Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

arenae+h

  • 121 glarea

    glārea, ae, f. (zu Wurzel * erā-, zermalmen, zerreiben), der Kies, a) eig.: terreno carens ac nuda glarea, Col.: arguti glarea rivi, Calp.: glarea fulva Tagi, Goldkörner, Gold, Rutil. Nam.: vias extra urbem glareā substruere, Liv.: eo loco pulvis, non glarea iniecta est, Cic. – Plur., aut glareae aut arenae, Pallad. 4, 11, 8: fluminum glareae, Pacat. pan. 28, 2: glareae Cocyti, Vulg. Iob 21, 33. – b) bildl., sed ista, ut non excĭdant animo, quasi glarea memoriae, crebrā lectione tunduntur, Augustin. de civ. dei 22, 8, 22. p. 579, 8 D.2 Vulg. Nbf. glāria, Corp. inscr. Lat. 8, 2532 Fragm. B 9 (wo fossa glaria dura).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > glarea

  • 122 haustus

    haustus, ūs, m. (haurio), I) das Schöpfen = das Heraufholen, 1) eig.: profundus, Col. 1, 5, 1: facilis, Iuven. 3, 227: inter marinas aquas dulcium haustus est, Mela 2, 4, 4 (= 2. § 63). – als publiz. t. t., aquae haustus, das Recht des Wasserschöpfens (aus einer Quelle), das Schöpfrecht, die Quellenbenutzung (als Recht), Cic. Caecin. 74. Ulp. dig. 8, 3, 3. § 3 (wo auch haustus ex fonte privato). – 2) meton., das Geschöpfte, aquarum, geschöpftes Wasser, Verg. georg. 4, 229: arenae, eine Hand voll S., Ov. met. 13, 526. – II) das Schöpfen = das Einziehen, A) im allg.: caeli, das Atmen, Einatmen der Luft, Curt.: ignis haustu se ludibrio hostis eximere, durch Verschlucken von Feuer, Flor.: apibus esse haustus aetherios, ätherischer Hauch, Verg. – B) insbes., das Trinken, konkret der Trunk, Zug, Schluck, fontium, Curt.: humani cruoris, Min. Fel.: exiguis haustibus inde bibere, Ov. fast. 3, 274: poculum haustui admovere, Iul. Val. 2, 24 (8). – konkr., h. aquae, Liv. u. Ov.: h. veneni, Suet. fr.: a te decurrit ad meos haustus liquor, Phaedr. – bildl., fontis Pindarici, Trunk aus p. Quell (= Nachahmung p. Dichtungsart), Hor.: haustus iustitiae bibere, Quint.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > haustus

  • 123 hospitium

    hospitium, iī, n. (hospes), I) die Gastfreundschaft als Verhältnis zwischen zwei Gastfreunden, A) eig.: mihi cum alqo hospitium est, Cic., od. intercedit, Caes.: alcis hospitio usus sum, Caes.: hospitium cum alqo facere, Cic., od. iungere, Liv., od. coniungere, Cic.: hospitium renuntiare (aufkündigen), Liv. – B) meton. = Gastfreunde, Cornif. rhet. 1, 8. – II) insbes., die betätigte Gastfreundschaft, die Erweisung der Gastfreundschaft, gastliche Aufnahme, Bewirtung, A) eig.: hospitium liberale, Cic.: alqm hospitio accipere od. excipere, gastlich aufnehmen, beherbergen, Cic., Liv. u.a. (s. Giese Cic. de div. 2, 97. Lambin Hor. sat. 1, 5, 2. Drak. Liv. 29, 11, 6 u. Sil. 17, 1. Burmann Ov. her. 12, 29): ebenso alqm hospitio recipere, Caes., Ov. u.a.: alqm hospitio agresti accipere, ländlich bewirten, Cic.: alqm hospitio magnificentissimo accipere, aufs prächtigste bewirten, Cic.: alqm hospitio invitare, Cic.: poet., hospitio arenae prohiberi, vom Landen, Verg. – Plur., assidua devertentium hospitia, Col.: artum solvere hospitiis (Dat.) animum, Hor.: servus ab hospitiis, für die Aufnahme fremder Gäste, Corp. inscr. Lat. 6, 7290. – B) meton., die Herberge, das Quartier, Gastzimmer, publicum, Liv.: parare hospitium, Cic.: adducere od. deducere alqm in hospitium, Liv. u. Plin. – praetorianae cohortes... per hospitia (Quartiere in der Stadt)
    ————
    dispersae, Suet. – übtr., vom Aufenthalt, Lager, Ruheort der Tiere, Verg. u. Plin. – lebl. Ggstde., qui hospitio lucis fruitus est annis XXXVIII, Corp. inscr. Lat. 10, 4728: u. scherzh., nec confidentiae usquam hospitium (Einkehr, Unterkunft) est nec devorticulum (Ausflucht) dolis, Plaut. capt. 523. – Nbf. hospitia, ae, f., Prob. app. (IV) 194, 18.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > hospitium

