-
1 þarfa
(að), v. impers., e-m þarfar e-t, it is necessary for one, one is in want of (fekk svá mikinn fjárhlut sem honum þótti sér þarfa).* * *að, [Germ. dürfen], to need, want; impers., e-m þarfar e-t; torf-skurð eptir því sem þeim þarfar, … sem þarfar búi á Grund, Dipl. v. 14; þann kost er honum þarfaði, Fb. i. 211; sem honum þótti sér þarfa, 208.2. reflex., alla hluti þá er honum þarfaðisk, Fms. ix. 501, v. l.; sem jörðunni þarfast, Dipl. v. 5, 14: kost sem honum vel þarfast, iii. 14. -
2 arfa
-
3 arfa
(Russian) harp -
4 arfa
-
5 arfa
n.oat -
6 arfa-þáttr
m. section of law treating of inheritance, Grág. i. 170. -
7 þarfa-gangr
m. ‘need-going,’ urine, excrement, Stj. 642, Fs. 180. -
8 arfaþáttr
-
9 bótþarfa
a. indecl. needing ‘bœtr’ or satisfaction. -
10 brúðarfaðmr
m. a bride’s embrace. -
11 uppræta illgresi meî (arfa)sköfu
-
12 bót-þarfi
-
13 Allied Radio Frequency Agency
Military: ARFA, Assistant US MemberУниверсальный русско-английский словарь > Allied Radio Frequency Agency
-
14 Apparatus Respiratoire Filtrant des Armees
Универсальный русско-английский словарь > Apparatus Respiratoire Filtrant des Armees
-
15 ARFI
I)m. heir, heiress; a. e-s or at e-u, heir to a property.m. chickweed.* * *sometimes spelt arbi, a, m. chickweed, alsine media; arfa-sáta, u, f. a weed rick, Nj. 194. -
16 ARFR
(gen. arfs), m.1) inheritance; taka arf, to take possession of an inheritance; taka arf eptir e-n, to be heir to a person, to inherit; standa til arfs eptir e-n, to be entitled to inherit a person; hón á allan arf eptir mik, she is my sole heir; selja arf, to sell the expectation of inheritance (= selja arfván);2) patrimony = föðurleifð.* * *s, m. [Ulf. arbi, neut.; A. S. yrfe.] It originally meant cattle, pecus, pecunia, as may be inferred from the A. S. orf = pecus, cattle, and yrfe = opes; Hel. arf and urf; Ormul. errfe; v. Ihre, Glossar., and Grimm R. A. p. 467. Edda (Gl.) also mentions an arfi or arfr, bos, v. above.I. inheritance, patrimony; taka arf eptir e-n, Grág. i. 170, 178; hon á allan arf eptir mik, is my sole heir, Nj. 3, Eb. 162, Gþl. 252.II. a bull, v. above.COMPDS: arfsskipti, arfaþáttr. -
17 gangr
(gen. gangs), m.1) walking (vera á gangi); motion, activity of any kind (þá var hvert járn á gangi);2) pace, pacing (temja hesta við gang ok hlaup);3) course (gangr himintungla);4) prevailing, being in vogue;hafa mikinn gang, to be much in vogue;svá mikill gangr var orðinn at eldinum, the fire had got to such a height.* * *m. [A. S. gong; Scot. gang = a walk, journey; Dan. gang; Swed. gång; cp. Germ. gehen]:—a going, walking, Sks. 370; vera á gangi, to be walking to and fro, Grett. 153: metaph., röng eru mál á gangi, bad reports are going about, Bs. i. (in a verse); vápn á gangi, weapons clashing (vide II. 2. below), Grág. ii. 8; þá var hvert járn á gangi, Fb. i. 212:—gefit mér gang, give me way, passage, let me go, Fms. xi. 275, 347:—pace, a horseman’s term, engan (hest) hafa þeir slíkan séð bæði sakir gangs ok vaxtar, Róm. 422: Icel. say, það er enginn g. í honum, he has no pacing or ambling in him; or gang-lauss, adj. not pacing:—grazing, úti-g., útigangs-hestr, opp. to a stall-fed horse:—course, of the sun, stars, moon, gangr himin-tungla, Edda (pref.), hence sólar-g., the course of