,
id. ib. 3, 258:usum patiendi,
id. Am. 1, 8, 75:vires usu,
id. A. A. 2, 339; cf. Liv. 29, 30, 5; Sil. 4, 307.—Of number, distance, etc., to amount or come to, extend; pass., to be reckoned (rare, and only in post-Aug. prose):B.ut LX. passus plerique (rami) orbe colligant,
Plin. 12, 5, 11, § 23:ambitus per frontem centum duos pedes colligit,
id. 36, 12, 17, § 77:ad quos (consules) a regno Numae colliguntur anni DXXXV.,
id. 13, 13, 27, § 85; so Tac. G. 37; id. Or. 17.—Colligere se or animum, mentem, etc., to collect one ' s self, to compose one ' s self, to recover one ' s courage, resolution, etc. (very freq. and class.):C.quid est autem se ipsum colligere, nisi dissipatas animi partes rursum in suum locum cogere?
Cic. Tusc. 4, 36, 78: se, Afran. ap. Charis. p. 195 P.; Lucr. 3, 925; Cic. Quint. 16, 53; id. Div. 1, 27, 57; id. Div. in Caecil. 12, 37; id. Fam. 5, 18, 1; id. de Or. 1, 7, 24; id. Tusc. 1, 24, 58; Caes. B. C. 1, 14:se colligere,
to rally, id. B.G. 5, 17:se ex timore,
id. B.C. 3, 65; Suet. Calig. 50:animos,
Liv. 3, 60, 11; cf. in pass., id. 10, 41, 13:animum,
Tac. A. 1, 12; Suet. Ner. 48:animum cogitationemque,
Plin. Ep. 2, 11, 14:mentem,
Ov. M. 14, 352; cf.:mentem cum vultu,
id. Am. 1, 14, 55:paulatim mente collectā,
Curt. 8, 6, 22; cf.:colligere spiritum,
to take breath, Quint. 11, 3, 53.—To gather up in memory, put together in the mind, to think upon, weigh, consider:b.cum et nostrae rei publicae detrimenta considero, et maximarum civitatum veteres animo calamitates colligo,
Cic. Inv. 1, 1, 1:ut memineris, quae, etc.... quae, si colliges, et sperabis omnia optime, et, etc.,
id. Fam. 4, 13, 7; 6, 2, 4:levis haec insania quantas Virtutes habeat, sic collige,
Hor. Ep. 2, 1, 119; cf.:sic collige mecum,
id. S. 2, 1, 51. —Esp. freq.,To put together mentally, etc., i. e. to gather, conclude, deduce, infer from what precedes (most freq. in Quint.); constr.: aliquid, aliquid ex aliquā re, per aliquam rem, aliquā re.—With ex:1.ex eo colligere potes, quantā occupatione distinear,
Cic. Att. 2, 23, 1; so Quint. 5, 10, 80; 7, 2, 3; 7, 8, 6; 8, 4, 16; 4, 4, 5 al.; Suet. Tib. 67.—With per:aliquid per aliud,
Quint. 5, 10, 11; so id. 4, 2, 81.—With abl. without a prep.:quod multis et acutis conclusionibus colligunt,
Quint. 2, 20, 5; so id. 3, 6, 103; 5, 13, 14; 6, 3, 37; 7, 4, 1 al.; Col. 4, 3, 2 al.—With inde:paucitatem inde hostium colligentes,
Liv. 7, 37, 9:bene colligit, haec pueris et mulierculis esse grata,
Cic. Off. 2, 16, 57:neque hoc colligi desideramus, disertiores esse antiquos, etc.,
Tac. Or. 27; Quint. 5, 14, 22; 7, 3, 18; 1, 10, 42; Ov. M. 11, 380; Pers. 5, 85.—Hence,collectus, a, um, P. a., contracted, narrow (opp. effusus):2.tanto beatior, quanto collectior,
App. Mag. 21, p. 287:corpora collectiora (opp. effusiora),
Calp. Flacc. Decl. 2, p. 795:tempus collectius,
Tert. Monog. 14.— Adv.: collectē, summarily, briefly, strictly:ponere aliquod verbum,
Non. p. 164, 1.—collectum, i, n., that which is collected as food, Plin. 11, 37, 60, § 159.2.col-lĭgo ( conl-), āvi, ātum, 1, v. a., to bind, tie, or fasten together, to connect, bind, tie up (in good prose).I.Prop.:II.omne colligatum solvi potest,
Cic. Univ. 11, 35:corpora colligata vinculis naturalibus,
id. ib.; cf. id. ib. 5, 13: vasa (of warlike implements; cf. the preced. art., I. A. 1. fin.), Plaut. Ps. 4, 3, 16:manus,
id. Ep. 5, 2, 23; cf. id. ib. 5, 2, 25, and the common expression in the formula: i, lictor, colliga manus, tie the prisoner ' s hands, Cic. Rab. Perd. 4, 13; Liv. 1, 26, 8: conligavit eum miseris modis, Ter. Eun. 5, 4, 33:pluribus scutis uno ictu pilorum transfixis et colligatis,
fastened to one another, Caes. B. G. 1, 25:solum herbis colligatum,
thickly overgrown, Col. 2, 17, 5:bitumen vulnera colligat,
Plin. 35, 15, 51, § 181; cf.: colligatis vulneribus, * Suet. Tib. 61.—Trop.A.In gen., to unite, combine, connect (rare except in Cic.):B.homines inter se sermonis vinclo,
Cic. Rep. 3, 2, 3:officiorum genera inter se colligata atque implicata sunt,
id. Off. 1, 5, 15; cf.:(res) omnes inter se aptae colligataeque,
id. N. D. 1, 4, 9:sententias verbis,
to join together rhetorically, id. Or. 50, 168:annorum septingentorum memoriam uno libro,
to comprehend, comprise, id. ib. 34, 120.—With the access. idea of preventing free motion, to restrain, check, stop, hinder:impetum furentis (Antonii),
Cic. Phil. 11, 2, 4:Brutum in Graeciā,
i. e. to command that he remain there for protection, id. ib. 11, 11, 26:se cum multis,
id. Fam. 9, 17, 2.—Hence, collĭgātē, adv., connectedly, jointly:colligatius adhaerere alicui,
Aug. Doct. Christ. 1, 28. -
9 colligo
1.col-lĭgo ( conl-), lēgi, lectum, 3, v.a. [2. lego, ĕre], to gather or collect together into a whole or to a point, to assemble, draw or bring together, collect (class. and very freq.),I.Prop.A.In gen.1.Of things:2.omnia praesegmina,
Plaut. Aul. 2, 4, 34:stipulam,
Ter. Ad. 5, 3, 62; cf.: omnia furtim, Lucil. ap. Non. p. 273, 28:radices palmarum,
Cic. Verr. 2, 5, 33, § 87:apes in vas,
Varr. R. R. 2, 16, 37:ossa,
Tib. 3, 2, 19; cf.reliquias,
Suet. Tib. 54 fin.; id. Calig. 3:materiem nostram Post obitum,
Lucr. 3, 847 (and Hom. Il. 24, 793):sparsos per colla capillos in nodum,
Ov. M. 3, 170; 8, 319; and poet. transf. to the person:immissos hederā collecta capillos Calliope, etc.,
id. ib. 5, 338; so,sinus fluentes,
Verg. A. 1, 320:flores,
Ov. M. 5, 399:riguo horto olus,
id. ib. 8, 646:de purpureis vitibus uvas,
id. ib. 8, 676:fructus,
Hor. Ep. 1, 12, 1: omnia venena, * Cat. 14, 19:sarmenta virgultaque,
Caes. B. G. 3, 18:serpentes,
Nep. Hann. 10, 4:naufragium,
Cic. Sest. 6, 15: mortualia, glossaria conlegitis et lexidia, res taetras et inanes, Domit. ap. Gell. 18, 7, 3:pecuniam,
Hor. Ep. 1, 10, 47:viatica,
id. ib. 2, 2, 26; cf.:stipem a tyrannis,
to obtain by begging, Liv. 38, 45, 9:aër umorem colligens,
Cic. N. D. 2, 39, 101:imbres,
Hor. Ep. 1, 15, 15; cf.:pluvias aquas,
Quint. 10, 1, 109; 5. 14, 31:ventus per loca subcava terrae Collectus,
Lucr. 6, 558:procellam,
id. 6, 124:spiritum,
Plin. 19, 6, 26, § 78; Quint. 11, 3, 53:flatus cornibus,
Sil. 14, 390:collectae ex alto nubes,
heaped together, Verg. G. 1, 324:pulvis collectus turbine,
Hor. S. 1, 4, 31; and poet.:pulverem Olympicum Collegisse juvat,
i. e. to have covered himself with it, id. C. 1, 1, 4:luna revertentes colligit ignes,
Verg. G. 1, 427:antiqua verba et figuras,
Suet. Gram. 10:equos,
to check, restrain, stop, Ov. M. 2, 398; so,gressum,
Sil. 6, 399:gradum,
id. 7, 695; so,fig. iram,
id. 9, 477;and of the operation of medicine: acria viscerum colligere,
Plin. 19, 6, 26, § 85: hastas, to draw back (opp. protendere), Tac. A. 2, 21:librum,
to catch a falling book, Plin. Ep. 2, 1, 5:apparatu nobis (sc. oratoribus) opus est et rebus exquisitis, undique collectis, arcessitis, comportatis,
Cic. de Or. 3, 24, 92; cf.:interea, dum haec, quae dispersa sunt, cogantur,
id. ib. 1, 42, 191: sarcinas; to pack one ' s luggage for a journey:annus octogesimus admonet me, ut sarcinas colligam ante quam proficiscar e vitā,