  • 124 humo

    humo, āvī, ātum, āre (humus), I) einen Toten mit Erde bedecken, beerdigen, begraben (s. Varro LL. 5, 23), alqm, Lucr., Cic. u.a.: caesorum reliquias uno tumulo, Suet.: mori et humari debere eos (catulos) obrutos, terrā, Plin. – poet., me tegat arborea deviā terrā coma, aut humer ignotae cumulis vallatus arenae, Prop. 3, 16, 29. – II) übtr. = θάπτειν, einen Leichnam übh. bestatten (d.i. verbrennen und die Gebeine in einen Aschenkrug sammeln), Nep. Eum. 13, 4.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > humo

  • 125 incomprehensibilis

    in-comprehēnsibilis, e, unerfaßbar, unergreifbar (Ggstz. comprehensibilis), I) eig.: parvitas arenae, Colum. 10. praef. 4: brevitas, Macr. somn. Scip. 1, 16, 10: fuga, unerreichbare, Solin. 20, 7: praesens autem, quod medium est, adeo exiguum et inc. est, ut etc., Censor. 16, 4. – neutr. subst., constare ex comprehensibili et incomprehensibili, Tert. apol. 48. – II) übtr.: A) im allg., das Bild vom Ringer hergenommen, nicht faßbar, dem nicht beizukommen ist, ut est in disputando inc. et lubricus, Plin. ep. 1, 20, 6. – B) insbes.: 1) mit dem Verstande nicht faßlich, unbegreiflich, causa, Cels. 1. praef. p. 6, 2 D.: partis huius praecepta, Quint. 9, 1, 24: brevitas, Chalcid. Tim. 43 A.: iudicia, Vulg. Roman. 11, 33: incomprehensibilis cogitatu (v. Pers.), Vulg. Ierem. 32, 19. – neutr. pl. subst. = unbegreifliche Dinge, Vulg. Iob 9, 10. – 2) unerreichbar, unbeschränkt, maßlos, unendlich, opus (Aufgabe), Sen. ep. 94, 14: vita, Sen. nat. qu. 6, 32, 11: cuius immensum et inc. arbitrium (Willkür) est, Sen. ad Helv. 10, 11.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > incomprehensibilis

  • 126 intersterno

    inter-sterno, (strāvī), strātum, ere, zwischen hineinbreiten, -legen, arenae vice bitumine interstrato, dazwischen gestrichen, Iustin. 1, 2, 7: assulis taedae interstratis, Plin. 29, 34.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > intersterno

  • 127 involucrum

    involūcrum, ī, n. (involvo), die Hülle, Decke, das Futteral, I) eig.: clipei, candelabri, Cic.: chartarum, Plin.: onera arenae involucris involuta, Iustin. – die Serviette, Plaut. capt. 267 Schoell. – der Sarg, Prud. hamart. 921. Idem in Symm. praef. 24. – involucra, die Schuhe, Prud. cath. 5, 36. – II) übtr.: involucra sensuum, Gell.: involucris simulationum tegi, Cic.: per involucra atque integumenta perspicere alqd, Cic.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > involucrum