the sun above the horizon = day; stuttr, lítill, langr sólar-g., a short, long day:—course, of money.II. metaph.,1. a going onward, prevailing, being in vogue; hafa mikinn gang, to be much in vogue, Al. 87; heldr er vaxandi g. at þeim, they were rather on the increase, Gísl. 66; þótti þeim hann hafa ofmikinn gang ( favour) af konungi, Fms. ii. 54; með-g., good luck; mót-g., adversity; upp-g., thrift; á-gangr, inroad; yfir-g., tyranny.2. rapid or furious going; þá var svá mikill gangr at um aptr-göngur Þórólfs, at …, the huntings of Th. (a ghost) went so far, that …, Eb. 314; ok nú görisk svá mikill g. at, Gísl. 151; svá görðisk mikill g. at þessu, Eb. 174; svá mikill g. var orðinn at eldinum, the fire had got to such a height, Bs. i. 445; elds-g., fire; vápna-g., a clash of weapons; vatna-g., a rush, flood of water; öldu-g., sjáfar-g., high waves; brim-g., furious surf; skriðu-g., desolation from earth-slips; berserks-g., berserker fury:—trampling, horns g. ok hófs, Grág. ii. 122.3. law term, a process; laga-g., Skálda 201, rare in old writers, but freq. in mod., Dan. rettergang.4. medic. a discharge, esp. from the stomach; vall-gangr, excrement; þarfa-g., urine; þeir vóru sumir er drukku gang sinn, Al. 168; niðr-g., diarrhoea; upp-g., expectoration:—a privy, ganga til gangs, Grág. ii. 119; þeir skyldu hafa búðar-tópt Skútu fyrir gang, Rd. 305; nú er hundr bundinn í gangi, Grág. l. c.III. collective, a gang, as in Engl.; drauga-g., a gang of ghosts; músa-g., a gang of mice; gaura-g., a gang of roughs; trolla-g., a gang of trolls ( giants); þjófa-g., a gang of thieves.—Vide göng, n. pl. a lobby. -
18 klifa
(að), v. to repeat, harp on the same thing (also, klifa á e-u);refl., klifast við e-n, to wrangle with one.* * *að, prop. to climb, but only used metaph.:—to repeat, to harp on the same thing; bað þá eigi klifa svá ey ok ey, Ísl. ii. 349; klifar þú nakkvat jafnan, mannfýla þín, Nj. 85; kerling klifaði allt sumarit um arfa-sátuna at inn skyldi bera, 194; vér kumpánar lærðum þik eitt vers, ok er þat nú þegar þér svá kært sem þú kunnir engan hlut annan, klifandi þat jafnan æ fram, Mar.; klifar sá margr kvæðin lin, Skáld H. 3. 2.2. reflex. to wrangle; töluðu menn at sjá maðr væri it mesta fífl, hversu heimsliga hann klifask við konung, Fb. iii. 381. -
19 KUNNA
* * *(kann, kunna, kunnat), v.1) to know, understand (þú kannt margt þat er eigi kunnu aðrir menn);2) to know (by memory);ljóð ek þau kann, er kannat þjóðans kona, I know songs, such as no king’s daughter knows;3) to know a person;unni honum hverr maðr, er hann (acc.) kunni, every man that knew him loved him;4) spec. phrases;kunna hóf at um e-t, kunna hóf sitt, to know the proper mean, to behave with moderation;uxarnir kunnu þó heim, the oxen found their way home;kunna enga mannraun to have no experience of men;kunna e-m þökk, aufusu, to be thankful, obliged to one;5) kunna sik, to know oneself (sá er svinnr, er sik kann); to behave well (G. kveðst mundu meiða hann, ef hann kynni sik eigi);6) kunna sér e-t, to understand, have clear knowledge of (something as concerning oneself or touching one’s own interest);kunna sér margt, to be skilled in many things;kunna fyrir sér = kunna sér; also ellipt. know how to conduct oneself;7) with