Varr. R. R. 1, 1, 1; also: sarcinas conligere = sarcinas conferre, to gather and put in order the baggage of an army before a battle, Sall. J. 97, 4: vasa, milit. t. t.., to pack together, pack up, to break up the camp for a march, Cic. Verr. 2, 4, 19, § 40; Liv. 21, 47, 2; 22, 30, 1:arma = remos,
i. e. to take in hand, take up, Verg. A. 5, 15 Forbig. ad loc.—Of persons, mostly milit., to collect, assemble, bring together:B.exercitus collectus ex senibus desperatis,
Cic. Cat. 2, 3, 5:ex urbe, ex agris, numerum hominum,
id. ib. 2, 4, 8:milites,
id. Verr. 2, 5, 51, § 133:reliquos ex fugā,
Nep. Hann. 6 fin.:manu collectā in Thraciam introiit,
id. Alcib. 7, 4; cf. Liv. 1, 5, 4, and Tac. Agr. 37:de pagis omnibus bonos viros,
Cic. Fin. 2, 4, 12: se colligere, to gather, collect:in moenia,
Sil. 10, 390:ex regno alicujus,
Cic. Imp. Pomp. 9, 24: ad. aciem, Auct. B. Afr. 70; so, collecti, those who have collected:in aestuaria ac paludes,
Caes. B. G. 2, 28; cf. Tac. A. 2, 11.—Esp., with the accessory idea of shortening, by bringing together, to contract, draw up, compress, collect, concentrate (mostly poet. for the more usual contraho, coërceo, etc.):b.in spiram tractu se colligit anguis,
Verg. G. 2, 154; cf.:cogebantur breviore spatio et ipsi orbem colligere,
Liv. 2, 50, 7:alitis in parvae subitam collecta figuram,
Verg. A. 12, 862 Wagn. N. cr.:apicem collectus in unum,
Ov. M. 13, 910:pedes,
to compress, Tib. 1, 8, 14:volumina collecta in artum,
Plin. 8, 16, 17, § 45: se collegit in arma, covered himself with or concealed himself behind his shield, Verg. A. 12, 491; cf. id. ib. 10, 412 (post scutum se clausit, Serv.; Gr. sustaleis en aspidi, ep aspidos); cf. Stat. Th. 11, 545; Sil. 10, 255; 10, 129:pallium,
to gather up, Plaut. Capt. 4, 2, 9:togam,
Mart. 7, 33, 4:12, 48, 5: per vulnera colligit hostes,
causes them to retreat, Sil. 10, 3.—Hence,Medic. t. t., to make thick, to thicken (cf. cogo), Scrib. Comp. 95; 129; 138; 169; cf. Plin. 34, 11, 27, § 114.—II.Trop.A.To bring together, collect, to get, gain, acquire, produce, etc. (very freq. and class.):b.sescentae ad eam rem causae possunt conligi,
Plaut. Trin. 3, 3, 62:conlectis omnibus bellis civilibus,
i. e. brought together in speaking, adduced, Cic. Fam. 4, 3, 1; cf. id. Sest. 6, 15:flammarum iras,
Lucr. 1, 723; cf. Hor. A. P. 160; Val. Fl. 7, 335:multaque facete dicta, ut ea, quae a sene Catone collecta sunt,
Cic. Off. 1, 29, 104; 1, 42, 191:res undique conlectae,
id. ib. 3, 24, 92:quaedam conlecta edere,
Quint. 5, 10, 120:sparsa argumenta,
id. 5, 7, 18: antiqua verba, Suet. [p. 367] Gram. 10:omnes rumorum et contionum ventos,
Cic. Clu. 28, 77:rumorem bonum,
id. Leg. 1, 19, 50:peccata consulum,
id. ib. 3, 10, 23:vestigia Pythagoreorum,
id. Tusc. 4, 2, 3:existimationem multo sudore,
id. Div. in Caecil. 22, 72:benevolentiam civium blanditiis,
id. Lael. 17, 61:magnam gratiam magnamque dignitatem ex hoc labore,
id. Q. Fr. 2, 15 (16), 1:auctoritatem,
Caes. B. G. 6, 12:famam clementiae,
Liv. 21, 48, 10:tantum amoris favorisque,
Suet. Claud. 12; Prop. 2 (3), 14, 9:invidiam crudelitatis ex eo,
Cic. Verr. 2, 5, 8, § 19:crimina majestatis,
Plin. Pan. 33 fin.:sitim,
Verg. G. 3, 327; Ov. M. 5, 446; 6, 341 (cf.:adducere sitim,
Hor. C. 4, 12, 13):frigus,
Hor. Ep. 1, 11, 13:rabiem,
Verg. A. 9, 63; Ov. M. 1, 234; 9, 212:odium,
id. ib. 3, 258:usum patiendi,
id. Am. 1, 8, 75:vires usu,
id. A. A. 2, 339; cf. Liv. 29, 30, 5; Sil. 4, 307.—Of number, distance, etc., to amount or come to, extend; pass., to be reckoned (rare, and only in post-Aug. prose):B.ut LX. passus plerique (rami) orbe colligant,
Plin. 12, 5, 11, § 23:ambitus per frontem centum duos pedes colligit,
id. 36, 12, 17, § 77:ad quos (consules) a regno Numae colliguntur anni DXXXV.,
id. 13, 13, 27, § 85; so Tac. G. 37; id. Or. 17.—Colligere se or animum, mentem, etc., to collect one ' s self, to compose one ' s self, to recover one ' s courage, resolution, etc. (very freq. and class.):C.quid est autem se ipsum colligere, nisi dissipatas animi partes rursum in suum locum cogere?
Cic. Tusc. 4, 36, 78: se, Afran. ap. Charis. p. 195 P.; Lucr. 3, 925; Cic. Quint. 16, 53; id. Div. 1, 27, 57; id. Div. in Caecil. 12, 37; id. Fam. 5, 18, 1; id. de Or. 1, 7, 24; id. Tusc. 1, 24, 58; Caes. B. C. 1, 14:se colligere,
to rally, id. B.G. 5, 17:se ex timore,
id. B.C. 3, 65; Suet. Calig. 50:animos,
Liv. 3, 60, 11; cf. in pass., id. 10, 41, 13:animum,
Tac. A. 1, 12; Suet. Ner. 48:animum cogitationemque,
Plin. Ep. 2, 11, 14:mentem,
Ov. M. 14, 352; cf.:mentem cum vultu,
id. Am. 1, 14, 55:paulatim mente collectā,
Curt. 8, 6, 22; cf.:colligere spiritum,
to take breath, Quint. 11, 3, 53.—To gather up in memory, put together in the mind, to think upon, weigh, consider:b.cum et nostrae rei publicae detrimenta considero, et maximarum civitatum veteres animo calamitates colligo,
Cic. Inv. 1, 1, 1:ut memineris, quae, etc.... quae, si colliges, et sperabis omnia optime, et, etc.,
id. Fam. 4, 13, 7; 6, 2, 4:levis haec insania quantas Virtutes habeat, sic collige,
Hor. Ep. 2, 1, 119; cf.:sic collige mecum,
id. S. 2, 1, 51. —Esp. freq.,To put together mentally, etc., i. e. to gather, conclude, deduce, infer from what precedes (most freq. in Quint.); constr.: aliquid, aliquid ex aliquā re, per aliquam rem, aliquā re.—With ex:1.ex eo colligere potes, quantā occupatione distinear,
Cic. Att. 2, 23, 1; so Quint. 5, 10, 80; 7, 2, 3; 7, 8, 6; 8, 4, 16; 4, 4, 5 al.; Suet. Tib. 67.—With per:aliquid per aliud,
Quint. 5, 10, 11; so id. 4, 2, 81.—With abl. without a prep.:quod multis et acutis conclusionibus colligunt,
Quint. 2, 20, 5; so id. 3, 6, 103; 5, 13, 14; 6, 3, 37; 7, 4, 1 al.; Col. 4, 3, 2 al.—With inde:paucitatem inde hostium colligentes,
Liv. 7, 37, 9:bene colligit, haec pueris et mulierculis esse grata,
Cic. Off. 2, 16, 57:neque hoc colligi desideramus, disertiores esse antiquos, etc.,
Tac. Or. 27; Quint. 5, 14, 22; 7, 3, 18; 1, 10, 42; Ov. M. 11, 380; Pers. 5, 85.—Hence,collectus, a, um, P. a., contracted, narrow (opp. effusus):2.tanto beatior, quanto collectior,
App. Mag. 21, p. 287:corpora collectiora (opp. effusiora),
Calp. Flacc. Decl. 2, p. 795:tempus collectius,
Tert. Monog. 14.— Adv.: collectē, summarily, briefly, strictly:ponere aliquod verbum,
Non. p. 164, 1.—collectum, i, n., that which is collected as food, Plin. 11, 37, 60, § 159.2.col-lĭgo ( conl-), āvi, ātum, 1, v. a., to bind, tie, or fasten together, to connect, bind, tie up (in good prose).I.Prop.:II.omne colligatum solvi potest,
Cic. Univ. 11, 35:corpora colligata vinculis naturalibus,
id. ib.; cf. id. ib. 5, 13: vasa (of warlike implements; cf. the preced. art., I. A. 1. fin.), Plaut. Ps. 4, 3, 16:manus,
id. Ep. 5, 2, 23; cf. id. ib. 5, 2, 25, and the common expression in the formula: i, lictor, colliga manus, tie the prisoner ' s hands, Cic. Rab. Perd. 4, 13; Liv. 1, 26, 8: conligavit eum miseris modis, Ter. Eun. 5, 4, 33:pluribus scutis uno ictu pilorum transfixis et colligatis,
fastened to one another, Caes. B. G. 1, 25:solum herbis colligatum,
thickly overgrown, Col. 2, 17, 5:bitumen vulnera colligat,
Plin. 35, 15, 51, § 181; cf.: colligatis vulneribus, * Suet. Tib. 61.—Trop.A.In gen., to unite, combine, connect (rare except in Cic.):B.homines inter se sermonis vinclo,