  • 128 involvo

    in-volvo, volvī, volūtum, ere, I) hineinwälzen, -rollen, -stürzen, m. Dat., involvit venti se nubibus ipse vertex, Lucr.: inferunt signa sternuntque obvios et igni suo involvunt, Tac.: übtr., si qua iniquitas involveretur, wenn sich Mißbräuche eingeschlichen, Tac. ann. 3, 63. – II) einher-, fortwälzen, mons silvas armenta virosque involvens secum, Verg. Aen. 12, 689. – III) darauf-, darüber wälzen, cupae involutae labuntur, Caes.: m. Dat., an-, auf etwas wälzen, -rollen, Olympum Ossae, Verg.: involvitur aris in caput, taumelt nieder auf das Haupt über den A. hin, Verg. – IV) darum od. um etw. herum wickeln, - hüllen, singula involvuntur folia lauri, Apic. 2, 40: veste prius tectā (darauf gedeckt) atque involutā (darum gehüllt) defuncti, Arnob. 5, 7: foliorum lanuginem corpori involvi, Plin. 11, 77: nec densae trepidis apium se involvere nubes cessarunt aquilis, Sil. 8, 635: circa tympanum involutus funis, Vitr. 10, 1, 7. – involuti canales, spiralförmige Rinnen, Vitr. 10, 6, 2. – V) etw. (mit etw.) einwickeln, einhüllen, a) eig.: caput (iumenti), Ggstz. revelare, Suet. (u. so involutis capitibus, Cic.): caput flammeolo, Petron.: sinistras sagis, Caes.: laevam togā, Quint.: manus linteo aspro, Scrib. Larg.: manum ad digitos usque, Liv.: poma argillā, Pallad.: se farinā, Phaedr.: iugulati praecisum caput involutum veste, Liv.: onera arenae involucris
    ————
    involuta, Iustin.: sal in linteolo involutum, Plin.: involutum candelabrum, Cic.: involuti di, die (in Gewänder) eingehüllten, Sen.: inv. totum flammis nemus, Verg.: nox involvit umbrā diem, Verg.: involuti nubilo dies, Sen. – b) übtr.: se litteris, sich in die Studien vertiefen, Cic.: se suā virtute, sich in seine T. hüllen, Hor.: magis ac magis se otio, Plin. ep. (vgl. diuturno otio involuti, Amm.): se laqueis tam insidiosae interrogationis, sich verstricken in usw., Plin. ep.: bellum pacis nomine involutum, unter dem Frieden versteckt, Cic.: latet fortasse (causa) obscuritate naturae involuta, Cic.: fraudibus involuti, ränkesüchtige Schleicher, Tac.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > involvo

См. также в других словарях:

  • ARENAE — I. ARENAE Olonenses, oppid. maritimum Galliae in Pictaviensi provinc. ubi periti natuae. Vide Olona. II. ARENAE sequioribus saeculis Amphitheatra dicta sunt, hodieque Gallis les Arenes: ab arena, ludis gladiatoriis et ferarum venationibus… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Arenae — Arena A*re na, n.; pl. E. {Arenas}; L. {Aren[ae]}. [L. arena, harena, sand, a sandy place.] 1. (Rom. Antiq.) The area in the central part of an amphitheater, in which the gladiators fought and other shows were exhibited; so called because it was… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Arenae funis effici non potest. — См. Хоть веревки из него вей …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • Acantopsis arenae —   Acantopsis arenae Clasificación científica Reino …   Wikipedia Español

  • INSULA Arenae — Isle de Sableinsulula est Americae Sept. versus orau) novae Franciae, circuitus 15. leuc. et 30. leucis Gallicis distans ab ins. prom. Britonum in Austr. Alias eulta fuit a Francis, sed postea ab ipsis derelicta ob penuriam aquarum …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Quod ajunt Graeci ex incomprehensibili parvitate arenae funis effici non possit. — См. Он из песку веревки вьет …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • ARENARIUS — qui in arenam ad pugnandum descendit, Glos. in Canon. si testes 4. quaest. 2. et 3. §. si res exigit. Ab arena, quae proprie gladiatorum; ut campus, militum, erat. Vegetius de re milit. l. 1. c. 11. nec unquam aut arena aut campus invictum armis… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CLEPSYDRA — I. CLEPSYDRA ab aquae furto dicta, hoc enim Graecis est κλέπτειν τὸ ὕδωρ (quod aquâ primitus hâc fini Veteres usi essent) quahtum ab Horologio hydraulico, cuius Ctesibius auctor fuit, teste Pliniô, l. 7. c. 37. differat, docet Vitruvius, l. 9. c …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CONISTERIUM — quinta Gymnasii pars, proprie Alipterium seu Elaeothesium aut Unctuarium (unam enim hae voces rem signant) Polluci Κονίςρα vocatur, a Graeca voce κόνις, pulvis, quod ibi positus pulvis conservaretur, ut in Elaeothesio uncti statim eô conspergi… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • FORUM Julium — Plin. l. 3. c. 1. et r. Strab. l. 4. p. 184. Ptol. et Iulii, Freius. Plin. Colonia Octavianorum, in nummo Aug. Col. Iulia Octavianorum: in nummo Domitiani Col. For. Iul. in nummo Neronis Col. Pacens. Class. a paco nempe Pacensis, et classe Aug.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • LUCTA — an a luendo, i. e. solvendo, quod uterque luctântium ab altero se solvere niteretur; an a luxando, quod alter alterius membra luxare conaretur, dicta est. Hi enim omni modo corpore conserto brachiisque implicitis nitebantur se invicem humi… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»