dat. to know;ek kan skapi Gunnhildar, I know Gunhild’s temper;8) kunna e-n e-s or um e-t, to blame a person for a thing (eigi hugða ek, at hann mætti mik þessa kunna);eigi er hann um þat at kunna, he is not to be blamed for it;Eyjúlfr lézt því nafni mundu vel kunna, E. said he should be well pleased with that name;10) to be able, with infin.;þú skalt eigi kunna frá tíðindum at segja, thou shalt not escape to tell the tale;11) to chance, happen;hvar sem þik kann at at bera, wheresoever thou may happen to arrive.* * *pres. (in pret. form) kann, kannt (kanntú), kann; pl. kunnum, kunnut, kunnu (mod. kunnum, kunnit, kunna); pret. kunni; subj. kynni; imperat. kunn; part. neut. kunnat; the pres. infin. kunnu for kunna is obsolete, whereas a pret. infin. kunnu, potuisse, occurs, Ísldr. 9: with neg. suff. kann-at, Hm. 147; kann-k-a ek, I know not, Skálda (Thorodd) 167, Hallfred; see Gramm. p. xxiii: [Ulf. kunnan = γιγνώσκειν, εἰδέναι; A. S. and Hel. cunnan; O. H. G. kunnan; in these old languages, the two senses of knowing how to do and being able to do are expressed by the same form, and this remains in Dan. kunde, Swed. kunna: in others, a distinction is made: Old Engl. and Scot. ken, know and can; Germ. kennen and können.]A. To know, understand, of art, skill, knowledge, with acc.; hann þóttisk rísta henni manrúnar, en hann kunni þat eigi, Eg. 587; hann kunni margar tungur, Fms. xi. 326; þú kannt mart þat er eigi kunnu aðrir menn, v. 236; k. seið, Vsp. 25; Hann ræddi, ef hann kynni nafn Guðs it hæsta—Kann ek nökkurt nafn Guðs,—Þykkja mér slíkt eigi prestar er eigi kunna it hæsta nafn Guds—Kanntú nafnit?—Ek veit þann mann er kunna mun, … Nefn þú þá ef þú kannt! … Guð veit at ek vilda gjarna kunna, Bs. i. 421; engi skal sá vera hér með oss er eigi kunni nökkurs-konar list eðr kunnandi, Edda 31; ekki kann ek í skáldskap, Fms. vii. 60; kannt þú nakkvat í lögum?—Kunna þótta ek norðr þar, Nj. 33; at þetta væri at vísu lög þótt fáir kynni, 237; ek kann lítt til laga, 31: of sports, kunna á skíðum, Fms. i. 9; k. við skíð ok boga, Ó. H. 71; k. við buklara, Sturl. ii. 44; kunna á bók, to know by book, know how to read, Mar.2. to know by memory; kunna menn enn kvæði þeirra, Hkr. (pref.); hví kveðr þú flokka eina, kanntú ok engar drápur?—Eigi kann ek drápurnar færi en flokkana, Fms. vi. 391; ljóð ek þau kann, er kannat þjóðans son, Hm. 147 sqq.; þat kann ek it áttjánda, er ek æva kennig, 164; en Konr ungr kunni rúnar, Rm. 40, 42; kunna betr, id., Vkv. 26; kunna utan-bókar, to know without book, know by heart; hón kunni þær allar (Spurningar) vel, nema Sjötta kapitulann, … Sigríðr kunni allar Úlfars-rímur, Piltr og Stúlka 23.3. to know a person, a face; synir Heli vóru úsiðugir ok kunnu eigi Guð Dróttinn, Stj. 429; ek kann þann mann, 460; ok unni honum hverr maðr er hann (acc.) kunni, every man that knew him loved him, Hkr. i. 121; kann kvaðsk eigi k. þá ok eigi hirða hverir vóru, Barl. 36; þik kann ek fullgerva, I know thee well enough, Ls. 30; góða menn þá er ek görva kunna, Hbl. 7; kunna ek báða Brodd ok Hörvi, Hdl. 24; hverr er kunni (mik), Helr. 7; hvars menn eðli okkart k., 3: to know, of the character, hann kvað þá k. sik úgörla, er þeir veittu honum átölur, því at ek hefi dregit yðr undan dauða, segir hann, Ld. 282; ek kann hvárn-tveggja ykkarn konungs, Fms. vi. 100.4. spec. phrases; kunna góða stilling á e-u, hversu góða stilling hann kunni á herstjórninni, how skilful he was in military things, Fms. i. 98; k. hóf at um e-t, to know one’s measure in respect of a thing, to behave with moderation, Finnb. 