Cic. Rep. 3, 2, 3:officiorum genera inter se colligata atque implicata sunt,
id. Off. 1, 5, 15; cf.:(res) omnes inter se aptae colligataeque,
id. N. D. 1, 4, 9:sententias verbis,
to join together rhetorically, id. Or. 50, 168:annorum septingentorum memoriam uno libro,
to comprehend, comprise, id. ib. 34, 120.—With the access. idea of preventing free motion, to restrain, check, stop, hinder:impetum furentis (Antonii),
Cic. Phil. 11, 2, 4:Brutum in Graeciā,
i. e. to command that he remain there for protection, id. ib. 11, 11, 26:se cum multis,
id. Fam. 9, 17, 2.—Hence, collĭgātē, adv., connectedly, jointly:colligatius adhaerere alicui,
Aug. Doct. Christ. 1, 28. -
10 conligo
1.col-lĭgo ( conl-), lēgi, lectum, 3, v.a. [2. lego, ĕre], to gather or collect together into a whole or to a point, to assemble, draw or bring together, collect (class. and very freq.),I.Prop.A.In gen.1.Of things:2.omnia praesegmina,
Plaut. Aul. 2, 4, 34:stipulam,
Ter. Ad. 5, 3, 62; cf.: omnia furtim, Lucil. ap. Non. p. 273, 28:radices palmarum,
Cic. Verr. 2, 5, 33, § 87:apes in vas,
Varr. R. R. 2, 16, 37:ossa,
Tib. 3, 2, 19; cf.reliquias,
Suet. Tib. 54 fin.; id. Calig. 3:materiem nostram Post obitum,
Lucr. 3, 847 (and Hom. Il. 24, 793):sparsos per colla capillos in nodum,
Ov. M. 3, 170; 8, 319; and poet. transf. to the person:immissos hederā collecta capillos Calliope, etc.,
id. ib. 5, 338; so,sinus fluentes,
Verg. A. 1, 320:flores,
Ov. M. 5, 399:riguo horto olus,
id. ib. 8, 646:de purpureis vitibus uvas,
id. ib. 8, 676:fructus,
Hor. Ep. 1, 12, 1: omnia venena, * Cat. 14, 19:sarmenta virgultaque,
Caes. B. G. 3, 18:serpentes,
Nep. Hann. 10, 4:naufragium,
Cic. Sest. 6, 15: mortualia, glossaria conlegitis et lexidia, res taetras et inanes, Domit. ap. Gell. 18, 7, 3:pecuniam,
Hor. Ep. 1, 10, 47:viatica,
id. ib. 2, 2, 26; cf.:stipem a tyrannis,
to obtain by begging, Liv. 38, 45, 9:aër umorem colligens,
Cic. N. D. 2, 39, 101:imbres,
Hor. Ep. 1, 15, 15; cf.:pluvias aquas,
Quint. 10, 1, 109; 5. 14, 31:ventus per loca subcava terrae Collectus,
Lucr. 6, 558:procellam,
id. 6, 124:spiritum,
Plin. 19, 6, 26, § 78; Quint. 11, 3, 53:flatus cornibus,
Sil. 14, 390:collectae ex alto nubes,
heaped together, Verg. G. 1, 324:pulvis collectus turbine,
Hor. S. 1, 4, 31; and poet.:pulverem Olympicum Collegisse juvat,
i. e. to have covered himself with it, id. C. 1, 1, 4:luna revertentes colligit ignes,
Verg. G. 1, 427:antiqua verba et figuras,
Suet. Gram. 10:equos,
to check, restrain, stop, Ov. M. 2, 398; so,gressum,
Sil. 6, 399:gradum,
id. 7, 695; so,fig. iram,
id. 9, 477;and of the operation of medicine: acria viscerum colligere,
Plin. 19, 6, 26, § 85: hastas, to draw back (opp. protendere), Tac. A. 2, 21:librum,
to catch a falling book, Plin. Ep. 2, 1, 5:apparatu nobis (sc. oratoribus) opus est et rebus exquisitis, undique collectis, arcessitis, comportatis,
Cic. de Or. 3, 24, 92; cf.:interea, dum haec, quae dispersa sunt, cogantur,
id. ib. 1, 42, 191: sarcinas; to pack one ' s luggage for a journey:annus octogesimus admonet me, ut sarcinas colligam ante quam proficiscar e vitā,
Varr. R. R. 1, 1, 1; also: sarcinas conligere = sarcinas conferre, to gather and put in order the baggage of an army before a battle, Sall. J. 97, 4: vasa, milit. t. t.., to pack together, pack up, to break up the camp for a march, Cic. Verr. 2, 4, 19, § 40; Liv. 21, 47, 2; 22, 30, 1:arma = remos,
i. e. to take in hand, take up, Verg. A. 5, 15 Forbig. ad loc.—Of persons, mostly milit., to collect, assemble, bring together:B.exercitus collectus ex senibus desperatis,
Cic. Cat. 2, 3, 5:ex urbe, ex agris, numerum hominum,
id. ib. 2, 4, 8:milites,
id. Verr. 2, 5, 51, § 133:reliquos ex fugā,
Nep. Hann. 6 fin.:manu collectā in Thraciam introiit,
id. Alcib. 7, 4; cf. Liv. 1, 5, 4, and Tac. Agr. 37:de pagis omnibus bonos viros,
Cic. Fin. 2, 4, 12: se colligere, to gather, collect:in moenia,
Sil. 10, 390:ex regno alicujus,
Cic. Imp. Pomp. 9, 24: ad. aciem, Auct. B. Afr. 70; so, collecti, those who have collected:in aestuaria ac paludes,
Caes. B. G. 2, 28; cf. Tac. A. 2, 11.—Esp., with the accessory idea of shortening, by bringing together, to contract, draw up, compress, collect, concentrate (mostly poet. for the more usual contraho, coërceo, etc.):b.in spiram tractu se colligit anguis,
Verg. G. 2, 154; cf.:cogebantur breviore spatio et ipsi orbem colligere,
Liv. 2, 50, 7:alitis in parvae subitam collecta figuram,
Verg. A. 12, 862 Wagn. N. cr.:apicem collectus in unum,
Ov. M. 13, 910:pedes,
to compress, Tib. 1, 8, 14:volumina collecta in artum,
Plin. 8, 16, 17, § 45: se collegit in arma, covered himself with or concealed himself behind his shield, Verg. A. 12, 491; cf. id. ib. 10, 412 (post scutum se clausit, Serv.; Gr. sustaleis en aspidi, ep aspidos); cf. Stat. Th. 11, 545; Sil. 10, 255; 10, 129:pallium,
to gather up, Plaut. Capt. 4, 2, 9:togam,
Mart. 7, 33, 4:12, 48, 5: per vulnera colligit hostes,
causes them to retreat, Sil. 10, 3.—Hence,Medic. t. t., to make thick, to thicken (cf. cogo), Scrib. Comp. 95; 129; 138; 169; cf. Plin. 34, 11, 27, § 114.—II.Trop.A.To bring together, collect, to get, gain, acquire, produce, etc. (very freq. and class.):b.sescentae ad eam rem causae possunt conligi,
Plaut. Trin. 3, 3, 62:conlectis omnibus bellis civilibus,
i. e. brought together in speaking, adduced, Cic. Fam. 4, 3, 1; cf. id. Sest. 6, 15:flammarum iras,
Lucr. 1, 723; cf. Hor. A. P. 160; Val. Fl. 7, 335:multaque facete dicta, ut ea, quae a sene Catone collecta sunt,
Cic. Off. 1, 29, 104; 1, 42, 191:res undique conlectae,
id. ib. 3, 24, 92:quaedam conlecta edere,
Quint. 5, 10, 120:sparsa argumenta,
id. 5, 7, 18: antiqua verba, Suet. [p. 367] Gram. 10:omnes rumorum et contionum ventos,
Cic. Clu. 28, 77:rumorem bonum,
id. Leg. 1, 19, 50:peccata consulum,
id. ib. 3, 10, 23:vestigia Pythagoreorum,
id. Tusc. 4, 2, 3:existimationem multo sudore,
id. Div. in Caecil. 22, 72:benevolentiam civium blanditiis,
id. Lael. 17, 61:magnam gratiam magnamque dignitatem ex hoc labore,
id. Q. Fr. 2, 15 (16), 1:auctoritatem,
Caes. B. G. 6, 12:famam clementiae,
Liv. 21, 48, 10:tantum amoris favorisque,
Suet. Claud. 12; Prop. 2 (3), 14, 9:invidiam crudelitatis ex eo,
Cic. Verr. 2, 5, 8, § 19:crimina majestatis,
Plin. Pan. 33 fin.:sitim,
Verg. G. 3, 327; Ov. M. 5, 446; 6, 341 (cf.:adducere sitim,
Hor. C. 4, 12, 13):frigus,
Hor. Ep. 1, 11, 13:rabiem,
Verg. A. 9, 63; Ov. M. 1, 234; 9, 212:odium,
id. ib. 3, 258:usum patiendi,
id. Am. 1, 8, 75:vires usu,
id. A. A. 2, 339; cf. Liv. 29, 30, 5; Sil. 4, 307.—Of number, distance, etc., to amount or come to, extend; pass., to be reckoned (rare, and only in post-Aug. prose):B.ut LX. passus plerique (rami) orbe colligant,
Plin. 12, 5, 11, § 23:ambitus per frontem centum duos pedes colligit,
id. 36, 12, 17, § 77:ad quos (consules) a regno Numae colliguntur anni DXXXV.,
id. 13, 13, 27, § 85; so Tac. G. 37; id. Or. 17.—Colligere se or animum, mentem, etc., to collect one ' s self, to compose one ' s self, to recover one ' s courage, resolution, etc. (very freq. and class.):C.quid est autem se ipsum colligere, nisi dissipatas animi partes rursum in suum locum cogere?
