-
1 Arme
m f (9*) 1. kasıb, yoxsul; 2. məc. yazıq, zavallı; 3. fağır -
2 Arm
m 1. qol; in den \Armen qucaqda; j-m in die \Arme fliegen kiminsə qucağına atılmaq; \Arm in \Arm ələ-ələ; unter dem \Arm qoltuq altında; mit offenen \Armen sevinclə, nəvazişlə; j-m (D) unter die Arme greifen kiminsə qolundan tutmaq (kömək); mit offenen Armen empfangen sevinclə qarşılamaq (qəbul etmək); die \Arme frei haben məc. istədiyi kimi hərəkət etmək; so weit reicht sein \Arm nicht! buna onun gücü çatmaz!; die Beine unter die \Arme nehmen dan. əkilmək; qaçıb aradan çıxmaq; ein \Arm voll bir qucaq; 2. qol (çay); 3. qoltuq (qoltuqlu stul); 4. tex. çiyin -
3 arm
a 1. (an A) kasıb, yoxsul; \arm werden kasıblamaq; \arm sein (an D) ehtiyacı olmaq; 2. yazıq, zavallı; \arm an Geist ağıldankəm; \arme Seele, \armer Teufel dan. yazıq, fağır; \armes Kind yazıqcığaz; 3.: \arme Ritter pl qızardılmış çörək tikələri -
4 Ding
n (2) 1. şey, iş; die \Dinge liegen so iş belədir, vəziyyət belədir; 2. (pl \Dinger) dan. bala, körpə bala; das dumme \Ding axmaq, səfeh (qadın); das arme \Ding yazıqcığaz, zavallı; ◊ vor allen \Dingen hər şeydən əvvəl; guter \Dinge sein yaxşı əhvali-ruhiyyədə olmaq; das geht nicht mit rechten \Dingen zu dan. işlər nəsə yaxşı deyil); \Ding an sich fəls. şey özündə -
5 greifen
I vt tutmaq, götürmək; yapışmaq; beim Kragen \greifen yaxasından yapışmaq; II vt (nach D) nəyəsə əlini uzatmaq; nəyisə götürmək; er griff nach dem Buch o, kitabı götürdü; (zu D) yapışmaq, (nədənsə), əl atmaq; (nəyəsə); in die Tasche \greifen əlini cibinə salmaq (soxmaq); zu den Waffen \greifen silahdan yapışmaq; er greift zum letzten Mittel o, axırıncı vasitəyə əl atır; um sich \greifen məc. genişlənmək, yayılmaq, artmaq (yanğın); das Feuer greift um sich alov ətrafa yayılır; j-m unter die Arme \greifen məc. kiminsə əlindən tutmaq, dadına çatmaq; aus der Luft \greifen havadan almaq, uydurmaq -
6 Ritter
m (6) 1. tar. rıtsar, cəngavər; 2. kavaler (ordenlə təltif edilmiş adam); fahrender \Ritter səyyar rıtsar / cəngavər; ◊ arme \Ritter süddə qızardılmış çörək tikələri -
7 stemmen
I vt 1. tex. oymaq, dəlmək (iskənə ilə); 2. dayaq vurmaq; die Arme in die Seiten \stemmen əllərini belinə vurmaq; II sich \stemmen (gegen A) dirənmək; söykənmək, dirsəklənmək -
8 unterschlagen
vt altını mıxlamaq; die Beine \unterschlagen ayaqlarını bükmək; die Arme \unterschlagen qollarını carpazlamaq* * *vt 1. gizlətmək; üstünü örtmək; 2. israf etmək
См. также в других словарях:
armé — armé … Dictionnaire des rimes
arme — [ arm ] n. f. • 1080; lat. plur. arma I ♦ A ♦ 1 ♦ Instrument ou dispositif servant à tuer, blesser ou à mettre un ennemi dans l impossibilité de se défendre. Armes de guerre. ⇒ armement. Armes de chasse. Fabrication, fabrique d armes. ⇒ armurerie … Encyclopédie Universelle
armé — arme [ arm ] n. f. • 1080; lat. plur. arma I ♦ A ♦ 1 ♦ Instrument ou dispositif servant à tuer, blesser ou à mettre un ennemi dans l impossibilité de se défendre. Armes de guerre. ⇒ armement. Armes de chasse. Fabrication, fabrique d armes. ⇒… … Encyclopédie Universelle
arme — ARME. s. f. Instrument qui sert à attaquer ou à se défendre. Arme offensive. Arme défensive. Arme à feu. Arme blanche. Le fusil et le pistolet sont des armes à feu. L épée et la baïonnette sont des armes blanches. Arme à l épreuve. Arme d une… … Dictionnaire de l'Académie Française 1798
armé — Armé, [arm]ée. part. Il a toutes les significations de son verbe. Un homme bien monté, bien armé. armé de toutes pieces. armé à crû. armé de pied en cap. armé à la legere ou legerement. pesamment armé. armé d espée & de pistolets. les Princes… … Dictionnaire de l'Académie française
armé — armé, ée (ar mé, mée) part. passé. 1° Pourvu d armes. Hommes armés. Mal armé, à moitié armé. Soldats armés à la légère. Soldat pesamment armé. Armé d un couteau. Familièrement, être armé jusqu aux dents, être pourvu de toutes les armes… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
arme — ARME. s. f. Instrument de guerre fait pour attaquer ou pour se deffendre. Une halebarde, une pertuisane est une bonne arme. Arme d hast, Qui a une hampe, comme une halebarde, un espieu, une pique. Arme à feu, Comme le pistolet, l arquebuze, le… … Dictionnaire de l'Académie française
armé — Armé, m. acut. C est un nom participial adjectif, Armatus. Celuy qui est equippé d armes pour la guerre, soit de toutes pieces, qu on dit armé de pied en cap, Cataphractus miles, et un cheval armé quand il est couvert de bardes, chanfrain et… … Thresor de la langue françoyse
arme — arme; en·arme; … English syllables
Arme — Arme, s. u. Arm u. Armenwesen … Pierer's Universal-Lexikon
arme — v. arma … Enciclopedia Italiana