356; Þorvaldr kvað hana ekki hóf at kunna, Ld. 134; allt kann sá er hófit kann, Gísl. 27; ef Griss kynni hóf sitt, Sd. 139; Klaufi, Klaufi, kunn þú hóf þitt? id.; kunna sér margt, to be skilled in many things; hón var væn kona, ok kunni sér allt vel, Dropl. 7, 35; hann kunni enga leið, he knew no road, Eg. 149; þeir munu eigi k. leiðina, Fs. 105: absol., uxarnir kunnu þó heim, found their way home, Dropl. 8; k. skyn e-s, to know all about …; hann kunni allra skyn í borginni, Fms. vi. 410; Ása ok Álfa ek kann allra skil, Hm. 160; k. önga mannraun, to have no experience of men, Fms. vi. 53; ek kann skap þitt at því, at …, Sturl. i. 30.II. metaph. usages; kunna e-m þökk, to be thankful, obliged to one, Fms. xi. 29, 32; at hann kynni þess mikla þökk ok aufusu, Eg. 521; veizla er yðr búin, kann ek yðr mikla þökk at þér þiggit, Fms. vi. 277; k. e-m úþökk fyrir e-t, v. 14; k. sér þörf til e-s, to feel the want of a thing; ef bóndi kann þess þörf, if he knows the need of it, Grág. i. 152; at hann leggi fram vöruna svá sem þú kannt þér þörf til, Ld. 70.2. kunna sik, to know oneself; sá er svinnr er sik kann, he is a wise man who knows himself, a saying, Hrafn. 10: to behave, Grímr kveðsk mundu meiða hann ef hann kynni sik eigi, Eg. 189; ok vita ef þeir kunni sik þá görr meir, Stj. 264; k. sik ílla, to be naughty, Bjarn.3. kunna sér, kunna munda ek mér þat ( I should know how to do that) ef ek hefða víg vegit, Gísl. 143; gá þess, ok kunn þér (take heed, learn!) at varask annars vígkæni, Sks. 383; er Þorólfr svá viti borinn, at hann mundi k. sér ( have sense enough) at vera eigi fyrir liði yðru, Eg. 134; kunni hann sér þann hagnað at girnask ekki Svía-konungs veldi, Ó. H. 57; en kunnit yðr engi forráð eðr fyrirhyggju þegar er ér komit í nokkurn vanda, 67.III. denoting feeling, to feel angry or pleased; kunna e-n e-s, to be angry with a person for a thing; þá bað Þórir konung, at hann skyldi eigi fyrirkunna hann þess at hann hafði Egil með sér um vetrinn, Eg. ch. 48; eigi vil ek fyrirkunna þik þessa orða, þvíat þú veizt eigi hvat varask skal, Ó. H. 57; eigi hugða ek at hann mætti mik þessa k., þvíat eigi drap ek son hans, Hrafn. 16; kveðr þeir eigi sik einskis at k., Ísl. ii. 314; kunnit mik eigi þess er ek mun mæla, Fbr. 116; spurði hvers hón kynni arfa-sátuna, Nj. 194, v. l.2. with prep.; kunna e-n um e-t, id.; eigi er hann um þat at kunna, Fs. 38; eigi munu þér kunna mik um þetta, Fms. i. 175; ekki áttú hann um þat at kunna, vi. 223; ef hertogi vill þik nokkut um þetta kunna, xi. 323; hón kunni hana mjök um áleitni þá, er …, Bs. i. 340.IV. with dat. to know; þeir er menn kunnu eigi hér máli eða tungu við, Grág. i. 224; ef lögsögumaðr kann þar eigi mönnum fyrir í þá sveit, i. 10 B; kunni hann náliga manns máli, Fas. ii. 443; hann kann eigi lítilmensku várri, Bjarn. 