Cic. Tusc. 4, 36, 78: se, Afran. ap. Charis. p. 195 P.; Lucr. 3, 925; Cic. Quint. 16, 53; id. Div. 1, 27, 57; id. Div. in Caecil. 12, 37; id. Fam. 5, 18, 1; id. de Or. 1, 7, 24; id. Tusc. 1, 24, 58; Caes. B. C. 1, 14:se colligere,
to rally, id. B.G. 5, 17:se ex timore,
id. B.C. 3, 65; Suet. Calig. 50:animos,
Liv. 3, 60, 11; cf. in pass., id. 10, 41, 13:animum,
Tac. A. 1, 12; Suet. Ner. 48:animum cogitationemque,
Plin. Ep. 2, 11, 14:mentem,
Ov. M. 14, 352; cf.:mentem cum vultu,
id. Am. 1, 14, 55:paulatim mente collectā,
Curt. 8, 6, 22; cf.:colligere spiritum,
to take breath, Quint. 11, 3, 53.—To gather up in memory, put together in the mind, to think upon, weigh, consider:b.cum et nostrae rei publicae detrimenta considero, et maximarum civitatum veteres animo calamitates colligo,
Cic. Inv. 1, 1, 1:ut memineris, quae, etc.... quae, si colliges, et sperabis omnia optime, et, etc.,
id. Fam. 4, 13, 7; 6, 2, 4:levis haec insania quantas Virtutes habeat, sic collige,
Hor. Ep. 2, 1, 119; cf.:sic collige mecum,
id. S. 2, 1, 51. —Esp. freq.,To put together mentally, etc., i. e. to gather, conclude, deduce, infer from what precedes (most freq. in Quint.); constr.: aliquid, aliquid ex aliquā re, per aliquam rem, aliquā re.—With ex:1.ex eo colligere potes, quantā occupatione distinear,
Cic. Att. 2, 23, 1; so Quint. 5, 10, 80; 7, 2, 3; 7, 8, 6; 8, 4, 16; 4, 4, 5 al.; Suet. Tib. 67.—With per:aliquid per aliud,
Quint. 5, 10, 11; so id. 4, 2, 81.—With abl. without a prep.:quod multis et acutis conclusionibus colligunt,
Quint. 2, 20, 5; so id. 3, 6, 103; 5, 13, 14; 6, 3, 37; 7, 4, 1 al.; Col. 4, 3, 2 al.—With inde:paucitatem inde hostium colligentes,
Liv. 7, 37, 9:bene colligit, haec pueris et mulierculis esse grata,
Cic. Off. 2, 16, 57:neque hoc colligi desideramus, disertiores esse antiquos, etc.,
Tac. Or. 27; Quint. 5, 14, 22; 7, 3, 18; 1, 10, 42; Ov. M. 11, 380; Pers. 5, 85.—Hence,collectus, a, um, P. a., contracted, narrow (opp. effusus):2.tanto beatior, quanto collectior,
App. Mag. 21, p. 287:corpora collectiora (opp. effusiora),
Calp. Flacc. Decl. 2, p. 795:tempus collectius,
Tert. Monog. 14.— Adv.: collectē, summarily, briefly, strictly:ponere aliquod verbum,
Non. p. 164, 1.—collectum, i, n., that which is collected as food, Plin. 11, 37, 60, § 159.2.col-lĭgo ( conl-), āvi, ātum, 1, v. a., to bind, tie, or fasten together, to connect, bind, tie up (in good prose).I.Prop.:II.omne colligatum solvi potest,
Cic. Univ. 11, 35:corpora colligata vinculis naturalibus,
id. ib.; cf. id. ib. 5, 13: vasa (of warlike implements; cf. the preced. art., I. A. 1. fin.), Plaut. Ps. 4, 3, 16:manus,
id. Ep. 5, 2, 23; cf. id. ib. 5, 2, 25, and the common expression in the formula: i, lictor, colliga manus, tie the prisoner ' s hands, Cic. Rab. Perd. 4, 13; Liv. 1, 26, 8: conligavit eum miseris modis, Ter. Eun. 5, 4, 33:pluribus scutis uno ictu pilorum transfixis et colligatis,
fastened to one another, Caes. B. G. 1, 25:solum herbis colligatum,
thickly overgrown, Col. 2, 17, 5:bitumen vulnera colligat,
Plin. 35, 15, 51, § 181; cf.: colligatis vulneribus, * Suet. Tib. 61.—Trop.A.In gen., to unite, combine, connect (rare except in Cic.):B.homines inter se sermonis vinclo,
Cic. Rep. 3, 2, 3:officiorum genera inter se colligata atque implicata sunt,
id. Off. 1, 5, 15; cf.:(res) omnes inter se aptae colligataeque,
id. N. D. 1, 4, 9:sententias verbis,
to join together rhetorically, id. Or. 50, 168:annorum septingentorum memoriam uno libro,
to comprehend, comprise, id. ib. 34, 120.—With the access. idea of preventing free motion, to restrain, check, stop, hinder:impetum furentis (Antonii),
Cic. Phil. 11, 2, 4:Brutum in Graeciā,
i. e. to command that he remain there for protection, id. ib. 11, 11, 26:se cum multis,
id. Fam. 9, 17, 2.—Hence, collĭgātē, adv., connectedly, jointly:colligatius adhaerere alicui,
Aug. Doct. Christ. 1, 28. -
11 desilio
dē-sĭlĭo, ĭlŭi (desului, Plaut. Rud. prol. 75:I.desilivi,
Col. 6, 24, 3:desilii,
id. 8, 5, 14; Curt. 4, 12, 3 al.), ultum, 4, v. n. [salio], to leap down.Prop. (class.). Constr. with abl. of the place whence, after de, ex, poet. and in later prose with ab or without a prep.:B.de navi in scapham,
Plaut. Rud. prol. 75:de navibus,
Caes. B. G. 4, 24, 2:de reda,
Cic. Mil. 10, 29:de muro,
Suet. Ner. 23:in terram e scapha,
Plaut. Rud. 1, 2, 84:ex navi,
Caes. B. G. 4, 25, 5:ex essedis,
id. ib. 4, 33:ex equis,
to dismount, alight, id. ib. 4, 2, 3;for which ab equo,
Verg. A. 11, 500; cf.:praeceps ab alto curru,
Ov. M. 12, 129;with e curru,
id. A. A. 1, 560:curru,
Verg. A. 12, 355;so bijugis,
id. ib. 10, 453:lecto,
Hor. S. 1, 2, 130:altis turribus,
id. Epod. 17, 70:saxo,
Ov. M. 7, 378:equo,
Curt. 5, 6, 14; 6, 5, 26; Tac. A. 15, 28; Just. 15, 3, 13; cf. Tac. A. 1, 25.—Merely designating the terminus ad quem, with in or acc.:in undas,
Ov. M. 3, 681:in medias undas,
id. F. 2, 111:in aquas,
id. ib. 2, 588: in [p. 558] latices, id. M. 4, 353:in mare,
Suet. Caes. 64:in rogos medios,
Ov. A. A. 3, 22:in mortem,
Sen. Ep. 76, 22 et saep.:ad pedes,
to dismount, Caes. B. G. 4, 12, 2:ad calciandas mulas,
Suet. Vesp. 23.— Absol.:desilite commilitones,
Caes. B. G. 4, 25, 3; Ov. M. 10, 722 al.—Transf. of inanimate subjects:* II.levis crepante lympha desilit pede,
Hor. Epod. 16, 48; cf. id. Od. 3, 13, 16; Ov. F. 4, 428:fulminaque aetheria desiluisse domo,
Prop. 2, 16, 50 (3, 8, 50 M.).—Trop.:nec desilies imitator in artum, unde, etc.,
throw thyself into difficulties, Hor. A. P. 134. -
12 hospitium
hospĭtĭum, ĭi, n. [hospes].I.Hospitality (class.):II.quos ego universos adhiberi liberaliter, optimum quemque hospitio amicitiaque conjungi dico oportere,
Cic. Q. Fr. 1, 1, 5, § 16; cf.:quocum mihi amicitiam res publica conciliavit, hospitium voluntas utriusque conjunxit, etc.,
id. Deiot. 14, 39:gratia atque hospitiis florens hominum nobilissimorum... cum Metellis, erat ei hospitium,
id. Rosc. Am. 6, 15:pro hospitio quod sibi cum eo esset,
id. Verr. 2, 2, 8, § 23:vetus hospitium renovare,
id. Deiot. 3, 8:ego hic hospitium habeo,
Plaut. Poen. 5, 2, 82:qui hospitio Ariovisti usus erat,
Caes. B. G. 1, 47, 4:jungimus hospitio dextras,
Verg. A. 3, 83:indulge hospitio,
id. ib. 4, 51:ut artum solveret hospitiis animum,
Hor. S. 2, 6, 83:renuntiare,
Liv. 25, 18, 9:huic paternum hospitium cum Pompeio intercedebat,
Caes. B. C. 2, 25, 4:decernunt, ut cum L. fratre hospitium publice fieret,
Cic. Verr. 2, 4, 65, § 145; cf.:Gaditani hospitium cum L. Cornelio publice fecerunt,
id. Balb. 18, 41; Liv. 37, 54, 5:publice privatimque hospitia jungere,
id. 1, 45, 2:clientelae hospitiaque provincialia,
Cic. Cat. 4, 11, 23; cf. Auct. Her. 1, 5, 8.—A hospitable reception, entertainment:B.te in Arpinati videbimus et hospitio agresti accipiemus,
Cic. Att. 2, 16, 4:cum ab eo magnificentissimo hospitio acceptus esset,
id. Div. 2, 37, 79:hospitio invitabit,
id. Phil. 12, 9, 23:hic apud me hospitium tibi praebebitur,
Plaut. Poen. 5, 2, 93:alibi te meliust quaerere hospitium,
id. Curc. 3, 47:me excepit Aricia hospitio modico,
Hor. S. 1, 5, 2:gens hospitio deorum inmortalium sancta,
Liv. 9, 34, 19; 29, 11, 6.—Concr., a place of entertainment for strangers, a lodging, inn, guest-chamber (cf. diversorium):ex vita ita discedo tamquam ex hospitio, non tamquam ex domo,
Cic. de Sen. 23, 84; cf. id. de Or. 2, 58, 234:Piliae paratum est hospitium,
id. Att. 14, 2, 3:deductus a magistratibus in nemorosum hospitium,
Plin. 35, 11, 38, § 121:publicum,
Liv. 5, 28, 4:ibi (milites) benigne excepti divisique in hospitia,
id. 2, 14, 8:ad hospitium imperatoris venire,
id. 33, 1, 6:hospitia singulorum adire,
Suet. Ner. 47:praetorianae cohortes per hospitia dispersae,
the townquarters, id. Tib. 37:Romae... magno hospitium miserabile,
Juv. 3, 166:tolerabile,
id. 7, 69:hospitio aliquem juvare,
id. 3, 211: hospitio prohibemur harenae, of the shore (i. e. from landing), Verg. A. 1, 540.— Transf., of animals:itque pecus longa in deserta sine ullis Hospitiis,
Verg. G. 3, 343; 4, 24; Plin. 10, 23, 33, § 66.—Comically:quid faciam nunc, si tresviri me in carcerem compegerint?... ita Peregre adveniens hospitio publicitus accipiar,
Plaut. Am. 1, 1, 8:certe advenientem hic me hospitio pugneo accepturus est,
id. ib. 1, 1, 140: nec confidentiae usquam hospitium est, nec de verticulum dolis, id. Capt. 3, 3, 8.— Trop.: ut universi intellegant, sacrosanctum cunctis esse debere hospitium virilis animae, i. e. virile corpus, Mos. et Rom. Leg. Coll. 5, 3, 2. -
13 imitator
(α).With gen.:(β).permulti imitatores principum exsistunt,
Cic. Leg. 3, 14, 31:Thucydidis,
Quint. 10, 1, 74:Atticorum,
id. ib. 115;12, 10, 14: veterum facinorum,
Cic. Vatin. 9, 22:Brutus erat stulti sapiens imitator,
Ov. F. 2, 717:fulminis,
id. M. 14, 618.—Absol.:natura fingit homines et creat imitatores et narratores facetos,
Cic. de Or. 2, 54, 219:nec desilies imitator in artum,
Hor. A. P. 134:o imitatores, servum pecus,
id. Ep. 1, 19, 19. -
14 sollicito
sollĭcĭto ( sōlĭ-), āvi, ātum, 1, v. a. [sollicitus], to disturb, stir, agitate, move; to distress, harass, make uneasy, vex, solicit, tempt, seduce, attract, induce.I.Lit., to stir, put in lively motion, move violently, disturb, shake, exercise ( poet. and in post-Aug. prose).A.Histri tela manu jacientes sollicitabant, Enn. ap. Macr. S. 6, 3 (Ann. v. 438 Vahl.): myropolas omnes sollicito;B.ubicumque unguentum est, ungor,
keep them busy, Plaut. Cas. 2, 3, 10:nec fas esse, quod sit fundatum perpetuo aevo, sollicitare suis.. ex sedibus,
Lucr. 5, 162:pinnisque repente sollicitant divum nocturno tempore lucos,
id. 4, 1008; 2, 965: teneram ferro sollicitavit humum, stirred, i. e. by the plough, Tib. 1, 7, 30; so,tellurem,
Verg. G. 2, 418:herbae, Quas tellus, nullo sollicitante (i. e. eam) dabat,
Ov. F. 4, 396:remis freta,
Verg. G. 2, 503:spicula dextrā,
id. A. 12, 404:totum tremoribus orbem,
Ov. M. 6, 699:stamina docto Pollice, pregn.,
excite by handling, id. ib. 11, 169 (v. II. B. 1. infra):stomachum vomitu, alvum purgatione,
to move, Cels. 1 praef. fin.: mox, velut aurā sollicitante, provecti longius, as if a breeze were moving us on, Quint. 12, prooem. 2:hic (spiritus naturae), quamdiu non... pellitur, jacet innoxius... ubi illum extrinsecus superveniens causa sollicitat, compellitque et in artum agit, etc.,
stirs up, Sen. Q. N. 6, 18, 2:sollicitavit aquas remis,
Claud. Rapt. Pros. 1, 2:lucus, qui primus anhelis sollicitatur equis,
id. Idyll. 1, 3:seu remige Medo sollicitatur Athos,
id. Ruf. 1, 336:Maenalias feras,
to hunt, Ov. Am. 1, 7, 14:ne salebris sollicitentur apes,
Col. 9, 8, 3.—Of a river:cum Danubius non jam radices nec media montium stringit, sed juga ipsa sollicitat,
Sen. Q. N. 3, 27, 9.—In mal. part., Ov. Am. 3, 7, 74; Mart. 11, 22, 4; 11, 46, 4; Petr. 20, 2.—To produce by stirring, excite, cause to come forth, to arouse, draw out (rare): radices in ipsā arbore sollicitando, by starting roots from the tree (cf. the context), Plin. 17, 13, 21, § 98; cf.:II.sollicitatur id in nobis quod diximus ante semen,
Lucr. 4, 1037.—Trop., = sollicitum facere.A. 1.Of the body (very rare and poet.):2.mala copia Aegrum sollicitat stomachum,
distresses, Hor. S. 2, 2, 43. —Of the mind; constr. with acc. of person, with animum, etc.(α).To fill with apprehension, cause fear, suspense of the mind, and anxiety for the future; and pass., = sollicitum esse, to be distressed, to torment one's self:(β).nunc ibo ut visam, estne id aurum ut condidi, quod me sollicitat miserum plurimis modis,
Plaut. Aul. 1, 1, 26: certo scio, non ut Flamininum sollicitari te, Tite, sic noctesque diesque, Enn. ap. Cic. Sen. 1, 1:jamdudum equidem sentio, suspicio quae te sollicitet,
Plaut. Bacch. 4, 7, 50:sicine me atque illam operā tuā nunc miseros sollicitarier?
Ter. And. 4, 2, 6: egon' id timeo? Ph. Quid te ergo aliud sollicitat? id. Eun. 1, 2, 82; so id. Heaut. 2, 3, 10:aut quid sit id quod sollicitere ad hunc modum?
id. Hec. 4, 4, 54:me autem jam et mare istuc et terra sollicitat,
Cic. Q. Fr. 3, 3, 1:an dubitas quin ea me cura (pro genero et filio) vehementissime sollicitet?
id. Fam. 2, 16, 5:multa sunt quae me sollicitant anguntque,
id. Att. 1, 18, 1:ne cujus metu sollicitaret animos sociorum,
Liv. 45, 28 med.:cum Scipionem exspectatio successoris sollicitaret,
id. 30, 36 fin.:desiderantem quod satis est neque Tumultuosum sollicitat mare, Nec, etc.,
Hor. C. 3, 1, 26; cf. Mart. 7, 54, 2.—With de:de posteris nostris et de illā immortalitate rei publicae sollicitor, quae, etc.,
Cic. Rep. 3, 29, 41.— Hence, like verbs of fearing, with ne, that ( lest):et Quibus nunc sollicitor rebus! ne aut ille alserit, Aut uspiam ceciderit, etc.,
Ter. Ad. 1, 1, 11:sollicitari se simulans, ne in ejus perniciem conspirarent,
Amm. 14, 7, 9.—Also with quod, like verbs of emotion:me illa cura sollicitat angitque vehementer, quod... nihil a te, nihil ex istis locis... affluxit,
Cic. Q. Fr. 3, 3, 1.—More rarely, to grieve, afflict, make wretched:(γ).istuc facinus quod tuom sollicitat animum, id ego feci,
Plaut. Aul. 4, 10, 8:sed erile scelus me sollicitat,
id. Rud. 1, 3, 19: cur meam senectutem hujus sollicito amentiā? why do I make my old age miserable by, etc., Ter. And. 5, 3, 16:haec cura (ob miserum statum rei publicae) sollicitat et hunc meum socium,
Cic. Brut. 97, 331.—With subject-clause:nihil me magis sollicitat quam... non me ridere tecum,
Cic. Fam. 2, 12, 1.—To disturb the rest or repose of a person or community, to trouble, harass, = perturbare:B.quid me quaeris? quid laboras? quid hunc sollicitas?