54; kann þjóð kerski minni, Ó. H. (in a verse); ek kann skapi Gunnhildar, I know Gunhilda’s temper, Nj. 5; kann ek glensyrðum yðrum Gautanna, Fas. iii. 80; ek kann ráðum Gunnhildar en kappi Egils, Eg. 257; ek kann skapi Hrafnkels, at hann mun ekki göra oss, ef hann náir þér eigi, Hrafn. 27: eigi kanntú góðgirnd (dat.) föður várs, ef hann hefir honum eigi undan skotið, Fs. 38.2. to be pleased with a thing or not; munda ek kunna því, at vér hefðim manna-lát mikit, ef …, Eg. 585; Eyjúlfr lézk því nafni mundu vel kunna, E. said be should be well pleased with that name, Glúm. 328; verðr hváru-tveggju at kunna, one must take one or other of the two, Ó. H. 52; vit munum því ílla k. ef þú veitir okkr eigi þat er vit beiðum, Eb. 114; hann kunni því stórílla ok hljóp í brott, Hkr. i. 36; munu synir Njáls ílla k. víginu, Nj. 64; Njáll kunni ílla láti Gunnars, 117; Ingi konungr kunni þessu svá ílla at hann grét sem barn, Fms. vii. 273; andaðisk hann, Guðríðr kona hans kunni því lítt, Fb. i. 543; til þess at hón kunni því betr andláti mínu, id.; ílla munu þeir k. höggum er heiman hafa hlaupit frá kirnu-askinum, Fms. viii. 350.3. with prep.; kann ek ekki við því at yðr þykki sumt ofjarl en sumt ekki at manni, I do not care for what you call …, Fms. vi. 53; kannka ek mart við veifanar-orði manna, I take no notice of idle rumours, Hallfred; hence the mod. phrase, kunna við e-ð, to be pleased with; eg kann ekki við það, I do not like it; kunna vel, ílla við sik, to feel happy, unhappy in a place or condition; eg kann vel við mig þar, I like the place.B. To be able, Lat. posse, (in Engl., can, pret. could, has ceased to be used except in the finite moods), with infin.; the senses often run one into the other, but the use of the infinitive shews that the sense can is at least partly implied; þá mælti konungr, ertu skáldit?—Hann sagði, kann ek yrkja, I know I can make verses, Hkr. i. 288; hann kunni görr veðr at sjá en aðrir inenn, Eb. 150; þá hluti er þeir kunna honum til at segja, 112; freista hvat hann kynni segja honum, Hkr. i. 228: hón sagði hann eigi k. at þiggja sóma sinn, Fs. 131; hugsit um hvar þann mann kann fá, where that man can be had, Stj. 460; svá hygginn at hann kunni fyrir sökum ráða, Grág. ii. 75; hvárt kanntú mér höll smíða? 656 B. 8; þeir er mildlega kunnu stýra Guðs hjörð, Hom. 37; kanntú nökkut yrkja? Fms. vi. 361; kunna eigi at mæla, he could not speak, Ld. 30; mikil tíðendi kannþú (= kannt þú) at segja af himnum, Edda 12; þú skalt eigi kunna frá tíðindum at segja, thou shalt not be able to tell the tidings, shall not escape with life, Nj. 8; um þá hluti er ek kann görr at sjá en þér, Ld. 186; ekki kann biskup görr at sjá mann á velli en ek, Fms. ii. 173.II. to chance, happen; ef Björn faðir þeirra kann fyrr andask, if B. should happen to die first, Dipl. v. 3; hvar sem þik kann at bera, wheresoever thou may happen to arrive, Fms. iv. 176; ef nokkut kann þat til at bera á þinni æfi, Gísl. 25; ef hann kann lengr at dveljask í brottu, D. N. v. 43; ok hón kann af þessum heimi brott at fara, iii. 137.C. Recipr. to know one another; þeir kunnusk, Mork. 106.2. part. kunnandi, cunning, knowing, learned, with gen.; veit ek at þú ert margs kunnandi, 655 xix. 3; hón var margs kunnandi, Fs. 73; Gyða var marg-kunnandi á fyrnsku ok fróðleik, 131. -
20 KVEYKJA