Plaut. Ep. 5, 2, 15; so,quae roget, ne se sollicitare velis,
Ov. A. A. 1, 484:temeritas et libido et ignavia semper animum excruciant, et semper sollicitant,
Cic. Fin. 1, 16, 50:anxitudo, prona ad luctum et maerens, semperque ipsa se sollicitans,
id. Rep. Fragm. 2, 41, 68:quoniam rebellando saepius nos sollicitant,
Liv. 8, 13, 13:finitimi populi, qui castra, non urbem positam in medio ad sollicitandam omnium pacem crediderant,
to disturb the peace, id. 1, 21, 2:unde neque ille sollicitare quietae civitatis statum possit,
id. 21, 10, 12; so,pacem,
id. 34, 16 fin.:ira Jovis sollicitati prava religione,
id. 1, 31, 8:ea cura quietos (deos) sollicitat,
Verg. A. 4, 380:alium ambitio numquam quieta sollicitat,
Sen. Cons. Polyb. 4 (23), 2:eum non metus sollicitabit,
id. ib. 9 (28), 4: (voluptas) licet alia ex aliis admoveat, quibus totos partesque nostri sollicitet, id. Vit. Beat. 5, 4:et magnum bello sollicitare Jovem,
Ov. F. 5, 40:sollicitatque feros non aequis viribus hostes,
Luc. 4, 665:ut me nutricibus, me aviae educanti, me omnibus qui sollicitare illas aetates solent, praeferret,
Quint. 6, prooem. § 8: sollicitare manes, to disturb the dead by mentioning their names:parce, precor, manes sollicitare meos,
Ov. Tr. 3, 11, 32; cf.:cur ad mentionem defunctorum testamur, memoriam eorum a nobis non sollicitari?
Plin. 28, 2, 5, § 23.—Hence, pregn.:sollicito manes,
I disturb the dead, Ov. M. 6, 699:sollicitare umbras = ciere, citare, in necromancy,
Manil. 1, 93.—Without the idea of distress or uneasiness.1.To stir, rouse, excite, incite ( poet. and in post-Aug. prose):2.unicus est de quo sollicitamur honor,
Ov. F. 6, 10, 76:sollicitatque deas,
id. M. 4, 473:vanis maritum sollicitat precibus,
id. ib. 9, 683:quoque Musarum studium a nocte silenti Sollicitare solet, Claud. VI. Cons. Hon. praef. 12: cupidinem lentum sollicitas,
Hor. C. 4, 13, 6:labris quae poterant ipsum sollicitare Jovem,
Mart. 66, 16:me nova sollicitat, me tangit serior aetas,
Ov. Am. 2, 4, 45:deinde (luxuria) frugalitatem professos sollicitat,
Sen. Ep. 56, 10.—Hence,To attract, to tempt, to invite ( poet. and in post-Aug. prose):III.si quis dotatam uxorem habet, eum hominem sollicitat sopor,
Plaut. Most. 3, 2, 15 Lorenz:nullum sollicitant haec, Flacce, toreumata canem,
Mart. 12, 74, 5:cum, mira specie, feminarum sollicitaret oculos,
Val. Max. 4, 5, 1 ext.:non deest forma quae sollicitet oculos,
Sen. Ep. 88, 7:in his (praediis venalibus) me multa sollicitant,
Plin. Ep. 3, 19, 1:quibuscum delinimentis potest animos omnium sollicitat,
Just. 21, 1, 5:omni studio sollicitatum spe regni,
id. 8, 3, 8:in Graeciam Philippus cum venisset, sollicitatus paucarum civitatum direptione (i. e. spe diripiendi),
id. 9, 1:sollicitati praeda,
id. 23, 1, 10; 2, 13 fin.:te plaga lucida caeli... sollicitet,
Stat. Th. 1, 27:magno praemio sollicitatus,
bribed, Front. Strat. 3, 6, 4.—So, to attract the attention, occupy the mind:ut vix umquam ita sollicitari partibus earum debeamus ut non et summae meminerimus,
Quint. 11, 3, 151.—Transf., to incite one to do something.A. 1.Absol.:2.servum sollicitare verbis, spe promissisque corrumpere, contra dominum armare,
Cic. Deiot. 11, 30:non sollicitabit rursus agrarios?
id. Phil. 7, 6, 18:sollicitant homines imperitos Saxo et Cafo,
id. ib. 10, 10, 22: necare eandem voluit: quaesivit venenum;sollicitavit quos potuit,
id. Cael. 13, 31:Milo... quos ex aere alieno laborare arbitrabatur, sollicitabat,
Caes. B. C. 3, 22: quos ingenti pecuniae spe sollicitaverant vestri (sc. to murder Philip), Curt. 4, 1, 12:ipsam ingentibus sollicitare datis,
Ov. M. 6, 463:pretio sperare sollicitari animos egentium,
Cic. Cat. 4, 8, 17; Liv. 2, 42, 6; Nep. Paus. 3, 6.—So esp. milit. t. t.,= temptare (freq. in the historians), to strive to win over, tempt, instigate, incite to defection, attack, etc.:ad sollicitandas civitates,
Caes. B. G. 7, 63:Germanos Transrhenanos sollicitare dicebantur,
id. ib. 5, 2; so id. B. C. 3, 21; id. B. G. 5, 55; 6, 2; 7, 53;7, 54: servitia urbana sollicitare,
Sall. C. 24 fin.:nobilissimos Hispanos in Italiam ad sollicitandos populares... miserunt,
Liv. 24, 49, 8:vicinos populos haud ambigue sollicitari,
id. 8, 23, 2:ad continendas urbes, quas illinc Eumenes, hinc Romani sollicitabant,
id. 37, 8, 5:num sollicitati animi sociorum ab rege Perseo essent,
id. 42, 19 fin.:omnes sollicitatos legationibus Persei, sed egregie in fide permanere,
id. 42, 26 fin.; so,diu,
id. 31, 5, 8; 40, 57, 2; 41, 23, 7;45, 35, 8: interim qui Persas sollicitarent mittuntur,
Curt. 5, 10, 9; Suet. Oth. 5; id. Ner. 13; id. Tit. 9; Nep. Paus. 3, 6.—With ad and acc.:3.in servis ad hospitem necandum sollicitatis,
Cic. Cael. 21, 51:servum ad venenum dandum,
id. Clu. 16, 47:opifices et servitia ad Lentulum eripiendum,
Sall. C. 50, 1:qui ultro ad transeundum hostes vocabant sollicitabantque,
Liv. 25, 15, 5.—After in:cum milites ad proditionem, amicos ad perniciem meam pecunia sollicitet,
Curt. 4, 11, 1.—With ut: civitates sollicitant [p. 1722] ut in libertate permanere vellent, Caes. B. G. 3, 8:4.se sollicitatum esse ut regnare vellet,
Cic. Fam. 15, 2, 6:missis ad accolas Histri, ut in Italiam irrumperent sollicitandos, Liv 39, 35: Darei litterae quibus Graeci milites sollicitabantur ut regem interficerent,
Curt. 4, 10, 16.—With gen., gerund., and causa:5.comperi legatos Allobrogum tumultus Gallici excitandi causa a P. Lentulo esse sollicitatos,
Cic. Cat. 3, 2, 4.—With in and acc. (post-class.;6.the prevailing constr. in Just.): amicum in adulterium uxoris sollicitatum,
Just. 1, 7, 18:Alexander in Italiam sollicitatus,
urgently invited, id. 12, 2, 1:Iones sollicitare in partes suas statuit,
id. 2, 12, 1:qui Peloponnenses in societatem armorum sollicitaret,
id. 13, 5; so id. 13, 5, 10; 32, 4, 1; 29, 4, 5. —With acc. of abstract objects ( poet.):B.nuptae sollicitare fidem (= nuptam sollicitare ad fidem violandam),
to make attempts against, Ov. H. 16 (17), 4; cf. id. Am. 3, 1, 50; id. M. 6, 463; 7, 721; id. P. 3, 3, 50.—In gen., without implying an evil purpose, to induce, incite, stimulate, solicit, urge, invite, exhort, move ( poet. and in postAug. prose):antequam est ad hoc opus (historiam scribendi) sollicitatus,
induced to undertake this work, Quint. 10, 1, 74:quae Hecubae maritum posset ad Hectoreos sollicitare rogos,
Mart. 6, 7, 4:cum, sollicitatus ex urbe Roma (a Mithridate), praecepta pro se mitteret,
Plin. 25, 2, 3, § 6:sollicitandi (parentes) ad hunc laborem erant,
it was necessary to give inducements to the parents to undertake this labor, Sen. Ben. 3, 11, 1:cum juventutem ad imitationem sui sollicitaret,
id. Cons. Helv. 10, 10:alios Orientis regis ut idem postularent sollicitare temptavit,
Suet. Dom. 2:juvenum... corpora nunc pretio, nunc ille hortantibus ardens sollicitat dictis,
Stat. Th. 2, 485:sollicitat tunc ampla viros ad praemia cursu celeres,
id. ib. 6, 550:ut per praecones susceptores sollicitarent,
Just. 8, 3, 8:Alexander in Italiam a Tarentinis sollicitatus,
id. 12, 2, 1:avaritia sollicitatus (= permotus),
id. 32, 2, 1:sollicitatoque juvene ad colloquium,
allured him to the conference, id. 38, 1, 9:hoc maxime sollicitatus ad amicitiam,
Plin. 6, 22, 24, § 85:serpentes sollicitant ad se avis,
id. 8, 23, 35, § 85:hyaena ad sollicitandos canes,
id. 8, 30, 44, § 106:velut vacua possessione sollicitatus,
Just. 31, 3, 2:remansit in caelibatu, neque sollicitari ulla condicione amplius potuit (i. e. ad uxorem ducendam),
Suet. Galb. 5:quod me, tamquam tirunculum, sollicitavit ad emendum (signum),
Plin. Ep. 3, 6, 4:ut ex copia studiosorum circumspicias praeceptores quos sollicitare possimus (sc. ut huc veniant),
id. 4, 13, 11.—With inf. ( poet.):finemque expromere rerum sollicitat superos,
urgently implores to disclose the issue, Luc. 5, 69:cum rapiant mala facta bonos... sollicitor nullos esse putare deos,
Ov. Am. 3, 8, 36; cf.:sollicitat spatium decurrere amoris,
Lucr. 4, 1196.—With ne:maritum sollicitat precibus, ne spem sibi ponat in arte,
Ov. M. 9, 683. -
15 subeo
sŭb-ĕo, ĭi, ĭtum, īre ( perf. subīvit, Ov. F. 1, 314; Stat. S. 2, 1, 155: subivimus, Claud. ap. Tac. A. 11, 24 dub.), v. n. and a., to come or go under any thing; to come or go up to, to approach, draw near, advance or proceed to a place; to come or go on; to follow, succeed; to go down, sink; to come up, spring up (cf. succedo).I.Neutr.A.Lit.1.In gen.:b.subire sub falas,
Plaut. Most. 2, 1, 10:in nemoris latebras,
Ov. M. 4, 601; cf.: in aliquem locum, to enter, Auct. B. Alex. 74, 4:in adversum Romani subiere,
Liv. 1, 12, 1:in adversos montes,
id. 41, 18, 11:testudine factā subeunt,
advance, Caes. B. G. 7, 85, 7:Albani subiere ad montes,
Liv. 1, 28, 5:subire ad portam castrorum,
id. 34, 16, 2; cf.:ad urbem subeunt,
id. 31, 45, 4; 39, 27, 10; 36, 19, 1; and:subeundum erat ad hostes,
id. 2, 31, 4:ad tecta subibant,
Verg. A. 8, 359.—With dat.:muro subibant,
Verg. A. 7, 161; so,muro,
id. ib. 9, 371:portu Chaonio (with accedere urbem),
id. ib. 3, 292:luco,
id. ib. 8, 125:dumis,
Sil. 5, 283:ingenti feretro,
Verg. A. 6, 222:age cervici inponere nostrae: Ipse subibo umeris,
id. ib. 2, 708:per vices subeunt elephanti,
Plin. 8, 7, 7, § 23:pone subit conjux,
follows, Verg. A. 2, 725; so Val. Fl. 4, 197; cf.:dexterae alae sinistra subiit,
Liv. 27, 2, 7:subeuntis alii aliis in custodiam,
id. 25, 37, 6; and:subiit argentea proles,
Ov. M. 1, 114:subit ipse meumque Explet opus,
succeeds me, takes my place, id. ib. 3, 648:Volscus saxa objacentia pedibus ingerit in subeuntes,
climbing, Liv. 2, 65, 4:vel eodem amne vel Euphrate subire eos posse,
i. e. sail up stream, Curt. 9, 10, 3; cf.:adverso amne Babylona subituros,
id. 10, 1, 16.—Of things:2.stamen a stando: subtemen, quod subit stamini,
Varr. L. L. 5, § 113 Müll.:cum luna sub orbem solis subisset,
Liv. 37, 4, 4:tertio die mixtum flumini subibat mare,
Curt. 9, 9, 7:venae nonnumquam incipiente febre subeunt,
the pulse sinks, Cels. 3, 6 med.:subeunt herbae,
come up, spring up, Verg. G. 1, 180; so,barba,
i. e. sprouts, grows, Mart. 7, 83, 2:subisse aquam in caelum,
Plin. 31, 3, 21, § 32.—In partic., to come on secretly, to advance or approach stealthily, to steal upon, steal into ( poet.), Prop. 1, 9, 26; Ov. Am. 1, 2, 6; id. A. A. 1, 742.—B.Trop.1.In gen., to come in, succeed, take place; to enter stealthily, come secretly or by degrees: in quarum locum subierunt inquilinae impietas, perfidia, impudentia, Varr. ap. Non. 403, 27:2.fugere pudor verumque fidesque: In quorum subiere locum fraudesque dolique,
Ov. M. 1, 130:pulchra subit facies,
id. ib. 14, 827:subit ecce priori Causa recens,
id. ib. 3, 259:an subit (amor) et tacitā callidus arte nocet?
id. Am. 1, 2, 6: subeunt morbi [p. 1775] tristisque senectus, Verg. G. 3, 67:namque graves morbi subeunt segnisque senectus,
Nemes. Cyn. 117; cf.:duo pariter subierunt incommoda,
arise, come up, Quint. 5, 10, 100:ne subeant animo taedia justa tuo,
Ov. P. 4, 15, 30:regio, quā vero ipsa subit ad Medos,
approaches, Plin. 6, 26, 29, § 115. —In partic., to come into the mind, to occur, suggest itself:(β).omnes sententiae verbaque omnia sub acumen stili subeant et succedant necesse est,
Cic. de Or. 1, 34, 151:cum in loca aliqua post tempus reversi sumus, quae in his fecerimus, reminiscimur personaeque subeunt,
Quint. 11, 2, 17:cum subeant audita aut cognita nobis,
Ov. M. 15, 307:subit umbra,
id. ib. 12, 591:subeunt illi fratresque parensque,
id. ib. 11. 542:subiit cari genitoris imago... subiit deserta Creusa Et direpta domus et parvi casus Iuli,
Verg. A. 2, 560 sq.; Tac. A. 1, 13:subeant animo Latmia saxa tuo,
Ov. H. 18, 62:ne subeant animo taedia,
id. P. 4, 15, 30:quantum subire animo sustinueris, tantum tecum auferas,
to grasp with the mind, Val. Max. 3, 3, ext. 7.—Subit, with subj. - or rel.-clause ( poet. and in postAug. prose), Ov. M. 2, 755:II.quo magis ac magis admirari subit,
Plin. 12, prooem. § 2;35, 7, 31, § 49: misereri sortis humanae subit,
id. 25, 3, 7, § 23:quid sim, quid fuerimque subit,
Ov. Tr. 3, 8, 38.Act.A.Lit.1.In gen., to come or go under, to enter; to submit to; to approach, etc.:b.exercitatissimi in armis, qui inter annos XIV. tectum non subissent,
had not come under a roof, Caes. B. G. 1, 36:tecta,
Quint. 2, 16, 6; Ov. M. 6, 669:jam subeunt Triviae lucos atque aurea tecta,
Verg. A. 6, 13:limina victor Alcides subiit,
id. ib. 8, 363:domos,
Ov. M. 1, 121:penates,
id. ib. 5, 650:macra cavum repetes artum, quem macra subisti,
Hor. Ep. 1, 7, 33:cum novies subiere paludem,
had plunged under, Ov. M. 15, 358; id. F. 1, 314:et juncti currum dominae subiere leones,
Verg. A. 3, 313:leones jugum subeant,
Plin. 10, 45, 62, § 128:asellus gravius dorso subiit onus,
i. e. submits to, receives, Hor. S. 1, 9, 21:subire iniquissimum locum,
Caes. B. G. 2, 27: iniquum locum, Auct. B. Alex. 76, 2; id. B. Hisp. 24, 3:collem,
to go up, mount, climb, scale, Hirt. B. G. 8, 15:consules utrimque aciem subeuntium jam muros adgrediuntur,
Liv. 7, 12, 3:muros,
id. 27, 18:impositum saxis Anxur,
Hor. S. 1, 5, 25:si subeuntur prospera castra,
Juv. 16, 2 et saep.:perfurit, Fadumque Herbesumque subit,
comes up to, attacks, assails, Verg. A. 9, 344; cf.:interim fallendus est judex et variis artibus subeundus,
Quint. 4, 5, 5:precibus commota Tonantem Juno subit,
approaches, Stat. Th. 9, 510:subit ille minantem,
id. ib. 8, 84:Aeneae mucronem,
Verg. A. 10, 798:qui procul hostium conspectu subibant aquam,
Curt. 4, 13, 10:Hispo subit juvenes, i. e. paedicat,
Juv. 2, 50.—Of things:2.umbra subit terras,
Ov. M. 11, 61:quos (lucos) aquae subeunt et aurae,
enter, Hor. C. 3, 4, 8:montes Trasimenus,
Liv. 22, 4, 2:litora pelagus, Mel. praef. 2: mare quod Ciliciam subit,
Curt. 7, 3, 19:radices (petrae) Indus amnis subit,
id. 8, 11, 7:clarus subit Alba Latinum,
succeeds, Ov. M. 14, 612 (al. clarus subit ecce Latinum Epytus); cf. id. ib. 1, 114:furcas subiere columnae,
come into the place of, succeed, id. ib. 8, 700:aqua subit altitudinem exortus sui,
rises to, reaches, Plin. 31, 6, 31, § 57:lunamque deficere cum aut terram subiret aut sole premeretur,
Curt. 4, 10, 5.—In partic., to approach secretly, to steal upon or into (cf. supra, I. A. 2.):B.multi Nomine divorum thalamos subiere pudicos,
Ov. M. 3, 282:subit furtim lumina fessa sopor,
id. H. 19, 56.—Trop.1. 2.In partic.a.To come into, enter, occur to one's mind (cf. supra, I. B. 2.):b.deinde cogitatio animum subiit, indignum esse, etc.,
Liv. 36, 20:ut beneficiorum memoria subiret animos patrum,
id. 37, 49, 3:spes animum subibat deflagrare iras vestras posse,
id. 40, 8, 9:otiosum animum aliae cogitationes,
Quint. 11, 2, 33:majora intellectu animos non subibunt,
id. 1, 2, 28:mentem subit, quo praemia facto, etc.,
Ov. M. 12, 472; 7, 170:subit ergo regem verecundia,
Curt. 5, 2, 15:me recordantem miseratio,
Plin. Ep. 3, 7, 10: feminas voluptas, id. Pan. 22, 3:horum cogitatio subibat exercitum,
Curt. 7, 1, 4.—To follow in speech, interrupt, answer (post - class. and rare):c.dicturum plura parentem Voce subis,
Claud. IV. Cons. Hon. 352:subit ille loquentem talibus,
id. Cons. Mall. Theod. 173; id. Rapt. Pros. 3, 133.—(The figure taken from stooping under a load, under blows, etc.) To subject one's self to, take upon one's self an evil; to undergo, submit to, sustain, endure, suffer it (class.;2.a favorite expression of Cic.): omnes terrores periculaque omnia succurram atque subibo,
Cic. Rosc. Am. 11, 31:omnia tela intenta in patriam subire atque excipere,
id. Prov. Cons. 9, 23; cf.:quis est non ultro appetendus, subeundus, excipiendus dolor?