* * *t, or kveykva, Grág. (Kb.) i. 16, Hðm. 1; quøqua, Greg. 33, 34, etc.; kvöykja, Sks. 634; but also spelt kveikja, Fb. i. 203, Sks. 53 new Ed., Fms. v. 316, x. 367, Hom. 193; gen. pl. kveykna, Nj. 194; [Ulf. qiwian = ζωοποιειν; A. S. cwician; Engl. quicken; Hel. aquicon; Dan. kvæge; Lat. vivere]:—to quicken, kindle; kveykja ljós, to kindle a light, Fs. 38; k. log, id., Fb. iii. 408; kveikja eld, to kindle a fire, Ísl. ii. 152; þessi arfa-sáta var tekin ok kveyktr við eldr, Nj. 194, 199; síðan kveykti þessi maðr eld, Fs. 5; með kveyktum eldi, Eb. 56 new Ed.; kerti fékk konungr honum ok sagði þat sjálft kveykjask mundu ef því væri á lopt brugðit, Bárð. 179; quøqua ljós í keri, Greg. 33, 34; kveykt eðr tendrat, Mar.; k. lostasemi, Rb. 352; k. upp fjandskap, Valla L. 227; henni var mikill harmr kveikðr í hjarta, Fms. x. 367; kveykva sorg, Hðm. 1.2. metaph. to kindle a report; ein er sú sögn er sá kveikir, Mar.; þeim hélt við váða er þetta höfðu kveykt, Fms. ix. 358, v. l.; Þórarinn bað eigi neina kvittu kveikja í hirð konungs, v. 316.3. pass., engi skyldi kvittr kveikjask, Fb. i. 203; nú kveykir hón galdra, Bret. 26; stormr kveikisk, Sks. 231 B; tungl kveykisk, the moon is lighted, Rb. 122; kveykja upp kyn hins andaða, Stj. 425; þú kveiktir mik svá sem Guð vildi í öndverðu, Hom. 154; heldr en kveikvi, MS. 677. 9; harm kveykði orm einn at mæla við Evu, Ver. 4; kveikjask til ástar, Fms. i. 231.
Страницы
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Arfa — ist der Familienname folgender Personen: Hassan Arfa (1895–1983), iranischer Militär, General der iranischen Armee Hatem Ben Arfa (* 1987), französischer Fußballspieler tunesischer Abstammung Diese Seite ist eine Begriffsklärung … Deutsch Wikipedia
arfă — ÁRFĂ s.f. v. harpă. Trimis de gall, 29.01.2009. Sursa: DEX 98 … Dicționar Român
arfa — árfa dkt … Bendrinės lietuvių kalbos žodyno antraštynas
arfa — <alm.> mus. Üzərinə simlər çəkilmiş böyük üçbucaq çərçivə şəkilli barmaqla (mizrabsız) çalınan musiqi aləti; cəng. <İnsanlar> kamanların altına çanaqlar qayırıb, kirişlərin də sayını artırmaq yolu ilə nəticədə arfa və arfaya bənzər… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
Arfa Karim — Randhawa (Urdu: ارفع کریم رندهاوا) (born 1996), a girl from the city of Faisalabad in Pakistan, who in 2006 at the age of 9 years and 7 months, became one of the youngest Microsoft Certified Professionals (MCPs) in the world. She held that record … Wikipedia
Arfa Apartment — (Вильнюс,Литва) Категория отеля: Адрес: Konstitucijos pr. 15, Snipiskes, LT 09308 Ви … Каталог отелей
Arfa Atrai — is one of Iran s most renowned masters of the santour. She was born in 1941 in Tehran. At the age of ten, Atrai entered the Persian National Music Conservatory and graduated with honors after seven years. Later on, she succeeded in obtaining her… … Wikipedia
ARFA — Allied Radio Frequency Agency … Acronyms
ARFA — Allied Radio Frequency Agency … Acronyms von A bis Z
arfa — ż IV, CMs. arfafie; lm D. arf «siatka druciana rozpięta na pochyłej ramie, służąca do przesiewania ziemi kompostowej, piasku, żwiru, drobnego węgla itp. (dawniej także ziarna zbóż); przesiewacz» ‹z niem.› … Słownik języka polskiego
arfa — sf. (1) DŽ; SD71 muz. senovinis didelis trikampio pavidalo styginis muzikos instrumentas … Dictionary of the Lithuanian Language