id. Tusc. 2, 5, 14:subire vim atque injuriam,
id. Prov. Cons. 17, 41:inimicitiae sunt: subeantur,
id. Verr. 2, 5, 71, § 182:maximas rei publicae tempestates,
id. Mur. 2, 4:invidiam, pericula, tempestates,
id. Fam. 15, 4, 12:nefarias libidinum contumelias turpitudinesque,
id. Pis. 35, 86:potentiam, victoriam,
id. Fam. 6, 1, 6:contumeliarum verbera,
id. Rep. 1, 5, 9:majora Verbera,
Hor. S. 1, 3, 120:non praecipuam, sed parem cum ceteris fortunae condicionem,
Cic. Rep. 1, 4, 7:fortunam,
id. Fam. 14, 5, 1:judicium multitudinis imperitae,
id. Fl. 1, 2:odium eorum,
id. Att. 11, 17, 2:usum omnium,
id. de Or. 1, 34, 157:aliquid invidiae aut criminis,
id. N. D. 3, 1, 3:quemque casum,
id. Att. 8, 1, 3:quamvis carnificinam,
id. Tusc. 5, 27, 78:dupli poenam,
id. Off. 3, 16, 65:legis vim,
id. Caecin. 34, 100:summae crudelitatis famam,
id. Cat. 4, 6, 12; cf.:minus sermonis,
id. Att. 11, 6, 2:poenam exsilii,
Val. Max. 6, 5, 3:simultates,
Plin. Ep. 2, 18, 5:offensas,
id. ib. 13, 9, 26:periculum,
Vulg. 2 Macc. 11, 7:jam tum peregrinos ritus novā subeunte fortunā,
Curt. 4, 6, 29. —With inf., to attempt, try, undertake:adversa tela pellere,
Stat. S. 5, 2, 105:clavum torquere,
Claud. Cons. Mall. Theod. 46.— Hence, sŭbĭtus, a, um, P. a., that has come on suddenly or unexpectedly, i. e. sudden, unexpected (freq. and class.; cf.:repens, improvisus): res subita,
Plaut. Curc. 2, 3, 23:in rebus tam subitis,
Cic. Fam. 10, 16, 2:maris subita tempestas,
id. Tusc. 3, 22, 52:subita et improvisa formido,
id. Prov. Cons. 18, 43:laetitia, etc.,
Auct. Her. 1, 8, 13:subita pugna, non praeparata,
Quint. 7, 1, 35:ut sunt Gallorum subita et repentina consilia,
Caes. B. G. 3, 8:novae rei ac subitae admiratio,
Liv. 2, 2:bellum,
Caes. B. G. 3, 7:incursiones hostium,
Hirt. B. G. 8, 11:ministeria belli,
Liv. 4, 27:imbres,
Lucr. 5, 216:vis,
id. 1, 286; 4, 1210:res,
id. 6, 1282:mors,
Quint. 7, 2, 14:casus,
id. 10, 3, 3; Suet. Aug. 73:tristia,
Val. Max. 1, 6, 12:silentium,
Quint. 12, 5, 3: miles, hastily collected (opp. vetus expertusque;syn. subitarius),
Tac. H. 4, 76; cf.:aqua mulsa subita ac recens (opp. inveterata),
Plin. 22, 24, 51, § 110: imagines non subitae, not newly sprung up, i. e. old, ancient, Plin. Ep. 8, 10, 3:homo,
rash, Cic. Pis. Fragm. 5: clivi, sudden, i. e. steep, Stat. Th. 6, 258.—Esp., = subito (post-Aug.):non percussor ille subitus erumpet?
Quint. 6, 2, 31; so,manūs dux Trapezuntem subitus irrupit,
Tac. H. 3, 47:subitum inopinatumque venisse,
Plin. Ep. 1, 13, 3:evadere,
Flor. 4, 2, 59.—As subst.: sŭbĭtum, i. n., a sudden or unexpected thing, a sudden occurrence, etc.:b.Lesbonicum foras evocate: ita subitum'st, propere eum conventum volo,
Plaut. Trin. 5, 2, 51; cf.:subitum est ei remigrare,
Cic. Fam. 13, 2:si tibi subiti nihil est,
Plaut. Pers. 4, 4, 36:in subito,
Plin. 7, 44, 45, § 143.—In plur.:ut subitis ex tempore occurrant,
Quint. 10, 7, 30; cf.:etiam fortes viros subitis terreri,
Tac. A. 15, 59:quamvis non deficeretur ad subita extemporali facultate,
Suet. Aug. 84:si repentina ac subita dominantur,
Sen. Ep. 16, 6: sive meditata sive subita proferret, whether he spoke after deliberation or off-hand, Plin. Ep. 1, 16, 2.—With gen.:ad subita rerum,
Liv. 9, 43:ad subita belli,
id. 6, 32; 25, 15, 20; Flor. 1, 1, 11.—Adverb., suddenly, unexpectedly:per subitum erumpit clamor,
Sil. 10, 505; so,per subitum,
id. 7, 594; 8, 628; 12, 654; 14, 330; 15, 145;15, 404: in subitum,
id. 7, 527: ad subitum, Cassiod. Var. praef. med. —Hence, adv.: sŭbĭtō, suddenly, unexpectedly (freq. and class.; cf.: repente, extemplo, ilico): ut subito, ut propere, ut valide tonuit! Plaut. Am. 5, 1, 10; cf. id. Curc. 2, 3, 4:nova res subito mihi haec objecta est,
id. Ps. 2, 2, 7:ita abripuit repente sese subito,
id. Mil. 2, 2, 21:subito tanta te impendent mala,
Ter. Phorm. 1, 4, 2:cum tot bella subito atque improviso nascantur,
Cic. Font. 19, 42:ex oculis subito fugit,
Verg. G. 4, 499:cum subito ecce,
Cic. Caecin. 10, 30:ut subito nostras Hymen cantatus ad aures Venit,
Ov. H. 12, 137; Curt. 9, 9, 19:subito deficere,
Quint. 7, 2, 14:quod serenā nocte subito candens et plena luna defecisset,
Cic. Rep. 1, 15, 23:tantus subito timor omnem exercitum occupavit,
Caes. B. G. 1, 39:subito opprimi,
Liv. 41, 3:si vespertinus subito te oppresserit hospes,
Hor. S. 2, 4, 17 et. saep.:subito dicere,
without preparation, extempore, Cic. de Or. 1, 33, 150:quod vox et gestus subito sumi non potest,
id. ib. 1, 59, 252:neque potest quisquam nostrum subito fingi,
id. Sull. 25, 69:aliquid subito ex tempore conjectura explicare,
id. Div. 1, 33, 72; so,dicere,
Quint. 10, 3, 30; 11, 3, 12:inventa (opp. domo allata),
id. 4, 5, 4:cum subito evaserunt,
Col. 9, 9, 3:tam subito copias contrahere non potuit,
so quickly, Nep. Dat. 7, 3.
См. также в других словарях:
Artum pictum — Artum pictum, ist Caladium bicolor … Pierer's Universal-Lexikon
Bălţi — Infobox Settlement official name = Bălţi other name= nickname = motto = image map caption = Municipality of Bălţi (in red) in Moldova subdivision type = Country subdivision type1 = Municipality subdivision type2 = Communes subdivision name = MDA… … Wikipedia
List of Theridiidae species — This page lists all described species of the spider family Theridiidae as of June 12, 2008.Achaearanea Achaearanea Strand, 1929 * Achaearanea acoreensis (Berland, 1932) Cosmopolitan * Achaearanea alacris (Keyserling, 1884) Colombia, Venezuela *… … Wikipedia
Arvert — 45° 44′ 30″ N 1° 07′ 36″ W / 45.7416666667, 1.12666666667 … Wikipédia en Français
Liste de pseudonymes — Pour la définition du terme, voir Pseudonyme. Sommaire 1 Arts 1.1 Architecture 1.2 Arts plastiques 1.3 Photographie … Wikipédia en Français
Pericles de Limira — Saltar a navegación, búsqueda Pericles de Limira fue un dinasta de Limira que llegó a proclamarse rey de Licia (evidencias numismáticas: 380 360 a. C.). Es posible que estuviera emparentado con Trbẽnimi, dinasta de Limira del siglo… … Wikipedia Español
Артум — Латинское название Artum Фармакологические группы: БАДы — витамины, витаминоподобные вещества и коферменты ›› БАДы — макро и микроэлементы ›› БАДы — продукты растительного, животного или минерального происхождения Нозологическая … Словарь медицинских препаратов
Bălți — See also: Belz Bălți Municipality of Bălţi … Wikipedia
Cephalophyllum curtophyllum — Cephalophyllum curtophyllum … Wikipedia Español
Liste de locutions latines — Cet article contient une liste de locutions latines présentée par ordre alphabétique. Pour des explications morphologiques et linguistiques générales, consulter l article : Expression latine. Sommaire A B … … Wikipédia en Français
Cephalophyllum — Cephalophyllum … Wikipédia en Français